Πρωταπριλιά: Κορυφαία αστεία για μικρούς και μεγάλους
Αναπολούμε τις καλύτερες φάρσες των παιδικών μας χρόνων στο σχολείο και ανακαλύπτουμε νέες ιδέες για να ξαναγίνουμε παιδιά αυτή την Πρωταπριλιά.
Η ανωριμότητα είναι πράγμα απαράδεκτο για έναν ενήλικα. Οι καφρίλες και οι φάρσες είναι κάτι που δεν νοείται στην καθημερινή συμπεριφορά του οποιουδήποτε. Ή τουλάχιστον αυτό υποκρινόμαστε πως ισχύει επί 364 ημέρες τον χρόνο. Υπάρχει όμως και μία ημέρα, που ο άνθρωπος αποφάσισε να γιορτάζει την κατάρρευση αυτής της ψευδαίσθησης, ότι δηλαδή δεν κρύβουμε όλοι ένα ανώριμο και σκανταλιάρικο παιδί μέσα μας.
Δεν βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω: Τις προηγούμενες πρωταπριλιές απολαύσαμε την δημοσίευση του «διαγωνισμού» μας με δώρο ένα ταξίδι στο διάστημα, όσο και την κλήρωση για φοροαπαλλαγές σε συνεργασία με την γερμανική πρεσβεία. Και παρ’ ότι δεν περιμέναμε να την πατήσει κανείς εύκολα, η αλήθεια είναι πως λάβαμε αρκετά email συμμετοχής στους συγκεκριμένους διαγωνισμούς!
Το δικαίωμα στην ανωριμότητα, λοιπόν, ανήκει σε όλους. Σε μικρούς, όπως ήμασταν κάποτε και καταστρώναμε απλοϊκές φάρσες στις σχολικές τάξεις αλλά και μεγαλύτερους, που δεν θα έλεγαν όχι σε μια καλά οργανωμένη πλάκα. Για να τιμήσουμε την επίσημη ημέρα του τρολαρίσματος, συγκεντρώνουμε τις δημοφιλέστερες φάρσες των παιδικών μας χρόνων για να αναπολήσουμε, αλλά και ξεκαρδιστικές φάρσες «ενηλίκων» για να περάσουμε σε δράση.
Οι μαθητικές φάρσες
*Η πινέζα στην καρέκλα
Οι δάσκαλοι ήταν τα τιμώμενα πρόσωπα της πρωτομηνιάς σε κάθε τάξη με μπόμπιρες που σέβονταν τον εαυτό τους, και εμείς φροντίζαμε να τους κρατήσουμε σε εγρήγορση, με την κρυφή ελπίδα ότι θα τους δούμε να τινάζονται στον αέρα και να πάρουμε εκδίκηση… α λα Ματίλντα για όσες τιμωρίες και κατσάδες είχαμε «φάει» από αυτούς.
*Η οδοντόκρεμα στον πίνακα
Με ένα σωληνάριο άσπρης οδοντόκρεμας, φροντίζαμε να αντικαταστήσουμε τις άσπρες κιμωλίες στον πίνακα της τάξης –τότε που ακόμη υπήρχαν πράσινοι πίνακες με κιμωλίες- για να ξεκαρδιστούμε μόλις ο δάσκαλος πάθαινε το φοβερό και τρομερό χουνέρι του αγγίγματος της οδοντόπαστας.
*Η ανταλλαγή τάξης
«Μα τι έγινε, σε λάθος τάξη μπήκα;» Κάτι που δεν είπε ποτέ στη ζωή του κανένας καθηγητής ή δάσκαλος, που είδε τους μαθητές άλλης τάξης στην αίθουσα του μαθήματος. Προφανώς, εμείς θεωρούσαμε πως είναι πολύ πρωτότυπο και πειστικό αστείο. Ή τουλάχιστον χάναμε έτσι ένα δεκάλεπτο μαθήματος – κάτι είναι κι αυτό.
*Ο κουβάς πάνω από την πόρτα
Αυτό σίγουρα ήταν για προχωρημένους και σίγουρα δεν το δοκιμάζαμε στο σχολείο, τουλάχιστον αν δεν φλερτάραμε με την ιδέα της αποβολής. Ο κουβάς με το νερό τοποθετημένος εντέχνως πάνω από την πόρτα ώστε να… ψυχρολουστεί κάποιος ανυποψίαστος ήταν υπόθεση για πιο «επαγγελματίες» φαρσέρ, που το δοκίμαζαν στο σπίτι στους δικούς τους.
