Μαγαζιά ιδανικά για να κάτσεις έξω
Θέλουμε να μην κολλήσουμε, θέλουμε και να καπνίσουμε, δε θέλουμε όμως να κρυώσουμε.
Όσο κι αν είμαστε σε άρνηση, όσο κι αν θέλουμε να σκεφτόμαστε ότι είναι 91 Αυγούστου επειδή ξεπροβάλλει λίγος ήλιος μέσα από τα σύννεφα, η αλήθεια βρίσκεται στον ουρανό και μας κοιτάει κατάματα με το γκρίζο της πρόσωπο. Κάνει κρύο.
Έχει και κορωνοϊό όμως. Και παρότι τα μπαρ έχουν ανοίξει, η ζυγαριά όταν έχει στα αντίβαρα της τη διασκέδαση και τον φόβο, η ζυγαριά γέρνει προς τον φόβο. Γι’ αυτό, για τα μάτια σας και το κορμί σας μόνο, βρήκαμε μπαρ και καφενέδες όπου έξω είναι ζεστά και ωραία (ναι, εννοούμε και με σόμπες).
Ξεκινάμε με το πολυαγαπημένο γεμάτο μικρούς θησαυρούς κέντρο. Το πιο κοσμοπλημμυρισμένο μέρος στην Αθήνα δεν θα μπορούσε να μην έχει προνοήσει για μία συνθήκη στην οποία δεν κρυώνεις αλλά κάθεσαι έξω. Το μινιμαλιστικό Peek a Bloom έχει την έδρα του στη στοά της Λέκκα. Ωραία, και; Θα μας ρωτήσεις. Κι εμείς θα σου απαντήσουμε ότι στη στοά κανείς δεν κρύωσε.
Κυριολεκτικά πέντε βήματα πιο κάτω, έχει το λιλιπούτειο Huge - που πολύ αγαπάμε- με τα βελούδινα κυπαρισσί σκαμπό του και την άψογη αισθητική του. Από την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, προμηθεύτηκε σόμπες, κι όχι ό,τι κι ό,τι σόμπες. Προσθέτουν τόση θαλπωρή στην ατμόσφαιρα που δεν θα σκεφτείτε καν να μπείτε μέσα.
Ανεβαίνουμε βορειανατολικά και κατευθυνόμαστε προς τον Χολαργό. Σε μία αυλή κάτι ανάμεσα σε αίθριο και σπηλιά -κατεβαίνεις σκαλάκια για να την προσεγγίσεις- βρίσκουμε το προσεγμένο Bootleg (Φανερωμένης 8, Χολαργός). Με τις σόμπες και τους τοίχους περιμετρικά της αυλής του, δε μας σκιάζει κρύο κανένα.
Διασχίζουμε τη Μεσογείων και ψάχνουμε για πάρκινγκ στο Χαλάνδρι. Ψάχνουμε λίγο ακόμα. Λίγο ακόμα. ΟΚ, τώρα είμαστε κομπλέ. Κατηφορίζουμε την Ανδρέα Παπανδρέου και μπαίνουμε στην πολύχρωμη αυλή του Najbarajo (Ανδρέα Παπανδρέου 38, Χαλάνδρι) στον τερματισμό της στοάς Παντίρη. Προστατευμένη από κρύο κι αγιάζι με σόμπες εξοπλισμένη αποτελεί τον ιδανικό προορισμό για εμάς που θέλουμε να βολευτούμε με φόντο τον ουρανό.
Ξανακατεβαίνουμε κέντρο και περπατάμε στην κοσμοπολίτικη Κολοκοτρώνη (μέχρι να φτάσουμε στον αριθμό 25) με τα πολυπολιτισμικά μπαράκια της και την ευρωπαϊκή της αύρα. Κατευθυνόμαστε στο Bartesera να χαζέψουμε κάποια έκθεση που ίσως φιλοξενεί στην γκαλερί του, αλλά κυρίως για να χαλαρώσουμε στα τραπεζάκια που απλώνει στη στοά του.
Λίγο πιο πέρα, στον πεζόδρομο της Θησέως που είναι κάθετος στην Κολοκοτρώνη, εντοπίζουμε, όχι ένα, ούτε δύο, αλλά τρία μπαράκια με τραπεζάκια έξω και σταντ και σομπίτσες και ό,τι ποθεί η ψυχούλα μας για να περάσει καλά χωρίς να βρίσκεται στους τέσσερις τοίχους. Τα ονόματα αυτών: Το γνωστό Drunk Sinatra, το Rehab και το Homy.
Κατευθυνόμαστε τώρα προς το Παγκράτι, εκεί που το hype έχει βρει τη στέγη του και πάμε, πού αλλού, στο Chelsea Hotel (Αρχιμήδους 1). Το ρισκάρουμε λίγο γιατί είναι διαρκώς φίσκα, αλλά αξίζει γιατί εκτός από σομπίτσες ολούθε, έχει και φλις κουβερτάκια για τους θαρραλέους.
Κλείνουμε το τουρ μας, με το αγαπημένο Μεταξουργείο που τόσο μας αγαπά και έχει προνοήσει να ζεστάνει το κοκαλάκι μας. Στο Saorsa (Γιατράκου 2), απολαμβάνουμε το ποτό μας στη μεγάλη του αυλή, χαλαρώνοντας με τους ατμοσφαρικούς φωτισμούς του που αναδεικνύουν τους πέτρινους τoίχους του και την αύρα Μεσοπολέμου που αναδεικνύουν τα κτίρια τριγύρω. Για κάτι πιο χίπστερ, βγαίνουμε στην κεντρική Κεραμεικού, και στο 93-95 βρίσκουμε το all day χιπστεροκαφενείο, Korova. Τραπεζάκια έξω φυσικά, από τα οποία κανένα δεν μένει παραπονεμένο από την έλλειψη σόμπας. Μετά από τόσα ποτάκια, συνεχίζουμε τη βόλτα μας χωρίς να μας ενδιαφέρουν πια οι σόμπες.
