Τα Μικρά του Παπαδιαμάντη με τον Άρη Ρέτσο
Αφηγηματικό ταξίδι λόγου και ποίησης με ταυτόχρονη προβολή εντυπωσιακών εικόνων ανθρώπων και τόπων της καθημερινότητας στα τέλη 19ου-αρχές 20ου αιώνα.
Ο Άρης Ρέτσος συνεχίζει να μάς ταξιδεύει στον σαγηνευτικό κόσμο του Παπαδιαμάντη με δύο ακόμη διηγήματα του μεγάλου Σκιαθίτη συγγραφέα. Τ’ Αγνάντεμα και Το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ του Γιάννη, που παρουσιάζονται Σάββατο 10 και 17 Μαρτίου 2018 ώρα 7:00μμ, στον Πολυχώρο Τέχνης «Αλεξάνδρεια» (Σπάρτης 14, Πλατεία Αμερικής, τηλ: 210-8673655).
Λέξεις, προτάσεις, μετεωρισμοί, χνάρια ανθρώπων, λυρισμός, φωτίζουν τον Μέγα μικρόκοσμο και τα Πάθη των ''απλών ανθρώπων'' του Σκιαθίτη συγγραφέα, αποκαλύπτοντας παράλληλα και τον δικό μας κόσμο. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης μας οδηγεί με το απαράμιλλο ύφος και ήθος της γλώσσας του σε άλλες εποχές και σε μια Ελλάδα τόσο μακρινή... όσο και κοντινή, διδάσκοντάς μας σιωπηλά.
«Τ’ Αγνάντεμα»
Ένας βράχος με το σχήμα γυναίκας, αγναντεύει τη θάλασσα. Είναι η Φλανδρώ, πετρωμένη εκεί για χιλιάδες χρόνια, με το κύμα που πάνω της βογκά να την τρίβει και να την αλλάζει. Γυναίκα, Φύση, Χρόνος, Είδωλα, πρωταγωνιστούν στο διήγημα «Τ’ Αγνάντεμα», νήματα που δένουν το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, τη δημοτική παράδοση και την αρχαία ελληνική μυθολογία μέσα σε ένα σπουδαίο διήγημα υψηλής συμβολικής αξίας, γραμμένο το 1899.
«…Μὄφερε τὸ παράδειγμα τῶν παλαιῶν Ἑλλήνων… Οἱ παλιοὶ Ἕλληνες, ποὺ προσκυνοῦσαν τὰ εἴδωλα… Κεῖνον τὸν καιρὸ ἦτον μιὰ ποὺ τὴν ἔλεγαν Φλάνδρα, Φλανδρώ. Φλανδρὼ θὰ πῇ Φιλανδρώ. Φιλανδρὼ θὰ πῇ μιὰ ποὺ ἀγαπᾷ τὸν ἄνδρα της ... Ἀγάπησε ὁλόψυχα τὸν ἄνδρα της, ὅσο ποὺ ἔχασε τ᾽ ἀγαθὰ τοῦ κόσμου, κ᾽ ἔγινε πέτρα γι᾽ αὐτό …»
«Το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ του Γιάννη»
Ένας καλοκάγαθος άνθρωπος, που γελάει με ό,τι βλέπει γύρω του, ήθελε να γίνει ήρωας. Η επιτροπή του στρατού τον έκρινε βλάκα κι ακατάλληλο κι έτσι τον πήραν παρέα τους οι ληστές. Και σκοτωμένος, συνεχίζει να χαμογελά…
«… ὁ νεκρὸς τοῦ ἑνὸς τῶν ληστῶν τοῦ Δηλεσίου, κομισθέντων εἰς Ἀθήνας κατὰ Μάιον, εἶχε τὸ πρόσωπον παραδόξως φαιδρὸν καὶ γελαστόν. Τὴν ὥραν ποὺ τοὺς ἐτουφεκοβολοῦσαν τ᾿ ἀποσπάσματα … ἐγέλασεν, ὅπως οἱ ἄνθρωποι γελοῦν. Μετὰ δύο ἡμέρας οἱ σκοτωμένοι, πέντε ἢ ἓξ τὸν ἀριθμόν, ἐκομίζοντο εἰς Ἀθήνας. Εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ νέου ἐκείνου ὅλοι οἱ φρικώδεις περίεργοι εἶδον ἐντυπωμένον, πιστωμένον τὸν γέλωτα…»
Σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης του ελληνικού θεάτρου, ο Άρης Ρέτσος, αφού μας αποκάλυψε τον ηχητικό πλούτο των Τραγωδιών του Αισχύλου και του Σοφοκλή στο Αρχαίο Δράμα, βάζει στο στόμα του τις ποικίλες λέξεις του Παπαδιαμάντη, τις ζεσταίνει στον λόγο του και τις αφήνει να πετάξουν στο μισοσκόταδο του θεάτρου.
Αυτό το ταξίδι συνοδεύουν μουσικά συγχορδίες του Νίκου Σκαλκώτα.
