Η Φαίδρα με πρωταγωνίστριες τις Μίνα Αδαμάκη, Σαββίνα Γιαννάτου

Μια σκηνική́ σύνθεση από́ τα κορυφαία κείμενα της αρχαίας ελληνικής και λατινικής γραμματείας «Ιππόλυτος» του Ευριπίδη και «Φαίδρα» του Ρακίνα στη μετάφραση του Στρατή Πασχάλη σκηνοθετεί ο Μάνος Καρατζογιάννης στα ανοιχτά θέατρα της Αθήνας.

Τον μύθο της φλεγόμενης από έρωτα, Φαίδρας αφηγούνται επί σκηνής η αισθαντική ερμηνεύτρια, Σαβίνα Γιαννάτου στον ρόλο της θεάς Αφροδίτης, η πολύπειρη ηθοποιός Μίνα Αδαμάκη στον ρόλο της Τροφού, καθώς και η Ραφίκα Σαουίς, με διεθνείς διακρίσεις στο ενεργητικό της στον χώρο της περφόρμανς, στον ρόλο της Φαίδρας. Μαζί τους ο Σπύρος Περδίου στον ρόλο του Θησέα και τέλος ο ανερχόμενος Δημήτρης Τσίκλης, στον ρόλο του Ιππόλυτου.

Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ένας από τους εκπροσώπους της νεότερης γενιάς με συνεχόμενη και αξιόλογη παρουσία στη θεατρική σκηνή, ο Μάνος Καρατζογιάννης.
Τη μουσική της παράστασης ντύνει ο καταξιωμένος συνθέτης Δημήτρης Μαραμής.

Πρεμιέρα: στις 26/6, Θέατρο Πέτρας, Πετρούπολη.

Σημείωμα σκηνοθέτη

Έρωτα εσύ, με περισσή
όταν λαβώνεις δύναμη
μηδ' όνομα καλό από σε
μηδ' αρετή μπορεί να βγει
Μα μετρημένα αν πορευτεί
η Κύπριδα, άλλη σαν αυτή
θεά δεν έχει νοστιμιά
Ω δέσποινά μου, απάνου μου
με το χρυσό δοξάρι σου
μη ρίξεις την αφεύγατη
σαγίτα, που 'χει την αιχμή
βαμμένη στην αποθυμιά

Το τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι, με τους στίχους του Παντελή Πρεβελάκη από τον «Μεγάλο Ερωτικό» (1972), μου ερχόταν συνέχεια στο στόμα κατά τη διάρκεια των προβών. «Κάποια κατάρα είναι Θεού»… «σε χτύπησε οργή Θεάς»… «Μιας θεϊκήςεκδίκησης άμοιρος στόχος»…«Σαν μέλι με φαρμάκι…», «Μα τα δεσμά της αγάπης πρέπει να είναι χαλαρά»…

Ότε ο Θησέας ήλθε εις την Τροιζήνα, σημειώνει στην «Ελληνική Μυθολογία» ο Στέφανος Κομμητάς, με την γυναίκα του Φαίδρα, δια να καθαρισθεί – τότε η Φαίδρα ηγάπησε τον Ιππόλυτον. Και επειδή δεν ηδυνήθη να τον ελκύσει εις το θέλημα της, τον κατηγόρησεν ότι την εβίασεν. «Όλα είναι μύθοι κι εμείς παραδέρνουμε».

Σύμφωνα με τον Στάθη Δρομάζο ο Ευριπίδης γράφοντας τον «Ιππόλυτο», ο οποίος παρουσιάστηκε κατά το τρίτο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου, έχει κατά νου «τον άνθρωπο που έχει δικαίωμα να ζήσει με τα πάθη του και να καεί μέσα σ’ αυτά».

Ακολούθησαν αιώνες μετά ο Σενέκας, ο Ρακίνας και πολύ πρόσφατα η Σάρα Κέιν. Τα όρια της επιθυμίας ήταν βέβαια υπό διαπραγμάτευση, ήδη από την εποχή του Αισχύλου. Γράφει στο ποιήμά του «Προμηθέας Δεσμώτης» ο Λεωνίδας Πολυδεύκης:
Ω, στην αφθονία μας χανόμαστε!
Και ποιός την αφθονία να συνδράμει;
Αλήθεια! Ό,τι απ’ το όριό του ξεφεύγει
πάει, σκορπάει, χύνεται χάμου, χάνεται
Ακόμα κι ο θεός! ακόμα κι η αγάπη…

Διανομή
Μίνα Αδαμάκη (Τροφός)
Σαβίνα Γιαννάτου (Θεά Αφροδίτη)
Σπύρος Περδίου (Θησέας/Ιππόλυτος)
Ραφίκα Σαουίς (Φαίδρα)
Δημήτρης Τσίκλης (Ιππόλυτος/ ξωτικό)

Συντελεστές
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Μουσική: Δημήτρης Μαραμής
Κίνηση: Φρόσω Κορρού
Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου
Σκηνικά: Όλγα Μπρούμα
Ενδύματα: Parthenis
Sound Design: Μανώλης Μανουσάκης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Θώμη Πλιάτσικα
Διεύθυνση Παραγωγής: Λευτέρης Κώτσης
Υπεύθυνος Επικοινωνίας: Βασίλης Λιάτσος
Φωτογραφίες promo: Δημήτρης Λιάκος
Στίχοι του χορικού του έρωτα: Σωτήρης Τριβιζάς