Κοινωνική απόσταση δε σημαίνει απομόνωση για τους ηλικιωμένους
Οδηγίες για το πώς θα βοηθήσουμε παππούδες και γονείς να μην αισθάνονται μόνοι εξέδωσε η Γηριατρική Μονάδα του Αιγινήτειου Νοσοκομείου.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Για ένα από τα σοβαρότερα θέματα που απασχολούν όλους εμάς που έχουμε γονείς και παππούδες να φροντίσουμε εν μέσω πανδημίας, μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Ψυχιατρικής, υπεύθυνος Γηριατρικής Μονάδας στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο Αντώνης Πολίτης.
Το σημαντικό –όσο και δύσκολο– είναι να μπορέσουμε όλοι να κάνουμε τη διάκριση μεταξύ κοινωνικής απόστασης και απομόνωσης. «Αναδύεται λοιπόν επιτακτικά η ανάγκη για οδηγίες, οι οποίες θα διασφαλίσουν τη φροντίδα των ηλικιωμένων και θα καθησυχάσουν τον φόβο και τα αισθήματα αβοηθητότητας, μοναξιάς, αβεβαιότητας, θλίψης και θα τους βοηθήσουν να προσαρμοστούν στις προτεινόμενες και επιβεβλημένες οδηγίες προστασίας, να μείνουν στο σπίτι και να περιορίσουν ή να καταργήσουν τις ήδη λιγοστές εξόδους τους και την ήδη περιορισμένη κοινωνική τους ζωή» επισημαίνει ο καθηγητής.
Στις οδηγίες που εξέδωσαν η A Ψυχιατρική κλινική και η Μονάδα Ψυχογηριατρικής, αναφέρονται τα εξής:
- Κοινωνική απόσταση είναι συμπεριφορά προφύλαξης και περιλαμβάνει την παραμονή στο σπίτι και την αποφυγή στενής επαφής με τρίτους πλην του φροντιστή, καθώς και την αποφυγή συγκέντρωσης σε χώρους όπως, καταστήματα, εκκλησίες, μεταφορικά μέσα, ΚΑΠΗ κλπ.
- Η κοινωνική απόσταση δεν σημαίνει και μοναξιά: Προσπαθούμε οι ηλικιωμένοι μας να είναι ασφαλείς και όχι μόνοι. Προτείνεται να γίνονται επισκέψεις μόνο από το φροντιστή (ο οποίος τηρεί αυστηρά τους προσωπικούς κανόνες προστασίας) και η παρουσία του λειτουργεί υποστηρικτικά, καθώς επίσης ενισχύει το αίσθημα της ασφάλειας.
- Ενθαρρύνονται, για να μην νιώθουν κοινωνικά αποκομμένοι και απομονωμένοι (η απομόνωση μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία ) να επικοινωνούν με άλλους συγγενείς και οικεία πρόσωπα, είτε με σταθερό τηλέφωνο ή κινητό, είτε με τη χρήση οποιασδήποτε ηλεκτρονικής μορφής επικοινωνίας. Επίσης , εφόσον είναι θρησκευόμενα άτομα, να εξακολουθούν να παρακολουθούν τη θεία λειτουργία από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση.
- Ενθαρρύνεται η διαμόρφωση νέας καθημερινής ρουτίνας με τη βοήθεια του φροντιστή η οποία μπορεί να περιλαμβάνει δραστηριότητες μέσα στο σπίτι όπως π.χ. τη φροντίδα του σπιτιού, το μαγείρεμα, την περιποίηση των λουλουδιών, το διάβασμα, τη φροντίδα του εαυτού.
- Η ενημέρωση πολλές φορές σε συνθήκες επιδημίας κάνει αναφορά σε αρνητικά σενάρια και υπάρχουν πολλές ψευδείς ειδήσεις, που ενισχύουν περισσότερο το συναίσθημα του φόβου, της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας. Ως εκ τούτου καλό είναι η ενημέρωση να γίνεται από τους οικείους ή από έγκυρες επιστημονικές πηγές που είναι αξιόπιστες, συγκεκριμένες, ρεαλιστικές και να προάγει το αίσθημα της ασφάλειας και της ελπίδας π.χ. τις έρευνες που γίνονται για φάρμακα, τους ασθενείς που θεραπεύτηκαν κλπ.
- Ενθαρρύνεται η επικοινωνία με εγγόνια και παιδιά είτε τηλεφωνικά είτε με βίντεο.
- Σε περίοδο επιδημίας η ρύθμιση των παθολογικών προβλημάτων είναι απαραίτητη έτσι ώστε να αποφευχθεί η ανάγκη να επισκεφθεί ο ηλικιωμένος νοσοκομείο. Προτείνεται τακτική επικοινωνία με τον οικογενειακό γιατρό και μετάθεση όλων των μη απαραίτητων ιατρικών επισκέψεων. Επίσης συνταγογράφηση για τρεις μήνες.
Όσον αφορά τον φροντιστή ο κ. Πολίτης αναφέρει ότι ο ρόλος του είναι πολύ σημαντικός, είτε είναι κάποιος συγγενής είτε επαγγελματίας υγείας. «Είναι απαραίτητη η παρουσία ενός ανθρώπου που θα επιμελείται την καθημερινότητα τους , θα τους ενισχύει θα τους ενθαρρύνει και αν χρειάζεται θα επικοινωνεί και με τον θεράποντα γιατρό. Είναι πολύ σημαντικό το “ δίκτυο”, ηλικιωμένος, φροντιστής, θεράπων».