Ελληνικά μετάλλια: Μια «χρυσή» ολυμπιακή αναδρομή

του Νικόλα Γεωργιακώδη

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου έχουν αρχίσει και η ελληνική αποστολή μπαίνει στη μάχη των μεταλλίων ελπίζοντας οι απώλειές της να σταματήσουν εδώ. Ο ρόλος των αναβολικών στο σύγχρονο επαγγελματικό αθλητισμό είναι ένα τεράστιο θέμα που ίσως και να απειλεί τον ίδιο τον λόγο ύπαρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Mε αυτό το "αγκάθι" στο μυαλό θυμόμαστε τις χρυσές στιγμές του ελληνισμού στις σύγχρονες ολυμπιάδες.

Από τις συγκινητικές προσπάθειες του Πύρρου Δήμα, μέχρι τις κούρσες της Πατουλίδου και του Κεντέρη και το εντυπωσιακό πρόγραμμα εδάφους του Μελισσανίδη, οι καλύτερες Ολυμπιακές στιγμές της Ελλάδας οι οποίες θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας για πολλά ακόμα χρόνια.

«Για την Ελλάδα ρε γαμώτο!»

Ήταν ένα ζεστό απόγευμα του Αυγούστου του 1992 και η αποστολή της Βούλας Πατουλίδου δεν ήταν καθόλου εύκολη. Στον τελικό των 100 μέτρων με εμπόδια είχε να αντιμετωπίσει πολλούς και σπουδαίους αντιπάλους όπως η Αμερικανίδα Γκέηλ Ντίβερς και η Βουλγάρα Γιορντάνκα Ντόνκοβα. Ήταν η πρώτη Ελληνίδα που μετείχε ποτέ σε τελικό αγωνίσματος στους Ολυμπιακούς και η πίεση ήταν μεγάλη. Το πείσμα και το θάρρος της όμως φάνηκαν από την εκκίνηση. Η Βούλα ύστερα από μια εκπληκτική κούρσα και εκμεταλλευόμενη την ατυχία της Ντίβερς (η Αμερικανίδα έπεσε στο τελευταίο εμπόδιο) τερμάτισε πρώτη με χρόνο 12.64.

Η τελική κούρσα στο 1:40 του βίντεο:



Το «χρυσό» βάδην

Στις 23 Αυγούστου 2004 ένα νεαρό κορίτσι από την Πρέβεζα μπαίνει πρώτο στο Ολυμπιακό Στάδιο αφήνοντας έκπληκτη την πλειοψηφία των φιλάθλων στις κερκίδες. Η Αθανασία Τσουμελέκα τερμάτιζε πρώτη στα 20 χιλιόμετρα βάδην κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο με την αξία της. Από το 6ο χιλιόμετρο βρισκόταν συνεχώς στην πρώτη δεκάδα, ενώ στο 10ο χιλιόμετρο είχε την 6η θέση. Στο 14ο χιλιόμετρο η κούρασή της ήταν εμφανής, όμως οι παροτρύνσεις των φιλάθλων της έδωσαν ώθηση και έτσι στο 18ο χιλιόμετρο ανάγκασε την έμπειρη Ρωσίδα Ιβάνοβα να δει την… πλάτη της.



Ένα χρυσό… από το πουθενά

Παρουσιάζοντας τρομερή εξέλιξη μέσα σε μόλις ένα χρόνο, η Φανή Χαλκιά κατάφερε στην Ολυμπιάδα της Αθήνας να εκπλήξει τους πάντες με τις επιδόσεις της. Στα προκριματικά των 400 μέτρων με εμπόδια πέτυχε νέο πανελλήνιο ρεκόρ 53.85, στα ημιτελικά κατέρριψε το Ολυμπιακό ρεκόρ του αγωνίσματος με νέο πανελλήνιο ρεκόρ 52.77, ενώ στον τελικό κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με επίδοση 52.82 μέσα στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο. Αρκετά χρόνια αργότερα, η ίδια δήλωσε ότι οι «Έλληνες είναι γεννημένοι νικητές» και ότι είναι γραμμένο στο DNA τους.



Όσα παίρνει ο «άνεμος»

28 Σεπτεμβρίου 2000, Σύδνεϋ. Ο Κώστας Κεντέρης συγκεντρωμένος στον βατήρα του περιμένει υπομονετικά την εκκίνηση της κούρσας των 200 μέτρων. Δίπλα του μεγαθήρια όπως ο Ντάρεν Κάμπελ και ο Άτο Μπολτον. Δεν δείχνει φοβισμένος, αλλά σίγουρος για τη νίκη του. Με άνεμο -0.6 κάνει την καλύτερη εκκίνηση μαζί με τον Μπόλτον. Μέχρι τα μέσα της κούρσας ο Κεντέρης βρίσκεται στην πέμπτη θέση, όμως στα μέσα σχεδόν με ένα εκπληκτικό ξέσπασμα αφήνει πίσω του τους υπόλοιπους αθλητές και τον κόσμο στις κερκίδες άφωνο. Λίγο πριν τερματίσει με νέο Πανελλήνιο ρεκόρ 20.09 ανοίγει τα χέρια του και πανηγυρίζει την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου.



