Φ. Πλιάτσικας - Μ. Στόκας: Η άλλη πλευρά του μπλε

Δέκα χρόνια μετά την διάλυση των Πυξ Λαξ και τρία χρόνια μετά την θρυλική επανένωσή τους με 80.000 θεατές στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας και 50.000 στο Καυτατζόγλειο στάδιο της Θεσσαλονίκης, ο Φίλιππος Πλιάτσικας κι ο Μπάμπης Στόκας -σε προσωπικά μονοπάτια αυτή τη φορά- ξαναβρίσκονται στη σκηνή, για να παρουσιάσουν την παράσταση
«Η άλλη πλευρά του Μπλέ»

Μια παράσταση που με τον τίτλο “The other side of Greece” έχει ταξιδέψει ήδη σε πολλές χώρες της Ευρώπης (Αγγλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Γαλλία) με τεράστια επιτυχία και ετοιμάζεται να ταξιδέψει και σε άλλες (Γερμανία, Αμερική, Ρωσία, Τουρκία, Αυστραλία). Μια παράσταση που με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον και με σεβασμό στο παρελθόν και την παράδοση, προσπαθεί να αγγίξει μέσα από μια πολυ-καλλιτεχνική προσέγγιση τον Ελληνικό πολιτισμό, μέσα από το χρόνο και τις εκφράσεις του.

Μια παράσταση που θέλει να ταξιδέψει το δικό μας μελαγχολικό μπλουζ μέσα από την ηπειρώτικη μουσική, την κοφτερή φωνή της κρητικής λύρας και να συναντήσει την Ελλάδα του σήμερα και την Ελλάδα του μέλλοντος.

Παράλληλα έλληνες και ξένοι ηθοποιοί όπως ο Γιώργος Χωραφάς και η Νάντια Σπηλιωτοπούλου ζωντανά με τη σκηνοθετική βοήθεια του Στάθη Λιβαθινού αλλά και μέσα από βίντεο η Κάτια Γέρου, ο Δημήτρης Ήμελλος και ο Αιμίλιος Χειλάκης, με την κινηματογραφική σκηνοθεσία της Γιολάντας Μαρκοπούλου, θα αποδώσουν στίχους της νεοελληνικής ποίησης, μεγάλων Ελλήνων ποιητών, έργα επίκαιρα στη σημερινή εποχή που βιώνουμε.

Την επιμέλεια της βιντεοσκόπησης, του μοντάζ, των προβολών και τον σχεδιασμό των φώτων έχει όπως πάντα ο Περικλής Μαθιέλης και τον ηχητικό σχεδιασμό ο Νίκος Παππάς κι ο Σάκης Πυριόχος. Οι μουσικοί που συμμετέχουν είναι οι Μανώλης Γιαννίκιος (τύμπανα), Δημήτρης Καρασούλος (ηλ. κιθάρα), Ειρήνη Κετικίδη (ηλ.κιθάρα), Θανάσης Κρυπίδης (βιολί), Άγγελος Παπαδάτος (Μπάσο), Γιάννης Σκούταρης (Πλήκτρα).

Ο Φίλιππος Πλιάτσικας κι ο Μπάμπης Στόκας, με εκλεκτούς καλεσμένους αυτή τη φορά, μας δείχνουν την «Άλλη πλευρά του Μπλέ», «Την άλλη πλευρά της Ελλάδας». Μιας χώρας που εξακολουθεί να παράγει σκέψη, τέχνη και πολιτισμό. Μιας χώρας με τοπολαλιά κι ακούσματα απ' την Ήπειρο ως την Κρήτη. Μιας χώρας που έχει ακόμα φιλότιμο και δεν της αρέσει τα παιδιά της να κανιβαλίζονται και να κανιβαλίζουν. Μιας χώρας όπως την έχουν στα δικά τους μάτια όχι για να την γνωρίσουν οι ξένοι όπως γίνεται στις παραστάσεις εκτός συνόρων, αλλά για να την ξαναθυμηθούμε εμείς…