Ξεμένεις κι εσύ από λεφτά πριν το τέλος του μήνα;

Τρέμεις να κοιτάξεις το υπόλοιπο στο ΑΤΜ, ανακαλύπτεις την θρεπτική αξία του μακαρονιού και ψάχνεις ψιλά στους καναπέδες; Μπες κι εσύ στο club των άφραγκων στο τέλος κάθε μήνα.
Ξεμένεις κι εσύ από λεφτά πριν το τέλος του μήνα;
Αρχές του μήνα, μπαίνει ο μισθός, πανηγυρίζεις, ξοδεύεις, ξοδεύεις, ξοδεύεις. Και ξαφνικά, χωρίς να έχει φτάσει καν το ημερολόγιο στις 20 του μήνα, μένεις με κάτι ψιλά. Αν σου συμβαίνει κι εσένα αυτό κάθε μήνα, τότε θα ταυτιστείς μαζί μας. Πάμε στοίχημα ότι κι εσύ, κάπου εκεί στο τελευταίο δεκαήμερο πριν μπει ο επόμενος μισθός…

…Τρέμεις να κοιτάξεις το υπόλοιπο στο ATM γιατί είσαι σίγουρος ότι είναι μονοψήφιος αριθμός

…Σταματάς να παραγγέλνεις απ’ έξω όπως έκανες το πρώτο δεκαήμερο του μήνα και τρως μακαρόνια. Πολλά μακαρόνια. Έχουν 0,30€ το σακουλάκι, μεγάλη ανακάλυψη τα ζυμαρικά.

…Το φρέντο εσπρέσο και τα latte πακέτο για τη δουλειά είναι μια πολυτέλεια για λίγο. Στο δεύτερο μισό του μήνα, πατροπαράδοτο φραπεδάκι και πάλι φραπεδάκι.

…Μπαίνεις σε πειρασμό να ξετινάξεις την πιστωτική σου κάρτα – αυτή που καταχώνιασες κάτω από ένα σημείωμα υπόσχεσης που γράφει «Παγίδα! Μην την ξαναχρησιμοποιήσεις»!

…Κάνεις τράκα τσιγάρα από συναδέλφους και φίλους.

…Όταν σε καλούν για έξοδο, πρέπει πρώτα να υπολογίσεις αν εκείνα τα ψηλά στις τσέπες σου φτάνουν για ένα τζιν τόνικ.

…Και ξαφνικά τα Σαββατόβραδα μέσα για να δείτε σειρές δεν σου φαίνονται και τόσο άσχημα.

…Σε καλούν κάπου και το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι αν θα έχει τζάμπα φαΐ.

…Εκτός αν είναι γενέθλια και πρέπει να πάρεις δώρο. «Συγγνώμη, δεν μπορώ τελικά να έρθω, συνέβη κάτι έκτακτο». (μετάφραση: Θα μείνω σπίτι τρώγοντας μακαρόνια από χτες)

…Και πανηγυρίζεις όταν βρίσκεις ξεχασμένα κέρματα στον καναπέ ή χαρτονομίσματα σε ένα παλιό μπουφάν, σα να σου έπεσε το Τζόκερ.

…Τσεκάρεις συνέχεια το ebanking, μπας και ο εργοδότης σου αποφάσισε να βάλει νωρίτερα τον επόμενο μισθό. Μπα…

…Βλέπεις τον ένα λογαριασμό ΔΕΚΟ να έρχεται στην πόρτα σου μετά τον άλλον και σκέφτεσαι «όχι τώρα»!

…Σου χτυπάνε για τα κοινόχρηστα και πατάς αυτόματα το mute στην τηλεόραση ή το laptop και κάνεις ότι δεν είσαι μέσα.

…Θυμάσαι ότι έχεις γονείς. Και εντελώς τυχαία, σκέφτεσαι να τους επισκεφθείς, να σε ταΐσουν και να σου δανείσουν κανένα ψιλό.

…Ανακαλύπτεις στο supermarket όλες εκείνες τις no name μάρκες που προσφέρουν το ίδιο πράγμα στη μισή τιμή και γίνεσαι εξπέρ στην ανακάλυψη προσφορών στα ράφια.

…Υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι δεν θα κάνεις το ίδιο λάθος τον επόμενο μήνα. Αλλά το κάνεις. Και το ξανακάνεις.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v