Harry Potter 7, part 1: Η χαμένη «μαγεία» λίγο πριν το τέλος

του Λουκά Τσουκνίδα

Η προηγούμενη ταινία της σειράς “Harry Potter” έμοιαζε με μια ημιτελή μεταβατική ιστορία, που έστρωνε το έδαφος για το μεγαλειώδες τέλος. Το τέλος, λοιπόν, ήρθε. Δυστυχώς, όμως, όσο μεγαλειώδες κι αν είναι, όταν σπάει σε δύο μέρη που προβάλλονται με μερικούς μήνες διαφορά κερδίζει σε εισιτήρια, αλλά χάνει σε αντίκτυπο. Το “Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1” ξεκινάει εντυπωσιακά, πριν κάνει μια τεράστια κοιλιά και μας αφήσει με ελάχιστες προσδοκίες για τη συνέχεια και το φινάλε. Διαχρονικό το τρικ. Όσο λιγότερα περιμένουμε τόσο περισσότερο θα το απολαύσουμε....

Βασικά, ο Χάρι βρίσκεται εκεί που τον αφήσαμε, στην πιο δύσκολη κατάσταση της ήδη ταλαίπωρης εφηβείας του. Είναι στα πρόθυρα του γάμου του (και της πρώτης νύχτας φυσικά) και δεν πρόκειται ν' αφήσει μερικούς Θανατοφάγους να του χαλάσουν τη γιορτή. Παρ' όλ' αυτά, η νέα του περιπέτεια ξεκινάει με ένα ανελέητο κυνηγητό στον αέρα όπου ο Χάρι κι η παρέα του (οι καλεσμένοι και οι φίλοι δηλαδή), σ' έναν κόσμο που ο Βόλντεμορτ παίρνει το πάνω χέρι, είναι πλέον οι κυνηγημένοι. Όντως, οι κυβερνήσεις πέφτουνε, οι υπουργοί αλλάζουν και το πτυχίο δεν είναι πια πρώτη προτεραιότητα για την τριάδα Χάρι-Ερμιόνη-Ρον που πρέπει πάση θυσία να βρει και να καταστρέψει τα αντικείμενα που φταίνε για το χάλι της. Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Στο μεταξύ τους κυνηγούν διάφοροι σκοτεινοί τύποι, ενώ μαθαίνουν κι άλλα για τον περίφημο ημίαιμο πρίγκηπα. Η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο...

[Δείτε το trailer της ταινίας]

Δυστυχώς, μια σειρά ταινιών που είχε καλές και κακές στιγμές και προέκυψε από μια χρυσοφόρα σειρά βιβλίων, θα μείνει στην ιστορία για το κατόρθωμα να μαζέψει τόσους πολλούς υπερταλαντούχους Βρετανούς ηθοποιούς και να τους πείσει να παίξουν τραγικά επίπεδους χαρακτήρες με “αστεία” δυσπρόφερτα ονόματα και γελοίες περούκες που θυμίζουν ΑΜΑΝ. Πάνω σ' όλα τ' άλλα, ο τελευταίος εκλεκτός Ντέιβιντ Γέιτς δεν κατάφερε να προσθέσει τίποτα με την άχρωμη σκηνοθεσία του και την βαρετή αφήγηση μιας ήδη βαρετής ιστορίας. Ένα ευχάριστο αισθητικό διάλειμμα σ' όλα αυτά είναι η αφήγηση του μύθου των Τριών Αδελφών σε κινούμενα σχέδια, μια πολύ καλή ιδέα που χάνεται εν μέσω της γενικότερης μετριότητας, η οποία δε σώζεται ούτε με τα εφέ ούτε με τις καρικατούρες κακών και καλών που πλαισιώνουν την φιλότιμη Ερμιόνη Γκρέιντζερ και τους δύο φλώρους που κουβαλά μαζί της.

