Unstoppable: Απολαυστική χολιγουντιανή δράση

Άψογες ερμηνείες, εντυπωσιακή σκηνοθεσία, καταιγιστικός ρυθμός και πρωτότυπα οπτικά κόλπα. Η νέα ταινία του Τόνι Σκοτ είναι απολαυστική, τόσο για τους fans της χολιγουντιανής δράσης όσο και εκείνους που απλά αγαπούν τις καλές ιστορίες.
Unstoppable: Απολαυστική χολιγουντιανή δράση
του Λουκά Τσουκνίδα 

Τόνι Σκοτ - Ντενζέλ Ουάσινγκτον – Τρένα – Ταχύτητα – Κίνδυνος - Ηρωισμός. Η συνταγή είναι πάνω-κάτω συγκεκριμένη κι όπως σ' όλες τις συνταγές, το αποτέλεσμα γνωστό. Γι' αυτό μένει στον μάγειρα να μας κάνει να εκπλαγούμε ευχάριστα και ν' απολαύσουμε αυτό, το οποίο ξέραμε απ' την αρχή ότι θα φάμε. Εν προκειμένω, λοιπόν, ο Τόνι Σκοτ αποδεικνύεται μάστερ σεφ και απογειώνει μια κλασική συνταγή με τρόπο που σε κάνει να θες να δοκιμάσεις ξανά, αναβιώνοντας, έτσι, την πίστη μας στην παλιά καλή αφηγηματική δεξιοτεχνία. Το “Unstoppable” διαρκεί 100 μόλις λεπτά, απ' τα πιο γεμάτα και διασκεδαστικά που έχουν αποτυπωθεί ποτέ σε φιλμ.

Η κεντρική ιστορία της ταινίας είναι ξεσηκωμένη απ' την πραγματική ζωή κι ένα αντίστοιχο περιστατικό με ένα τρένο που ξέφυγε ακυβέρνητο σε φουλ ταχύτητα, ένα φορτίο θανάτου (υγρή φαινόλη) που ταξίδευε για 2 ολόκληρες ώρες στην Πολιτεία του Οχάιο πριν το σταματήσουν με συντονισμένες κινήσεις οι υπάλληλοι των σιδηροδρόμων. Φυσικά, η ιστορία είναι και εντελώς αλλαγμένη, προσαρμοσμένη στην αλάνθαστη συνταγή που παρακολουθούμε να εκτελείται με άψογο τρόπο στην οθόνη μας.

Εδώ έχουμε εξαρχής δύο υποψήφιους ήρωες, τον βετεράνο μηχανοδηγό Φρανκ Μπαρνς (Ντένζελ Γουάσινγκτον) και τον νεοφερμένο οδηγό Γουίλ Κόλσον (Κρις Πάιν). Με τρόπο σύντομο και κατανοητό, μαθαίνουμε από που προέρχονται και τι έχουν να χάσουν ή να κερδίσουν από ότι μέλλει να τους συμβεί. Δίπλα τους, στέκεται μια δυναμική γυναικεία φιγούρα, η ελεγκτής κυκλοφορίας του σιδηροδρομικού δικτύου Κόνι Χούπερ (Ροζάριο Ντόσον) που θα κληθεί να τους στηρίξει στις ανορθόδοξες αποφάσεις τους.

Όλα παίρνουν μπρος στην πρώτη βάρδια των δύο αντρών μαζί, όταν από ένα λάθος ενός μηχανοδηγού, ο συρμός 777 μπαίνει σε μια τρελή πορεία με ένα πολύ επικίνδυνο φορτίο και κατεύθυνση προς μια πολύ επικίνδυνη στροφή πάνω από δεξαμενές πετρελαίου δίπλα σε κατοικημένη περιοχή. Ο συρμός του Φρανκ και του Γουίλ βρίσκεται πάνω στις ίδιες ράγες και πρέπει να βγει απ' τη διαδρομή το συντομότερο. Τα καταφέρνουν, τελικά, όμως η σύγκρουση που μοιάζει όλο και πιο πιθανό ν' ακολουθήσει την τρελή πορεία του ακυβέρνητου τρένου είναι πάρα πολύ χειρότερη. Αυτό που απαιτεί η περίσταση, είναι δύο ήρωες. Ίσως κι έναν τρίτο...
 
