15 πράγματα που όλοι κάναμε με τους φίλους μας
Επιστρέφουμε στα παιδικά και τα εφηβικά μας χρόνια και θυμόμαστε 15 εμπειρίες που μοιραστήκαμε όλοι με τους καλύτερούς μας φίλους.
Χαράξαμε τα αρχικά μας σε θρανία, καλύπταμε ο ένας τον άλλον στους γονείς, κάναμε κοπάνες την ώρα των Μαθηματικών και διασκεδάζαμε κάνοντας τηλεφωνικές φάρσες σε ανήμπορες γριούλες. Αυτές και άλλες πολλές αναμνήσεις από τις εμπειρίες των παιδικών και εφηβικών μας χρόνων με τους καλύτερους μας φίλους συγκεντρώνουμε παρακάτω, για να θυμούνται οι παλιοί και να… αποφεύγουν(;) οι καινούριοι.
Σπάζαμε ρεκόρ μετά από ρεκόρ σε τηλεφωνικές συνομιλίες
Ποιο ήταν το δικό σας ρεκόρ την χρυσή εποχή των σταθερών τηλεφώνων; Πάμε στοίχημα ότι δεν μετράται σε λεπτά αλλά σε ώρες, στις οποίες αναλύατε ακόμα και το πιο ανούσιο θέμα της ημέρας σας, από το «θάψιμο» των γονιών σας που δεν σας καταλαβαίνουν ή του τάδε καθηγητή μέχρι τους στίχους του νέου τραγουδιού του αγαπημένου σας συγκροτήματος (που κατά πάσα πιθανότητα θα ήταν οι Scorpions – όλοι το πάθαμε στην εφηβεία μας).
Χαράξαμε κάπου τα αρχικά μας
Κάποιο παγκάκι, κάποιο θρανίο, κάποιο δέντρο έχει τα αρχικά σας με το “FFE” δίπλα τους. Ακόμη κι αν εσείς ήσασταν ενάντια σε τέτοιες δημόσιες εκφράσεις αιώνιας πίστης, κάποιος από την παρέα σας δεν ήταν.
Τους χρησιμοποιούσαμε σαν δικαιολογία στους γονείς για «γκομενοδουλειά»
«Θα πάω στην Μαρία για διάβασμα – πάρε και ρώτα την άμα θες» ή «θα είμαι το βράδυ στου Νίκου, θα’ναι και οι γονείς του». Φυσικά, οι κολλητοί όλο το βράδυ ήταν σε ετοιμότητα αν χρειαστεί να μας καλύψουν.
Χρησιμοποιούσαμε τους δικούς μας «κώδικες» επικοινωνίας
Μυστικά νοήματα, χειρονομίες, κορακίστικα ή γλώσσες εντελώς δικής μας επινόησης καθιστούσαν την «συμβατική» γλώσσα περιττή για να συνεννοηθούμε με τους φίλους μας.
Κάναμε κοπάνες
«Ούτε καν θα το προσέξει ο θρησκευτικός, πάμε…» - προσθέστε στέκι ανάλογα την δεκαετία που μεγαλώσατε, από μπιλιαρδάδικο ή ουφάδικο μέχρι… Goody’s ή απλώς το πίσω προαύλιο.
Κάναμε τηλεφωνικές φάρσες
Και αν ο τυχαίος αριθμός αντιστοιχούσε σε κάποια άμοιρη γιαγιάκα που δεν άκουγε καλά, τόσο το καλύτερο για την ανώριμη αίσθηση του χιούμορ μας. Όσο ανώριμα ήταν και τα πατήματα των κουδουνιών στη γειτονιά και το τρέξιμο για να μη μας δουν από τα μπαλκόνια.
Γράφαμε σε λευκώματα
Τι εστί αγάπη; Τι εστί φιλία; Τι ζώο είσαι; Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό; Και άλλα βαθυστόχαστα ερωτήματα έβρισκαν απάντηση σε αυτά τα θρυλικά τετράδια.
Ανταλλάσσαμε αυτοκόλλητα
Τα πανίνι, τα φακελάκια, οι σοκοφρέτες, τα άλμπουμ έμπαιναν πρώτα στην σχολική τσάντα και μετά, αν υπήρχε χώρος, έμπαιναν και τα βιβλία των μαθηματικών.
Παίζαμε αυτά τα παιχνίδια
Και αργότερα περνούσαμε στα εφηβικά, όπως η μπουκάλα, όπου ευχόμασταν να μας «πέσει» το αντικείμενο του πόθου αλλά αντ’ αυτού μας τύχαινε συνήθως ανεπιθύμητο φιλί από τους φίλους μας.
Τους στέλναμε για «ψάρεμα» σε αυτόν/η που μας άρεσε
Σίγουρη μέθοδος για να μάθεις αν βγαίνει με άλλον/η αυτόν τον καιρό/αν έχει προσέξει ότι τον/την κοιτάζεις όλη τη μέρα, αν έχει προσέξει γενικώς ότι υπάρχεις.
Δανείζαμε και δανειζόμασταν
Ρούχα για το πρώτο ραντεβού, δίσκους για το πάρτι μας, χρήματα για να παίξουμε στα ηλεκτρονικά.
Κάναμε απίστευτες διατροφικές γουρουνιές
Εφηβικά βράδια με γύρους, χάμπουργκερ, σοκολάτες, γαριδάκια, πατατάκια, πακοτίνια, θρίλερ με ποπκορν και παγωτά τα μαύρα μεσάνυχτα. Κάπως έτσι έμοιαζαν πολλά σαββατοκύριακα.
Δίναμε μάχη για το ποιος έκανε τα περισσότερα μπάνια
Και ποιος έφαγε τα περισσότερα παγωτά κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, φυσικά.
