*Πληρώνετε μόνοι σας τους λογαριασμούς σας.
*Πονά η μέση σας – και γενικότερα κουράζεστε εύκολα με το παραμικρό. Θυμάστε τότε που μπορούσατε να κοιμάστε άνετα στον καναπέ;
*Αρχίζετε να ανησυχείτε για θέματα υγείας και διατροφής – δεν είστε πια «αθάνατοι», όπως νομίζατε στα 18 σας.
*Εκτιμάτε περισσότερο ένα ποτήρι καλό κρασί από τα σφηνάκια βότκας.
*Σας απασχολεί η τιμή της βενζίνης.
*Βρίσκετε τις παρέες πιτσιρικάδων στις πλατείες, στο μετρό ή στα εμπορικά κέντρα, ενοχλητικά φασαριόζικες.
*Χρησιμοποιείτε τη λέξη «πιτσιρικάδες». Ή ακόμα χειρότερα, τη λέξη «νεολαία».
*Όταν έχετε σχέση, οι γύρω σας, σας ρωτούν αν είναι «σοβαρή».
*Κάνετε φορολογική δήλωση, γνωρίζετε απ’ έξω το ΑΦΜ σας και έχετε την δική σας ασφάλιση υγείας.
*Σκοτώνετε μόνοι σας τα ζωύφια στο σπίτι σας – γιατί κανείς άλλος δεν πρόκειται να το κάνει πια αντί για εσάς.
*Το βιογραφικό σας σημείωμα δεν είναι tabula rasa – για την ακρίβεια, εκεί που κάποτε επινοούσατε πράγματα, σεμινάρια και δραστηριότητες για να το γεμίσετε, τώρα κρύβετε και λογοκρίνετε κάποια από αυτά.
*Βλέπετε ειδήσεις – ή έστω, διαβάζετε εφημερίδα, για να ξέρετε τι γίνεται στον κόσμο.
*Υποκρίνεστε πως γνωρίζετε τι γίνεται στον κόσμο.
*Έχετε πιστωτική κάρτα στο όνομά σας.
*Δεν κρύβετε πια το πορνό σε υποφακέλους του υπολογιστή ή διαγράφοντάς το από το ιστορικό περιήγησης.
*Δεν τρελαίνεστε στην ιδέα να γιορτάσετε τα γενέθλιά σας.
*Δεν αντέχετε να μείνετε για πολύ ξύπνιοι μετά τα μεσάνυχτα.
*Οι γύρω σας, ιδιαίτερα όσοι είναι μικρότερης ηλικίας, σας ζητούν συμβουλές.
*Όταν αρρωσταίνετε, κάθεστε κάτω από τις κουβέρτες και εύχεστε να ήταν εκεί η μαμά για να σας… γιατροπορεύει, αλλά φυσικά δεν το ζητάτε γιατί «είστε πια ανεξάρτητοι».
*Περισσότεροι από έναν φίλοι σας έχουν παντρευτεί ή έχουν κάνει παιδί.
*Δεν κοιμάστε σε μονό κρεβάτι.
*Στις 6.00 το πρωί, είναι πλέον πιθανότερο να ξυπνάτε, παρά να πέφτετε για ύπνο.
*Έχετε έστω ένα επίσημο ρούχο στην ντουλάπα σας, καθώς δεν μπορείτε πια να πηγαίνετε σε επίσημες περιστάσεις (βλ. γάμους) με τζιν και t-shirt.
*Δεν τρώτε πια στα Goody’s – με όση αγάπη κι αν θυμάστε το Junior γεύμα ή εκείνο το Texas menu που ποτέ δεν καταλάβατε γιατί καταργήθηκε.
*Σε ένα μπαρ, προτιμάτε ένα τραπεζάκι με καρέκλες παρά το μπαρ ή ένα stand με σκαμπό - ή ακόμα χειρότερα, χωρίς σκαμπό.
*Καταλαβαίνετε την αξία του ρετρό και θυμάστε με νοσταλγία την προηγούμενη δεκαετία.
*Πιάνετε τον εαυτό σας να σχολιάζει τα σημερινά παιδιά, και πόσο καλύτερη ήταν η δική σας γενιά.