Μάνη: Τα best of της «άγριας» πλευράς
Η πέτρινη γοητεία μπλέκεται με επιβλητικούς λόφους, σινεφίλ ηλιοβασιλέματα, γραφικά χωριουδάκια και απόκοσμα σπήλαια σε μια εξόρμηση στα best of της (λακωνικής) Μάνης.
του Νικόλα Γεωργιακώδη
Η πέτρα φλερτάρει με τη θάλασσα με φόντο σινεφίλ ηλιοβασιλέματα και επιβλητικούς λόφους. Γραφικά χωριουδάκια κρύβονται σε απόκρημνες πλαγιές και άλλα, παραθαλάσσια ατενίζουν το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας. Όσο αγαπάμε την λακωνική Μάνη το καλοκαίρι, άλλο τόσο μας ιντριγκάρει να την επισκεφθούμε και το φθινόπωρο, βαδίζοντας στα ίδια μονοπάτια, βολτάροντας στις ίδιες περατζάδες και ανακαλύπτωντας για ακόμα μια φορά την ιδιαίτερη γοητεία της.
Συγκεντρώσαμε τα καλύτερα (της), γιατί το καλοκαίρι έφυγε, αλλά η πέτρα (της Μάνης) είναι παντός καιρού.
Αρεόπολη: Η σταρ της περιοχής
Το ωραιότερο χωριό της Μάνης, γνώμη μας κι αν θέλετε το… συζητάμε, η Αρεόπολη, είναι γεμάτη πετρόχτιστους πύργους, χρωματιστές ξύλινες πόρτες, καταπράσινες αυλές και Ιστορία, που αποτυπώνεται στο μικρό, ιδιωτικό Μουσείο Πολέμου με τα παράσημα και τα λάβαρα της Επανάστασης του ’21, η οποία ξεκίνησε από εδώ στις 17 Μαρτίου. Βολτάροντας στον κεντρικό της πεζόδρομο καταλήγουμε στην πλατεία της 17ης Μαρτίου και την εκκλησία των Ταξιαρχών, η οποία εντυπωσιάζει με το γιγαντιαίο καμπαναριό της. Από την πλατεία και κάτω τα λιθόκτιστα δρομάκια στενεύουν, οι πύργοι ψηλώνουν και η οχυρωματική αρχιτεκτονική του οικισμού γίνεται εμφανής μέσα από πέτρινα σπίτια με οικόσημα, μινιόν εκκλησάκια και πανύψηλες πέτρινες μάντρες.
Στάση για καφεδάκι θα κάνετε στον κεντρικό πεζόδρομο στα όμορφα Bukka και Aula, τα οποία σημειωτέων παραμένουν ανοικτά και το βράδυ με όμορφα cocktails, και απαραιτήτως μασαμπούκα στο Κατώι, με τα εξαίσια μαγειρευτά και τα ντόπια κρέατα (must το σύγκλινο, η γουρνοπούλα στο φούρνο και το λουκάνικο με πορτοκάλι).
Οίτυλο: Φθινοπωρινή ησυχία
Σκαρφαλώνει στην πλαγιά του βουνού που υψώνεται πάνω από το λιμανάκι του Νέου Οίτυλου, και είναι σκεπασμένο από κατακόκκινες κεραμιδοσκεπές. Το Οίτυλο απολαμβάνει την… ησυχία του μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα, ενώ για να καταλήξετε εδώ θα πρέπει να οδηγήσετε στον φιδωτό δρόμο που ανηφορίζει το βουνό μέχρι να φανούν τα πρώτα κεραμίδια. Χωρίς ιδιαίτερη τουριστική ανάπτυξη, πέρα από ένα καφενεδάκι και μια ταβέρνα, το Οίτυλο θα γίνει το αγαπημένο σας «μυστικό χωριό» και θα φιλοξενήσει ιδανικά στα ήσυχα δρομάκια του τις βόλτες σας, ανάμεσα σε χαριτωμένα σπίτια και αυλές.
