Πόσο έχει αλλάξει το gaming;
Πώς επηρεάζεται το gaming από την εμφάνιση των smartphones και των tablets και τι ακριβώς μπορεί να προσφέρει το Internet στον σύγχρονο gamer;
του Χρήστου Τζώρτζη
Με το πέρασμα των χρόνων τα video games έχουν υποστεί τεράστιες αλλαγές, όχι μόνο όσον αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, αλλά παράλληλα και στο “χαρακτήρα” τους. Πόσο έχει επηρεαστεί το gaming από την εμφάνιση των smartphones και των tablets στο προσκήνιο και τι ακριβώς μπορεί να προσφέρει το Internet στον σύγχρονο gamer;
Όπως και τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, έτσι και το gaming φαίνεται ότι προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των καιρών. Πλέον, δεν είναι ανάγκη να καθίσουμε μπροστά στον υπολογιστή, ή στην τηλεόραση του σαλονιού για να παίξουμε τα αγαπημένα μας παιχνίδια. Σήμερα μπορούμε να παίξουμε ένα video game οπουδήποτε θελήσουμε, βγάζοντας απλώς από την τσέπη το smartphone ή από την τσάντα το tablet μας.
Περιορισμοί στο mobile gaming
Είναι αναμενόμενο όμως, ότι τα παιχνίδια που θα παίξουμε σε μια φορητή συσκευή, διαφοροποιούνται αισθητά από τα αντίστοιχα για το PC ή τις game consoles. Πολλοί θα συμφωνήσουν λέγοντας ότι αυτό είναι λογικό, αφού το hardware των περισσοτέρων smartphone και tablets δε μπορεί να συγκριθεί με το αντίστοιχο των desktop PCs ή των “παιχνιδομηχανών”. Αν και αυτό ισχύει σε γενικές γραμμές, δεν είναι λίγες οι ισχυρές φορητές συσκευές που θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν - έως ένα επίπεδο - στο σύγχρονο gaming. Θυμηθείτε για παράδειγμα τη σειρά παιχνιδιών Infinity Blade για το iOS και θα αντιληφθείτε ότι οι δυνατότητες υπάρχουν.
Μια άλλη άποψη υποστηρίζει ότι το σημαντικότερο πρόβλημα στο mobile gaming είναι ο χειρισμός. Άλλωστε φορητές game consoles έχουν κυκλοφορήσει από τη δεκαετία του 80, με τεράστια σε ορισμένες περιπτώσεις επιτυχία (βλέπε GameBoy, Wii). Είναι όμως εντελώς διαφορετικό να έχεις την αίσθηση της αφής στο χειριστήριο που χρησιμοποιείς, “χαϊδεύοντας” το “σταυρό” ή τα πλήκτρα και εντελώς άλλο πράγμα να χρειάζεται να σύρεις το δάχτυλό σου στην οθόνη αφής για να πραγματοποιήσεις μια κίνηση. Σε αυτό οφείλουμε να συμφωνήσουμε. Ο χειρισμός είναι ένας βασικός παράγοντας που στα smartphones και τα tablets βλέπουμε συνήθως παιχνίδια με ελάχιστη πλοκή και πρόχειρο interface. Από την άλλη όμως, έχουν ήδη κυκλοφορήσει αρκετά gaming αξεσουάρ (joypads, πληκτρολόγια, ακόμα και ποντίκια) για τις φορητές συσκευές μας. Ποιος ο λόγος λοιπόν που οι εταιρίες δεν το εκμεταλλεύονται;
Τις πταίει;
Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να είναι υπεύθυνο το ελλιπές hardware, άλλοτε πάλι να ευθύνονται τα προβλήματα στο χειρισμό, αλλά –θεωρούμε– ότι ο βασικός λόγος που συνήθως βλέπουμε απλοϊκά παιχνίδια στις mobile συσκευές μας, είναι καθαρά ο σκοπός χρήσης τους. Ο κάτοχος του smartphone, θέλει να περάσει 15-20 λεπτά (όσο διαρκεί δηλαδή η διαδρομή με το μετρό) παίζοντας Angry Birds, δίχως να χρειάζεται τίποτα περισσότερο. Αν θελήσει να παίξει κάποιο πολύπλοκο strategy ή ένα απαιτητικό FPS, θα το κάνει στο PC ή στην κονσόλα του, όταν γυρίσει στο σπίτι του.