*Το ατύχημα
Τα μπουκάλια με την κέτσαπ άδειαζαν. Τα κεφάλια αποκτούσαν ψεύτικα τραύματα. Και τα πεντακάθαρα ρούχα μας αποκτούσαν κατακόκκινους λεκέδες, που ακόμη κι αν δεν έπειθαν τους μεγάλους ότι πάθαμε ένα τραγικό ατύχημα, σίγουρα έφερναν τις μανάδες μας λίγο πιο κοντά στο εγκεφαλικό επεισόδιο. Η συγκεκριμένη φάρσα πάντως ήταν αυτή που απαιτούσε και τις περισσότερες υποκριτικές ικανότητες, ώστε ο «τραυματίας» να πείσει με το αιμόφυρτο δράμα του.
*Η μπανανόφλουδα
Φλούδα, βήμα, γλίστρημα, αρχοντική πτώση όσο εμείς χαχανίζουμε. Αυτό είναι το μεγαλειώδες σχέδιο της φάρσας «μπανανόφλουδα» εις βάρος οποιουδήποτε γνωστού και άγνωστου περαστικού. Κι αν κανείς δεν την πατούσε –στην κυριολεξία- τουλάχιστον είχαμε φάει μια μπανάνα.
*Η ανταλλαγή ονομάτων
Επιστρέφουμε στην τάξη, για άλλη μια αγαπημένη μαθητική φάρσα: Έχουμε κανονίσει εκ των προτέρων να απαντάμε στο όνομα ενός άλλου συμμαθητή, έτσι ώστε όταν ο δάσκαλος/ο καθηγητής καλεί κάποιον να πει μάθημα, να μιλάει κάποιος άλλος. Σατανικό.
*Το ψεύτικο τηλεφώνημα
Θυμάστε, τότε που ακόμη δεν είχαμε κινητά τηλέφωνα, πόσο δημιουργικοί μπορούσαμε να γίνουμε με τα σταθερά – εκείνα τα μεγάλα ενσύρματα με το καντράν; Υπήρχε μάλιστα ένας συγκεκριμένος αριθμός (όποιος τον θυμάται ας μας τον επισημάνει στα σχόλια του δημοσιεύματος), τον οποίο καλούσαμε και ως διά μαγείας μετά από είκοσι δευτερόλεπτα το τηλέφωνο χτυπούσε, δεχόμενο ψευδή κλήση. Έτσι, φροντίζαμε να το σηκώνουμε, και να ερμηνεύσουμε… τη δική μας τραγωδία, έτσι ώστε να ακούσουν οι γονείς μας – από το ότι έπαθε ατύχημα η θεία Ελένη μέχρι απλώς το να φέρουμε κάποιον μέχρι το ακουστικό για να τον εκνευρίσουμε, το απολαμβάναμε δεόντως.
*Τα τρικ με… βοηθήματα
Να είναι καλά τα περίπτερα και τα καταστήματα της γειτονιάς, που μας εφοδίαζαν με κάθε λογής αηδία – από «φαγουρόσκονη» μέχρι πλαστικές κατσαρίδες, αράχνες και ποντίκια, τα οποία τοποθετούσαμε σε κομβικά σημεία ώστε να τρομάξουμε τα αδέρφια, τους φίλους ή τους ανυποψίαστους συγγενείς. Ήταν σίγουρα λίγο πιο ψαγμένες φάρσες από την «SOS» εκδοχή, αυτή που μας ήθελε να περιμένουμε κρυμμένοι στο σκοτάδι πίσω από κάποια κουρτίνα και να πεταγόμαστε ξαφνικά μπροστά στα ανυποψίαστα θύματα για να τηλεμεταφέρουμε την ψυχή τους στην Κούλουρη.
*Τα κουδούνια
Το κάναμε και τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου, αλλά την Πρωταπριλιά επιβαλλόταν. Μάλιστα, το χτύπημα των κουδουνιών οποιουδήποτε δρόμου περνούσε σε προχωρημένο επίπεδο με την deluxe εκδοχή της μαστίχας ή της οδοντογλυφίδας, με την οποία «μπλοκάραμε» τα θυροτηλέφωνα ώστε το κουδούνι να χτυπά αδιάκοπα.
*Οι τηλεφωνικές φάρσες
Η απόλαυση του να «τρολάρεις» κάποιον εντελώς άγνωστο, με τυχαίο σχηματισμό αριθμών και του να συμμετέχεις σε σουρεαλιστικές συζητήσεις (και μπινελίκια) τα οποία μετά μπορείς να διηγηθείς περήφανα στους φίλους σου, ήταν ακαταμάχητη. Ακόμα είναι, μερικές φορές.
