Πώς να ξεπεράσω τον χωρισμό;
Τέσσερα δοκιμασμένα βήματα που εγγυώνται ότι σε λίγο καιρό αυτό που σήμερα μοιάζει με το τέλος του κόσμου δεν θα το θυμάστε καν.
Δεν θέλουμε να σας στεναχωρήσουμε κι άλλο, αλλά πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: Η εύκολη –όσο και προφανής– απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι ότι θα το ξεπεράσετε με τον καιρό, ο οποίος εκατομμύρια χρόνια ανθρώπινης ιστορίας έχουν αποδείξει ότι θεραπεύει τα πάντα. Ναι, το ξέρουμε ότι τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές δυσκολεύεστε να το πιστέψετε, αλλά δοκιμάστε να απαντήσετε ειλικρινά στον εαυτό σας: Σε τρία χρόνια από τώρα, ο προχτεσινός χωρισμός σας, θα έχει σημασία;
Ελάχιστα παρήγορο, το καταλαβαίνουμε. Γι’ αυτό, έχουμε και καλύτερα νέα: Το να ξεπεράσεις έναν χωρισμό δεν είναι μόνο θέμα χρόνου. Είναι και θέμα χειρισμών, τους οποίους όσο καλύτερα εφαρμόζεις, τόσο περισσότερο αυτός ο χρόνος μειώνεται. Κι εκεί που νομίζεις ότι θα περάσεις τρία χρόνια με πρησμένα μάτια και συμπτώματα αλκοολισμού, ξυπνάς ένα πρωί μετά από τρεις εβδομάδες, και δεν θυμάσαι ποιο ήταν το χρώμα που μισούσε, για να βάψεις τις κουρτίνες. Ο χωρισμός, λοιπόν, ξεπερνιέται (πιο γρήγορα) με:
Group therapy: Οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται, και οι δικοί σας θα επιστρατευθούν από το πρώτο κιόλας βράδυ να ακούν και να ξανακούν πόσο τον/ την αγαπούσατε, πόσο υπέροχα περνούσατε μαζί, πόσο λάθος ήταν η συμπεριφορά σας, η συμπεριφορά του ή η κακιά η μοίρα που σας οδήγησε στον χωρισμό, μέχρι να αποκοιμηθούν –ή να αποκοιμηθείτε εσείς– στον καναπέ σας.
Θα επιμένουν ότι δεν του/της αξίζατε, κι ότι θα βρείτε κάποιον πολύ καλύτερο και θα είστε πολύ πιο ευτυχισμένοι, μέχρι να αρχίσετε να τους πετάτε αντικείμενα φωνάζοντας ότι δεν θέλετε κανέναν κι ότι δεν θα είστε ποτέ ξανά ευτυχισμένοι. Θα σας φέρνουν παγωτά κι εφημερίδες (εντάξει, και τσιγάρα και αλκοόλ) τις πρώτες μέρες που θα αρνείστε πεισματικά να κατεβείτε έστω μέχρι το περίπτερο, και θα υπομένουν στωικά την γκρίνια σας ότι διάλεξαν την αγαπημένη του/της γεύση παγωτού. Ναι, θα υποφέρουν, και ναι, θα τους το χρωστάτε αιώνια. Αλλά θα χωρίσουν κι εκείνοι κάποια στιγμή, και θα το ξεπληρώσετε.
Μοναχικές βραδιές με DVD: Στάδιο δεύτερο. Όταν οι φίλοι σας βαρεθούν να βλέπουν τους τοίχους του σπιτιού σας κάθε βράδυ, θα επιμείνουν να βγείτε μαζί τους, είτε γιατί «ένα ποτάκι είναι μόνο, θα σε συνεφέρει κι εσένα» είτε γιατί πρέπει οπωσδήποτε να σας γνωρίσουν εκείνον τον απίστευτο φίλο τους, με τον οποίο είναι «σίγουροι ότι ταιριάζετε τόσο πολύ, το σκέφτονται τόσον καιρό, τώρα είναι ευκαιρία». Αντισταθείτε. Έχετε πολλούς καλούς λόγους να μην πάτε (τους έχουμε αναλύσει εκτενέστατα εδώ) ο βασικότερος εκ των οποίων είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να περάσετε καλά κάπου όπου σας έχουν σύρει με το ζόρι. Στοιβάξτε μερικά έξτρα μαξιλάρια πίσω από το κεφάλι, πάρτε ένα –ή δύο, ή τρία– κουτιά παγωτό αγκαλιά και δείτε όσες ρομαντικές κομεντί/ αστυνομικές ταινίες/ splatter αντέχετε. Η επιθυμία να σηκωθείτε από τον καναπέ θα έρθει κάποια στιγμή μόνη της, δε χρειάζεται να ανησυχείτε.
