Ωδή στην τηλεοπτική αντιπολίτευση

του Γιώργου Κόκουβα

Αν όλο το καλοκαίρι -το οποίο παρεμπιπτόντως ήταν γεμάτο καυτή επικαιρότητα, εκλογές και ανατροπές- νιώθατε ότι κάτι σας έλειπε μέσα στην ημέρα, τότε σίγουρα είχατε περάσει έναν χειμώνα παρέα με το Ράδιο Αρβύλα. Ή είχατε κάνει τάμα να μην βγαίνετε ποτέ τις κρύες Τρίτες, γιατί το πρόγραμμα είχε Τσαντίρι. Όπως και να’ χει, οι νύχτες του χειμώνα, σας έβρισκαν να παρακολουθείτε τον χιουμοριστικό αντίλογο στις εξελίξεις μέσα από την τηλεόραση, κάτι που η θερινή τηλε-ανάπαυλα σάς στέρησε.

Αυτή η περίοδος τηλεοπτικής «ακυβερνησίας» έληξε και επισήμως με την εναρκτήρια τσιρίδα της Χρύσας Ρώπα στο Αλτσαντίρι Νιούζ και την φετινή πρεμιέρα του Ράδιο Αρβύλα. Σταθερά στο εβδομαδιαίο top 20 πλέον και οι δύο εκπομπές, καθιστούν σαφές ότι περισσότεροι από τρία εκατομμύρια από εμάς «χαίρονται» αντιπολίτευση διά στομάτων Λαζόπουλου και Κανάκη. Και, καλώς ή κακώς, οι άνω των 50 στην πρώτη περίπτωση και οι κάτω των 25 στην δεύτερη κρέμονται από τα χείλη τους, για να πουν «γεια στο στόμα τους».

Το παράλογο είναι πως όλα αυτά τα εκατομμύρια τηλεθεατών κάθονται στον καναπέ για να ευχαριστηθούν τηλεοπτική αντιπολίτευση, μόλις λίγη ωρίτσα μετά τις ειδήσεις που λένε ακριβώς τα αντίθετα. Λίγη ώρα μετά τα σχόλια της Όλγας, του Γιάννη, του Παύλου και των άλλων παιδιών, τους οποίους τόσο βρίζουν αλλά επίσης ανεβάζουν στις πρώτες θέσεις του ειδησεογραφικού chart.

Είναι ίσως κάτι σαν ένστικτο εξισορρόπησης στην ενημερωτική τραμπάλα του τηλεθεατή. Ακούει πειθήνια την φρίκη που σερβίρουν τα κεντρικά δελτία ειδήσεων, και μερικά διαφημιστικά διαλείμματα μετά περιμένει από την σάτιρα του ίδιου «κουτιού» να τα αναιρέσει. Περιμένει από την «αντιπολίτευση των 11» να αποσυνθέσουν την «κυβέρνηση των 8», για να πειστεί ότι δεν είναι τρελός, ότι κι άλλοι βλέπουν τον παραλογισμό της πολιτικής ζωής.

Κι όμως, κάτι μοιάζει παράλογο και σε αυτή την συμπεριφορά. Ίσως είναι το γεγονός πως αυτά τα εκατομμύρια τηλεθεατών δεν περιμένουν απλώς τις απόψεις τους και την αγανάκτησή τους να βρουν την δικαίωση στις ατάκες του Λάκη ή στα βιντεάκια του Αντώνη και της παρέας του. Αντίθετα, φοβάμαι πως σε μεγάλο ποσοστό, περιμένουν τις ατάκες και τα βιντεάκια για να αποκτήσουν άποψη και αγανάκτηση. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά καταλήγουν να τις βρίσκουν ανάμεσα σε παλαιάς κοπής ανέκδοτα για αδερφές και κλανιές στην πρώτη περίπτωση (τι χρειάζεται άλλωστε η μέση κυρία για να χαχανίσει;) και viral ατάκες που μπορούν να γίνουν trending Facebook pages στην δεύτερη.

Το διαπίστωσα όταν ένας φίλος μου είπε: «Να αρχίσουν τουλάχιστον το Τσαντίρι και η Αρβύλα, μπας και κράξουν την Χρυσή Αυγή να καταλάβουν κι οι πολλοί». Το δυστυχές στην περίπτωσή μας είναι πως περιμένουμε από δυο τηλεοπτικές εκπομπές να παίξουν τον ρόλο του καθοδηγητή γνώμης, την ώρα που εκατομμύρια τηλεθεατών (και κυρίως, ψηφοφόρων), περιμένουν με αγωνία το ανέκδοτο με τις κλανιές.

*Τα νούμερα της εβδομάδας

Τα δέκα προγράμματα με την μεγαλύτερη τηλεθέαση την εβδομάδα 29/10-4/11


Τα τηλεμερίδια των τηλεοπτικών σταθμών

Πηγή: NIELSEN AUDIENCE MEASUREMENT