Πώς να καταλάβεις αν είναι ειλικρινής
Υποψιάζεσαι ότι σου λέει ψέματα; Ψάξε για τα παρακάτω σημάδια, που σύμφωνα με την επιστήμη εγγυώνται πως ο συνομιλητής μας λέει την αλήθεια.
1. Περιγράφει κάτι με λεπτομέρειες και σε χρονολογική σειρά: Κάποιος που σου διηγείται μια ιστορία ακριβώς όπως έγινε, δεν έχει ανάγκη να παραλείψει στοιχεία ή να αφήσει ανεξήγητα χρονικά κενά στην αφήγησή του.
2. Δεν επαναλαμβάνει ακριβώς τα ίδια λόγια δεύτερη φορά: Κλασικό παλιό κόλπο των κατασκόπων του ψυχρού πολέμου: Καθώς η ιστορία φτάνει στο τέλος της, ρωτάς κάτι σχετικό με αυτά που ο συνομιλητής σου έχει πει στην αρχή. Αν το επαναλάβει ακριβώς με τα ίδια λόγια, σημαίνει ότι το έχει προβάρει, άρα η ιστορία είναι κατασκευασμένη.
3. Αφήνει πού και πού το βλέμμα του να περιπλανηθεί στον χώρο: Και όμως, όχι, αυτό δεν είναι σημάδι πως σου λέει ψέματα. Για την ακρίβεια, οι έρευνες δείχνουν πως επειδή οι ψεύτες ξέρουν ότι θα τους υποψιαστείς αν αποφύγουν το βλέμμα σου, σε κοιτούν στα μάτια πολύ πιο έντονα και αδιάκοπα από το φυσιολογικό.
4. Η αναπνοή του είναι σταθερή: Έρευνες λέει πως όταν λέμε ψέματα οι παλμοί της καρδιάς αυξάνονται, με αποτέλεσμα πολλές φορές να λαχανιάζουμε, ή να νιώθουμε ότι μας «κόβεται η ανάσα». Το ίδιο σύμπτωμα, βέβαια, μπορεί να εμφανίζει και κάποιος πολύ (φρεσκο)ερωτευμένος, οπότε προσοχή με το συγκεκριμένο τεστάκι.
5. Δεν χρησιμοποιεί συχνά εξωτερικούς παράγοντες για δικαιολογία: Παράξενο, αλλά κι όμως: Ένας άνθρωπος που όντως άργησε επειδή είχε κίνηση, σπάνια θα πει «συγνώμη που άργησα, είχε πάρα πολύ κίνηση». Κάποιος που νιώθει ένοχος επειδή, π.χ., άργησε να ξεκινήσει θα νιώσει την ανάγκη να δικαιολογηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο.
6. Η μνήμη του δε φαίνεται να έχει κάποιο πρόβλημα: Αν ρωτήσεις κάποιον που σου διηγείται μια ιστορία (η οποία δε συνέβη πρόπερσι) κάτι στο πλαίσιο του «και τι πίνατε;» ή «τι μουσική έπαιζε;» και σου απαντήσει «δε θυμάμαι», μπορείς να αρχίσεις να ανησυχείς ότι η ιστορία του είναι είτε φτιαχτή είτε, στην καλύτερη, παραποιημένη.
7. Οι χειρονομίες του μοιάζουν κανονικές: Αντίθετα με ό,τι μπορεί να έχετε ακούσει, οι εξασκημένοι ψεύτες, επειδή ακριβώς γνωρίζουν πως οι υπερβολικές χειρονομίες μπορεί να τους προδώσουν, κρατούν τα χέρια τους σταυρωμένα –ή ακόμα και κάτω από τα πόδια τους– και επικοινωνούν μόνο λεκτικά, περιορίζοντας στο ελάχιστο δυνατό τη γλώσσα του σώματος. Ορίστε και η αστεία άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Μερικές φορές, ένας όχι ιδιαίτερα πεπειραμένος ψεύτης, μπορεί να γνέφει καταφατικά ενώ ή αμέσως πριν απαντήσει «όχι» σε μια ερώτησή σου. Γι’ αυτό, ένας πεπειραμένος ψεύτης θα αποφύγει όσο περισσότερο μπορεί τις κινήσεις χεριών και κεφαλιού.
