Φθινοπωρινό κάμπινγκ: είναι καλή ιδέα;
Το καλοκαίρι έχει καθιερωθεί ως η εποχή των διακοπών, ωστόσο αν το βλέπαμε λίγο πιο ψύχραιμα, μάλλον θα πηγαίναμε για κάμπινγκ το φθινόπωρο.
Το καλοκαίρι ψάχνουμε τρόπους να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα της καθημερινότητας∙ να «διακόψουμε» για λίγο τη ροή του βαρετού προγράμματός μας. Οι λάτρεις του κάμπινγκ λένε ότι διακοπές ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους δε λογίζονται σαν διακοπές. Εν μέρει, έχουν ένα δίκιο. Η επαφή με τη φύση θα έπρεπε να είναι αυτοσκοπός των διακοπών μας, θα έπρεπε να είναι ένας τρόπος διαφυγής.
Αυτό προσφέρει το κάμπινγκ, τη διαφυγή, την επαφή με τον ανέμελο Μόγλη που κρύβουμε μέσα μας. Αυτόν που δεν τον νοιάζει τι θα φορέσει, πώς θα φαίνεται, αν δε θα κάνει μια μέρα μπάνιο με γλυκό νερό.
Το καλοκαίρι όμως μπορεί το κάμπινγκ να προσφέρει όλα αυτά τα περί ανεμελιάς, ησυχίας κτλ; Εφικτό για τους παλαίμαχους κάμπερς που γνωρίζουν εναλλακτικούς προορισμούς, σχετικά αδύνατο για τους αρχάριους. Οι παραλίες-διαμάντια που αποτελούν και τους γνωστότερους προορισμούς για κάμπερς, ξεχειλίζουν από κόσμο και φασαρία. Ωστόσο, η πολυκοσμία, ενώ είναι ο νούμερο ένα λόγος για να μην πας για κάμπινγκ το φθινόπωρο, δεν είναι ο μόνος.
Χωρίς υπερβολές, μπορούμε να βρούμε τουλάχιστον άλλους δέκα λόγους.
Μελτέμια. Αχ αυτά τα μελτέμια. Για όποιον προτιμά το Αιγαίο για τις εξορμήσεις του, τα μελτέμια μπορούν να του καταστρέψουν α. τα μπάνια, β. το δέρμα από την άμμο που εκτοξεύεται, γ. τη σκηνή, δ. τα νεύρα. Τον Οκτώβριο όμως δεν έχει μελτέμια.
Κουνούπια. Οκέι, διανύουμε μια δυστοπία και τα κουνούπια έχουν αποφασίσει να γίνουν μέρος της. Ναι, έχουν μεγαλώσει, ναι εξακολουθούμε να τα βλέπουμε ακόμη και όταν στολίζουμε για Χριστούγεννα, αλλά τουλάχιστον, τον Οκτώβριο είναι αρκετά λιγότερα από τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο.
Έντομα γενικότερα. Τον Οκτώβριο καμία μύγα δε θα τριγυρίσει το φαγητό, ελάχιστες μέλισσες θα πλησιάσουν τον χυμό, σχεδόν καμία σφίγγα δε θα κοντοζυγώσει.
Φίδια. Τα φίδια αρχίζουν να πέφτουν σε χειμερία νάρκη από τον Οκτώβρη. Δε λέμε, ωραίο ζωάκι, αλλά θα προτιμούσαμε να μην αράξουμε μαζί του.
Ζέστη. Ο φθινοπωρινός κάμπερ δε θα ξυπνήσει στις 7 το πρωί από τη ζέστη. Ούτε στις 8 από τον ιδρώτα που θα του γαργαλά τον αυχένα. Θα ξυπνήσει όποτε χορτάσει ύπνο.
Ταλαίπωρος σκύλος. Ο σκύλος στο κάμπινγκ μέχρι τις 4 το μεσημέρι υποφέρει. Το φθινόπωρο όμως ζει ανθρώπινα, χωρίς να έχει τη γλώσσα έξω σε μόνιμη βάση.
Λίμνες, καταρράκτες, ποτάμια. Δεν προσφέρονται μόνο οι παραλίες για κάμπινγκ, αλλά και τα δάση. Ωστόσο, τα καλούδια τους, δεν είναι τόσο καλούδια τους καλοκαιρινούς μήνες. Το φθινόπωρο τα ποτάμια και οι καταρράκτες γεμίζουν ξανά. Οι λίμνες φαίνονται πιο ειδυλλιακές.
Καιρός. Τον Οκτώβριο είναι αρκετά πιο προβλέψιμος. Συνήθως η πρόβλεψη που θα δεις θα είναι κι αυτή που θα βιώσεις. Το καλοκαίρι ποτέ δεν ξέρεις τι κακό σε περιμένει.
Περπάτημα, πεζοπορίες. Το καλοκαίρι βλέπεις κάτι τουρίστες αφιχθέντες από τη δύση να περπατάνε ή (ακόμα χειρότερα) να τρέχουν με ένα μίζερο, βρεγμένο από ιδρώτα πανί στο κεφάλι τους, και αναρωτιέσαι τι κακό τους βρήκε και περπατάνε στον ήλιο με 45 βαθμούς κελσίου. Τους αρέσουν τα τοπία, το ηλιοβασίλεμα που σε λίγο θα έρθει και θα τους γλυκάνει την ψυχή. Το φθινόπωρο μπορείς να δοκιμάσεις κι εσύ για να δεις πώς είναι.