Φάρσες για… μεγάλα παιδιά
Ακολουθούν μερικές δοκιμασμένες (έως και επικίνδυνες ορισμένες φορές) φάρσες που σκάρωσαν άνθρωποι ανά τον κόσμο, καταγράφοντας τα αποτελέσματα και τις αντιδράσεις σε απολαυστικά video.
*Το ψεύτικο κεφάλι
Δεν βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω: Τις προηγούμενες πρωταπριλιές απολαύσαμε την δημοσίευση του «διαγωνισμού» μας με δώρο ένα ταξίδι στο διάστημα, όσο και την κλήρωση για φοροαπαλλαγές σε συνεργασία με την γερμανική πρεσβεία. Και παρ’ ότι δεν περιμέναμε να την πατήσει κανείς εύκολα, η αλήθεια είναι πως λάβαμε αρκετά email συμμετοχής στους συγκεκριμένους διαγωνισμούς!
Το δικαίωμα στην ανωριμότητα, λοιπόν, ανήκει σε όλους. Σε μικρούς, όπως ήμασταν κάποτε και καταστρώναμε απλοϊκές φάρσες στις σχολικές τάξεις αλλά και μεγαλύτερους, που δεν θα έλεγαν όχι σε μια καλά οργανωμένη πλάκα. Για να τιμήσουμε την επίσημη ημέρα του τρολαρίσματος, συγκεντρώνουμε τις δημοφιλέστερες φάρσες των παιδικών μας χρόνων για να αναπολήσουμε, αλλά και ξεκαρδιστικές φάρσες «ενηλίκων» για να περάσουμε σε δράση.
Οι μαθητικές φάρσες *Η πινέζα στην καρέκλα
Οι δάσκαλοι ήταν τα τιμώμενα πρόσωπα της πρωτομηνιάς σε κάθε τάξη με μπόμπιρες που σέβονταν τον εαυτό τους, και εμείς φροντίζαμε να τους κρατήσουμε σε εγρήγορση, με την κρυφή ελπίδα ότι θα τους δούμε να τινάζονται στον αέρα και να πάρουμε εκδίκηση… α λα Ματίλντα για όσες τιμωρίες και κατσάδες είχαμε «φάει» από αυτούς.
*Η οδοντόκρεμα στον πίνακα
Με ένα σωληνάριο άσπρης οδοντόκρεμας, φροντίζαμε να αντικαταστήσουμε τις άσπρες κιμωλίες στον πίνακα της τάξης –τότε που ακόμη υπήρχαν πράσινοι πίνακες με κιμωλίες- για να ξεκαρδιστούμε μόλις ο δάσκαλος πάθαινε το φοβερό και τρομερό χουνέρι του αγγίγματος της οδοντόπαστας.
*Η ανταλλαγή τάξης «Μα τι έγινε, σε λάθος τάξη μπήκα;» Κάτι που δεν είπε ποτέ στη ζωή του κανένας καθηγητής ή δάσκαλος, που είδε τους μαθητές άλλης τάξης στην αίθουσα του μαθήματος. Προφανώς, εμείς θεωρούσαμε πως είναι πολύ πρωτότυπο και πειστικό αστείο. Ή τουλάχιστον χάναμε έτσι ένα δεκάλεπτο μαθήματος – κάτι είναι κι αυτό.
*Ο κουβάς πάνω από την πόρτα
Αυτό σίγουρα ήταν για προχωρημένους και σίγουρα δεν το δοκιμάζαμε στο σχολείο, τουλάχιστον αν δεν φλερτάραμε με την ιδέα της αποβολής. Ο κουβάς με το νερό τοποθετημένος εντέχνως πάνω από την πόρτα ώστε να… ψυχρολουστεί κάποιος ανυποψίαστος ήταν υπόθεση για πιο «επαγγελματίες» φαρσέρ, που το δοκίμαζαν στο σπίτι στους δικούς τους.
*Το ατύχημα
Τα μπουκάλια με την κέτσαπ άδειαζαν. Τα κεφάλια αποκτούσαν ψεύτικα τραύματα. Και τα πεντακάθαρα ρούχα μας αποκτούσαν κατακόκκινους λεκέδες, που ακόμη κι αν δεν έπειθαν τους μεγάλους ότι πάθαμε ένα τραγικό ατύχημα, σίγουρα έφερναν τις μανάδες μας λίγο πιο κοντά στο εγκεφαλικό επεισόδιο. Η συγκεκριμένη φάρσα πάντως ήταν αυτή που απαιτούσε και τις περισσότερες υποκριτικές ικανότητες, ώστε ο «τραυματίας» να πείσει με το αιμόφυρτο δράμα του.
