Πόσο εμπιστευόμαστε την τηλεόραση για να ενημερωθούμε;

του Γιώργου Κόκουβα

Πέρασε στα ψιλά γράμματα στις ανασκοπήσεις της χρονιάς που μόλις πέρασε, αλλά ίσως αποτέλεσε σημείο-σταθμό στα δεδομένα της ενημέρωσης. Η αξιοπιστία της διαδικτυακής ειδησεογραφίας ξεπέρασε εκείνη της έντυπης, ακόμη και στην Ελλάδα. Και όχι μόνο αυτό: Ταυτόχρονα, έχει πιάσει πάτο η ειδησεογραφική αξιοπιστία της τηλεόρασης.

Αυτό τουλάχιστον δείχνει έρευνα της VPRC για λογαριασμό κυριακάτικης εφημερίδας, στην οποία αναφέρονται μερικοί ενδιαφέροντες αριθμοί: Το 39% του κοινού εμπιστεύεται περισσότερο το διαδίκτυο για την ενημέρωσή του, ενώ η τηλεόραση καταποντίζεται στο 32% - για να μην αναφέρουμε τις εφημερίδες (9%) και το ραδιόφωνο (8%) που σχεδόν εξαφανίζονται από τον χάρτη της αξιοπιστίας. Διψήφιο ποσοστό έλαβε ο συνήθης ύποπτος «Κανένας» (11%).

Δύσκολα μπορούμε να πούμε, βέβαια, ότι εκπλαγήκαμε από την έρευνα. Την ίδια δυσκολία συνάντησε η έκπληξή μας στα επιπρόσθετα ποσοστά, αυτά που αναφέρουν την αξιολόγηση των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων από το κοινό. Το δελτίο του MEGA γίνεται ουραγός με βαθμολογία κάτω από τη βάση (4,2 στα 10), ενώ τα υπόλοιπα μόλις που την πιάνουν (ANT1 5,3 – ALPHA 5,4 – NET 5,8 – ΣΚΑΪ 5,9). Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι πώς οι πίνακες της τηλεθέασης δείχνουν το αντίστροφο τα τελευταία χρόνια, κατά τα οποία διαμορφώνεται μεν αυτή η δυνατή τάση με σύνθημα «σιχαινόμαστε-τις-τηλεοπτικές-ειδήσεις-φερέφωνα-του-συστήματος», τα δελτία δε που κατ’ εξοχήν πολεμά αυτή η τάση παραμένουν στην κορυφή της AGB.

Ένα ερώτημα θα ήταν, αφού τα σιχαινόμαστε, γιατί τα βλέπουμε; Κι ένα bonus ερώτημα, ποιοι τα βλέπουν; Αν λάβουμε υπόψη πως το διαδίκτυο θεωρείται πλέον από το ίδιο το κοινό πιο αξιόπιστο μέσο, αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πιθανόν να έχουν απομείνει στους καναπέδες να κοιτάζουν τα δελτία αυτοί που ακόμη δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο – ήτοι άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και σε επαρχιακές περιοχές όπου το internet δεν έχει ακόμη θέση στην καθημερινότητα.

Η ψυχοπαθολογία της παρακολούθησης τηλεοπτικών ειδήσεων πάντως συνεχίζει να αποτελεί αξιοπερίεργο. Ο μέσος θεατής κάθεται το βράδυ να παρακολουθήσει ειδήσεις και μπαίνει αυτόματα στην διαδικασία να «διαβάζει» πίσω από τις ειδήσεις. Είπε κάτι το τάδε δελτίο, αρά αφού σταθμίσουμε τα συμφέροντα του καναλιού, μάλλον έγινε κάπως αλλιώς. Εναντιώθηκε στον υπουργό ο τάδε μεγαλοδημοσιογράφος, άρα κάτι περίεργο συμβαίνει που πρέπει να μαντέψουμε. Οι ειδήσεις πλέον έχουν γίνει ένα σημειολογικό παιχνίδι δύο επιπέδων για δυνατούς λύτες, και η αντικειμενικότητα ένα ξεχειλωμένο λάβαρο που στην πίσω όψη του έχει σκονάκια για τους newscasters.

Ποιος λοιπόν εμπιστεύεται την τηλεόραση για την ενημέρωσή του; Όχι πάντως αυτοί που έσπειραν γκαζάκια στα σπίτια δημοσιογράφων του ALPHA, του MEGA, του Πρώτου Προγράμματος και του ΑΠΕ προ ολίγων ημερών. Μόνο που αυτά τα γκαζάκια ήταν «έκτακτα» - αν και εξαιρετικά βολικά για τις ανάγκες της επικαιρότητας- και όχι προγραμματισμένα στις οκτώ «νταν» μετά μεσημβρίας.

*Τα νούμερα της εβδομάδας

To top 10 των προγραμμάτων για την εβδομάδα 7-13/1