2. Δεν επαναλαμβάνει ακριβώς τα ίδια λόγια δεύτερη φορά: Κλασικό παλιό κόλπο των κατασκόπων του ψυχρού πολέμου: Καθώς η ιστορία φτάνει στο τέλος της, ρωτάς κάτι σχετικό με αυτά που ο συνομιλητής σου έχει πει στην αρχή. Αν το επαναλάβει ακριβώς με τα ίδια λόγια, σημαίνει ότι το έχει προβάρει, άρα η ιστορία είναι κατασκευασμένη.
3. Αφήνει πού και πού το βλέμμα του να περιπλανηθεί στον χώρο: Και όμως, όχι, αυτό δεν είναι σημάδι πως σου λέει ψέματα. Για την ακρίβεια, οι έρευνες δείχνουν πως επειδή οι ψεύτες ξέρουν ότι θα τους υποψιαστείς αν αποφύγουν το βλέμμα σου, σε κοιτούν στα μάτια πολύ πιο έντονα και αδιάκοπα από το φυσιολογικό.
4. Η αναπνοή του είναι σταθερή: Έρευνες λέει πως όταν λέμε ψέματα οι παλμοί της καρδιάς αυξάνονται, με αποτέλεσμα πολλές φορές να λαχανιάζουμε, ή να νιώθουμε ότι μας «κόβεται η ανάσα». Το ίδιο σύμπτωμα, βέβαια, μπορεί να εμφανίζει και κάποιος πολύ (φρεσκο)ερωτευμένος, οπότε προσοχή με το συγκεκριμένο τεστάκι.
5. Δεν χρησιμοποιεί συχνά εξωτερικούς παράγοντες για δικαιολογία: Παράξενο, αλλά κι όμως: Ένας άνθρωπος που όντως άργησε επειδή είχε κίνηση, σπάνια θα πει «συγνώμη που άργησα, είχε πάρα πολύ κίνηση». Κάποιος που νιώθει ένοχος επειδή, π.χ., άργησε να ξεκινήσει θα νιώσει την ανάγκη να δικαιολογηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο.
6. Η μνήμη του δε φαίνεται να έχει κάποιο πρόβλημα: Αν ρωτήσεις κάποιον που σου διηγείται μια ιστορία (η οποία δε συνέβη πρόπερσι) κάτι στο πλαίσιο του «και τι πίνατε;» ή «τι μουσική έπαιζε;» και σου απαντήσει «δε θυμάμαι», μπορείς να αρχίσεις να ανησυχείς ότι η ιστορία του είναι είτε φτιαχτή είτε, στην καλύτερη, παραποιημένη.
7. Οι χειρονομίες του μοιάζουν κανονικές: Αντίθετα με ό,τι μπορεί να έχετε ακούσει, οι εξασκημένοι ψεύτες, επειδή ακριβώς γνωρίζουν πως οι υπερβολικές χειρονομίες μπορεί να τους προδώσουν, κρατούν τα χέρια τους σταυρωμένα –ή ακόμα και κάτω από τα πόδια τους– και επικοινωνούν μόνο λεκτικά, περιορίζοντας στο ελάχιστο δυνατό τη γλώσσα του σώματος. Ορίστε και η αστεία άχρηστη πληροφορία της ημέρας: Μερικές φορές, ένας όχι ιδιαίτερα πεπειραμένος ψεύτης, μπορεί να γνέφει καταφατικά ενώ ή αμέσως πριν απαντήσει «όχι» σε μια ερώτησή σου. Γι’ αυτό, ένας πεπειραμένος ψεύτης θα αποφύγει όσο περισσότερο μπορεί τις κινήσεις χεριών και κεφαλιού.
