Πώς λέγονταν παλιά οι γειτονιές της Αθήνας – Μέρος Β’
Τι ήταν το Βατραχονήσι; Ποια γειτονιά λέγαμε κάποτε Μπύθουλα; Πού βρισκόταν το Ρωσοχώρι της Αθήνας; Και πώς είναι το σωστό, το Δουργούτι ή του Δουργούτη;
της Ηρώς Κουνάδη
Μας άρεσε που σας άρεσε το πρώτο μας αφιέρωμα στα παλιά τοπωνύμια των αθηναϊκών γειτονιών. Γι’ αυτό, αποφασίσαμε να το συνεχίσουμε, και να ταξιδέψουμε ξανά πίσω στον χρόνο, πέρα από τα Κατσικάδικα και το Κακοσάλεσ’, στα Παντρεμενάδικα, το Βατραχονήσι, το Δουργούτι και τον Μπύθουλα. Ακολουθείτε;
Θων: Λεγόταν η περιοχή γύρω από την Έπαυλη Θων, που σχεδίασε ο Τσίλλερ το 1880 για τον οικονομικό σύμβουλο του Γεωργίου Α’, τον Νικόλαο Θων. Η έπαυλη βρισκόταν στη συμβολή των λεωφόρων Κηφισίας και Αλεξάνδρας, ανατινάχθηκε στα Δεκεμβριανά, και σήμερα επιβιώνει μόνο το εκκλησάκι της, ο Άγιος Νικόλαος Θων.
Βατραχονήσι: Ήταν μια από τις παλαιότερες γειτονιές της Αθήνας, στο σημερινό Παγκράτι, κοντά στην Ερατοσθένους και την Πλατεία Προσκόπων. Πήρε το όνομά της από τα κοάσματα των βατραχιών που γυρόφερναν στις όχθες του Ιλισσού. Περισσότερες πληροφορίες έχει η Μηχανή του Χρόνου, εδώ.
Δουργούτι: Λεγόταν η γειτονιά του Νέου Κόσμου, στην οποία εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία το 1922. Η γειτονιά, που απλώνεται πίσω από το σημερινό Intercontinental, πήρε το όνομά της από τον κτηματία που είχε τα χωράφια του στην περιοχή (εξ ου και το όνομά της δεν ήταν «το Δουργούτι», αλλά «του Δουργούτη» κατά τα «του Ψυρρή» ή «του Γουδή»). Δεν έχει εξακριβωθεί, όμως, αν εκείνος ήταν Έλληνας ονόματι Δουργούτης ή Τούρκος με το όνομα Δουργούτ Αγάς.
Μπύθουλας: Οι λίγο μεγαλύτεροι θα τον έχετε ακουστά, αν μη τι άλλο από τις αθάνατες ατάκες της Μαντάμ Σουσού που ήτο μόνιμη κάτοικος. Ήταν γειτονιά του σημερινού Κολωνού, όπου λίμναζαν στάσιμα νερά σε έναν ξεροπόταμο που υπήρχε τότε εκεί, εξ ου και το όνομά του.
Παντρεμενάδικα: «Τα λεν’ Παντρεμενάδικα, γιατί έχει κοριτσάκια, που σαν περάσεις και τα δεις σε βάζουν σε μεράκια» τραγουδούσε το 1939 ο Βασίλης Τσιτσάνης. Τα Παντρεμενάδικα απλώνονταν γύρω από τις όχθες του Ιλισσού, στην περιοχή που σήμερα λέμε Μετς –αν και κάποια στιγμή μεταφέρθηκαν στον Βύρωνα, εξ ου και το τραγούδι συνεχίζει «Στο Βύρωνα, στη γέφυρα κι εκεί στον Άγιο Γιώργη, είναι το νυφοπάζαρο που το ζηλεύουν όλοι».
Κατσιπόδι: Ήταν κάποτε η Άνω Δάφνη. Για την προέλευση του ονόματος υπάρχουν δύο θεωρίες: Η πρώτη λέει πως ήταν η μεσαιωνική τοπωνυμία των κτημάτων της οικογενείας Κατσιπόδη. Η δεύτερη, πως οι κάτοικοι έδωσαν το όνομα "κατσίκας πόδι" (και με μια λέξη "κατσιπόδι"), επειδή έβλεπαν τα σημάδια που άφηναν με τα πόδια τους οι κατσίκες οι οποίες βοσκούσαν εδώ.
Ρωσοχώρι: Ήταν η Δροσιά, στην οποία ήρθαν και εγκαταστάθηκαν Έλληνες από τον Πόντο, μετά τους διωγμούς του 1926. Το Ρωσοχώρι τους μετονομάστηκε το 1947 σε Δροσιά.
Χασάνι: Λεγόταν παλιά το Ελληνικό, που άρχισε να κατοικείται το 1925 από πρόσφυγες οι οποίοι ήρθαν από τα Σούρμενα του Πόντου. Παλαιότερα –και συγκεκριμένα ως το 1830– ολόκληρη η περιοχή ήταν βοσκοτόπια, ιδιοκτησίας του Τούρκου Πασά Χασάν (Χασάνι Τσιφλίκι) που εκτείνονταν ως τη Βούλα. Το 1938, όταν ξεκίνησε να κατασκευάζεται το αεροδρόμιο, η περιοχή λεγόταν ακόμα Χασάνι –υπάρχουν έγγραφα στα οποία αναφέρεται ως «αεροδρόμιο Χασάνι» ή «αεροδρόμιο Χασανίου».