Φυσικά, μιλώ ως κάποιος που δεν έχει διαβάσει τα βιβλία και περίμενε να ψυχαγωγηθεί και ν' απορροφηθεί αποκλειστικά απ' την κινηματογραφική τους εκδοχή που όφειλε να στέκεται από μόνη της. Ίσως κάποιες φορές οι εκάστοτε δημιουργοί το κατάφεραν, αλλά όταν κάτι τραβάει τόσο πολύ δεν είναι εύκολο να κρατηθεί ενδιαφέρον και κερδοφόρο μαζί (βλέπε το κουραστικό και υπερφορτωμένο “Pirates of the Caribbean”).

Επιπλέον, δεν παύει όλο αυτό να είναι μια ιστορία φαντασίας του συρμού, που φτιάχτηκε για να έχει απήχηση στο ευρύ κοινό, οπότε, ίσως και να ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ξεφύγει απ' τα τετριμμένα σεναριακά μονοπάτια, ώστε, π.χ. η στερεοτυπικά ζηλόφθονη συμπεριφορά του Ρον να μην εξηγείται απ' την στερεοτυπική επιρροή επάνω του ενός “κακού” αντικειμένου. Ούτε να επιστρέφει σαν από μηχανής θεός την “κατάλληλη” στιγμή λες και έχει υπογράψει συμβόλαιο να πληρώνεται με το κλισέ. Είναι κρίμα να μην υπάρχει τίποτε το αναπάντεχο σε ένα σύμπαν τόσο τραβηγμένο απ' τα μαλλιά που θα δικαιολογούσε τα πάντα, εκτός απ' το να είναι το κακέκτυπο των στερεότυπων του δικού μας κόσμου. Ας είναι, το καλοκαίρι τελειώνουν όλα και κάποια άλλη παχιά αγελάδα θα βρεθεί για ν' αρμέξουμε κατά τον ίδιο τρόπο.

Εν τω μεταξύ, η δική μου πρόταση σε όποιον θέλει να δει το τέλος του Χάρι Πότερ, είναι να περιμένει το 2ο μέρος και να το δει αφού θα έχει δει το 1ο σε DVD. Έτσι, μπορεί και να το απολαύσει χωρίς να νιώσει ότι είδε “μια ταινία παλιά... που τέλος δεν έχει”.

Βγαίνουν ακόμη:

- Το “Fair Game” του Νταγκ Λάιμαν, μια κινηματογραφική εκδοχή του περιβόητου σκανδάλου με την υπάλληλο της CIA Βάλερι Πλέιμ και τα οπλικά συστήματα του Ιράκ. Υπερβολικά πιστό στο θέμα του και εντελώς άχρωμο στην αφήγησή του. Ένα κανονικό ντοκιμαντέρ για τα ίδια γεγονότα θα έχει σίγουρα περισσότερο συναίσθημα και πιο άμεσο αντίκτυπο στον θεατή.
- Το “Of Gods and Men” του Ξαβιέ Μποβουά, ένα δράμα γύρω απ' τις αποφάσεις και τα διλήμματα μιας ομάδας μοναχών που βρίσκονται στο επίκεντρο του αιματοβαμμένου αντάρτικου της Αλγερίας. Είναι μια αληθινή ιστορία με τραγικό τέλος, αλλά αυτό δεν κάνει την ταινία του Μποβουά κάτι εξαιρετικό.
- Η συμπαθητική ρομαντική κομεντί “Το Χάρισμα” της Χριστίνας Ιωακειμίδη και το “Ταξίδι στη Μυτιλήνη” του Λάκη Παπαστάθη.

Όλες οι Ταινίες

Όλες οι Αίθουσες

ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS
Το επίσημο site της ταινίας Harry Potter 7, part 1 Παρουσίαση της ταινίας Harry Potter 7 part 1 στο imdB Κριτικές της ταινίας Harry Potter 7, part 1 στο Rotten Tomatoes Κριτική της ταινίας Harry Potter 7, part 1 από το MRQE

Unstoppable: Απολαυστική χολιγουντιανή δράση

Red: Blockbuster περιπέτεια με black humor

The Social Network: Φλύαρη η ταινία- Συμπαθητική η ιστορία

Κινηματογραφική σεζόν 2010-11: Η χρονιά σε καρέ

Harry Potter and the Half-Blood Prince: Γέφυρα των... στεναγμών

Άγνωστα διαμαντάκια μεγάλων σκηνοθετών