Υποσυνείδητα λοιπόν, διαχωρίζονται οι ρόλοι στο μυαλό του gamer, ο οποίος έχει συνδυάσει το “ελαφρύ” –για να περνάει την ώρα του– gaming με το smartphone ή το tablet και το “hardcore” gaming με την ενασχόληση στο σπίτι. Αυτό το σκεπτικό φαίνεται ότι έχει “περάσει” και στις εταιρίες (ή ανάποδα, αν προτιμάτε), οι οποίες και πράττουν ανάλογα.
Παιχνίδια που αντέχουν… στο χρόνο
Δεν ευθύνεται όμως μόνο το mobile gaming για την αλλαγή στη νοοτροπία των gamers. Στην πραγματικότητα οι ίδιες οι εταιρίες κατασκευής παιχνιδιών είναι που έχουν επιλέξει εδώ και αρκετά χρόνια, μια διαφορετική τακτική προσπαθώντας να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον των παικτών.
Αν θυμηθούμε τι γινόταν πριν από τουλάχιστον μια δεκαετία στο χώρο του gaming, θα διαπιστώσουμε ότι… κάποτε τα παιχνίδια πραγματικά “τελείωναν”. Ο παίκτης ολοκλήρωνε με επιτυχία τις διαθέσιμες αποστολές σε εύλογο χρονικό διάστημα, δοκίμαζε να παίξει το παιχνίδι μια δεύτερη φορά –με κάποιον άλλο χαρακτήρα, ή σε διαφορετικό επίπεδο δυσκολίας– και αυτό ήταν. Έβαζε στη συνέχεια το παιχνίδι στο ράφι και… έψαχνε να βρει το επόμενο. Εξαιρέσεις πάντα υπήρχαν φυσικά, με τα αθλητικά παιχνίδια (π.χ. Pro Evolution Soccer, NBA Live, Need for Speed), αλλά και τα beat’ em up (Mortal Kombat, Tekken) να φημίζονται για την αντοχή τους στο χρόνο.
Σήμερα τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά, καθώς οι εταιρίες έχουν επινοήσει τρόπους για να διατηρούν το ενδιαφέρον των παικτών αμείωτο σε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι και να του δίνουν τη δυνατότητα να το ξαναπαίξει ακόμα και όταν το έχει ολοκληρώσει. Η λογική των επιπέδων δυσκολίας έχει επίσης αλλάξει, προσφέροντας νέες προκλήσεις στους gamers. Το μέγιστο επίπεδο δυσκολίας δεν απαιτεί μόνο περισσότερες “σφαίρες” για να νικήσετε τους αντιπάλους σας, καθώς οι τελευταίοι έχουν πλέον αναπτύξει υψηλότερη τεχνητή ευφυΐα με αποτέλεσμα να κρύβονται καλύτερα και να χρησιμοποιούν τις δυνατότητές τους με μια πιο “ανθρώπινη” λογική. Αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι “στο δύσκολο” mode ξεκινάτε –για παράδειγμα– με περιορισμένο εξοπλισμό, αντιλαμβάνεστε ότι το παιχνίδι έχει αποκτήσει μια εντελώς διαφορετική λογική που σας προκαλεί να την “αντιμετωπίσετε”.
Μια δεύτερη “παγίδα” που χρησιμοποιούν οι εταιρίες στα παιχνίδια τους, είναι τα Achievements. Πρόκειται για bonus “αποστολές” οι οποίες τις περισσότερες φορές καμία σχέση δεν έχουν με τη βασική αποστολή του παιχνιδιού. Έτσι, όταν - για παράδειγμα - ο βασικός σκοπός της “πίστας” είναι να εξοντώσετε τον τελικό κακό, αν το κάνετε χωρίς να δεχθείτε κανένα από τα πυρά του, θα λάβετε και ένα σχετικό Achievement ως “μετάλλιο ικανότητας” για να το επιδεικνύετε στους διαδικτυακούς σας φίλους.
Μιας και αναφέρθηκε παραπάνω, η δημιουργία online gaming κοινοτήτων είναι ένας ακόμα νεωτερισμός που θα συναντήσετε στα σύγχρονα παιχνίδια. Ακόμα και όταν κάποιο παιχνίδι δεν υποστηρίζει multiplayer μέσω Internet, είναι πολύ πιθανό να διαθέτει “online” επιλογή για να κάνετε login στο λογαριασμό σας και να βρεθείτε με άλλους gamers στο Διαδίκτυο. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι δεν είναι πλέον λίγες οι online gaming πλατφόρμες (Steam, Raptr, Battle.net) που προσφέρουν μια ολοκληρωμένη online εμπειρία λειτουργώντας παράλληλα και ως gaming social networks.