*Η μπανανόφλουδα Φλούδα, βήμα, γλίστρημα, αρχοντική πτώση όσο εμείς χαχανίζουμε. Αυτό είναι το μεγαλειώδες σχέδιο της φάρσας «μπανανόφλουδα» εις βάρος οποιουδήποτε γνωστού και άγνωστου περαστικού. Κι αν κανείς δεν την πατούσε –στην κυριολεξία- τουλάχιστον είχαμε φάει μια μπανάνα.
*Η ανταλλαγή ονομάτων
Επιστρέφουμε στην τάξη, για άλλη μια αγαπημένη μαθητική φάρσα: Έχουμε κανονίσει εκ των προτέρων να απαντάμε στο όνομα ενός άλλου συμμαθητή, έτσι ώστε όταν ο δάσκαλος/ο καθηγητής καλεί κάποιον να πει μάθημα, να μιλάει κάποιος άλλος. Σατανικό.
*Το ψεύτικο τηλεφώνημα Θυμάστε, τότε που ακόμη δεν είχαμε κινητά τηλέφωνα, πόσο δημιουργικοί μπορούσαμε να γίνουμε με τα σταθερά – εκείνα τα μεγάλα ενσύρματα με το καντράν; Υπήρχε μάλιστα ένας συγκεκριμένος αριθμός (όποιος τον θυμάται ας μας τον επισημάνει στα σχόλια του δημοσιεύματος), τον οποίο καλούσαμε και ως διά μαγείας μετά από είκοσι δευτερόλεπτα το τηλέφωνο χτυπούσε, δεχόμενο ψευδή κλήση. Έτσι, φροντίζαμε να το σηκώνουμε, και να ερμηνεύσουμε… τη δική μας τραγωδία, έτσι ώστε να ακούσουν οι γονείς μας – από το ότι έπαθε ατύχημα η θεία Ελένη μέχρι απλώς το να φέρουμε κάποιον μέχρι το ακουστικό για να τον εκνευρίσουμε, το απολαμβάναμε δεόντως.
*Τα τρικ με… βοηθήματα
Να είναι καλά τα περίπτερα και τα καταστήματα της γειτονιάς, που μας εφοδίαζαν με κάθε λογής αηδία – από «φαγουρόσκονη» μέχρι πλαστικές κατσαρίδες, αράχνες και ποντίκια, τα οποία τοποθετούσαμε σε κομβικά σημεία ώστε να τρομάξουμε τα αδέρφια, τους φίλους ή τους ανυποψίαστους συγγενείς. Ήταν σίγουρα λίγο πιο ψαγμένες φάρσες από την «SOS» εκδοχή, αυτή που μας ήθελε να περιμένουμε κρυμμένοι στο σκοτάδι πίσω από κάποια κουρτίνα και να πεταγόμαστε ξαφνικά μπροστά στα ανυποψίαστα θύματα για να τηλεμεταφέρουμε την ψυχή τους στην Κούλουρη.
*Τα κουδούνια Το κάναμε και τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου, αλλά την Πρωταπριλιά επιβαλλόταν. Μάλιστα, το χτύπημα των κουδουνιών οποιουδήποτε δρόμου περνούσε σε προχωρημένο επίπεδο με την deluxe εκδοχή της μαστίχας ή της οδοντογλυφίδας, με την οποία «μπλοκάραμε» τα θυροτηλέφωνα ώστε το κουδούνι να χτυπά αδιάκοπα.
*Οι τηλεφωνικές φάρσες
Η απόλαυση του να «τρολάρεις» κάποιον εντελώς άγνωστο, με τυχαίο σχηματισμό αριθμών και του να συμμετέχεις σε σουρεαλιστικές συζητήσεις (και μπινελίκια) τα οποία μετά μπορείς να διηγηθείς περήφανα στους φίλους σου, ήταν ακαταμάχητη. Ακόμα είναι, μερικές φορές.
Φάρσες για… μεγάλα παιδιά
Ακολουθούν μερικές δοκιμασμένες (έως και επικίνδυνες ορισμένες φορές) φάρσες που σκάρωσαν άνθρωποι ανά τον κόσμο, καταγράφοντας τα αποτελέσματα και τις αντιδράσεις σε απολαυστικά video.
*Το ψεύτικο κεφάλι
