"Γκάρης, το Μιούζικαλ" στο Βασιλικό Θέατρο από το ΚΘΒΕ

Ο «Γκάρης» είναι ένα από τα τρία βιβλία για παιδιά που έχει γράψει η Τασούλα Επτακοίλη και θα παρουσιαστεί σε μια ευφάνταστη θεατρική διασκευή του Βαγγέλη Κουφάκου, σε σκηνοθεσία του Τάσου Πυργιέρη, πρωτότυπη μουσική του Δημήτρη Μαραμή και στίχους του Σωτήρη Τριβιζά. Η συγγραφέας, γνωστή τόσο με τη δημοσιογραφική της ιδιότητα (συντάκτρια στην εφ. «Η Καθημερινή») όσο και με τη λογοτεχνική της («Το άλλο μου ολόκληρο», «Η γυναίκα στο ασανσέρ», «Κέρμα στον αέρα», «Με βλέπεις;») αλλά και από την επιμέλεια και παρουσίαση της επιτυχημένης τηλεοπτικής εκπομπής της ΕΡΤ2 «Πλάνα με ουρά», για τη φιλοζωία, θα μας μυήσει στον υπέροχο κόσμο της φαντασίας, μέσα από τη ζωή του δικού της τετράποδου σούπερ ήρωα.

Γκάρης, το μιούζικαλ είναι η ιστορία ενός γαϊδάρου, που με την ανέλπιστη ικανότητά του να πετάει θα παρασύρει τα παιδιά σε συναρπαστικές περιπέτειες και θα ανατρέψει την αναμενόμενη απάντηση του λαϊκού παιχνιδιού (αλλά και του ρητορικού ερωτήματος), «πετάει ο γάιδαρος;».

Η Τασούλα, μια δυναμική δημοσιογράφος, καλείται να γράψει ένα άρθρο για τον Σούπερμαν. Εκείνη όμως, μέσα σε έναν οίστρο δημιουργικότητας και έρευνας, αρχίζει να αναρωτιέται το πώς εδραιώθηκε η κακή φήμη των γαϊδάρων. Έτσι ξεκινά μια αναζήτηση για να εντοπίσει πού βασίζονται αυτές οι προκαταλήψεις και πώς μπορούμε να δούμε τα τόσο ιδιαίτερα και καλοσυνάτα ζώα αυτά αλλιώς.

Ο Γκάρης είναι ένας γάιδαρος που κάποια στιγμή συνειδητοποιεί ότι μπορεί να πετάξει. Η υπερδύναμή του ενεργοποιείται όμως μόνο μέσω της ενσυναίσθησης: αφουγκράζεται και νιώθει τον πόνο των άλλων και στο τέλος τους βοηθά – με κριτήριο πάντοτε το καλό και το δίκαιο. Ο Γκάρης θα μεταφέρει τα παιδιά στον κόσμο της φαντασίας, κάνοντάς τα να αγαπήσουν έναν «δικό μας» σούπερ ήρωα: το ταλαιπωρημένο ανά τους αιώνες γαϊδουράκι της ελληνικής υπαίθρου. Κι είναι αυτό, το παρεξηγημένο στη λαϊκή μας παράδοση αλλά και στη γλώσσα μας, ζώο, που καταφέρνει να κάνει την υπέρβαση: να μας «πετάξει» σε έναν τόπο όπου οι έννοιες της δικαιοσύνης, της συντροφικότητας, της ενσυναίσθησης και της αλληλεγγύης επανακτούν τη θέση και την αξία τους.

Σημείωμα συγγραφέα
Η συγγνώμη που οφείλουμε στα γαϊδουράκια
 

Πριν από λίγα χρόνια βρέθηκα σε ένα μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών. Καθώς εξερευνούσα τους διαδρόμους, το μάτι μου έπεσε σε ένα επιτραπέζιο. «Μην είσαι γάιδαρος!» Έτσι ονομάζεται. Ο παίκτης που χάνει, υποτίθεται ότι μεταμορφώνεται σε γάιδαρο κι αυτό, θα ηχεί, φαντάζομαι στα αυτιά κάποιων παιδιών, ως τρομερή τιμωρία. 