Αν είστε μάλιστα λάτρεις της πεζοπορίας, τότε θα εκτιμήσετε δεόντως τα καλά σηματοδοτημένα μονοπάτια που ξεκινούν από εδώ και καταλήγουν μεταξύ άλλων, το Κάστρο της Κελεφάς, που δεσπόζει στην απέναντι βουνοπλαγιά και χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, αλλά και στη Μονή Ντεκούλων, του 18ου αιώνα.
Γύθειο: Θάλασσα και βουνό ή και τα δύο;
Εντυπωσιακά νεοκλασικά του 19ου αιώνα, χτισμένα αμφιθεατρικά στην πλαγιά του καταπράσινου λόφου που οι ντόπιοι αποκαλούν Ακούμαρο, καθρεφτίζουν τα χρώματά τους στα νερά του λακωνικού κόλπου και μας υποδέχονται στο θαλασσινό αλλά και… ηπειρωτικό Γύθειο. Η καρδιά της πόλης χτυπά στην προκυμαία της, εκεί όπου ουζερί και café βγάζουν τραπεζάκια έξω και σερβίρουν ουζοποικιλίες και λουκουμάδες, ενώ η ίδια η πόλη αποτελεί ιδανικό ορμητήριο για όσους θέλουν να ανακαλύψουν το μεσαίο πόδι της Πελοπονήσσου. Αν η προκυμαία συνιστά ίσως την πιο ειδυλλιακή βόλτα της πόλης, ειδικά στο ηλιοβασίλεμα, η άκρη της οδηγεί σε μία ακόμη πιο ιδιαίτερη, αυτήν που καταλήγει στο νησάκι Κρανάη. Λίγο έξω από το Γύθειο, το καλοδιατηρημένο αρχαίο θέατρο της πόλης προσφέρει την απαραίτητη δόση sightseeing. Στους πρόποδες του λόφου που φιλοξενούσε την αρχαία Ακρόπολη, το θέατρο χρονολογείται από τα ρωμαϊκά χρόνια, όταν το Γύθειο διατελούσε πρωτεύουσα του ημι-αυτόνομου Κοινού των Ελευθερολακώνων.
Για φαγητό, φρεσκότατα ψάρια και θαλασσινά θα γευτείτε στην εκπληκτική ψαροταβέρνα Saga με αποκορύφωμα την ψαρόσουπα και τις φρέσκιες γαρίδες, ενώ σούπερ μαγειρευτά στον Ίσαλο και τοπική κουζίνα στην ταβέρνα ο Πότης.
Διαβάστε περισσότερα: Γύθειο Ένα νησί στην πόρτα της Μάνης
Σπήλαια Διρού: Το απόλυτο φυσιολατρικό must
Η ομορφιά της Μάνης δεν εξαντλείται στο… έδαφος. Τα περίφημα σπήλαια του Διρού, που φημίζονται για μια από τις ομορφότερες λιμναίες διαδρομές στον κόσμο, αξίζουν οπωσδήποτε μια επίσκεψη.Το πρώτο μισό της επίσκεψης αποτελεί η πραγματικά συναρπαστική βόλτα με τη βάρκα, η οποία περνά κάτω από εντυπωσιακούς σχηματισμούς σταλακτιτών και σταλαγμιτών και μέσα από απόκοσμα τούνελ, που κάνουν την ατμόσφαιρα αν μη τι άλλο ονειρική. Λίγα μέτρα από την έξοδο του σπηλαίου βρίσκεται το Νεολιθικό Σπήλαιο του Διρού, που φιλοξενεί ευρήματα όπως εργαλεία, μαρμάρινα ειδώλια και αγγεία που έφεραν στο φως οι ανασκαφές στα σπήλαια της Βλυχάδας και της Αλεπότρυπας.
