Εσείς… «βγαίνετε»;

Από τις τακτικές συζητήσεις μας, εδώ στο γραφείο, που καταλήγουν σχεδόν πάντα σε κλαυσίγελο, είναι η οικονομική μας κατάσταση (ή πιο σωστά η οικονομική μας ακαταστασία). Αναρωτιόμαστε αρχικά πώς γίνεται κάθε φορά στα μέσα του μήνα να έχουμε μείνει «ταπί» (και καθόλου ψύχραιμοι) και με πρώτη σκέψη τα ρίχνουμε στους αστείους, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα τουλάχιστον, μισθούς μας.

Έπειτα -και μη μπορώντας να κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε το μηνιαίο μας μισθό, παρά ανάβοντας ίσως λαμπάδες για καμιά αύξηση- το αναλύουμε λίγο περισσότερο, προσπαθώντας να καταλάβουμε πού ακριβώς χαλάμε τα χρήματά μας (ούτε λόγος για αποταμίευση εννοείται) και τι είναι τελικά αυτό που μας κοστίζει τόσο. Το έχετε αναλογιστεί ποτέ;

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους ξεκινώντας από μία βάση: Τα έσοδα. Σύμφωνα με την εισοδηματική πολιτική του Υπουργείου Οικονομίας για το Δημόσιο το 2008, ο βασικός μισθός των λειτουργών και υπαλλήλων του Δημοσίου (ΟΤΑ, ΝΔΠΠ και Ενόπλων Δυνάμεων – Σωμάτων Ασφαλείας) αυξήθηκε από 1/1/2008 κατά 4,5% (2,5% από 1/1 και 2% από 1/10). Έτσι, οι δημόσιοι υπάλληλοι με πανεπιστημιακή εκπαίδευση και προϋπηρεσία, τυχαία, 3 ετών, θα πρέπει παίρνουν αυτή τη στιγμή περί τα 990 ευρώ το μήνα.

Για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους οι αυξήσεις είναι κάτι πολύ σχετικό, αφού μπορεί να μην υπάρξουν καν αλλά μπορεί και να φτάσουν το 12% ή και 14%. Ας μείνουμε πάντως στο ότι ο μέσος μηνιαίος μισθός του ιδιωτικού υπαλλήλου με πανεπιστημιακή εκπαίδευση και με την αντίστοιχη προϋπηρεσία 3 ετών θα πρέπει να είναι περί τα 850 ευρώ το μήνα.

Πολύ χοντρικά, τα μηνιαία μας έσοδα, λοιπόν, κυμαίνονται από 800 μέχρι 1.000 ευρώ το μήνα. Συμφωνούμε; Πάμε να δούμε τώρα πού χαλάμε τα τόσα πολλά αυτά λεφτά κάθε μήνα (με την προϋπόθεση ότι καλύπτουμε μόνοι μας τα έξοδά μας και ότι δεν νοικιάζουμε σπίτι, γιατί αν νοικιάζουμε η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι εύκολη… Δεν «βγαίνουμε!»).

Πάγια έξοδα:
Φαγητό (και δεν εννοούμε ταβερνάκια αλλά super market): Το super market είναι για πολλούς μία πληγή που πονάει. Γιατί μπορεί να χρειαζόμαστε, π.χ. μόνο χαρτί τουαλέτας και σαμπουάν, αλλά δεν υπάρχει καμία περίπτωση να φύγουμε αν δεν πάρουμε και αμέτρητα άλλα πράγματα (τρόφιμα κυρίως) που δεν περιλαμβάνονται στην αρχική, κοντή μας, λίστα. Γιατί είμαστε και καλοφαγάδες. Θα πάρουμε, λοιπόν, και την ακριβή μας παρμεζάνα, θα πάρουμε και τις βιολογικές ντοματούλες (αφού οι άλλες δεν είναι καλές αυτήν την εποχή), θα πάρουμε και τις σοκολάτες, τα γαριδάκια, τα δημητριακά, τις σάλτσες για ζυμαρικά και ένα διακοσμητικό πασχαλινό κουνελάκι που μας γυάλισε στα εποχιακά. Χωρίς πολλά-πολλά, δεν γλιτώνουμε με λιγότερα από 150 ευρώ το μήνα στο super market.

