10 πράγματα που δεν ήξερες για τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου
Ο κατά κοινή ομολογία ωραιότερος πεζόδρομος της Αθήνας έχει τις δικές του ιστορίες, πολλές από τις οποίες βάζουμε στοίχημα πως θα σε εκπλήξουν.
της Ηρώς Κουνάδη
Η πρώτη βόλτα που κάνουμε κάθε άνοιξη −τουλάχιστον όσοι από εμάς δεν μένουμε στο κέντρο, για να την περπατάμε κάθε μέρα. Η τελειότερη θέα στην Ακρόπολη. Οι πιο κουλ μουσικοί της πόλης. Όλα αυτά όμως τα ξέρεις. Τις μικρές πληροφορίες που ακολουθούν μάλλον δεν τις ξέρεις.
Στη γωνία Αρεοπαγίτου και Ροβέρτου Γκάλλι έμενε από το 1925 ο Κωνσταντίνος Παρθένης, σε ένα σπίτι που του είχε σχεδιάσει ο Δημήτρης Πικιώνης. Όταν φτιάχτηκε ο Διόνυσος, ζήτησαν από τον ζωγράφο να πουλήσει το σπίτι, με σκοπό να κατεδαφιστεί, γιατί εμπόδιζε την θέα. Όταν εκείνος αρνήθηκε, έπεσε στο τραπέζι και η αναγκαστική απαλλοτρίωση του οικοπέδου του, πρόταση στην οποία ο Παρθένης αντέδρασε όχι ιδιαιτέρως ψύχραιμα, απειλώντας να αυτοπυρποληθεί μαζί με το σπίτι και τα έργα του. Το σπίτι τελικά κατεδαφίστηκε μετά τον θάνατο του ζωγράφου το 1967.
Αν η παραπάνω ιστορία σου θυμίζει αμυδρά κάτι, αυτό το κάτι είναι ο σάλος που ξέσπασε το 2009, όταν φτιάχτηκε το Μουσείο της Ακρόπολης, που συζητιόταν έντονα η κατεδάφιση δύο κτιρίων τα οποία επίσης εμπόδιζαν την θέα του. Το ένα από αυτά ήταν η λεγόμενη Αρ Ντεκό Πολυκατοικία, που σχεδιάστηκε το 1930 από τον Βασίλη Κουρεμένο, και το άλλο ένα νεοκλασικό, επίσης χτισμένο τη δεκαετία του ’30, που ανήκει στον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Και τα δύο γλίτωσαν την απειλή, και τα βλέπεις σώα και αβλαβή στα νούμερα 17 και 19 της Αρεοπαγίτου αντίστοιχα.
Το φαντασμαγορικό νεοκλασικό που στεγάζει την Ισπανική Πρεσβεία, δίπλα στο Μουσείο της Ακρόπολης, είναι έργο… αυτού που νομίζεις, του Ερνέστου Τσίλλερ. Την σχεδίασε κάπου στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα, δεν είμαστε ακριβώς βέβαιοι.
«Ποτέ καφενείο του κόσμου, κι από τα φημισμένα, δεν μπορούσε να δώση σε πελάτες του τέτοια θέα» γράφει στα Φύλλα της Ζωής μου ο Γεώργιος Δροσίνης για το Καφενείο Παρθενών, που βρισκόταν από το 1909 ακριβώς απέναντι από το Ηρώδειο. Στο καφενείο, το κτίριο του οποίου δεν υπάρχει πια, σύχναζε μεταξύ άλλων και ο Κωστής Παλαμάς.
Η φανταστική Πολυκατοικία του Μεσοπολέμου, αυτή με τα μάρμαρα στην πρόσοψη που χαζεύεις κάθε φορά στο 37 της Αρεοπαγίτου, είναι έργο του Βασίλη Κουρεμένου, αρχιτέκτονα και καθηγητή του Πολυτεχνείου, που την σχεδίασε το 1929.
Εκείνο το σπίτι με την συγκλονιστική είσοδο στον αριθμό 27 (που αν μας πεις πως δεν έχεις κοντοσταθεί μια φορά μπροστά του δεν θα σε πιστέψουμε) το σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Περικλής Σακελλάριος. Εδώ έμενε ο Ξενοφών Ζολώτας. Να τος εδώ, στο σαλόνι του σπιτιού του, με την σύζυγό του Λόλα και με αυτήν την θέα, το 1967.