Τοπίο. Πόσο υπέροχη εμπειρία να ξυπνάς σε ένα μαγευτικό τοπίο με πινελιές φθινοπωρινής παλέτας;
Αυτό προσφέρει το κάμπινγκ, τη διαφυγή, την επαφή με τον ανέμελο Μόγλη που κρύβουμε μέσα μας. Αυτόν που δεν τον νοιάζει τι θα φορέσει, πώς θα φαίνεται, αν δε θα κάνει μια μέρα μπάνιο με γλυκό νερό.
Το καλοκαίρι όμως μπορεί το κάμπινγκ να προσφέρει όλα αυτά τα περί ανεμελιάς, ησυχίας κτλ; Εφικτό για τους παλαίμαχους κάμπερς που γνωρίζουν εναλλακτικούς προορισμούς, σχετικά αδύνατο για τους αρχάριους. Οι παραλίες-διαμάντια που αποτελούν και τους γνωστότερους προορισμούς για κάμπερς, ξεχειλίζουν από κόσμο και φασαρία. Ωστόσο, η πολυκοσμία, ενώ είναι ο νούμερο ένα λόγος για να μην πας για κάμπινγκ το φθινόπωρο, δεν είναι ο μόνος.
Χωρίς υπερβολές, μπορούμε να βρούμε τουλάχιστον άλλους δέκα λόγους.
Μελτέμια. Αχ αυτά τα μελτέμια. Για όποιον προτιμά το Αιγαίο για τις εξορμήσεις του, τα μελτέμια μπορούν να του καταστρέψουν α. τα μπάνια, β. το δέρμα από την άμμο που εκτοξεύεται, γ. τη σκηνή, δ. τα νεύρα. Τον Οκτώβριο όμως δεν έχει μελτέμια.
Κουνούπια. Οκέι, διανύουμε μια δυστοπία και τα κουνούπια έχουν αποφασίσει να γίνουν μέρος της. Ναι, έχουν μεγαλώσει, ναι εξακολουθούμε να τα βλέπουμε ακόμη και όταν στολίζουμε για Χριστούγεννα, αλλά τουλάχιστον, τον Οκτώβριο είναι αρκετά λιγότερα από τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο.
Έντομα γενικότερα. Τον Οκτώβριο καμία μύγα δε θα τριγυρίσει το φαγητό, ελάχιστες μέλισσες θα πλησιάσουν τον χυμό, σχεδόν καμία σφίγγα δε θα κοντοζυγώσει.
Φίδια. Τα φίδια αρχίζουν να πέφτουν σε χειμερία νάρκη από τον Οκτώβρη. Δε λέμε, ωραίο ζωάκι, αλλά θα προτιμούσαμε να μην αράξουμε μαζί του.
Ζέστη. Ο φθινοπωρινός κάμπερ δε θα ξυπνήσει στις 7 το πρωί από τη ζέστη. Ούτε στις 8 από τον ιδρώτα που θα του γαργαλά τον αυχένα. Θα ξυπνήσει όποτε χορτάσει ύπνο.
Ταλαίπωρος σκύλος. Ο σκύλος στο κάμπινγκ μέχρι τις 4 το μεσημέρι υποφέρει. Το φθινόπωρο όμως ζει ανθρώπινα, χωρίς να έχει τη γλώσσα έξω σε μόνιμη βάση.
Λίμνες, καταρράκτες, ποτάμια. Δεν προσφέρονται μόνο οι παραλίες για κάμπινγκ, αλλά και τα δάση. Ωστόσο, τα καλούδια τους, δεν είναι τόσο καλούδια τους καλοκαιρινούς μήνες. Το φθινόπωρο τα ποτάμια και οι καταρράκτες γεμίζουν ξανά. Οι λίμνες φαίνονται πιο ειδυλλιακές.
Καιρός. Τον Οκτώβριο είναι αρκετά πιο προβλέψιμος. Συνήθως η πρόβλεψη που θα δεις θα είναι κι αυτή που θα βιώσεις. Το καλοκαίρι ποτέ δεν ξέρεις τι κακό σε περιμένει.
Περπάτημα, πεζοπορίες. Το καλοκαίρι βλέπεις κάτι τουρίστες αφιχθέντες από τη δύση να περπατάνε ή (ακόμα χειρότερα) να τρέχουν με ένα μίζερο, βρεγμένο από ιδρώτα πανί στο κεφάλι τους, και αναρωτιέσαι τι κακό τους βρήκε και περπατάνε στον ήλιο με 45 βαθμούς κελσίου. Τους αρέσουν τα τοπία, το ηλιοβασίλεμα που σε λίγο θα έρθει και θα τους γλυκάνει την ψυχή. Το φθινόπωρο μπορείς να δοκιμάσεις κι εσύ για να δεις πώς είναι.
Τοπίο. Πόσο υπέροχη εμπειρία να ξυπνάς σε ένα μαγευτικό τοπίο με πινελιές φθινοπωρινής παλέτας;