Λογαριασμοί (γιατί μπορεί σπίτι να έχουμε αλλά οι λογαριασμοί κάθε μήνα τρέχουν… και δεν τους προλαβαίνουμε): Και τι εννοούμε από λογαριασμούς; ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, σταθερό τηλέφωνο – ADSL, κινητό (μαχαιριά στην καρδιά!), κοινόχρηστα και για κάποιους από εμάς Nova. Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη; 40 ευρώ περίπου το μήνα για ΔΕΗ, 10 ευρώ η ΕΥΔΑΠ (αμελητέο), 50 ευρώ περίπου το τηλέφωνο με το ADSL (εννοείται πως έχουμε βάλει πρόγραμμα απεριόριστων κλήσεων σε σταθερά και εννοείται πως ξεχνιόμαστε και παίρνουμε και σε κινητά), τώρα το κινητό… ας υπολογίσουμε χοντρικά περί τα 60 ευρώ (και ας θεωρήσουμε τα 100 ευρώ που έρχονται στους περισσότερους κραιπάλη), κοινόχρηστα περί τα 60 ευρώ επίσης (στην καλύτερη περίπτωση) και για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου και των ταινιών προσθέστε άλλα 60 ευρώ το μήνα (όσοι δεν έχετε Nova είμαι σίγουροι ότι σπαταλάτε αυτό το ποσό κάπου αλλού…). Άθροισμα λογαριασμών: Περί τα 280 με 300 ευρώ μηνιαίως.

Βενζίνη: Γιατί λεφτά μπορεί να μην έχουμε, αλλά το αυτοκινητάκι μας... και τα μάτια μας! Όσο κοντά κι αν είναι η δουλειά μας, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι, όσο κι αν αποφεύγουμε τις μακρινές αποστάσεις μέσα στο σαββατοκύριακο, δεν θα χαλάσουμε περί τα 80 με 100 ευρώ το μήνα για βενζίνη; Βάλτε και κάτι διόδια, βάλτε και κανένα tip στο παιδί που καθαρίζει τα τζάμια στο καθαριστήριο… Τα 100 ευρώ το μήνα είναι ένα επιεικές ποσό.

Καφές και τσιγάρα: Αν δεν καπνίζετε, καλά κάνετε. Αν καπνίζετε, όμως, η ζημιά που κάνετε στο πορτοφόλι σας είναι εξίσου τρομακτική με αυτήν που κάνετε στην υγεία σας. Και δεν αναφέρομαι σε αυτούς που καπνίζουν ένα πακέτο το μήνα, αλλά στους φανατικούς καπνιστές του ενός πακέτου την ημέρα, δηλαδή των 100 ευρώ περίπου το μήνα. Προσθέστε σε αυτά και το καθημερινό καφεδάκι ή σνακ στη δουλειά, άλλα 100 ευρώ, βάλτε και καμιά εφημερίδα, περιοδικό, τσίχλες, καραμέλες για το λαιμό κ.λ.π., άλλα 50 ευρώ. Συνολικά 250 ευρώ το μήνα για καφέ, τσιγάρα και τα παρελκόμενα.

Άθροισμα πάγιων μηνιαίων εξόδων: 800 ευρώ

Πάμε τώρα στα «δευτερεύοντα» έξοδα, τα οποία μπορεί να μην αφορούν όλους εσάς, για αυτό θα τα απαριθμήσουμε σε τίτλους και κάντε τις δικές σας προσθαφαιρέσεις:

Γυμναστήριο (ξένη γλώσσα/ ωδείο/ ή όποιο άλλο χόμπι): 50 ευρώ
Οικιακή βοηθός (μία φορά την εβδομάδα): 140 ευρώ
Φαγητό και ποτό έξω (έξοδος 2 φορές την εβδομάδα –όχι υπερβολές): 200 – 300 ευρώ
Είδη ένδυσης, κομμωτήριο, προσωπικά είδη, δώρα, κάποιο φάρμακο: 100 ευρώ

Άθροισμα δευτερευόντων εξόδων: 500 – 600 ευρώ

Συνολικό άθροισμα μηνιαίων εξόδων: 1.300 – 1.400 ευρώ

Συμπέρασμα: Προφανώς και δεν «βγαίνουμε». Προσπαθούμε να μοιραστούμε τα έξοδα αυτά με τον σύντροφο, συγκάτοικο, γονιό μας για ελαφρύνει κάπως το βάρος. Αλλά μετά έρχονται κάτι ασφάλειες για το αυτοκίνητο που τις είχαμε ξεχάσει, κάποια ηλεκτρική συσκευή που θα χαλάσει και θα πρέπει να φτιαχτεί, κάποια εκδρομή που θα θελήσουμε (και που πρέπει) να πάμε. Διάφορα απρόοπτα που μας αποσυντονίζουν και μας βγάζουν εντελώς εκτός προϋπολογισμού.

Και τι κάνουμε; Συνεχίζουμε να πηγαίνουμε στη δουλειά με το αυτοκίνητο και λόγω νεύρων να πατάμε πιο έντονα το γκάζι καταναλώνοντας έτσι πιο πολλή βενζίνη, συνεχίζουμε να καπνίζουμε (περισσότερο μάλιστα) για να χαλαρώσουμε, να πίνουμε περισσότερους καφέδες για να αντέξουμε, και να αναρωτιόμαστε κάθε μήνα, καθώς πίνουμε τον καφέ μας με τους συναδέλφους στο γραφείο… «Γιατί δεν βγαίνουμε;».

Έλενα Μπούλια