Διαβάστε περισσότερα: Σπήλαια Διρού: Στα ”σπλάχνα” της Μάνης
Γερολιμένας: Το απόμακρο ορμητήριο
Ορμητήριο επί Τουρκοκρατίας των Μανιατών πειρατών, ορμητήριο και σήμερα των… πρωτευουσιάνων εκδρομέων για εξερεύνηση της λακωνικής Μάνης, ο Γερολιμένας στέκει αγέρωχος με τον εντυπωσιακό βράχο του, τον Κάβο Γκρόσο, και το φυσικό του λιμάνι. Είναι ίσως μία από τις πιο ιδιαίτερες επιλογές για να μείνετε και να εξερευνήσετε την άγρια ομορφιά της περιοχής. Απέχει περί τα 100 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα, και προσφέρεται για γραφικές βόλτες στα σοκάκια του με τα μοναδικής μανιάτικης αρχιτεκτονικής πυργόσπιτα.
Εδώ θα ζήσετε την αίγλη μιας αρχοντικής διαμονής στο ξενοδοχείο - celebrity της περιοχής (και όχι μόνο) Κυριμαί. όπου η ιστορία συναντά την πολυτέλεια: Πύργοι με πολεμίστρες, πολυτελείς σουίτες, δίπατα δωμάτια με τζάκι, σοφίτες με King Size κρεββάτια, σας δίνουν τη δυνατότητα να κάνετε το δικό σας ταξίδι στον χρόνο, με όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Οι τιμές των δωματίων αυτήν την περίοδο ξεκινούν από 85€ για ένα δίκλινο με πρωινό, ενώ στο ατμοσφαιρικό του εστιατόριο θα δοκιμάσετε δημιουργική ελληνική και διεθνή κουζίνα, από τον βραβευμένο σεφ Γιάννη Μπαξεβάνη (από 40€ ανά άτομο, χωρίς κρασί). Εναλλακτικά, το Επίλεκτον είναι ό,τι πρέπει για θαλασσινά μεζεδάκια και φρέσκο ψάρι.
Βάθεια: Απλά, μαγευτική
Μία ώρα απόσταση από τον Γερολιμένα, ο οικισμός της Βάθειας θεωρείται ο ομορφότερος της ευρύτερης περιοχής. Η αλήθεια είναι ότι… κονταροχτυπιέται σε ομορφιά με την Αρεόπολη με τον νικητή να είναι αμφίβολος. Σκαρφαλωμένη στην κορυφή του λόφου, σαν καστροπολιτεία βγαλμένη από παραμύθι, η Βάθεια είναι από εκείνες τις μανιάτικες εικόνες που δύσκολα σβήνουν από τον νου: πανύψηλοι πύργοι υψώνονται προς τον ουρανό, περιτριγυρισμένοι από χαμηλά, πετρόχτιστα σπιτάκια, αγναντεύοντας από τη μία την απέραντη θάλασσας που αγγίζει τη γραμμή του ορίζοντα και από την άλλη τις υποβλητικές, άγονες κορυφές της Μάνης. Τι άλλο να ζητήσουμε από ένα τοπίο; Μια βόλτα στα πετρόχτιστα σοκάκια της, ανάμεσα σε πυργόσπιτα, σκαλοπάτια που οδηγούν στο κατώφλι παλαιών αρχοντικών, μικρά εκκλησάκια και ελαιοτριβεία μοιάζει με ταξίδι στον χρόνο.
Ταίναρο: Η ζωή στα άκρα
Δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε έξω από τα best of της Μάνης, το νοτιότερο άκρο της, αλλά και ολόκληρης της ηπειρωτικής Ευρώπης: το Ταίναρο. Αξίζει να ζήσετε την εμπειρία στα… άκρα και να το επισκεφθείτε όσο έχει φως ακόμα, έτσι ώστε να απολαύσετε όπως πρέπει τη διαδρομή μέχρι το φάρο και πάλι πίσω – περί τα 40’ εύκολης πεζοπορίας. Στον φάρο, θα έχετε αρκετό χρόνο να κοιτάξετε τη θάλασσα του Νότου, να χαθείτε σε σκέψεις και εικόνες και να ελέγξετε αν όντως η συγκεκριμένη τοποθεσία θα μπορούσε κάποια στιγμή στην αρχαιότητα να την μια πύλη για τον Κάτω Κόσμο.