Στέλναμε σημειώματα μέσα στην τάξη
Που έπρεπε να περάσουν από δέκα ζευγάρια χέρια μέχρι να φτάσουν στον σωστό παραλήπτη χωρίς να τα δει ο καθηγητής. Αλλά ακόμη κι έτσι, θα μας έβγαζε και τους δύο έξω – τι καλύτερο από μια «αναγκαστική κοπάνα».
Σπάζαμε ρεκόρ μετά από ρεκόρ σε τηλεφωνικές συνομιλίες
Ποιο ήταν το δικό σας ρεκόρ την χρυσή εποχή των σταθερών τηλεφώνων; Πάμε στοίχημα ότι δεν μετράται σε λεπτά αλλά σε ώρες, στις οποίες αναλύατε ακόμα και το πιο ανούσιο θέμα της ημέρας σας, από το «θάψιμο» των γονιών σας που δεν σας καταλαβαίνουν ή του τάδε καθηγητή μέχρι τους στίχους του νέου τραγουδιού του αγαπημένου σας συγκροτήματος (που κατά πάσα πιθανότητα θα ήταν οι Scorpions – όλοι το πάθαμε στην εφηβεία μας).
Χαράξαμε κάπου τα αρχικά μας
Κάποιο παγκάκι, κάποιο θρανίο, κάποιο δέντρο έχει τα αρχικά σας με το “FFE” δίπλα τους. Ακόμη κι αν εσείς ήσασταν ενάντια σε τέτοιες δημόσιες εκφράσεις αιώνιας πίστης, κάποιος από την παρέα σας δεν ήταν.
Τους χρησιμοποιούσαμε σαν δικαιολογία στους γονείς για «γκομενοδουλειά»
«Θα πάω στην Μαρία για διάβασμα – πάρε και ρώτα την άμα θες» ή «θα είμαι το βράδυ στου Νίκου, θα’ναι και οι γονείς του». Φυσικά, οι κολλητοί όλο το βράδυ ήταν σε ετοιμότητα αν χρειαστεί να μας καλύψουν.
Χρησιμοποιούσαμε τους δικούς μας «κώδικες» επικοινωνίας
Μυστικά νοήματα, χειρονομίες, κορακίστικα ή γλώσσες εντελώς δικής μας επινόησης καθιστούσαν την «συμβατική» γλώσσα περιττή για να συνεννοηθούμε με τους φίλους μας.
Κάναμε κοπάνες
«Ούτε καν θα το προσέξει ο θρησκευτικός, πάμε…» - προσθέστε στέκι ανάλογα την δεκαετία που μεγαλώσατε, από μπιλιαρδάδικο ή ουφάδικο μέχρι… Goody’s ή απλώς το πίσω προαύλιο.
Κάναμε τηλεφωνικές φάρσες
Και αν ο τυχαίος αριθμός αντιστοιχούσε σε κάποια άμοιρη γιαγιάκα που δεν άκουγε καλά, τόσο το καλύτερο για την ανώριμη αίσθηση του χιούμορ μας. Όσο ανώριμα ήταν και τα πατήματα των κουδουνιών στη γειτονιά και το τρέξιμο για να μη μας δουν από τα μπαλκόνια.
Γράφαμε σε λευκώματα
Τι εστί αγάπη; Τι εστί φιλία; Τι ζώο είσαι; Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό; Και άλλα βαθυστόχαστα ερωτήματα έβρισκαν απάντηση σε αυτά τα θρυλικά τετράδια.
Ανταλλάσσαμε αυτοκόλλητα
Τα πανίνι, τα φακελάκια, οι σοκοφρέτες, τα άλμπουμ έμπαιναν πρώτα στην σχολική τσάντα και μετά, αν υπήρχε χώρος, έμπαιναν και τα βιβλία των μαθηματικών.
Παίζαμε αυτά τα παιχνίδια
Και αργότερα περνούσαμε στα εφηβικά, όπως η μπουκάλα, όπου ευχόμασταν να μας «πέσει» το αντικείμενο του πόθου αλλά αντ’ αυτού μας τύχαινε συνήθως ανεπιθύμητο φιλί από τους φίλους μας.
Τους στέλναμε για «ψάρεμα» σε αυτόν/η που μας άρεσε
Σίγουρη μέθοδος για να μάθεις αν βγαίνει με άλλον/η αυτόν τον καιρό/αν έχει προσέξει ότι τον/την κοιτάζεις όλη τη μέρα, αν έχει προσέξει γενικώς ότι υπάρχεις.
Δανείζαμε και δανειζόμασταν
Ρούχα για το πρώτο ραντεβού, δίσκους για το πάρτι μας, χρήματα για να παίξουμε στα ηλεκτρονικά.
Κάναμε απίστευτες διατροφικές γουρουνιές
Εφηβικά βράδια με γύρους, χάμπουργκερ, σοκολάτες, γαριδάκια, πατατάκια, πακοτίνια, θρίλερ με ποπκορν και παγωτά τα μαύρα μεσάνυχτα. Κάπως έτσι έμοιαζαν πολλά σαββατοκύριακα.
Δίναμε μάχη για το ποιος έκανε τα περισσότερα μπάνια
Και ποιος έφαγε τα περισσότερα παγωτά κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, φυσικά.
Στέλναμε σημειώματα μέσα στην τάξη
Που έπρεπε να περάσουν από δέκα ζευγάρια χέρια μέχρι να φτάσουν στον σωστό παραλήπτη χωρίς να τα δει ο καθηγητής. Αλλά ακόμη κι έτσι, θα μας έβγαζε και τους δύο έξω – τι καλύτερο από μια «αναγκαστική κοπάνα».
