Το Τάβλι: Απολαυστική παρτίδα στην οδό Κυκλάδων

της Ιωάννας Κλεφτόγιαννη

Ένα τάβλι που στροβιλίζεται, περιστρεφόμενο, στους ρυθμούς ενός γκρεκο-τάνγκο. Δυο από τους πιο εμβληματικούς ελληνικούς θεατρικούς ήρωες που λικνίζονται στην ίδια μουσική, παιγνιωδώς και αποστασιοποιημένοι, προτού πιάσουν τα ζάρια και στρωθούν στο εθνικό παιχνίδι. Και ένα γενναίο cut για ένα εξαιρετικά αποκαλυπτικό, γλυκόπικρο μιξάζ μεγαλόστομων ομιλιών ελλήνων πρωθυπουργών, από τον Γεώργιο Παπανδρέου μέχρι τον Αντώνη Σαμαρά.

Ο λόγος του ενός «πατάει» σε αυτόν του άλλου, συμπληρώνοντας τους ψεύτικους απολογισμούς και τις ανεδαφικές παροχολογίες. Η έκπληξη είναι η τελευταία φωνή. Ανήκει στον Αλέξη Τσίπρα –άραγε είναι ο επερχόμενος πρωθυπουργός; Ακούγεται να αρθρώνει μία λέξη: σχέδιο.

Πάνω σε αυτή «πατάνε» και συνεχίζουν ο Νίκος Κουρής και ο Μάκης Παπαδημητρίου, ο Κόλλιας και ο Φώντας στο αξεπέραστο, αγέραστο «Τάβλι» του Δημήτρη Κεχαΐδη, εγκάρσια ανατομία των ελληνικών παθογενειών της τελευταίας 50ετίας, που παρουσιάζεται στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων.

Οι συμπρωταγωνιστές μοιράστηκαν και τη σκηνοθεσία. Η παράστασή τους δεν ξεπερνά τη δουλειά - ορόσημο του αδικοχαμένου Τάσου Μπαντή στο θέατρο Εμπρός, αλλά έχει δροσιά, νεύρο, χιούμορ, φρεσκάδα και δίνει το φιλί μιας νέας ζωής στο κείμενο, στο οποίο μοσχοβολάνε τα ελληνικά –και είναι ο ορισμός της καλής ατάκας και του ακαριαίου.

Δυο συνειδήσεις που κάνουν, αντιστεκόμενες ή παραδιδόμενες, την μεγάλη ηθική έκπτωση αντιμάχονται σε αυτό το ανδρικό τανγκό, που συντονίζεται απόλυτα με το τανγκό που συνέθεσε ο Μίνως Μάτσας.

Εξαιρετική η σκηνογραφία της Έλλης Παπαγεωργακοπούλου, σε ένα θέατρο που πάντοτε πριν από κάθε πρεμιέρα γκρεμιζόταν από τον Λευτέρη Βογιατζή για να ξαναχτιστεί χάριν των σκηνικών του.

Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνοθεσία: Νίκος Κουρής, Μάκης Παπαδημητρίου
Σκηνικά-Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος
Μουσική: Μίνως Μάτσας
Παίζουν: Νίκος Κουρής, Μάκης Παπαδημητρίου