Μας άρεσε που σας άρεσε το πρώτο μας αφιέρωμα στα παλιά τοπωνύμια των αθηναϊκών γειτονιών. Γι’ αυτό, αποφασίσαμε να το συνεχίσουμε, και να ταξιδέψουμε ξανά πίσω στον χρόνο, πέρα από τα Κατσικάδικα και το Κακοσάλεσ’, στα Παντρεμενάδικα, το Βατραχονήσι, το Δουργούτι και τον Μπύθουλα. Ακολουθείτε;
Θων: Λεγόταν η περιοχή γύρω από την Έπαυλη Θων, που σχεδίασε ο Τσίλλερ το 1880 για τον οικονομικό σύμβουλο του Γεωργίου Α’, τον Νικόλαο Θων. Η έπαυλη βρισκόταν στη συμβολή των λεωφόρων Κηφισίας και Αλεξάνδρας, ανατινάχθηκε στα Δεκεμβριανά, και σήμερα επιβιώνει μόνο το εκκλησάκι της, ο Άγιος Νικόλαος Θων.
Βατραχονήσι: Ήταν μια από τις παλαιότερες γειτονιές της Αθήνας, στο σημερινό Παγκράτι, κοντά στην Ερατοσθένους και την Πλατεία Προσκόπων. Πήρε το όνομά της από τα κοάσματα των βατραχιών που γυρόφερναν στις όχθες του Ιλισσού. Περισσότερες πληροφορίες έχει η Μηχανή του Χρόνου, εδώ.
Δουργούτι: Λεγόταν η γειτονιά του Νέου Κόσμου, στην οποία εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία το 1922. Η γειτονιά, που απλώνεται πίσω από το σημερινό Intercontinental, πήρε το όνομά της από τον κτηματία που είχε τα χωράφια του στην περιοχή (εξ ου και το όνομά της δεν ήταν «το Δουργούτι», αλλά «του Δουργούτη» κατά τα «του Ψυρρή» ή «του Γουδή»). Δεν έχει εξακριβωθεί, όμως, αν εκείνος ήταν Έλληνας ονόματι Δουργούτης ή Τούρκος με το όνομα Δουργούτ Αγάς.
Μπύθουλας: Οι λίγο μεγαλύτεροι θα τον έχετε ακουστά, αν μη τι άλλο από τις αθάνατες ατάκες της Μαντάμ Σουσού που ήτο μόνιμη κάτοικος. Ήταν γειτονιά του σημερινού Κολωνού, όπου λίμναζαν στάσιμα νερά σε έναν ξεροπόταμο που υπήρχε τότε εκεί, εξ ου και το όνομά του.
Παντρεμενάδικα: «Τα λεν’ Παντρεμενάδικα, γιατί έχει κοριτσάκια, που σαν περάσεις και τα δεις σε βάζουν σε μεράκια» τραγουδούσε το 1939 ο Βασίλης Τσιτσάνης. Τα Παντρεμενάδικα απλώνονταν γύρω από τις όχθες του Ιλισσού, στην περιοχή που σήμερα λέμε Μετς –αν και κάποια στιγμή μεταφέρθηκαν στον Βύρωνα, εξ ου και το τραγούδι συνεχίζει «Στο Βύρωνα, στη γέφυρα κι εκεί στον Άγιο Γιώργη, είναι το νυφοπάζαρο που το ζηλεύουν όλοι».
Κατσιπόδι: Ήταν κάποτε η Άνω Δάφνη. Για την προέλευση του ονόματος υπάρχουν δύο θεωρίες: Η πρώτη λέει πως ήταν η μεσαιωνική τοπωνυμία των κτημάτων της οικογενείας Κατσιπόδη. Η δεύτερη, πως οι κάτοικοι έδωσαν το όνομα "κατσίκας πόδι" (και με μια λέξη "κατσιπόδι"), επειδή έβλεπαν τα σημάδια που άφηναν με τα πόδια τους οι κατσίκες οι οποίες βοσκούσαν εδώ.
Ρωσοχώρι: Ήταν η Δροσιά, στην οποία ήρθαν και εγκαταστάθηκαν Έλληνες από τον Πόντο, μετά τους διωγμούς του 1926. Το Ρωσοχώρι τους μετονομάστηκε το 1947 σε Δροσιά.
Χασάνι: Λεγόταν παλιά το Ελληνικό, που άρχισε να κατοικείται το 1925 από πρόσφυγες οι οποίοι ήρθαν από τα Σούρμενα του Πόντου. Παλαιότερα –και συγκεκριμένα ως το 1830– ολόκληρη η περιοχή ήταν βοσκοτόπια, ιδιοκτησίας του Τούρκου Πασά Χασάν (Χασάνι Τσιφλίκι) που εκτείνονταν ως τη Βούλα. Το 1938, όταν ξεκίνησε να κατασκευάζεται το αεροδρόμιο, η περιοχή λεγόταν ακόμα Χασάνι –υπάρχουν έγγραφα στα οποία αναφέρεται ως «αεροδρόμιο Χασάνι» ή «αεροδρόμιο Χασανίου».