Η πέτρα φλερτάρει με τη θάλασσα με φόντο σινεφίλ ηλιοβασιλέματα και επιβλητικούς λόφους. Γραφικά χωριουδάκια κρύβονται σε απόκρημνες πλαγιές και άλλα, παραθαλάσσια ατενίζουν το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας. Όσο αγαπάμε την λακωνική Μάνη το καλοκαίρι, άλλο τόσο μας ιντριγκάρει να την επισκεφθούμε και το φθινόπωρο, βαδίζοντας στα ίδια μονοπάτια, βολτάροντας στις ίδιες περατζάδες και ανακαλύπτωντας για ακόμα μια φορά την ιδιαίτερη γοητεία της.
Συγκεντρώσαμε τα καλύτερα (της), γιατί το καλοκαίρι έφυγε, αλλά η πέτρα (της Μάνης) είναι παντός καιρού.
Αρεόπολη: Η σταρ της περιοχής
Το ωραιότερο χωριό της Μάνης, γνώμη μας κι αν θέλετε το… συζητάμε, η Αρεόπολη, είναι γεμάτη πετρόχτιστους πύργους, χρωματιστές ξύλινες πόρτες, καταπράσινες αυλές και Ιστορία, που αποτυπώνεται στο μικρό, ιδιωτικό Μουσείο Πολέμου με τα παράσημα και τα λάβαρα της Επανάστασης του ’21, η οποία ξεκίνησε από εδώ στις 17 Μαρτίου. Βολτάροντας στον κεντρικό της πεζόδρομο καταλήγουμε στην πλατεία της 17ης Μαρτίου και την εκκλησία των Ταξιαρχών, η οποία εντυπωσιάζει με το γιγαντιαίο καμπαναριό της. Από την πλατεία και κάτω τα λιθόκτιστα δρομάκια στενεύουν, οι πύργοι ψηλώνουν και η οχυρωματική αρχιτεκτονική του οικισμού γίνεται εμφανής μέσα από πέτρινα σπίτια με οικόσημα, μινιόν εκκλησάκια και πανύψηλες πέτρινες μάντρες.
Στάση για καφεδάκι θα κάνετε στον κεντρικό πεζόδρομο στα όμορφα Bukka και Aula, τα οποία σημειωτέων παραμένουν ανοικτά και το βράδυ με όμορφα cocktails, και απαραιτήτως μασαμπούκα στο Κατώι, με τα εξαίσια μαγειρευτά και τα ντόπια κρέατα (must το σύγκλινο, η γουρνοπούλα στο φούρνο και το λουκάνικο με πορτοκάλι).
Οίτυλο: Φθινοπωρινή ησυχία
Σκαρφαλώνει στην πλαγιά του βουνού που υψώνεται πάνω από το λιμανάκι του Νέου Οίτυλου, και είναι σκεπασμένο από κατακόκκινες κεραμιδοσκεπές. Το Οίτυλο απολαμβάνει την… ησυχία του μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα, ενώ για να καταλήξετε εδώ θα πρέπει να οδηγήσετε στον φιδωτό δρόμο που ανηφορίζει το βουνό μέχρι να φανούν τα πρώτα κεραμίδια. Χωρίς ιδιαίτερη τουριστική ανάπτυξη, πέρα από ένα καφενεδάκι και μια ταβέρνα, το Οίτυλο θα γίνει το αγαπημένο σας «μυστικό χωριό» και θα φιλοξενήσει ιδανικά στα ήσυχα δρομάκια του τις βόλτες σας, ανάμεσα σε χαριτωμένα σπίτια και αυλές.
