Πώς πας παρακάτω; Tips για τη… ζωή μετά
Μικρά μυστικά και μεγάλες συμβουλές για να βγείτε από τη μαύρη τρύπα του διαστήματος που μεσολαβεί ανάμεσα στον χωρισμό και τη ζωή που συνεχίζεται.
της Ηρώς Κουνάδη
Μπορεί να χώρισες, μπορεί να απογοητεύτηκες, μπορεί να βλέπεις εφιάλτες τα βράδια ή να περνάς τα απογεύματα του Σαββάτου κοιτώντας το κενό –και ρίχνοντας πλάγιες ματιές στο τηλέφωνο που, σταμάτα να ελπίζεις, δεν πρόκειται να χτυπήσει. Βρίσκεσαι, εν ολίγοις, στο στάδιο εκείνο όπου ναι μεν οι οικογενειακές συσκευασίες παγωτού έχουν αντικατασταθεί από κανονικά γεύματα και τα πρησμένα μάτια από υποψία έστω χαμόγελου, αλλά «κανονική» ακόμα τη ζωή σου δεν τη λες. Γνωστό και ως το στάδιο ανάμεσα στην προσπάθεια να ξεπεράσεις τον χωρισμό και την φυσιολογική καθημερινότητα.
Τα καλά νέα είναι ότι για να βρίσκεσαι εδώ, τα δύσκολα είναι πίσω σου. Οι μέρες με τους μεγατόνους παγωτού, τις κούτες τσιγάρων και τα λίτρα αλκοόλ έχουν παρέλθει, και οι πρώτες φορές που θα χαμογελάσεις και θα το εννοείς είναι ιδιαίτερα αναζωογονητικές. Τα κακά νέα, τώρα, είναι πως το ότι δεν βρίσκεσαι πια τόσο συχνά στο ίδιο επίπεδο με το πάτωμα δε σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι και σε θέση να συνεχίσεις τη ζωή σου –κυρίως επειδή δεν ξέρεις ακριβώς πώς. Γι’ αυτό είμαστε, όμως, εμείς εδώ. Για να συγκεντρώσουμε τους τρόπους να «πας παρακάτω», μετά από ό,τι και αν ήταν αυτό που σε έκανε να κολλήσεις κάπου μεταξύ καναπέ και μωσαϊκού.
Μια μέρα την φορά: Μπορεί να ακούγεται αμερικανιά βγαλμένη από βιβλία αυτοβοήθειας, αλλά είναι μια αποτελεσματικότατη μέθοδος να ξαναβρείς τους ρυθμούς σου χωρίς να πανικοβάλλεσαι ή να πιέζεις υπερβολικά τον εαυτό σου να «ξεκολλήσει» –τακτική η οποία επιφέρει συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα. Άσε τα μακροχρόνια σχέδια και τους μεγαλόπνοους στόχους για όταν θα έχεις συνέλθει εντελώς (θα γίνει κι αυτό, όσο εξωπραγματικό σενάριο και αν ακούγεται τώρα) και προσπάθησε απλώς να γεμίσεις την κάθε μέρα με ένα πρόγραμμα που δεν θα υπερβαίνει το εικοσιτετράωρο, και θα ισορροπεί μεταξύ υποχρεώσεων (που σε βοηθούν να μη σκέφτεσαι) και πραγμάτων που σε ευχαριστούν, είτε αυτά λέγονται χόμπι, είτε μαραθώνιοι ταινιών, είτε έξοδοι με φίλους, είτε επιτραπέζια στο σπίτι. Το «στοίχημά» σου είναι να μην στεναχωρηθείς σήμερα –αύριο βλέπουμε.
Ο εχθρός του καλού είναι το… τέλειο: Και φτάνεις κάπως έτσι σε αυτό το στάδιο που βγαίνεις για ένα-δυο ποτά με τους συναδέλφους μετά τη δουλειά, που συναντάς έναν παλιό φίλο και δεν σπαταλάς ολόκληρο το βράδυ σας να κλαίγεσαι, που ξενυχτάς με τους κολλητούς σου πάνω από επιτραπέζια... Κι αν κάποιος σε ρωτούσε πώς πέρασες το Σαββατοκύριακο θα έλεγες «καλά» και θα το εννοούσες. Σε αυτό ακριβώς το σημείο θα παρέμβει ο εθισμένος στην μιζέρια του προηγούμενου διαστήματος εγκέφαλός σου, για να σου ψιθυρίσει ότι τότε που ήσουν μαζί του/ της δεν ήταν απλώς «καλά», ήταν τέλεια, και τώρα θα περάσεις όλη την υπόλοιπη ζωή σου απαντώντας απλώς «καλά» σε τέτοιου είδους ερωτήσεις. Απάντησέ του ότι κανείς δεν πήγε από τα πατώματα στα ουράνια, και ότι η διαδρομή από το ένα σημείο στο άλλο περνά μέσα από ευχάριστες αλλά ήσυχες βραδιές, παρεΐστικες μαζώξεις και ανάλαφρες ταινίες. Δεν είναι η τελειότητα του έρωτα, αλλά δεν είναι και τόσο άσχημα πια!