Ξαφνιάστηκα, στενοχωρήθηκα κι έπειτα θύμωσα. Θυμήθηκα τη Ριρίκα, τη γαϊδουρίτσα του παππού μου του Νικόλα, στη Σάμο. Της άρεσαν οι καρπουζόφλουδες και απολάμβανε να τη χαϊδεύω ψηλά στη μουσούδα της, ανάμεσα στ' αυτιά της. Ήταν υπέροχο ζώο. Υπηρέτησε πιστά τον παππού και τη γιαγιά μου, μέχρι τον θάνατό τους. Γιατί να είναι τιμωρία να είσαι γαϊδούρι; 

Αλλά από την άλλη, σκέφτηκα αμέσως μετά, έτσι όπως έχει αντιμετωπίσει αυτά τα ζώα το γένος των ανθρώπων, με τιμωρία έμοιαζε ανέκαθεν η ζωή τους. Ακόμα και η γλώσσα μας τα έχει κακοποιήσει, όπως και η λαϊκή παράδοση. Εβδομήντα και πλέον παροιμίες υπάρχουν που φορτώνουν πάνω στα γαϊδούρια, τα πιο παρεξηγημένα από τα οικόσιτα ζώα, όποιο κουσούρι μπορείς να φανταστείς. Λίγες μέρες μετά, αποφάσισα να γράψω μια ιστορία με ήρωα έναν γάιδαρο. Έτσι γεννήθηκε ο «Γκάρης», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.

Ο Γκάρης είναι ζώο πονεμένο, ταλαιπωρημένο, αδικημένο από τους ανθρώπους αλλά και από τα άλλα ζώα και, κάποια στιγμή, με έναν μαγικό τρόπο, η ζωή του αλλάζει προς το καλύτερο. Το βιβλίο, όπως και η παράσταση που με πολλή αγάπη ετοιμάσαμε με τον Τάσο, τον Δημήτρη, τον Βαγγέλη, την Αλεξία και τους υπόλοιπους συντελεστές, είναι μέρος της «επανόρθωσης», της συγγνώμης που δικαιούνται τα γαϊδουράκια. 
Την έκφραση «πετάει ο γάιδαρος;» τη χρησιμοποιούμε σκωπτικά, ειρωνικά. Ε, λοιπόν, αυτός ο γάιδαρος, ο δικός μας, πετάει. Είναι υπερήρωας, με μπέρτα όπως ο Σούπερμαν! Και επιπλέον διαθέτει κάτι που λείπει από πολλούς ανθρώπους: ενσυναίσθηση. Μπορεί να πετάξει μόνο όταν συμμερίζεται τον πόνο και την αγωνία κάποιου άλλου ζώου και θέλει πραγματικά να το βοηθήσει. 

Ο Γκάρης, το μιούζικαλ είναι μια τρυφερή ιστορία προσφοράς και αγάπης. Ελπίζω οι θεατές, μικροί και μεγάλοι, να την απολαύσουν. Και, φεύγοντας, να θυμούνται ότι όποιος αρχίσει να σκέφτεται όχι μόνο τον εαυτό του αλλά και τους άλλους, όποιος αποφασίσει να πολεμήσει την αδικία, θα ανακαλύψει πως είναι πολύ πιο δυνατός από όσο νομίζει...
Τασούλα Επτακοίλη

Γκάρης, το μιούζικαλ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Τασούλα Επτακοίλη
Θεατρική διασκευή: Βαγγέλης Κουφάκος
Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Στίχοι: Σωτήρης Τριβιζάς
Χορογραφίες: Κωνσταντίνος Γεράρδος
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Παναγιώτης Μπάρλας
Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστόφορος Μαριάδης
Β΄ βοηθός σκηνοθέτη: Θανάσης Δισλής
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μανώλης Ψωματάκης
Ειδικές κατασκευές: Χριστίνα Θαλασσά
Οργάνωση παραγωγής: Μαρίνα Χατζηιωάννου

Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαριάννα Αβραμάκη (Φουρνάρισσα, Πεπίτα, Προβατίνα), Λευτέρης Αγγελάκης (Λούφας, Σκύλος), Πελαγία Αγγελίδου (Τζούλη Αρχισυντάκτρια, Κουκουβάγια), Μάνος Γαλανής (Φούρναρης, Γουρούνι, Κυρ Μέντιος), Ελένη Γιαννούση (Γκριζούλα, Δημοσιογράφος 2), Ηλέκτρα Γωνιάδου (Ριρίκα, Κοτίτσια), Μάρα Μαλγαρινού (Γατόνια, Κότα 2), Χρήστος Παπαδημητρίου (Γκάρης), Μαρία- Νεφέλη Παρασκευοπούλου (Κότα 1, Δημοσιογράφος 1), Δημήτρης Σακατζής (Μαέστρος ο αφηγητής), Εύη Σαρμή (Τασούλα, Αλεπού), Ευανθία Σωφρονίδου (Ροδούλα, Κότα, Κατσίκα, Αρουραία), Ελευθερία Τέτουλα (Κυρία Γεωργία, Λαγός), Γιάννης Τσάτσαρης (Κυρ Θοδωρής, Αυτιάς, Αφεντικό)