Η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως;
Όσο καλό και αν είναι όμως κάποιο παιχνίδι, κάποια στιγμή μοιραία θα το βαρεθείτε. Εδώ είναι που επεμβαίνουν ξανά οι εταιρίες, προσφέροντας ανά τακτά διαστήματα πρόσθετο περιεχόμενο, για τα παιχνίδια τους, γνωστό και ως DLC (DownLoadable Content). Τα DLCs, μπορείτε να τα κατεβάσετε από το Internet πληρώνοντας ένα μικρό αντίτιμο (συνήθως €5-10) και να τα εγκαταστήσετε στη συνέχεια στο παιχνίδι, προσθέτοντάς του καινούριες πίστες, έξτρα χαρακτήρες ή εντυπωσιακό οπλισμό. Τα DLCs σε γενικές γραμμές έχουν μικρή “διάρκεια ζωής” και μοναδικό σκοπό να κεντρίσουν και πάλι το ενδιαφέρον του παίκτη για ορισμένο χρονικό διάστημα. Σε άλλες περιπτώσεις πάλι, όπως στο συνδρομητικό World of Warcraft, τα DLCs ή patches αν προτιμάτε, διατίθενται δωρεάν ανά τακτά διαστήματα.
Αν και σε γενικές γραμμές η λογική των DLCs έχει βρει μεγάλη απήχηση στις gaming κοινότητες, δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν λόγο για “αρπαχτές” των εταιριών οι οποίες προσφέρουν υλικό που θα μπορούσαν να είχαν ενσωματώσει εκ των προτέρων στο παιχνίδι όταν αυτό κυκλοφόρησε. Παράλληλα, όσον αφορά τους gamers, πολύ συχνά δημιουργείται “κορεσμός” όταν αυτοί καλούνται να παίξουν το ίδιο παιχνίδι με ελάχιστες διαφοροποιήσεις (π.χ. άλλα όπλα ή άλλη πανοπλία), αντιμετωπίζοντας τους ίδιους εχθρούς και κάνοντας ουσιαστικά τα ίδια πράγματα σε κάθε πίστα.
Έτσι, ίσως κάποιες φορές το αίσθημα της ολοκλήρωσης του βασικού campaign, να είναι υπεραρκετό για τη διασκέδασή μας.
Με το πέρασμα των χρόνων τα video games έχουν υποστεί τεράστιες αλλαγές, όχι μόνο όσον αφορά τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, αλλά παράλληλα και στο “χαρακτήρα” τους. Πόσο έχει επηρεαστεί το gaming από την εμφάνιση των smartphones και των tablets στο προσκήνιο και τι ακριβώς μπορεί να προσφέρει το Internet στον σύγχρονο gamer;
Όπως και τα περισσότερα πράγματα στη ζωή, έτσι και το gaming φαίνεται ότι προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των καιρών. Πλέον, δεν είναι ανάγκη να καθίσουμε μπροστά στον υπολογιστή, ή στην τηλεόραση του σαλονιού για να παίξουμε τα αγαπημένα μας παιχνίδια. Σήμερα μπορούμε να παίξουμε ένα video game οπουδήποτε θελήσουμε, βγάζοντας απλώς από την τσέπη το smartphone ή από την τσάντα το tablet μας.
Περιορισμοί στο mobile gaming
Είναι αναμενόμενο όμως, ότι τα παιχνίδια που θα παίξουμε σε μια φορητή συσκευή, διαφοροποιούνται αισθητά από τα αντίστοιχα για το PC ή τις game consoles. Πολλοί θα συμφωνήσουν λέγοντας ότι αυτό είναι λογικό, αφού το hardware των περισσοτέρων smartphone και tablets δε μπορεί να συγκριθεί με το αντίστοιχο των desktop PCs ή των “παιχνιδομηχανών”. Αν και αυτό ισχύει σε γενικές γραμμές, δεν είναι λίγες οι ισχυρές φορητές συσκευές που θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν - έως ένα επίπεδο - στο σύγχρονο gaming. Θυμηθείτε για παράδειγμα τη σειρά παιχνιδιών Infinity Blade για το iOS και θα αντιληφθείτε ότι οι δυνατότητες υπάρχουν.