Επιστροφές, όχι καταστροφές: Κι εκεί που είχες αρχίσει να πιστεύεις ότι «το ‘χεις» και τα καταφέρνεις, και περνάς και μόνος σου καλά κατά το λαϊκό άσμα, ακούς ένα τραγούδι που σου τη θυμίζει, τον συναντάς τυχαία στο δρόμο, ή απλώς βλέπεις στον ύπνο σου ότι τα ξαναβρήκατε και ξυπνάς με τη χειρότερη διάθεση του τελευταίου μήνα. Και αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι τι νόημα έχουν όλες αυτές οι προσπάθειες, αφού να, πάλι χάλια είσαι, και τίποτα δεν καταφέρνεις, και μήπως να πας να κρυφτείς σε μια σκοτεινή γωνιά, κάτω από τις κουβερτούλες σου ας πούμε, και να αφήσεις τις χαζομάρες με την κανονική ζωή αφού ποτέ δεν πρόκειται η ζωή σου να ξαναείναι κανονική; Σταμάτα. Το ότι «λοξοδρομείς» μερικές φορές δε σημαίνει ότι δεν τα καταφέρνεις τις υπόλοιπες. Υπάρχουν μέρες που το σχέδιό σου θα αποτυγχάνει παταγωδώς, και υπάρχουν και οι επόμενές τους, που θα το πιάνεις από την αρχή. Δεν χάνεις τον πόλεμο χάνοντας μια μάχη.
Μικρόκοσμος: Κάποιος σοφός είπε κάποτε ότι «ο έρωτας είναι το πρόβλημα των ανθρώπων που δεν έχουν προβλήματα». Κι αυτό, εκτός από παρήγορο, είναι και ένα ιδιαίτερα χρήσιμο tip για να βγεις από το αδιέξοδο στο οποίο έχεις παγιδεύσει εσύ τον εαυτό σου. Ρίξε μια ματιά γύρω σου, ρώτα τους γονείς σου αν χρειάζονται βοήθεια σε κάτι, ασχολήσου λίγο περισσότερο με τα προβλήματα των φίλων σου (που ασχολούνται τόσο καιρό με τα δικά σου), βοήθησε εθελοντικά μια ομάδα που βοηθά ανθρώπους με λιγότερο ρομαντικά προβλήματα –δεν χρειάζεται να υπογράψεις κανένα συμβόλαιο ζωής, μια μέρα ή μια ώρα από τον χρόνο σου πολλές φορές αρκούν, τα έχουμε ξαναπεί αυτά.
Μπορεί να χώρισες, μπορεί να απογοητεύτηκες, μπορεί να βλέπεις εφιάλτες τα βράδια ή να περνάς τα απογεύματα του Σαββάτου κοιτώντας το κενό –και ρίχνοντας πλάγιες ματιές στο τηλέφωνο που, σταμάτα να ελπίζεις, δεν πρόκειται να χτυπήσει. Βρίσκεσαι, εν ολίγοις, στο στάδιο εκείνο όπου ναι μεν οι οικογενειακές συσκευασίες παγωτού έχουν αντικατασταθεί από κανονικά γεύματα και τα πρησμένα μάτια από υποψία έστω χαμόγελου, αλλά «κανονική» ακόμα τη ζωή σου δεν τη λες. Γνωστό και ως το στάδιο ανάμεσα στην προσπάθεια να ξεπεράσεις τον χωρισμό και την φυσιολογική καθημερινότητα.
Τα καλά νέα είναι ότι για να βρίσκεσαι εδώ, τα δύσκολα είναι πίσω σου. Οι μέρες με τους μεγατόνους παγωτού, τις κούτες τσιγάρων και τα λίτρα αλκοόλ έχουν παρέλθει, και οι πρώτες φορές που θα χαμογελάσεις και θα το εννοείς είναι ιδιαίτερα αναζωογονητικές. Τα κακά νέα, τώρα, είναι πως το ότι δεν βρίσκεσαι πια τόσο συχνά στο ίδιο επίπεδο με το πάτωμα δε σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι και σε θέση να συνεχίσεις τη ζωή σου –κυρίως επειδή δεν ξέρεις ακριβώς πώς. Γι’ αυτό είμαστε, όμως, εμείς εδώ. Για να συγκεντρώσουμε τους τρόπους να «πας παρακάτω», μετά από ό,τι και αν ήταν αυτό που σε έκανε να κολλήσεις κάπου μεταξύ καναπέ και μωσαϊκού.