Έχει και κορωνοϊό όμως. Και παρότι τα μπαρ έχουν ανοίξει, η ζυγαριά όταν έχει στα αντίβαρα της τη διασκέδαση και τον φόβο, η ζυγαριά γέρνει προς τον φόβο. Γι’ αυτό, για τα μάτια σας και το κορμί σας μόνο, βρήκαμε μπαρ και καφενέδες όπου έξω είναι ζεστά και ωραία (ναι, εννοούμε και με σόμπες).
Ξεκινάμε με το πολυαγαπημένο γεμάτο μικρούς θησαυρούς κέντρο. Το πιο κοσμοπλημμυρισμένο μέρος στην Αθήνα δεν θα μπορούσε να μην έχει προνοήσει για μία συνθήκη στην οποία δεν κρυώνεις αλλά κάθεσαι έξω. Το μινιμαλιστικό Peek a Bloom έχει την έδρα του στη στοά της Λέκκα. Ωραία, και; Θα μας ρωτήσεις. Κι εμείς θα σου απαντήσουμε ότι στη στοά κανείς δεν κρύωσε.
Κυριολεκτικά πέντε βήματα πιο κάτω, έχει το λιλιπούτειο Huge - που πολύ αγαπάμε- με τα βελούδινα κυπαρισσί σκαμπό του και την άψογη αισθητική του. Από την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, προμηθεύτηκε σόμπες, κι όχι ό,τι κι ό,τι σόμπες. Προσθέτουν τόση θαλπωρή στην ατμόσφαιρα που δεν θα σκεφτείτε καν να μπείτε μέσα.
Ανεβαίνουμε βορειανατολικά και κατευθυνόμαστε προς τον Χολαργό. Σε μία αυλή κάτι ανάμεσα σε αίθριο και σπηλιά -κατεβαίνεις σκαλάκια για να την προσεγγίσεις- βρίσκουμε το προσεγμένο Bootleg (Φανερωμένης 8, Χολαργός). Με τις σόμπες και τους τοίχους περιμετρικά της αυλής του, δε μας σκιάζει κρύο κανένα.
Διασχίζουμε τη Μεσογείων και ψάχνουμε για πάρκινγκ στο Χαλάνδρι. Ψάχνουμε λίγο ακόμα. Λίγο ακόμα. ΟΚ, τώρα είμαστε κομπλέ. Κατηφορίζουμε την Ανδρέα Παπανδρέου και μπαίνουμε στην πολύχρωμη αυλή του Najbarajo (Ανδρέα Παπανδρέου 38, Χαλάνδρι) στον τερματισμό της στοάς Παντίρη. Προστατευμένη από κρύο κι αγιάζι με σόμπες εξοπλισμένη αποτελεί τον ιδανικό προορισμό για εμάς που θέλουμε να βολευτούμε με φόντο τον ουρανό.
Ξανακατεβαίνουμε κέντρο και περπατάμε στην κοσμοπολίτικη Κολοκοτρώνη (μέχρι να φτάσουμε στον αριθμό 25) με τα πολυπολιτισμικά μπαράκια της και την ευρωπαϊκή της αύρα. Κατευθυνόμαστε στο Bartesera να χαζέψουμε κάποια έκθεση που ίσως φιλοξενεί στην γκαλερί του, αλλά κυρίως για να χαλαρώσουμε στα τραπεζάκια που απλώνει στη στοά του.
Λίγο πιο πέρα, στον πεζόδρομο της Θησέως που είναι κάθετος στην Κολοκοτρώνη, εντοπίζουμε, όχι ένα, ούτε δύο, αλλά τρία μπαράκια με τραπεζάκια έξω και σταντ και σομπίτσες και ό,τι ποθεί η ψυχούλα μας για να περάσει καλά χωρίς να βρίσκεται στους τέσσερις τοίχους. Τα ονόματα αυτών: Το γνωστό Drunk Sinatra, το Rehab και το Homy.
Κατευθυνόμαστε τώρα προς το Παγκράτι, εκεί που το hype έχει βρει τη στέγη του και πάμε, πού αλλού, στο Chelsea Hotel (Αρχιμήδους 1). Το ρισκάρουμε λίγο γιατί είναι διαρκώς φίσκα, αλλά αξίζει γιατί εκτός από σομπίτσες ολούθε, έχει και φλις κουβερτάκια για τους θαρραλέους.
Κλείνουμε το τουρ μας, με το αγαπημένο Μεταξουργείο που τόσο μας αγαπά και έχει προνοήσει να ζεστάνει το κοκαλάκι μας. Στο Saorsa (Γιατράκου 2), απολαμβάνουμε το ποτό μας στη μεγάλη του αυλή, χαλαρώνοντας με τους ατμοσφαρικούς φωτισμούς του που αναδεικνύουν τους πέτρινους τoίχους του και την αύρα Μεσοπολέμου που αναδεικνύουν τα κτίρια τριγύρω. Για κάτι πιο χίπστερ, βγαίνουμε στην κεντρική Κεραμεικού, και στο 93-95 βρίσκουμε το all day χιπστεροκαφενείο, Korova. Τραπεζάκια έξω φυσικά, από τα οποία κανένα δεν μένει παραπονεμένο από την έλλειψη σόμπας. Μετά από τόσα ποτάκια, συνεχίζουμε τη βόλτα μας χωρίς να μας ενδιαφέρουν πια οι σόμπες.