Μια άλλη άποψη υποστηρίζει ότι το σημαντικότερο πρόβλημα στο mobile gaming είναι ο χειρισμός. Άλλωστε φορητές game consoles έχουν κυκλοφορήσει από τη δεκαετία του 80, με τεράστια σε ορισμένες περιπτώσεις επιτυχία (βλέπε GameBoy, Wii). Είναι όμως εντελώς διαφορετικό να έχεις την αίσθηση της αφής στο χειριστήριο που χρησιμοποιείς, “χαϊδεύοντας” το “σταυρό” ή τα πλήκτρα και εντελώς άλλο πράγμα να χρειάζεται να σύρεις το δάχτυλό σου στην οθόνη αφής για να πραγματοποιήσεις μια κίνηση. Σε αυτό οφείλουμε να συμφωνήσουμε. Ο χειρισμός είναι ένας βασικός παράγοντας που στα smartphones και τα tablets βλέπουμε συνήθως παιχνίδια με ελάχιστη πλοκή και πρόχειρο interface. Από την άλλη όμως, έχουν ήδη κυκλοφορήσει αρκετά gaming αξεσουάρ (joypads, πληκτρολόγια, ακόμα και ποντίκια) για τις φορητές συσκευές μας. Ποιος ο λόγος λοιπόν που οι εταιρίες δεν το εκμεταλλεύονται; Τις πταίει;
Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να είναι υπεύθυνο το ελλιπές hardware, άλλοτε πάλι να ευθύνονται τα προβλήματα στο χειρισμό, αλλά –θεωρούμε– ότι ο βασικός λόγος που συνήθως βλέπουμε απλοϊκά παιχνίδια στις mobile συσκευές μας, είναι καθαρά ο σκοπός χρήσης τους. Ο κάτοχος του smartphone, θέλει να περάσει 15-20 λεπτά (όσο διαρκεί δηλαδή η διαδρομή με το μετρό) παίζοντας Angry Birds, δίχως να χρειάζεται τίποτα περισσότερο. Αν θελήσει να παίξει κάποιο πολύπλοκο strategy ή ένα απαιτητικό FPS, θα το κάνει στο PC ή στην κονσόλα του, όταν γυρίσει στο σπίτι του.
Υποσυνείδητα λοιπόν, διαχωρίζονται οι ρόλοι στο μυαλό του gamer, ο οποίος έχει συνδυάσει το “ελαφρύ” –για να περνάει την ώρα του– gaming με το smartphone ή το tablet και το “hardcore” gaming με την ενασχόληση στο σπίτι. Αυτό το σκεπτικό φαίνεται ότι έχει “περάσει” και στις εταιρίες (ή ανάποδα, αν προτιμάτε), οι οποίες και πράττουν ανάλογα.
Παιχνίδια που αντέχουν… στο χρόνο
Δεν ευθύνεται όμως μόνο το mobile gaming για την αλλαγή στη νοοτροπία των gamers. Στην πραγματικότητα οι ίδιες οι εταιρίες κατασκευής παιχνιδιών είναι που έχουν επιλέξει εδώ και αρκετά χρόνια, μια διαφορετική τακτική προσπαθώντας να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον των παικτών.
Αν θυμηθούμε τι γινόταν πριν από τουλάχιστον μια δεκαετία στο χώρο του gaming, θα διαπιστώσουμε ότι… κάποτε τα παιχνίδια πραγματικά “τελείωναν”. Ο παίκτης ολοκλήρωνε με επιτυχία τις διαθέσιμες αποστολές σε εύλογο χρονικό διάστημα, δοκίμαζε να παίξει το παιχνίδι μια δεύτερη φορά –με κάποιον άλλο χαρακτήρα, ή σε διαφορετικό επίπεδο δυσκολίας– και αυτό ήταν. Έβαζε στη συνέχεια το παιχνίδι στο ράφι και… έψαχνε να βρει το επόμενο. Εξαιρέσεις πάντα υπήρχαν φυσικά, με τα αθλητικά παιχνίδια (π.χ. Pro Evolution Soccer, NBA Live, Need for Speed), αλλά και τα beat’ em up (Mortal Kombat, Tekken) να φημίζονται για την αντοχή τους στο χρόνο.