Την υπενθύμιση ότι είναι ωραίο να είσαι single: Και όταν αυτή η διάθεση σας έρθει εκεί που δεν το περιμένετε, και αρχίσετε να βγαίνετε, θα θυμηθείτε πόσο πολλά πράγματα μπορεί να κάνει ένας single, που δεν μπορεί ένας δεσμευμένος: Μπορείτε να κανονίσετε ό,τι θέλετε, με όποιον θέλετε. Μπορείτε να φύγετε απόγευμα από το γραφείο, να πάτε για καφέ, μετά για φαγητό, μετά σινεμά και μετά για ποτό –και ίσως μετά κατευθείαν στο γραφείο– χωρίς να χρειαστεί να ρωτήσετε/ ενημερώσετε/ απολογηθείτε σε κανέναν.
Μπορείτε να διαθέσετε τα Σαββατοκύριακά σας σε ό,τι σας φτιάχνει τη διάθεση, χωρίς κανένα βαρετό κυριακάτικο τραπέζι σε γονείς να παρεμβάλλεται στο πρόγραμμα. Μπορείτε να φλερτάρετε τον γοητευτικό συνάδελφο/ συμμαθητή στα σεμινάρια γιόγκα/ άγνωστο περαστικό, χωρίς να αισθάνεστε ότι διαπράττετε κάποιο έγκλημα. Βιώνετε, με άλλα λόγια, μια ελευθερία που είναι σχεδόν πρωτόγνωρη –ειδικά αν βγαίνετε από μακροχρόνια σχέση– πράγμα που σας φτιάχνει το κέφι, κι αυτό καθίσταται εμφανές στη συμπεριφορά και την εμφάνισή σας. Γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο τελευταίο στάδιο της θεραπείας…
Νέους έρωτες: Το λέει η λαϊκή θυμοσοφία, ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει, και μπροστά στη λαϊκή θυμοσοφία, η επιστήμη –και μαζί της η αυτού μεγαλειότητα ο χρόνος, που θεραπεύει τα πάντα και μπλα μπλα, ξαναδιαβάστε την εισαγωγή– σηκώνουν τα χέρια ψηλά.
Η.Κ.
Ελάχιστα παρήγορο, το καταλαβαίνουμε. Γι’ αυτό, έχουμε και καλύτερα νέα: Το να ξεπεράσεις έναν χωρισμό δεν είναι μόνο θέμα χρόνου. Είναι και θέμα χειρισμών, τους οποίους όσο καλύτερα εφαρμόζεις, τόσο περισσότερο αυτός ο χρόνος μειώνεται. Κι εκεί που νομίζεις ότι θα περάσεις τρία χρόνια με πρησμένα μάτια και συμπτώματα αλκοολισμού, ξυπνάς ένα πρωί μετά από τρεις εβδομάδες, και δεν θυμάσαι ποιο ήταν το χρώμα που μισούσε, για να βάψεις τις κουρτίνες. Ο χωρισμός, λοιπόν, ξεπερνιέται (πιο γρήγορα) με:
Group therapy: Οι φίλοι στην ανάγκη φαίνονται, και οι δικοί σας θα επιστρατευθούν από το πρώτο κιόλας βράδυ να ακούν και να ξανακούν πόσο τον/ την αγαπούσατε, πόσο υπέροχα περνούσατε μαζί, πόσο λάθος ήταν η συμπεριφορά σας, η συμπεριφορά του ή η κακιά η μοίρα που σας οδήγησε στον χωρισμό, μέχρι να αποκοιμηθούν –ή να αποκοιμηθείτε εσείς– στον καναπέ σας.