«Κάτσε κάτω από τη μπάρα!»

Στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, ο Πύρρος Δήμας ζει την πιο έντονη στιγμή της ζωής του. Μπορεί να μη φοράει στο στήθος του το… συνηθισμένο χρυσό μετάλλιο, όμως ολόκληρο το στάδιο έχει σηκωθεί όρθιο και τον χειροκροτεί φωνάζοντας ρυθμικά το όνομά του. Είναι το καλύτερο «αντίο» του μεγάλου αυτού Ολυμπιονίκη ύστερα από τρία χρυσά μετάλλια σε αντίστοιχες Ολυμπιάδες. Η… πρώτη του φορά ήταν το 1992 στη Βαρκελώνη, όπου σήκωσε συνολικά 370 κιλά, η δεύτερη ήταν το 1996 στην Ατλάντα όπου τελείωσε από νωρίς την υπόθεση κάνοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ στο αρασέ με 180 κιλά και στο ζετέ με 213 κιλά και η τρίτη το 2000 στο Σύδνεϋ, όπου σηκώνοντας 215 κιλά στο ζετέ, αν και είχε μείνει πέντε κιλά πίσω στο αρασέ, πήρε την πρώτη θέση. Μάλιστα, στη τρίτη του προσπάθεια θέλησε να κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ στα 217.5 κιλά, γνωρίζοντας ότι ήταν ο νικητής, όμως δεν τα κατάφερε.

«Για την Ελλάδα» αναφωνεί πριν τα σηκώσει το 1992
 


«Κάθεται κάτω από την μπάρα» το 1996



Τρίτη (και φαρμακερή) το 2000 με επικό σχολιασμό από τον εκφωνητή:
 


«Είχα συμβιβαστεί με την ιδέα του Ολυμπιονίκη»

Ατλάντα 1996. Την στιγμή που όλοι είχαν στραμμένη την προσοχή τους στα φαβορί Λι Χσιάο Ξουάγκ και Αλεξέι Νέμοφ, ο Ιωάννης Μελισσανίδης κατάφερε να πάρει το χρυσό μετάλλιο στις ασκήσεις εδάφους με εντυπωσιακά σάλτα στον αέρα με βαθμολογία 9.850 βαθμούς.



Ο “Mr. Ippon” *
* Ένας πλήρης πόντος, δηλαδή το ψηλότερο σκορ που μπορεί να αποκτήσει ένας αθλητής σε αγώνα Τζούντο.

Σε ηλικία 18 χρονών τον Αύγουστο του 2004 στην Αθήνα, ο Ηλίας Ηλιάδης κατακτά το πρώτο μετάλλιο του ελληνικού τζούντο στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Για να φτάσει στο χρυσό, ο γεννημένος στη Γεωργία τζουντόκα νίκησε μέσα σε μία μέρα όχι έναν, ούτε δύο, αλλά… πέντε συνολικά αντιπάλους, τέσσερεις εκ των οποίων με ιπόν.



Οι «μοναχικοί καβαλάρηδες» της κατάδυσης

Το πρώτο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Αθήνας (και το πιο απροσδόκητο) ήταν αυτό των Θωμά Μπίμη και Νίκου Συρανίδη στην συγχρονισμένη κατάδυση. Το δίδυμο στην τέταρτη προσπάθεια από τις πέντε έδειξε την κλάση του και εκμεταλλευόμενο τα λάθη των Κινέζων και των Ρώσων στο φινάλε κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο στις καταδύσεις στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.



«Χρυσοί» κρίκοι

Στους Ολυμπιακούς του 2004, ο Δημοσθένης Ταμπάκος ήταν ανάμεσα στα φαβορί και το απέδειξε έμπρακτα. Στα προκριματικά πέτυχε την καλύτερη βαθμολογία στους κρίκους (9.850 βαθμοί) και στον τελικό ολοκλήρωσε την προσπάθειά του με επίδοση 9.682 βαθμούς.



Ο «γιός του ανέμου»

Στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα ο Νίκος Κακλαμανάκης πήγε ως φαβορί, έχοντας ήδη κερδίσει τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή. Η σκληρή του προπόνηση στη Σαβάνα απέδωσε καρπούς και ο Έλληνας master της ιστοσανίδας εξασφάλισε με σχετική ευκολία το χρυσό μετάλλιο.

Και άλλα χρυσά…

Ο Κάχι Καχιασβίλι σηκώνει στην Ατλάντα 235 κιλά το ζετέ και όντας ελαφρύτερος από τους αντιπάλους του κερδίζει το χρυσό, ο Μιχάλης Μουρούτσος το 2000 στο Σύδνεϋ σε ηλικία μόλις 20 χρονών κερδίζει και τους τέσσερεις αντιπάλους του στο τάε κβον ντο και αναδεικνύεται πρώτος στη κατηγορία των 58 κιλών, ενώ το δίδυμο Σοφία Μπεκατώρου – Αιμιλία Τσουλφά με περίσσια εμπειρία και αυτοπεποίθηση παίρνει το χρυσό μετάλλιο στην ιστιοπλοΐα στους Ολυμπιακούς της Αθήνας.