Αν είστε μάλιστα λάτρεις της πεζοπορίας, τότε θα εκτιμήσετε δεόντως τα καλά σηματοδοτημένα μονοπάτια που ξεκινούν από εδώ και καταλήγουν μεταξύ άλλων, το Κάστρο της Κελεφάς, που δεσπόζει στην απέναντι βουνοπλαγιά και χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, αλλά και στη Μονή Ντεκούλων, του 18ου αιώνα.
Γύθειο: Θάλασσα και βουνό ή και τα δύο;
Εντυπωσιακά νεοκλασικά του 19ου αιώνα, χτισμένα αμφιθεατρικά στην πλαγιά του καταπράσινου λόφου που οι ντόπιοι αποκαλούν Ακούμαρο, καθρεφτίζουν τα χρώματά τους στα νερά του λακωνικού κόλπου και μας υποδέχονται στο θαλασσινό αλλά και… ηπειρωτικό Γύθειο. Η καρδιά της πόλης χτυπά στην προκυμαία της, εκεί όπου ουζερί και café βγάζουν τραπεζάκια έξω και σερβίρουν ουζοποικιλίες και λουκουμάδες, ενώ η ίδια η πόλη αποτελεί ιδανικό ορμητήριο για όσους θέλουν να ανακαλύψουν το μεσαίο πόδι της Πελοπονήσσου. Αν η προκυμαία συνιστά ίσως την πιο ειδυλλιακή βόλτα της πόλης, ειδικά στο ηλιοβασίλεμα, η άκρη της οδηγεί σε μία ακόμη πιο ιδιαίτερη, αυτήν που καταλήγει στο νησάκι Κρανάη. Λίγο έξω από το Γύθειο, το καλοδιατηρημένο αρχαίο θέατρο της πόλης προσφέρει την απαραίτητη δόση sightseeing. Στους πρόποδες του λόφου που φιλοξενούσε την αρχαία Ακρόπολη, το θέατρο χρονολογείται από τα ρωμαϊκά χρόνια, όταν το Γύθειο διατελούσε πρωτεύουσα του ημι-αυτόνομου Κοινού των Ελευθερολακώνων.
Για φαγητό, φρεσκότατα ψάρια και θαλασσινά θα γευτείτε στην εκπληκτική ψαροταβέρνα Saga με αποκορύφωμα την ψαρόσουπα και τις φρέσκιες γαρίδες, ενώ σούπερ μαγειρευτά στον Ίσαλο και τοπική κουζίνα στην ταβέρνα ο Πότης.
Διαβάστε περισσότερα: Γύθειο Ένα νησί στην πόρτα της Μάνης
Σπήλαια Διρού: Το απόλυτο φυσιολατρικό must
Η ομορφιά της Μάνης δεν εξαντλείται στο… έδαφος. Τα περίφημα σπήλαια του Διρού, που φημίζονται για μια από τις ομορφότερες λιμναίες διαδρομές στον κόσμο, αξίζουν οπωσδήποτε μια επίσκεψη.Το πρώτο μισό της επίσκεψης αποτελεί η πραγματικά συναρπαστική βόλτα με τη βάρκα, η οποία περνά κάτω από εντυπωσιακούς σχηματισμούς σταλακτιτών και σταλαγμιτών και μέσα από απόκοσμα τούνελ, που κάνουν την ατμόσφαιρα αν μη τι άλλο ονειρική. Λίγα μέτρα από την έξοδο του σπηλαίου βρίσκεται το Νεολιθικό Σπήλαιο του Διρού, που φιλοξενεί ευρήματα όπως εργαλεία, μαρμάρινα ειδώλια και αγγεία που έφεραν στο φως οι ανασκαφές στα σπήλαια της Βλυχάδας και της Αλεπότρυπας.
