Τα 10 αγαπημένα μας animation soundtracks

του Γιώργου Κόκουβα

Μας έδιναν το σήμα για να πιάσουμε θέση στον καναπέ τα παιδικά μας σαββατιάτικα πρωινά. Έκλεψαν την παράσταση συνοδεύοντας τους αγαπημένους μας ήρωες στην μεγάλη οθόνη. Σάρωσαν τα Όσκαρ της Ακαδημίας αλλά και της καρδιάς μας, φέρνοντάς το χαμόγελο στο πρόσωπό μας κάθε φορά που τα ακούγαμε –και κάθε φορά που τα ακούμε ακόμη και σήμερα. Θυμηθείτε μαζί μας μερικά από τα καλύτερα soundtracks animation ταινιών και cartoon series και σιγοτραγουδίστε για άλλη μια φορά τις γνώριμες μελωδίες.

Lion King, The Circle of Life

Κέρδισε για την μουσική του μία Χρυσή Σφαίρα, ένα Όσκαρ και δύο Grammies, αλλά το μεγαλύτερο βραβείο για τον Elton John και τον Βασιλιά τον Λιονταριών είναι ότι αγαπήθηκε από εκατομμύρια μικρά και (πολύ) μεγάλα παιδιά που συγκινήθηκαν με την πρώτη περιπέτεια του Σίμπα. Εμβληματική και η ελληνική εκδοχή του Κύκλου της Ζωής («…και τριγύρω εμείς»), καθώς και τα άλλα «κολλητικά» τραγούδια της ταινίας, όπως το αξέχαστο «Hakuna Matata».

Wall-E, Down to Earth

O Thomas Newmann και ο Peter Gabriel αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι τα καλύτερα soundtracks γράφονται για ταινίες animation και δημιουργούν πανέμορφους σκοπούς για τον φουτουριστικό οικολογικό Wall-E, που κατακτούν το Όσκαρ του 2008.

Το τρίο της Μπελβίλ, Rendez-vous

Η γαλλική φινέτσα αυτού του σινεφίλ αριστουργήματος χρωστάει το υψηλό της επίπεδο και στα τραγούδια και τις μελωδίες του Benoit Charest που συνοδεύουν το ιδιαίτερο τρίο. Το κύριο κομμάτι της ταινίας, το παιχνιδιάρικο «Ραντεβού» κλέβει την παράσταση.

Αριστόγατες – Everybody wants to be a cat

Η Γαλλία συνεχίζει να εφοδιάζει με έμπνευση τα «παριζιάνικα» soundtracks και οι θρυλικές «Αριστόγατες» αναγκάζονται να φύγουν από το αρχοντικό τους και να ζήσουν την περιπέτεια του δρόμου μαζί με την jazz μπάντα του O’Malley και των απολαυστικών κεραμιδόγατών του. «Μαγειρεμένη» το 1970, κι όμως τα υλικά αυτής της ταινίας παραμένουν ολόφρεσκα και μεγαλώνουν ακόμη και τις σημερινές γενιές.

Alladin

Και από την εκλεπτυσμένη Γαλλία, ταξιδεύουμε με το μαγικό χαλί του Αλλαντίν στην Ανατολή. Σε εκείνα τα «βάρβαρα μέρη όπου σου κόβουν το αφτί αν δεν τους αρέσει η φάτσα σου», όπως έλεγε το πρωτότυπο εισαγωγικό τραγούδι της ταινίας, που χαρακτηρίστηκε ρατσιστικό και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από την Μέση Ανατολή και ανάγκασε την Disney να το αντικαταστήσει με την πιο light στιχουργική εκδοχή που μπορείτε να ακούσετε παραπάνω.

Pink Panther

Δεν υπάρχει πιο μυστηριώδες, συνωμοτικό κομμάτι τίτλων από αυτό του Ροζ Πάνθηρα, που παρ’ όλα αυτά ανεβάζει την διάθεση όποιου το ακούει και τον κάνει να ανυπομονεί για τις περιπέτειες του funky ήρωα.

Flintstones

Ένα «yabadabadoo» δίνει το σύνθημα, οι τίτλοι αρχής πέφτουν και τα παιδιά των ‘80s και των ‘90s αρχίζουν να χοροπηδούν στους καναπέδες σαν να έπεσαν σε τραμπολίνο. Το εισαγωγικό τραγουδάκι των Flintstones είναι από τα πλέον αναγνωρίσιμα για αυτή την γενιά, ενώ οι εικόνες που το συνοδεύουν έχουν μείνει αξέχαστες. Ο «πάτερ φαμίλιας» Φρεντ συν γυναιξί, τέκνοις και… δεινοσαύροις, στιβάζει όλη την γειτονιά στο πρωτόγονο αυτοκίνητό του και μπάινουν στο drive-in, όσο η Σταλίτσα ισιώνει το κόκαλο στα μαλλιά της, ο Μπαμ-Μπαμ ακονίζει το ρόπαλο και ο Ντίνο κάνει πρόβες για το Jurassic Park.

Στρουμφάκια

Δευτέρα κάτι έχουν, την Τρίτη δεν αντέχουν, αλλά κάθε μέρα, χορεύουν και τραγουδούν όσο ο Δρακουμέλ σχεδιάζει πώς θα τα κατατροπώσει. Ο Σκουντούφλης, ο Χαχανούλης, ο μπαμπα-Στρουμφ και η Στρουμφίτα ρίχνουν τους τίτλους αρχής τραγουδώντας το πιο χαρακτηριστικό «λα λα λα» που θυμάται κάθε παιδί το οποίο σέβεται τον εαυτό του και τα πρωινά του Σαββάτου που ξυπνούσε για να κολλήσει στην τηλεόραση.

Αστυνόμος Σαϊνης

Ένας τύπος με καπέλο και καπαρντίνα ανοίγει έναν σκουπιδοτενεκέ. Μπαίνει μέσα, περνάει από υπονόμους, μπαίνει από καταπακτές, βγαίνει από ντουλάπες, ανοίγει χρηματοκιβώτια και πετάει από παράθυρα, βγάζοντας έλικες από το καπέλο του. Είναι φυσικά ο Αστυνόμος Σαϊνης, που όσο επιδίδεται σε όλα τα παραπάνω ευφάνταστα κατορθώματα εξυμνείται από το εθιστικό τραγούδι-σήμα κατατεθέν που τον συστήνει συνεχώς: Inspector Gadget.
 
Family Guy

Το αντίπαλο –και ίσως πιο απολαυστικό- δέος των Simpsons λέγεται οικογένεια Γκρίφιν και αποτελεί μία από τις πιο έξυπνες σειρές μαύρου χιούμορ που έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια στην Αμερική. Η απόλαυση ξεκινά από το τραγούδι των τίτλων, στο οποίο οι ήρωες ερμηνεύουν σε ύφος μιουζικαλ το κολλητικό τραγούδι που δηλώνει ευθαρσώς ότι η τηλεόραση έχει γεμίσει με βία και σεξ, γι’ αυτό και πρέπει να παρακολουθήσουμε τις «οικογενειακές περιπέτειες» των Γκρίφιν, που τελικά αποδεικνύονται... ακόμη πιο προκλητικές.