Σήμερα τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά, καθώς οι εταιρίες έχουν επινοήσει τρόπους για να διατηρούν το ενδιαφέρον των παικτών αμείωτο σε ένα συγκεκριμένο παιχνίδι και να του δίνουν τη δυνατότητα να το ξαναπαίξει ακόμα και όταν το έχει ολοκληρώσει. Η λογική των επιπέδων δυσκολίας έχει επίσης αλλάξει, προσφέροντας νέες προκλήσεις στους gamers. Το μέγιστο επίπεδο δυσκολίας δεν απαιτεί μόνο περισσότερες “σφαίρες” για να νικήσετε τους αντιπάλους σας, καθώς οι τελευταίοι έχουν πλέον αναπτύξει υψηλότερη τεχνητή ευφυΐα με αποτέλεσμα να κρύβονται καλύτερα και να χρησιμοποιούν τις δυνατότητές τους με μια πιο “ανθρώπινη” λογική. Αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι “στο δύσκολο” mode ξεκινάτε –για παράδειγμα– με περιορισμένο εξοπλισμό, αντιλαμβάνεστε ότι το παιχνίδι έχει αποκτήσει μια εντελώς διαφορετική λογική που σας προκαλεί να την “αντιμετωπίσετε”.
Μια δεύτερη “παγίδα” που χρησιμοποιούν οι εταιρίες στα παιχνίδια τους, είναι τα Achievements. Πρόκειται για bonus “αποστολές” οι οποίες τις περισσότερες φορές καμία σχέση δεν έχουν με τη βασική αποστολή του παιχνιδιού. Έτσι, όταν - για παράδειγμα - ο βασικός σκοπός της “πίστας” είναι να εξοντώσετε τον τελικό κακό, αν το κάνετε χωρίς να δεχθείτε κανένα από τα πυρά του, θα λάβετε και ένα σχετικό Achievement ως “μετάλλιο ικανότητας” για να το επιδεικνύετε στους διαδικτυακούς σας φίλους.
Μιας και αναφέρθηκε παραπάνω, η δημιουργία online gaming κοινοτήτων είναι ένας ακόμα νεωτερισμός που θα συναντήσετε στα σύγχρονα παιχνίδια. Ακόμα και όταν κάποιο παιχνίδι δεν υποστηρίζει multiplayer μέσω Internet, είναι πολύ πιθανό να διαθέτει “online” επιλογή για να κάνετε login στο λογαριασμό σας και να βρεθείτε με άλλους gamers στο Διαδίκτυο. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι δεν είναι πλέον λίγες οι online gaming πλατφόρμες (Steam, Raptr, Battle.net) που προσφέρουν μια ολοκληρωμένη online εμπειρία λειτουργώντας παράλληλα και ως gaming social networks.
Η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως;
Όσο καλό και αν είναι όμως κάποιο παιχνίδι, κάποια στιγμή μοιραία θα το βαρεθείτε. Εδώ είναι που επεμβαίνουν ξανά οι εταιρίες, προσφέροντας ανά τακτά διαστήματα πρόσθετο περιεχόμενο, για τα παιχνίδια τους, γνωστό και ως DLC (DownLoadable Content). Τα DLCs, μπορείτε να τα κατεβάσετε από το Internet πληρώνοντας ένα μικρό αντίτιμο (συνήθως €5-10) και να τα εγκαταστήσετε στη συνέχεια στο παιχνίδι, προσθέτοντάς του καινούριες πίστες, έξτρα χαρακτήρες ή εντυπωσιακό οπλισμό. Τα DLCs σε γενικές γραμμές έχουν μικρή “διάρκεια ζωής” και μοναδικό σκοπό να κεντρίσουν και πάλι το ενδιαφέρον του παίκτη για ορισμένο χρονικό διάστημα. Σε άλλες περιπτώσεις πάλι, όπως στο συνδρομητικό World of Warcraft, τα DLCs ή patches αν προτιμάτε, διατίθενται δωρεάν ανά τακτά διαστήματα.
Αν και σε γενικές γραμμές η λογική των DLCs έχει βρει μεγάλη απήχηση στις gaming κοινότητες, δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν λόγο για “αρπαχτές” των εταιριών οι οποίες προσφέρουν υλικό που θα μπορούσαν να είχαν ενσωματώσει εκ των προτέρων στο παιχνίδι όταν αυτό κυκλοφόρησε. Παράλληλα, όσον αφορά τους gamers, πολύ συχνά δημιουργείται “κορεσμός” όταν αυτοί καλούνται να παίξουν το ίδιο παιχνίδι με ελάχιστες διαφοροποιήσεις (π.χ. άλλα όπλα ή άλλη πανοπλία), αντιμετωπίζοντας τους ίδιους εχθρούς και κάνοντας ουσιαστικά τα ίδια πράγματα σε κάθε πίστα. Έτσι, ίσως κάποιες φορές το αίσθημα της ολοκλήρωσης του βασικού campaign, να είναι υπεραρκετό για τη διασκέδασή μας.
