Ο Γιάννης Χουβαρδάς σκηνοθετεί έναν all star θίασο στην αριστουργηματική αλληγορία του Γιον Φόσσε, για την αγάπη, τη ζωή και τον θάνατο, στο Θέατρο Πορεία.
Παλαιότερο των 360 ημερών
Ο Γιάννης Χουβαρδάς, στην πρώτη του σκηνοθεσία επί ελληνικού εδάφους μετά την ολοκλήρωση της θητείας του στο Εθνικό Θέατρο, ασχολείται για δεύτερη φορά με έργο του Γιον Φόσσε, του πολυγραφότατου και πολυβραβευμένου Νορβηγού θεατρικού συγγραφέα που αποτελεί φαινόμενο για το παγκόσμιο θέατρο.
Έτσι, μετά το Τόσο Όμορφα (που είχε παρουσιάσει το 2004 στο θέατρο Αμόρε και ο ίδιος ο Φόσσε είχε εγκωμιάσει ως την παράσταση που ήταν πιο κοντά στο όραμά του όταν έγραφε το έργο), επανέρχεται με τις Παραλλαγές Θανάτου (2002), μια αλληγορία για την αγάπη, τη ζωή, τη γέννηση και τον θάνατο από 12 Δεκεμβρίου 2013 στο Θέατρο Πορεία με τους Νίκο Καραθάνο, Χρήστο Λούλη, Γιάννο Περλέγκα, Άλκηστη Πουλοπούλου, Μαρία Πρωτόπαπα, Λυδία Φωτοπούλου σ’ ένα τετράγωνο κομμάτι πάγου μέσα σε ένα πουθενά...
Η αυτοκτονία μιας νέας γυναίκας γεννάει βασανιστικά ερωτήματα στους γονείς της, που αρνούνται να αποδεχτούν το γεγονός: Γιατί το έκανε; Ποιες οι συνέπειες της πράξης της στον οικογενειακό περίγυρο; Τι είναι ο θάνατος; Τι φέρνει μαζί του; Πόσο μοιάζουν η ζωή και ο θάνατος και πόσο κοντά ή πόσο μακριά βρίσκονται μεταξύ τους; Το έργο εκτυλίσσεται ως ένα ψυχογράφημα της διαδικασίας που ακολουθούν οι γονείς για να φτάσουν στις απαντήσεις. Παρ' όλο που ο Φόσσε τοποθετεί στο κέντρο της ιστορίας του τον θάνατο, και μάλιστα ενσαρκωμένο από ηθοποιό, στην πραγματικότητα μιλάει για την αγάπη ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη γέννηση ανθρώπινης ζωής.
Η γλώσσα του έργου, μινιμαλιστική αλλά μεγάλης πνοής, καθημερινή και ποιητική, ρεαλιστική και μεταφορική, αποκαλύπτεται ως μια μουσική παρτιτούρα από παύσεις, επαναλήψεις, ανολοκλήρωτες φράσεις, αιχμηρά νοήματα, που δημιουργούν ένα ρυθμό ειρωνικά αντιστικτικό προς την έλλειψη επικοινωνίας που χαρακτηρίζει τη σχέση των δύο γονέων. Το γλωσσικό περιβάλλον του έργου συμπληρώνεται ιδανικά από την περιγραφή ενός βόρειου καιρικού σκηνικού, όπου κυριαρχούν το σκοτάδι, η βροχή, ο άνεμος, η θαλασσοταραχή, το κρύο.