Οδός Πολυδούρη: Η ποίηση… μονολογεί

Η παράσταση που συγκίνησε το κοινό επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά από τις 15 Οκτωβρίου 2014 στο Θέατρο Βασιλάκου.

Η προσωπικότητα της παρεξηγημένης ποιήτριας Μαρίας Πολυδούρη θα ξετυλιχθεί μπροστά μας στη σκηνή του Θεάτρου Βασιλάκου, μέσα από έναν χειμαρρώδη μονόλογο που επιμελούνται η συγγραφέας Ρούλα Γεωργακοπούλου και ο σκηνοθέτης Θοδωρής Γκόνης.

Πρόκειται για έναν μονόλογο που σκιαγραφεί τον δρόμο τον οποίο «περπατούν» όλες οι γυναίκες του κόσμου. Επί σκηνής, θα δούμε την ποιήτρια στις τελευταίες της στιγμές. Λίγο πριν πεθάνει, και με ένα αντιφυματικό ραδιοφωνικό σποτ της εποχής να ακούγεται σαν ψυχοπομπός, η Μαρία Πολυδούρη θα μείνει γυμνή και θα μιλήσει, θα χορέψει, θα τραγουδήσει, θα εκφράσει τον θυμό της για όσους «μύθους» έχουν δημιουργηθεί γύρω από το πρόσωπό της.

Όπως αναφέρει το δελτίο τύπου της παράστασης, η Μαρία Πολυδούρη θα απευθυνθεί «στο κοινό που την ταύτισε με τον Καρυωτάκη και περιορίστηκε στη μελοδραματική εκδοχή της ερωτικής της ιστορίας. Στους μολυσματικούς νοτιάδες της Καλαμάτας που επηρέασαν την ποίηση της παιδιόθεν, στην τρέλα της παρισινής ζωής που επέσπευσε το θάνατο από φυματίωση. Στην μητέρα της που προετοίμασε τον ανήσυχο χαρακτήρα της μέσα από πρώιμες φεμινιστικές αναζητήσεις της Καλλιρόης Παρρέν. Στον ίδιο τον Καρυωτάκη που έμεινε αμετακίνητος στην ενόρμηση θανάτου κακοποιώντας τον έρωτά της και αγνοώντας το κάλεσμα της ζωής».

«Σ’ αυτόν τον πολυφωνικό μονόλογο η Μαρία Πολυδούρη θα ανακαλέσει την ηχητική μπάντα των παιδικών της χρόνων και μέσα από μια οικογενειακή γιορτή θα εμπλέξει στην υπόθεσή της τον μισογύνη Ροϊδη, τον ανοιχτόμυαλο Παλαμά, τον σκεπτικιστή Καρκαβίτσα και τον παραδοξολόγο Καμπούρογλου, οι οποίοι παρίστανται στη σκηνή ex absentia», σημειώνει η συγγραφέας, Ρούλα Γεωργακοπούλου.

«Δεν πρόκειται για μια προσωπογραφία της Μαρίας Πολυδούρη», εξηγεί ο σκηνοθέτης, Θοδωρής Γκόνης,. «Πρόκειται για το δρόμο που άνοιξε η Μαρία Πολυδούρη, την οδό που κατοικείται απ’ όλες τις γυναίκες του κόσμου, από την Κλεαρέτη Δίπλα- Μαλάμου έως τη Sylvia Plath. Απ’ όλες τις ποιήτριες του κόσμου. Έχοντας αυτό σαν οδηγό, σαν GPS- κι έναν μονόλογο Λερναία Ύδρα-, βρεθήκαμε ηθελημένα πολύ μακριά της, για να καταλάβουμε τελικά πως η απόσταση είναι που σε φέρνει κοντά σε ένα τέτοιο πρόσωπο. Η απόσταση σου επιτρέπει τη συνάντηση».

Η ταυτότητα της παράστασης
Κείμενο: Ρούλα Γεωργακοπούλου
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης
Σκηνικά- Κοστούμια: Ελένη Στρούλια
Μουσική: Αλέξανδρος Γκόνης
Χορογραφία: Χριστίνα Σουγιουλτζή
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Βοηθός σκηνοθέτη: Ζωή Δρακοπούλου
Φωτογραφίες: Σπύρος Στάβερης
Παίζει η Ιωάννα Παππά