Εμπνευσμένη από το έργο του Μάικλ Φρέιν, Matchbox, μια σειρά μικρών θεατρικών έργων για την ατέρμονη προσπάθεια των ανθρώπων για επικοινωνία.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Μετά την κατάκτηση του 1ου Βραβείου στο Bob Theatre Festival 2017 (Scratch Night), στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών με την παράσταση Κοιμάμαι, η Αναστασία Γιαννάκη και η Κατερίνα Πατσιάνη συναντιούνται ξανά από τις 24 Φεβρουαρίου στο θέατρο 104 με την παράσταση Κοιμάμαι και άλλες ιστορίες.
Εμπνευσμένη από το έργο του βραβευμένου Άγγλου συγγραφέα Μάικλ Φρέιν, Matchbox, μια σειρά σύγχρονων μικρών θεατρικών έργων για την ατέρμονη προσπάθεια των ανθρώπων για επικοινωνία, η παράσταση Κοιμάμαι και άλλες ιστορίες είναι ένα έργο καθημερινού λόγου που μετατρέπεται συνεχώς σε ποιητική στιγμή. Μια παράσταση για την επικοινωνία των ανθρώπων με τις βαθύτερες κρυμμένες επιθυμίες τους, την ανάγκη τους για συντροφικότητα και την αποδέσμευσή τους από τις δομές εξουσίας. Την ουσιαστική αδέσμευτη επικοινωνία με τον Άλλον αλλά και τον ίδιο τους τον Εαυτό.
Οι ήρωες κάθε ιστορίας είναι συνηθισμένοι και παράλληλα μεγαλειώδεις. Μες στο σκοτάδι, σαν σε όνειρο, λαχταρούν μια χαραμάδα φωτός. Μέσα από την αίσθηση του χιούμορ και τη μουσικότητα του λόγου, οι διάλογοι και οι μονόλογοι μετατρέπονται σε χορούς, σιωπές και... τραγούδια. Σαν αυτά που αγάπησαν και δεν χόρεψαν ή και χόρεψαν μέσα στα όνειρά τους. Οι ιστορίες ζητούν να ζωντανέψουν αλλά όλα διαρκούν όσο ένας χορός.
Η λαίδη Χίλαρι και ο σερ Τζέφρυ στέκονται ακίνητοι δίπλα δίπλα. "Μην κοιμάσαι", προειδοποιεί η ηρωίδα μας τον παντοτινά δεμένο μαζί της σύντροφο. "Δεν κοιμάμαι", την καθησυχάζει εκείνος. Και η συνομιλία τους συνεχίζεται μέσα στην αιωνιότητα.
Σ' ένα αεροδρόμιο, κάποιο άλλο ζευγάρι βρίσκεται σε δίλημμα: να μην ξαναδούν ποτέ ο ένας τον άλλον ή να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους μαζί.
Ενώ, κάπου αλλού, κάποιος αισθάνεται απαίσια που αισθάνεται απαίσια, κάποιος που... αισθάνεται απαίσια που κάνει εσάς να αισθάνεστε απαίσια.
Όλοι, όμως, κάποτε ονειρεύτηκαν "το ρυάκι να είναι ποτάμι, το ποτάμι να είναι χείμαρρος και αυτή η λακκούβα με νερό να είναι η θάλασσα". Πόσο απέχει εκείνο το όνειρο από την πραγματικότητά τους;