Το Μερόπειο, αυτό το διώροφο νεοκλασικό του Μεσοπολέμου με το εκκλησάκι με τους κίονες δίπλα του, ήταν φιλανθρωπικό ίδρυμα που ίδρυσε το 1914 ο Εν Αθήναις Σύλλογος Κυριών προς μόρφωσιν και εκπαίδευσιν άπορων κορασίδων. Λειτουργούσε σχολεία, στέγαζε πρόσφυγες από τη Σμύρνη το 1923, οργάνωνε συσσίτια στην Κατοχή και φρόντιζε ηλικιωμένους.
Το εκκλησάκι δίπλα ανήκει στο Μερόπειο, εγκαινιάστηκε το 1929 και ονομάστηκε Αγία Σοφία επειδή στα θεμέλια βρέθηκε άγαλμα της θεάς Αθηνάς –θεάς της σοφίας, αν δυσκολεύεσαι να κάνει τη σύνδεση.
Ο Ηρώδης ο Αττικός που πλήρωσε από την τσέπη του τα μάρμαρα επάνω στα οποία βλέπεις κάθε Σεπτέμβρη τις συναυλίες σου έχεις καμιά ιδέα ποιος ήταν, ή τον μπερδεύεις με έναν άλλο Ηρώδη; Τιβέριος Κλαύδιος Αττικός Ηρώδης για σένα, ρήτορας και γόνος ζάμπλουτης οικογένειας από τον Μαραθώνα, ο πρώτος Έλληνας που έγινε ύπατος στρατηγός της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Κατηγορήθηκε ότι σκότωσε την γυναίκα του, Αππία Άννια Ρήγιλλα (αν σου λέει κάτι αλλά δε βρίσκεις τι, σκέψου την στην περίεργη γενική «της Ρηγίλλης») στη μνήμη της οποίας έχτισε το Ηρώδειο. Δικάστηκε στη Ρώμη, αλλά (δεν θα το πιστέψεις) αθωώθηκε. Περισσότερες ζουμερές λεπτομέρειες εδώ.
Η πρώτη βόλτα που κάνουμε κάθε άνοιξη −τουλάχιστον όσοι από εμάς δεν μένουμε στο κέντρο, για να την περπατάμε κάθε μέρα. Η τελειότερη θέα στην Ακρόπολη. Οι πιο κουλ μουσικοί της πόλης. Όλα αυτά όμως τα ξέρεις. Τις μικρές πληροφορίες που ακολουθούν μάλλον δεν τις ξέρεις.
Στη γωνία Αρεοπαγίτου και Ροβέρτου Γκάλλι έμενε από το 1925 ο Κωνσταντίνος Παρθένης, σε ένα σπίτι που του είχε σχεδιάσει ο Δημήτρης Πικιώνης. Όταν φτιάχτηκε ο Διόνυσος, ζήτησαν από τον ζωγράφο να πουλήσει το σπίτι, με σκοπό να κατεδαφιστεί, γιατί εμπόδιζε την θέα. Όταν εκείνος αρνήθηκε, έπεσε στο τραπέζι και η αναγκαστική απαλλοτρίωση του οικοπέδου του, πρόταση στην οποία ο Παρθένης αντέδρασε όχι ιδιαιτέρως ψύχραιμα, απειλώντας να αυτοπυρποληθεί μαζί με το σπίτι και τα έργα του. Το σπίτι τελικά κατεδαφίστηκε μετά τον θάνατο του ζωγράφου το 1967.
Αν η παραπάνω ιστορία σου θυμίζει αμυδρά κάτι, αυτό το κάτι είναι ο σάλος που ξέσπασε το 2009, όταν φτιάχτηκε το Μουσείο της Ακρόπολης, που συζητιόταν έντονα η κατεδάφιση δύο κτιρίων τα οποία επίσης εμπόδιζαν την θέα του. Το ένα από αυτά ήταν η λεγόμενη Αρ Ντεκό Πολυκατοικία, που σχεδιάστηκε το 1930 από τον Βασίλη Κουρεμένο, και το άλλο ένα νεοκλασικό, επίσης χτισμένο τη δεκαετία του ’30, που ανήκει στον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Και τα δύο γλίτωσαν την απειλή, και τα βλέπεις σώα και αβλαβή στα νούμερα 17 και 19 της Αρεοπαγίτου αντίστοιχα.