Μια μέρα την φορά: Μπορεί να ακούγεται αμερικανιά βγαλμένη από βιβλία αυτοβοήθειας, αλλά είναι μια αποτελεσματικότατη μέθοδος να ξαναβρείς τους ρυθμούς σου χωρίς να πανικοβάλλεσαι ή να πιέζεις υπερβολικά τον εαυτό σου να «ξεκολλήσει» –τακτική η οποία επιφέρει συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα. Άσε τα μακροχρόνια σχέδια και τους μεγαλόπνοους στόχους για όταν θα έχεις συνέλθει εντελώς (θα γίνει κι αυτό, όσο εξωπραγματικό σενάριο και αν ακούγεται τώρα) και προσπάθησε απλώς να γεμίσεις την κάθε μέρα με ένα πρόγραμμα που δεν θα υπερβαίνει το εικοσιτετράωρο, και θα ισορροπεί μεταξύ υποχρεώσεων (που σε βοηθούν να μη σκέφτεσαι) και πραγμάτων που σε ευχαριστούν, είτε αυτά λέγονται χόμπι, είτε μαραθώνιοι ταινιών, είτε έξοδοι με φίλους, είτε επιτραπέζια στο σπίτι. Το «στοίχημά» σου είναι να μην στεναχωρηθείς σήμερα –αύριο βλέπουμε.
Ο εχθρός του καλού είναι το… τέλειο: Και φτάνεις κάπως έτσι σε αυτό το στάδιο που βγαίνεις για ένα-δυο ποτά με τους συναδέλφους μετά τη δουλειά, που συναντάς έναν παλιό φίλο και δεν σπαταλάς ολόκληρο το βράδυ σας να κλαίγεσαι, που ξενυχτάς με τους κολλητούς σου πάνω από επιτραπέζια... Κι αν κάποιος σε ρωτούσε πώς πέρασες το Σαββατοκύριακο θα έλεγες «καλά» και θα το εννοούσες. Σε αυτό ακριβώς το σημείο θα παρέμβει ο εθισμένος στην μιζέρια του προηγούμενου διαστήματος εγκέφαλός σου, για να σου ψιθυρίσει ότι τότε που ήσουν μαζί του/ της δεν ήταν απλώς «καλά», ήταν τέλεια, και τώρα θα περάσεις όλη την υπόλοιπη ζωή σου απαντώντας απλώς «καλά» σε τέτοιου είδους ερωτήσεις. Απάντησέ του ότι κανείς δεν πήγε από τα πατώματα στα ουράνια, και ότι η διαδρομή από το ένα σημείο στο άλλο περνά μέσα από ευχάριστες αλλά ήσυχες βραδιές, παρεΐστικες μαζώξεις και ανάλαφρες ταινίες. Δεν είναι η τελειότητα του έρωτα, αλλά δεν είναι και τόσο άσχημα πια!
Επιστροφές, όχι καταστροφές: Κι εκεί που είχες αρχίσει να πιστεύεις ότι «το ‘χεις» και τα καταφέρνεις, και περνάς και μόνος σου καλά κατά το λαϊκό άσμα, ακούς ένα τραγούδι που σου τη θυμίζει, τον συναντάς τυχαία στο δρόμο, ή απλώς βλέπεις στον ύπνο σου ότι τα ξαναβρήκατε και ξυπνάς με τη χειρότερη διάθεση του τελευταίου μήνα. Και αρχίζεις να σκέφτεσαι ότι τι νόημα έχουν όλες αυτές οι προσπάθειες, αφού να, πάλι χάλια είσαι, και τίποτα δεν καταφέρνεις, και μήπως να πας να κρυφτείς σε μια σκοτεινή γωνιά, κάτω από τις κουβερτούλες σου ας πούμε, και να αφήσεις τις χαζομάρες με την κανονική ζωή αφού ποτέ δεν πρόκειται η ζωή σου να ξαναείναι κανονική; Σταμάτα. Το ότι «λοξοδρομείς» μερικές φορές δε σημαίνει ότι δεν τα καταφέρνεις τις υπόλοιπες. Υπάρχουν μέρες που το σχέδιό σου θα αποτυγχάνει παταγωδώς, και υπάρχουν και οι επόμενές τους, που θα το πιάνεις από την αρχή. Δεν χάνεις τον πόλεμο χάνοντας μια μάχη.
Μικρόκοσμος: Κάποιος σοφός είπε κάποτε ότι «ο έρωτας είναι το πρόβλημα των ανθρώπων που δεν έχουν προβλήματα». Κι αυτό, εκτός από παρήγορο, είναι και ένα ιδιαίτερα χρήσιμο tip για να βγεις από το αδιέξοδο στο οποίο έχεις παγιδεύσει εσύ τον εαυτό σου. Ρίξε μια ματιά γύρω σου, ρώτα τους γονείς σου αν χρειάζονται βοήθεια σε κάτι, ασχολήσου λίγο περισσότερο με τα προβλήματα των φίλων σου (που ασχολούνται τόσο καιρό με τα δικά σου), βοήθησε εθελοντικά μια ομάδα που βοηθά ανθρώπους με λιγότερο ρομαντικά προβλήματα –δεν χρειάζεται να υπογράψεις κανένα συμβόλαιο ζωής, μια μέρα ή μια ώρα από τον χρόνο σου πολλές φορές αρκούν, τα έχουμε ξαναπεί αυτά.
