Πού θα δούμε λίγη φθινοπωρινή φύση κοντά στην Αθήνα;
Λέμε να πάρουμε τα βουνά, να περπατήσουμε μονοπάτια και να καταλήξουμε σε καταρράκτες, σε 4 μονοήμερες που απέχουν το πολύ δύο ώρες από την Αθήνα.
Παλαιότερο των 360 ημερών
της Ηρώς Κουνάδη
Μπορεί ο καιρός να κάνει τα δικά του, και να θέλει το ένα Σαββατοκύριακο μπουφανάκι και το άλλο μαγιό, πάντως το φθινόπωρο είναι ημερολογιακά εδώ, και εμείς λέμε να το γιορτάσουμε με μια μονοήμερη στη φύση, χωρίς όμως να χρειαστεί να πάμε μακριά.
Στα Βίλια, στον Κιθαιρώνα
Σκαρφαλωμένα στην πλαγιά του Κιθαιρώνα, που είναι ένα από τα λιγότερο εξερευνημένα βουνά της Αττικής, τα Βίλια είναι πρωτίστως δημοφιλή για τα ταβερνάκια τους, όπως ο κοσμαγάπητος Έλατος, που φτιάχνει απίστευτο κοκορέτσι, κοντοσούβλι προβατίνας και ζουμερά αρνίσια παϊδάκια –υπολογίστε περί τα 20€ το άτομο. Εδώ δεν θα έρθεις όμως μόνο για το φαγητό: Μια φαντασμαγορική διαδρομή πνιγμένη στα έλατα καταλήγει από το χωριό στην κορυφή του Κιθαιρώνα, και το μόνο που έχεις να διαλέξεις είναι αν θα την περπατήσεις ή θα την οδηγήσεις. Αν πάλι θέλεις να συνδυάσεις βουνό και θάλασσα, 16 μόνο χιλιόμετρα από το χωριό απέχει το Πόρτο Γερμενό. Στα ίδια τα Βίλια, μια επίσκεψη αξίζει και η εκκλησία της Μεταμόρφωσης που σχεδίασε η αυτού μεγαλειότητα ο Ερνέστος Τσίλλερ.
Στη Ραπεντώσα, στην Πεντέλη
Έχεις όρεξη για πεζοπορία; Σου έχουμε μία φανταστική, και μάλιστα εντός αστικών ορίων. Πώς γίνεται αυτό, ρωτάς; Στην Πεντέλη, οι καταρράκτες της οποίας δεν εξαντλούνται στο Ντράφι που έκαναν διάσημο πριν μερικά χρόνια τα social media. Αυτός της Ραπεντώσας ας πούμε είναι ακόμα πιο εντυπωσιακός, και το γεγονός πως τον προσεγγίζεις μετά από πεζοπορία μίας περίπου ώρας ενισχύει την αίσθηση μονοήμερης εκδρομής στη φύση. Το αυτοκίνητο θα το αφήσεις στην αρχή του χωματόδρομου, με το που περάσεις το Λατομείο του Διονύσου, εκτός αν είναι 4x4, στην οποία περίπτωση μπορείς να κατέβεις τον χωματόδρομο και να φτάσεις περίπου 10 λεπτά περπάτημα από τον καταρράκτη. Να εφιστήσουμε την προσοχή ότι αν το κάνεις με τα πόδια, η επιστροφή είναι ανηφορική. Η πεζοπορία, όμως, έχει άλλη χάρη –και το υπερθέαμα του καταρράκτη αποζημιώνει με το παραπάνω και στις δύο περιπτώσεις. Για φαγητό στον δρόμο της επιστροφής, πολύ καλή πρόταση είναι η Βλάχικη Γάστρα, μια όαση κρεατοφαγίας στη Ροδόπολη.
Στο Κυριάκι, στον Ελικώνα
Αν δε σου λέει τίποτα το όνομα, ίσως έχεις δει πιο συχνά να το αναφέρουν ως «Αρβανίτσα» από το όνομα του πανέμορφου ελατοδάσους που απλώνεται στις πλαγιές του Ελικώνα λίγο έξω από το χωριό, και φιλοξενεί κάθε καλοκαίρι το ομώνυμο φεστιβάλ. Εμείς εδώ θα ξεκινήσουμε από το χωριό, για να σου πούμε ότι απέχει μιάμιση ώρα και κάτι ψιλά από την Αθήνα, και αποτελεί την ιδανική στάση ανεφοδιασμού πριν βγεις στον πηγαιμό για τα φανταστικά αυτή την εποχή μονοπάτια του –πάρε ιδέες για διαδρομές από εδώ και εδώ ή απευθύνσου στον Ορειβατικό Σύλλογο Κυριακίου για βοήθεια και παρέα. Οι λάτρεις του sightseeing, μην χάσετε σε καμία περίπτωση το μοναστήρι του Όσιου Λουκά, λίγο έξω από το χωριό, ένα από τα εντυπωσιακότερα δείγματα βυζαντινής αρχιτεκτονικής που έχουμε στην Ελλάδα, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Για να περιηγηθείς στην φύση χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, και να πιάσεις μετά τραπεζάκι του πικνίκ για να δοκιμάσεις τοπική κουζίνα (είπε κανείς αγριογούρουνο στιφάδο;) και σπιτικά μαγειρευτά, η Αρβανίτσα που αναφέραμε στην αρχή είναι ιδανική περίπτωση.
Η Ορεινή Κορινθία δεν εξαντλείται στα Τρίκαλα και στις όχθες της Λίμνης Δόξα –η οποία βέβαια είναι επίσης φανταστική επιλογή φθινοπωρινής εκδρομής. Έχει και παραγνωρισμένες ομορφιές, σαν το οροπέδιο της Ζάχολης, που απέχει μόλις δύο ωρίτσες από την Αθήνα, και είναι ένα χάρμα οφθαλμών, ιδανικό τόσο για πικνίκ όσο και για φυσιολατρικές βόλτες συνδυασμένες με τσιμπούσι στο ταβερνάκι που λέγεται Καρυά, στο ομώνυμο χωριό. Ανηφορίζοντας από το παραθαλάσσιο Δερβένι, δύο στάσεις που πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις στη διαδρομή πριν καταλήξεις στην Καρυά είναι η φημισμένη Παναγία των Καταφυγίων, ένα μοναστήρι σκέτο αρχιτεκτονικό θαύμα, που μοιάζει να κρέμεται από τον βράχο, και το χωριουδάκι που λέγεται Ευρωστίνα, με το παραμυθένιο Ρέμα των Μύλων, το μονοπάτι του οποίου που είναι σούπερ βατό ακόμα και για πιτσιρίκια.