του Αλέξανδρου Χαρκιολάκη (*)
Πηγή: Classicalmusic.gr
Οι συνθέσεις του Αντόνιο Βιβάλντι υπολογίζονται σε αρκετές εκατοντάδες ενώ σίγουρα τα κοντσέρτα αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι του όλου συνθετικού του έργου. Μόνο για το τσέλο έχει γράψει, κατά πάσα πιθανότητα, 28 κοντσέρτα και μάλιστα δίχως να παίζει το όργανο αυτό. Όπως είναι ίσως γνωστό, ο Βιβάλντι ήταν δεξιοτέχνης του βιολιού.
Η ποιότητα της μουσικής του Βιβάλντι έχει αποτιμηθεί πολλαπλώς και σε ευρύτητα. Πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι παρ’ όλο το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του, η συνθετική του πρακτική ήταν μανιερίστικη και επαναλαμβανόμενη. Ίσως βέβαια αυτή η άποψη να επηρεάζεται και από τον όγκο των συνθέσεων που άφησε στους επιγόνους του. Δηλαδή ίσως να είναι και μοιραίο ένας συνθέτης που έγραψε τόσα και τόσα έργα κάποια στιγμή να περιέπιπτε, κάποιες φορές, σε μανιερίστικες συνταγές.
Πέρα όμως από τα παραπάνω, σημαντικό είναι να δούμε τι ακριβώς μπορεί να ακούσει ο ακροατής στην παρούσα ηχογράφηση. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα βαρεθεί σε καμία περίπτωση την ακρόαση του εν λόγω δίσκου. Ο λόγος είναι ότι και ο Cohen αλλά και το συγκρότημα The King’s Consort καταφέρνουν να αποδώσουν με την ενδεδειγμένη ελαφράδα (σε καμία περίπτωση ελαφρότητα) τον ήχο της μουσικής του Βιβάλντι.
Στο δίσκο περιλαμβάνεται και το κοντσέρτο για δύο τσέλα RV 531, όπου ο Cohen συμπράττει με την Sarah McMahon. Το αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί αρκετά καλαίσθητο ηχητικά, τόσο ώστε να προκαλεί το ενδιαφέρον του ακροατή να το ακούσει και για δεύτερη φορά. Το πρόβλημα με αυτού του είδους την μουσική, τουλάχιστον για τον γράφοντα αυτό ισχύει, είναι ότι αν είναι κακοπαιγμένη τείνει να γίνει ”μπανάλ” και σχεδόν βαρετή. Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με εκτελέσεις του επιπέδου αυτού, τότε το αποτέλεσμα είναι το ακριβώς αντίστροφο.
Παρ’ όλες τις διαφορές που ενυπάρχουν σε σχέση με το σύγχρονο όργανο καθώς και τις περιορισμένες ηχητικές δυνατότητες του παλαιού βιολοντσέλου, το όργανο έχει ποιότητες που απαιτούν από τον μουσικό να τις αναδείξει με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να βοηθήσει και το μουσικό έργο να αναδειχθεί καταλλήλως. Ο Cohen καταφέρνει ακριβώς αυτό, να προσδώσει την απαραίτητη οντότητα που διαγράφεται μέσα από τη μουσική του Βιβάλντι και να την αναδείξει με τρόπο αξιοπρόσεκτο.
Άξιοι συμπαραστάτες του στο έργο του είναι το συγκρότημα που έχει δημιουργήσει ο Robert King, το The King’s Consort. Μία ορχήστρα στο μέγεθος που μάλλον χρησιμοποιούσε και ο ίδιος ο Βιβάλντι (αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για λίγα όργανα) που όμως καταφέρνει με την ομοιογένεια της να κάνει πολλές ορχήστρες δωματίου της εποχής μας και με σύγχρονα όργανα να ζηλέψουν την απόδοση της.
Συνολικά, πρόκειται για μία αρκετά καλή παραγωγή που σίγουρα θα άξιζε να τον αποκτήσει κανείς ώστε να ακούσει μουσική του Βιβάλντι όπως πραγματικά πρέπει να παίζεται.
(*) Ο κ. Χαρκιολάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε στο Πρότυπο Πειραματικό Ωδείο και στο Ελληνικό Ωδείο, απ’ όπου αποφοίτησε με πτυχία Ωδικής, Αρμονίας και Αντίστιξης. Κατόπιν, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Sheffield απ’ όπου αποφοίτησε με Bachelor in Music και Master in Music στη μουσικολογία και τη διεύθυνση ορχήστρας.
Διετέλεσε αρχιμουσικός της University of Sheffield Students Symphony Orchestra και βοηθός αρχιμουσικού στην Sheffield Youth Orchestra ενώ έχει διευθύνει όλα τα ορχηστρικά σύνολα του Πανεπιστημίου του Sheffield. Εργάζεται στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος ”Λίλιαν Βουδούρη” ενώ είναι και αρχισυντάκτης στην ιστοσελίδα classicalmusic.gr. Επίσης, είναι υποψήφιος διδάκτορας στο τμήμα μουσικών σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Πηγή: Classicalmusic.gr
