7 πράγματα που δεν ήξερες για του Φιλοπάππου
Ο λόφος της καρδιάς μας, ο ωραιότερος ίσως λόφος για περπάτημα στην Αθήνα, κρύβει μυστικά που ίσως δεν ξέρεις, όσες φορές και αν τον έχεις ανεβοκατέβει.
της Ηρώς Κουνάδη
Ναι ναι, τα βασικά τα ξέρεις, του Δημήτρη Πικιώνη είναι το πλακόστρωτο, στα πλατώματα της Πνύκας έκανε την πρώτη της παγκόσμια εμφάνιση η Δημοκρατία, το μνημείο του κυρίου στην κορυφή έδωσε το όνομά του στον λόφο. Ξέρεις, όμως, πόσα ακόμα ενδιαφέροντα μυστικά κρύβει το ωραιότερο ίσως λοφάκι της Αθήνας; Τουλάχιστον επτά.
Ο Φιλόπαππος, που λες, δεν ήταν ακριβώς Ρωμαίος, όπως μπορεί να έχεις ακούσει. Ήταν εγγονός του τελευταίου βασιλιά της Κομμαγηνής, στη σημερινή Συρία. Όταν το βασίλειο του παππού του ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο Φιλόπαππος έρχεται με τους γονείς του στην Αθήνα, που επίσης είναι πόλη της αυτοκρατορίας, και μεγαλώνοντας φτάνει στο ανώτατο αξίωμα του ύπατου (διοικητή, σαν να λέμε) της πόλης. Όλα αυτά συμβαίνουν γύρω στο 110 μ.Χ.
Ο λόφος σου φαίνεται ένας, αλλά δεν είναι. Στην πραγματικότητα είναι τρεις: Αυτός με το μνημείο του Φιλοπάππου λέγεται στα επίσημα λόφος των Μουσών, εκείνος με το Αστεροσκοπείο στην κορυφή του είναι ο λόφος των Νυμφών, και μετά υπάρχει και η Πνύκα, που είναι ένας λόφος μόνη της.
Το Αστεροσκοπείο έχει την υπογραφή ενός από τους δύο αρχιτέκτονες της περίφημης Αθηναϊκής Τριλογίας, του Θεόφιλου Χάνσεν, ο οποίος σχεδίασε επίσης την Ακαδημία και την Εθνική Βιβλιοθήκη. Το Πανεπιστήμιο ήταν έργο του αδερφού του, Χανς Κρίστιαν Χάνσεν.
Ακριβώς εδώ, λίγο πιο πάνω από το εκκλησάκι του Λουμπαρδιάρη, τα Κιμώνεια Μνήματα είναι τάφοι λαξευμένοι στον βράχο, που μάλλον δεν θα σε απασχολούσαν ιδιαίτερα αν ο αστικός θρύλος δεν έλεγε πως εδώ είναι θαμμένοι ο Κίμωνας και ο Θουκυδίδης. Προς μεγάλη απογοήτευση των θρυλολατρών, το Υπουργείο Πολιτισμού λέει πως όχι, ο τάφος είναι του 3ου αιώνα μ.Χ. και ανήκει σε κάποιον παγκοσμίως άγνωστο Σωσιμιανό, αλλά πότε αφήσαμε το Υπουργείο Πολιτισμού να χαλάσει μια καλή ιστορία;
Τέλεια διαδρομή για να περπατήσεις (μια από τις πολλές του λόφου) είναι η αρχαία διά Κοίλης οδός, που ξεκινά από τον λόφο των Νυμφών. Την εποχή που ζούσαν ο Περικλής, ο Θουκυδίδης και όλα εκείνα τα παιδιά, αυτός ήταν ο δρόμος που συνέδεε την Ακρόπολη με το λιμάνι του Πειραιά. Αν κοιτάξεις προσεκτικά, θα δεις ακόμα και τώρα σημάδια που έχουν αφήσει στο λιθόστρωτο κάρα και άμαξες… δυόμισι χιλιάδων ετών.
Το Επτάθρονο είναι... επτά αρχαίες «πολυθρόνες» λαξευμένες στον βράχο, που δεν είμαστε βέβαιοι σε τι ακριβώς χρησίμευαν. Κάποιοι αρχαιολόγοι λένε πως μάλλον θα ήταν δικαστήριο, άλλοι υποστηρίζουν βουλευτήριο, έχει διατυπωθεί και η άποψη ότι επρόκειτο απλώς για αρχαίο παγκάκι, να αράζει και να χαλαρώνει ο κόσμος που περνούσε από εδώ, όπως κάνεις εσύ σήμερα.
Στους πρόποδες του λόφου, στο δεξί σου χέρι όπως ανεβαίνεις την Αποστόλου Παύλου με κατεύθυνση προς το Μουσείο της Ακρόπολης, αυτό το λαξευμένο στον βράχο κτίσμα που έγινε γνωστό ως Φυλακές του Σωκράτη, μάλλον δεν ήταν το κτίριο όπου φυλακίστηκε ο Σωκράτης επειδή διέφθειρε τη νεολαία σπέρνοντας… καινά δαιμόνια. Ναι, γενικώς η αρχαιολογία δεν έχει πάντα όλες τις απαντήσεις. Όπως και να ‘χει, είναι ένα ενδιαφέρον αρχαίο κτίριο, για το οποίο κάτι που γνωρίζουμε σίγουρα είναι πως χρησιμοποιήθηκε στον Β’ Παγκόσμιο ως κρύπτη για τις αρχαιότητες της Ακρόπολης και του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
Ναι ναι, τα βασικά τα ξέρεις, του Δημήτρη Πικιώνη είναι το πλακόστρωτο, στα πλατώματα της Πνύκας έκανε την πρώτη της παγκόσμια εμφάνιση η Δημοκρατία, το μνημείο του κυρίου στην κορυφή έδωσε το όνομά του στον λόφο. Ξέρεις, όμως, πόσα ακόμα ενδιαφέροντα μυστικά κρύβει το ωραιότερο ίσως λοφάκι της Αθήνας; Τουλάχιστον επτά.