Θα επιμένουν ότι δεν του/της αξίζατε, κι ότι θα βρείτε κάποιον πολύ καλύτερο και θα είστε πολύ πιο ευτυχισμένοι, μέχρι να αρχίσετε να τους πετάτε αντικείμενα φωνάζοντας ότι δεν θέλετε κανέναν κι ότι δεν θα είστε ποτέ ξανά ευτυχισμένοι. Θα σας φέρνουν παγωτά κι εφημερίδες (εντάξει, και τσιγάρα και αλκοόλ) τις πρώτες μέρες που θα αρνείστε πεισματικά να κατεβείτε έστω μέχρι το περίπτερο, και θα υπομένουν στωικά την γκρίνια σας ότι διάλεξαν την αγαπημένη του/της γεύση παγωτού. Ναι, θα υποφέρουν, και ναι, θα τους το χρωστάτε αιώνια. Αλλά θα χωρίσουν κι εκείνοι κάποια στιγμή, και θα το ξεπληρώσετε.
Μοναχικές βραδιές με DVD: Στάδιο δεύτερο. Όταν οι φίλοι σας βαρεθούν να βλέπουν τους τοίχους του σπιτιού σας κάθε βράδυ, θα επιμείνουν να βγείτε μαζί τους, είτε γιατί «ένα ποτάκι είναι μόνο, θα σε συνεφέρει κι εσένα» είτε γιατί πρέπει οπωσδήποτε να σας γνωρίσουν εκείνον τον απίστευτο φίλο τους, με τον οποίο είναι «σίγουροι ότι ταιριάζετε τόσο πολύ, το σκέφτονται τόσον καιρό, τώρα είναι ευκαιρία». Αντισταθείτε. Έχετε πολλούς καλούς λόγους να μην πάτε (τους έχουμε αναλύσει εκτενέστατα εδώ) ο βασικότερος εκ των οποίων είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να περάσετε καλά κάπου όπου σας έχουν σύρει με το ζόρι. Στοιβάξτε μερικά έξτρα μαξιλάρια πίσω από το κεφάλι, πάρτε ένα –ή δύο, ή τρία– κουτιά παγωτό αγκαλιά και δείτε όσες ρομαντικές κομεντί/ αστυνομικές ταινίες/ splatter αντέχετε. Η επιθυμία να σηκωθείτε από τον καναπέ θα έρθει κάποια στιγμή μόνη της, δε χρειάζεται να ανησυχείτε.
Την υπενθύμιση ότι είναι ωραίο να είσαι single: Και όταν αυτή η διάθεση σας έρθει εκεί που δεν το περιμένετε, και αρχίσετε να βγαίνετε, θα θυμηθείτε πόσο πολλά πράγματα μπορεί να κάνει ένας single, που δεν μπορεί ένας δεσμευμένος: Μπορείτε να κανονίσετε ό,τι θέλετε, με όποιον θέλετε. Μπορείτε να φύγετε απόγευμα από το γραφείο, να πάτε για καφέ, μετά για φαγητό, μετά σινεμά και μετά για ποτό –και ίσως μετά κατευθείαν στο γραφείο– χωρίς να χρειαστεί να ρωτήσετε/ ενημερώσετε/ απολογηθείτε σε κανέναν.
Μπορείτε να διαθέσετε τα Σαββατοκύριακά σας σε ό,τι σας φτιάχνει τη διάθεση, χωρίς κανένα βαρετό κυριακάτικο τραπέζι σε γονείς να παρεμβάλλεται στο πρόγραμμα. Μπορείτε να φλερτάρετε τον γοητευτικό συνάδελφο/ συμμαθητή στα σεμινάρια γιόγκα/ άγνωστο περαστικό, χωρίς να αισθάνεστε ότι διαπράττετε κάποιο έγκλημα. Βιώνετε, με άλλα λόγια, μια ελευθερία που είναι σχεδόν πρωτόγνωρη –ειδικά αν βγαίνετε από μακροχρόνια σχέση– πράγμα που σας φτιάχνει το κέφι, κι αυτό καθίσταται εμφανές στη συμπεριφορά και την εμφάνισή σας. Γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο τελευταίο στάδιο της θεραπείας…
Νέους έρωτες: Το λέει η λαϊκή θυμοσοφία, ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει, και μπροστά στη λαϊκή θυμοσοφία, η επιστήμη –και μαζί της η αυτού μεγαλειότητα ο χρόνος, που θεραπεύει τα πάντα και μπλα μπλα, ξαναδιαβάστε την εισαγωγή– σηκώνουν τα χέρια ψηλά.
Η.Κ.