Διαβάστε περισσότερα: Σπήλαια Διρού: Στα ”σπλάχνα” της Μάνης
Γερολιμένας: Το απόμακρο ορμητήριο
Ορμητήριο επί Τουρκοκρατίας των Μανιατών πειρατών, ορμητήριο και σήμερα των… πρωτευουσιάνων εκδρομέων για εξερεύνηση της λακωνικής Μάνης, ο Γερολιμένας στέκει αγέρωχος με τον εντυπωσιακό βράχο του, τον Κάβο Γκρόσο, και το φυσικό του λιμάνι. Είναι ίσως μία από τις πιο ιδιαίτερες επιλογές για να μείνετε και να εξερευνήσετε την άγρια ομορφιά της περιοχής. Απέχει περί τα 100 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα, και προσφέρεται για γραφικές βόλτες στα σοκάκια του με τα μοναδικής μανιάτικης αρχιτεκτονικής πυργόσπιτα.
Εδώ θα ζήσετε την αίγλη μιας αρχοντικής διαμονής στο ξενοδοχείο - celebrity της περιοχής (και όχι μόνο) Κυριμαί. όπου η ιστορία συναντά την πολυτέλεια: Πύργοι με πολεμίστρες, πολυτελείς σουίτες, δίπατα δωμάτια με τζάκι, σοφίτες με King Size κρεββάτια, σας δίνουν τη δυνατότητα να κάνετε το δικό σας ταξίδι στον χρόνο, με όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Οι τιμές των δωματίων αυτήν την περίοδο ξεκινούν από 85€ για ένα δίκλινο με πρωινό, ενώ στο ατμοσφαιρικό του εστιατόριο θα δοκιμάσετε δημιουργική ελληνική και διεθνή κουζίνα, από τον βραβευμένο σεφ Γιάννη Μπαξεβάνη (από 40€ ανά άτομο, χωρίς κρασί). Εναλλακτικά, το Επίλεκτον είναι ό,τι πρέπει για θαλασσινά μεζεδάκια και φρέσκο ψάρι.
Βάθεια: Απλά, μαγευτική
Μία ώρα απόσταση από τον Γερολιμένα, ο οικισμός της Βάθειας θεωρείται ο ομορφότερος της ευρύτερης περιοχής. Η αλήθεια είναι ότι… κονταροχτυπιέται σε ομορφιά με την Αρεόπολη με τον νικητή να είναι αμφίβολος. Σκαρφαλωμένη στην κορυφή του λόφου, σαν καστροπολιτεία βγαλμένη από παραμύθι, η Βάθεια είναι από εκείνες τις μανιάτικες εικόνες που δύσκολα σβήνουν από τον νου: πανύψηλοι πύργοι υψώνονται προς τον ουρανό, περιτριγυρισμένοι από χαμηλά, πετρόχτιστα σπιτάκια, αγναντεύοντας από τη μία την απέραντη θάλασσας που αγγίζει τη γραμμή του ορίζοντα και από την άλλη τις υποβλητικές, άγονες κορυφές της Μάνης. Τι άλλο να ζητήσουμε από ένα τοπίο; Μια βόλτα στα πετρόχτιστα σοκάκια της, ανάμεσα σε πυργόσπιτα, σκαλοπάτια που οδηγούν στο κατώφλι παλαιών αρχοντικών, μικρά εκκλησάκια και ελαιοτριβεία μοιάζει με ταξίδι στον χρόνο.
Ταίναρο: Η ζωή στα άκρα
Δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε έξω από τα best of της Μάνης, το νοτιότερο άκρο της, αλλά και ολόκληρης της ηπειρωτικής Ευρώπης: το Ταίναρο. Αξίζει να ζήσετε την εμπειρία στα… άκρα και να το επισκεφθείτε όσο έχει φως ακόμα, έτσι ώστε να απολαύσετε όπως πρέπει τη διαδρομή μέχρι το φάρο και πάλι πίσω – περί τα 40’ εύκολης πεζοπορίας. Στον φάρο, θα έχετε αρκετό χρόνο να κοιτάξετε τη θάλασσα του Νότου, να χαθείτε σε σκέψεις και εικόνες και να ελέγξετε αν όντως η συγκεκριμένη τοποθεσία θα μπορούσε κάποια στιγμή στην αρχαιότητα να την μια πύλη για τον Κάτω Κόσμο.