Ο Φιλόπαππος, που λες, δεν ήταν ακριβώς Ρωμαίος, όπως μπορεί να έχεις ακούσει. Ήταν εγγονός του τελευταίου βασιλιά της Κομμαγηνής, στη σημερινή Συρία. Όταν το βασίλειο του παππού του ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ο Φιλόπαππος έρχεται με τους γονείς του στην Αθήνα, που επίσης είναι πόλη της αυτοκρατορίας, και μεγαλώνοντας φτάνει στο ανώτατο αξίωμα του ύπατου (διοικητή, σαν να λέμε) της πόλης. Όλα αυτά συμβαίνουν γύρω στο 110 μ.Χ.
Ο λόφος σου φαίνεται ένας, αλλά δεν είναι. Στην πραγματικότητα είναι τρεις: Αυτός με το μνημείο του Φιλοπάππου λέγεται στα επίσημα λόφος των Μουσών, εκείνος με το Αστεροσκοπείο στην κορυφή του είναι ο λόφος των Νυμφών, και μετά υπάρχει και η Πνύκα, που είναι ένας λόφος μόνη της.
Το Αστεροσκοπείο έχει την υπογραφή ενός από τους δύο αρχιτέκτονες της περίφημης Αθηναϊκής Τριλογίας, του Θεόφιλου Χάνσεν, ο οποίος σχεδίασε επίσης την Ακαδημία και την Εθνική Βιβλιοθήκη. Το Πανεπιστήμιο ήταν έργο του αδερφού του, Χανς Κρίστιαν Χάνσεν.
Ακριβώς εδώ, λίγο πιο πάνω από το εκκλησάκι του Λουμπαρδιάρη, τα Κιμώνεια Μνήματα είναι τάφοι λαξευμένοι στον βράχο, που μάλλον δεν θα σε απασχολούσαν ιδιαίτερα αν ο αστικός θρύλος δεν έλεγε πως εδώ είναι θαμμένοι ο Κίμωνας και ο Θουκυδίδης. Προς μεγάλη απογοήτευση των θρυλολατρών, το Υπουργείο Πολιτισμού λέει πως όχι, ο τάφος είναι του 3ου αιώνα μ.Χ. και ανήκει σε κάποιον παγκοσμίως άγνωστο Σωσιμιανό, αλλά πότε αφήσαμε το Υπουργείο Πολιτισμού να χαλάσει μια καλή ιστορία;
Τέλεια διαδρομή για να περπατήσεις (μια από τις πολλές του λόφου) είναι η αρχαία διά Κοίλης οδός, που ξεκινά από τον λόφο των Νυμφών. Την εποχή που ζούσαν ο Περικλής, ο Θουκυδίδης και όλα εκείνα τα παιδιά, αυτός ήταν ο δρόμος που συνέδεε την Ακρόπολη με το λιμάνι του Πειραιά. Αν κοιτάξεις προσεκτικά, θα δεις ακόμα και τώρα σημάδια που έχουν αφήσει στο λιθόστρωτο κάρα και άμαξες… δυόμισι χιλιάδων ετών.
Το Επτάθρονο είναι... επτά αρχαίες «πολυθρόνες» λαξευμένες στον βράχο, που δεν είμαστε βέβαιοι σε τι ακριβώς χρησίμευαν. Κάποιοι αρχαιολόγοι λένε πως μάλλον θα ήταν δικαστήριο, άλλοι υποστηρίζουν βουλευτήριο, έχει διατυπωθεί και η άποψη ότι επρόκειτο απλώς για αρχαίο παγκάκι, να αράζει και να χαλαρώνει ο κόσμος που περνούσε από εδώ, όπως κάνεις εσύ σήμερα.
Στους πρόποδες του λόφου, στο δεξί σου χέρι όπως ανεβαίνεις την Αποστόλου Παύλου με κατεύθυνση προς το Μουσείο της Ακρόπολης, αυτό το λαξευμένο στον βράχο κτίσμα που έγινε γνωστό ως Φυλακές του Σωκράτη, μάλλον δεν ήταν το κτίριο όπου φυλακίστηκε ο Σωκράτης επειδή διέφθειρε τη νεολαία σπέρνοντας… καινά δαιμόνια. Ναι, γενικώς η αρχαιολογία δεν έχει πάντα όλες τις απαντήσεις. Όπως και να ‘χει, είναι ένα ενδιαφέρον αρχαίο κτίριο, για το οποίο κάτι που γνωρίζουμε σίγουρα είναι πως χρησιμοποιήθηκε στον Β’ Παγκόσμιο ως κρύπτη για τις αρχαιότητες της Ακρόπολης και του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