Λέξεις, προτάσεις, μετεωρισμοί, χνάρια ανθρώπων, λυρισμός, φωτίζουν τον Μέγα μικρόκοσμο και τα Πάθη των ''απλών ανθρώπων'' του Σκιαθίτη συγγραφέα, αποκαλύπτοντας παράλληλα και τον δικό μας κόσμο. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης μας οδηγεί με το απαράμιλλο ύφος και ήθος της γλώσσας του σε άλλες εποχές και σε μια Ελλάδα τόσο μακρινή... όσο και κοντινή, διδάσκοντάς μας σιωπηλά.
«Τ’ Αγνάντεμα»
Ένας βράχος με το σχήμα γυναίκας, αγναντεύει τη θάλασσα. Είναι η Φλανδρώ, πετρωμένη εκεί για χιλιάδες χρόνια, με το κύμα που πάνω της βογκά να την τρίβει και να την αλλάζει. Γυναίκα, Φύση, Χρόνος, Είδωλα, πρωταγωνιστούν στο διήγημα «Τ’ Αγνάντεμα», νήματα που δένουν το σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, τη δημοτική παράδοση και την αρχαία ελληνική μυθολογία μέσα σε ένα σπουδαίο διήγημα υψηλής συμβολικής αξίας, γραμμένο το 1899.
«…Μὄφερε τὸ παράδειγμα τῶν παλαιῶν Ἑλλήνων… Οἱ παλιοὶ Ἕλληνες, ποὺ προσκυνοῦσαν τὰ εἴδωλα… Κεῖνον τὸν καιρὸ ἦτον μιὰ ποὺ τὴν ἔλεγαν Φλάνδρα, Φλανδρώ. Φλανδρὼ θὰ πῇ Φιλανδρώ. Φιλανδρὼ θὰ πῇ μιὰ ποὺ ἀγαπᾷ τὸν ἄνδρα της ... Ἀγάπησε ὁλόψυχα τὸν ἄνδρα της, ὅσο ποὺ ἔχασε τ᾽ ἀγαθὰ τοῦ κόσμου, κ᾽ ἔγινε πέτρα γι᾽ αὐτό …»
«Το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ του Γιάννη»
Ένας καλοκάγαθος άνθρωπος, που γελάει με ό,τι βλέπει γύρω του, ήθελε να γίνει ήρωας. Η επιτροπή του στρατού τον έκρινε βλάκα κι ακατάλληλο κι έτσι τον πήραν παρέα τους οι ληστές. Και σκοτωμένος, συνεχίζει να χαμογελά…
«… ὁ νεκρὸς τοῦ ἑνὸς τῶν ληστῶν τοῦ Δηλεσίου, κομισθέντων εἰς Ἀθήνας κατὰ Μάιον, εἶχε τὸ πρόσωπον παραδόξως φαιδρὸν καὶ γελαστόν. Τὴν ὥραν ποὺ τοὺς ἐτουφεκοβολοῦσαν τ᾿ ἀποσπάσματα … ἐγέλασεν, ὅπως οἱ ἄνθρωποι γελοῦν. Μετὰ δύο ἡμέρας οἱ σκοτωμένοι, πέντε ἢ ἓξ τὸν ἀριθμόν, ἐκομίζοντο εἰς Ἀθήνας. Εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ νέου ἐκείνου ὅλοι οἱ φρικώδεις περίεργοι εἶδον ἐντυπωμένον, πιστωμένον τὸν γέλωτα…»
Σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης του ελληνικού θεάτρου, ο Άρης Ρέτσος, αφού μας αποκάλυψε τον ηχητικό πλούτο των Τραγωδιών του Αισχύλου και του Σοφοκλή στο Αρχαίο Δράμα, βάζει στο στόμα του τις ποικίλες λέξεις του Παπαδιαμάντη, τις ζεσταίνει στον λόγο του και τις αφήνει να πετάξουν στο μισοσκόταδο του θεάτρου.
Αυτό το ταξίδι συνοδεύουν μουσικά συγχορδίες του Νίκου Σκαλκώτα.
Πολυχώρος Τέχνης Αλεξάνδρεια
Σπάρτης 14, Πλατεία Αμερικής
Τηλ.: 210-8673655
Παραστάσεις: Σάββατο 10 και 17 Μαρτίου 2018, στις 7:00 μμ
Διάρκεια: 70 λεπτά
Εισιτήρια: 8 ευρώ, 5 ευρώ (παιδικό, εφήβων, φοιτητικό, ανέργων, ατέλειες).
Σπάρτης 14, Πλατεία Αμερικής
Τηλ.: 210-8673655
Παραστάσεις: Σάββατο 10 και 17 Μαρτίου 2018, στις 7:00 μμ
Διάρκεια: 70 λεπτά
Εισιτήρια: 8 ευρώ, 5 ευρώ (παιδικό, εφήβων, φοιτητικό, ανέργων, ατέλειες).