Το φαντασμαγορικό νεοκλασικό που στεγάζει την Ισπανική Πρεσβεία, δίπλα στο Μουσείο της Ακρόπολης, είναι έργο… αυτού που νομίζεις, του Ερνέστου Τσίλλερ. Την σχεδίασε κάπου στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ου αιώνα, δεν είμαστε ακριβώς βέβαιοι.
«Ποτέ καφενείο του κόσμου, κι από τα φημισμένα, δεν μπορούσε να δώση σε πελάτες του τέτοια θέα» γράφει στα Φύλλα της Ζωής μου ο Γεώργιος Δροσίνης για το Καφενείο Παρθενών, που βρισκόταν από το 1909 ακριβώς απέναντι από το Ηρώδειο. Στο καφενείο, το κτίριο του οποίου δεν υπάρχει πια, σύχναζε μεταξύ άλλων και ο Κωστής Παλαμάς.
Η φανταστική Πολυκατοικία του Μεσοπολέμου, αυτή με τα μάρμαρα στην πρόσοψη που χαζεύεις κάθε φορά στο 37 της Αρεοπαγίτου, είναι έργο του Βασίλη Κουρεμένου, αρχιτέκτονα και καθηγητή του Πολυτεχνείου, που την σχεδίασε το 1929.
Εκείνο το σπίτι με την συγκλονιστική είσοδο στον αριθμό 27 (που αν μας πεις πως δεν έχεις κοντοσταθεί μια φορά μπροστά του δεν θα σε πιστέψουμε) το σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Περικλής Σακελλάριος. Εδώ έμενε ο Ξενοφών Ζολώτας. Να τος εδώ, στο σαλόνι του σπιτιού του, με την σύζυγό του Λόλα και με αυτήν την θέα, το 1967.
Το Μερόπειο, αυτό το διώροφο νεοκλασικό του Μεσοπολέμου με το εκκλησάκι με τους κίονες δίπλα του, ήταν φιλανθρωπικό ίδρυμα που ίδρυσε το 1914 ο Εν Αθήναις Σύλλογος Κυριών προς μόρφωσιν και εκπαίδευσιν άπορων κορασίδων. Λειτουργούσε σχολεία, στέγαζε πρόσφυγες από τη Σμύρνη το 1923, οργάνωνε συσσίτια στην Κατοχή και φρόντιζε ηλικιωμένους.
Το εκκλησάκι δίπλα ανήκει στο Μερόπειο, εγκαινιάστηκε το 1929 και ονομάστηκε Αγία Σοφία επειδή στα θεμέλια βρέθηκε άγαλμα της θεάς Αθηνάς –θεάς της σοφίας, αν δυσκολεύεσαι να κάνει τη σύνδεση.
Ο Ηρώδης ο Αττικός που πλήρωσε από την τσέπη του τα μάρμαρα επάνω στα οποία βλέπεις κάθε Σεπτέμβρη τις συναυλίες σου έχεις καμιά ιδέα ποιος ήταν, ή τον μπερδεύεις με έναν άλλο Ηρώδη; Τιβέριος Κλαύδιος Αττικός Ηρώδης για σένα, ρήτορας και γόνος ζάμπλουτης οικογένειας από τον Μαραθώνα, ο πρώτος Έλληνας που έγινε ύπατος στρατηγός της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Κατηγορήθηκε ότι σκότωσε την γυναίκα του, Αππία Άννια Ρήγιλλα (αν σου λέει κάτι αλλά δε βρίσκεις τι, σκέψου την στην περίεργη γενική «της Ρηγίλλης») στη μνήμη της οποίας έχτισε το Ηρώδειο. Δικάστηκε στη Ρώμη, αλλά (δεν θα το πιστέψεις) αθωώθηκε. Περισσότερες ζουμερές λεπτομέρειες εδώ.