[Το trailer της ταινίας]


Στις συνεντεύξεις του μετά την επιτυχία του “Lebanon” ο ισραηλινός Σάμουελ Μαόζ έλεγε ότι θέλησε να κάνει κινηματογράφο όταν πρωτοείδε ένα τρένο να έρχεται καταπάνω στην οθόνη. Η πρώτη του κάμερα καταστράφηκε ενώ προσπαθούσε να αντιγράψει αυτό το πλάνο και, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, τότε ήταν η στιγμή που έμαθε τι θα πει σινεμά. Η ψευδαίσθηση της δράσης που εκτυλίσσεται σε απόσταση αναπνοής μπορεί είτε να σε αποξενώσει είτε να σε απορροφήσει και στο “Unstoppable” συμβαίνει το δεύτερο. Και πέρα απ' τα τρένα που διαθέτουν αυτή την αειθαλή γοητεία που χρειάζεται, θεωρώ ότι η ταινία του Σκοτ είναι απ' αυτές που, αν τις δεις καθαρός από την υπερφόρτωση κινηματογραφικών εικόνων που κουβαλάμε σήμερα, θα θες να κάνεις κι εσύ σινεμά με κάθε τρόπο.

Απ' το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, ο βετεράνος σκηνοθέτης δεν μας αφήνει να ξεχάσουμε ότι το σήμα κατατεθέν του είναι το στιλ. Κι όμως, το κάνει χωρίς να επαναλαμβάνεται, ούτε να γίνεται ποτέ ενοχλητικά αυτάρεσκος γεμίζοντας την οθόνη με πρωτότυπα οπτικά κόλπα. Άλλωστε, έχει στα χέρια του δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστές (τον “σίγουρο” σε τέτοιους ρόλους Ντενζέλ Γουάσινγκτον και τον νεοφερμένο στον κόσμο της δράσης Κρις Πάιν, μετά την άψογη εμφάνισή του ως Κάπτεν Κερκ στο πρόσφατο “Star Trek”) και οφείλει να τους εκμεταλλευτεί στο έπακρο.

Έτσι, όσο οι δυο τους είναι μακριά απ' το επίκεντρο της δράσης, ο σκηνοθέτης μας τους συστήνει σιγά-σιγά, ενώ παράλληλα οι υπόλοιποι χαρακτήρες αποτυγχάνουν να σταματήσουν το τρένο ανοίγοντας το δρόμο για την εμφάνιση των δύο ηρώων μας. Όταν τελικά μπαίνουν στα βαθιά, τίποτε δεν είναι εύκολο οπότε ο Σκοτ κι ο σεναριογράφος του Μαρκ Μπόμπακ φέρνουν βοήθεια από έναν ανέλπιστο ήρωα, σα να προσθέτουν ένα φαινομενικά αταίριαστο μπαχαρικό στη συνταγή τους για να την κάνουν μοναδική. Ο ρυθμός, το μοντάζ, η μουσική και η φωτογραφία μοιάζουν όλα εξαιρετικά και σε σωστές δόσεις, ενώ οι ερμηνείες είναι ακόμη ένα συστατικό που έδεσε μια χαρά με τα υπόλοιπα. Χωρίς καμία εξαίρεση και χωρίς οι δύο πρωταγωνιστές να υπερβάλλουν εαυτούς για να κλέψουν την παράσταση.

Είτε είστε φανς είτε όχι της χολιγουντιανής δράσης, δείτε το “Unstoppable” ως μια πραγματική ιστορία που ο παραμυθάς φίλος σας τρελαίνεται ν' αφηγείται ξανά και ξανά με πάθος και μπόλικη σάλτσα. Ξέρετε το τέλος, αλλά η εκτέλεση σας ανταμοίβει πάντα.

Βγαίνουν ακόμη: 
- Το υπέροχο ντοκιμαντερίστικο δράμα του Μπαμάν Γκομπαντί “No One Knows About Persian Cats”, γυρισμένο μέσα στους δρόμους της Τεχεράνης και γεμάτο από απαγορευμένες και αποδεκτές μουσικές της πόλης.
- Το αδιάφορο δράμα “Solitary Man” με τον Μάικλ Ντάγκλας, το σίκουελ τρόμου “Paranormal Activity 2” και σε επανέκδοση, το “Τέσσερα” του Χρήστου Δήμα και το “Νησί της Σιωπής” της Λίλας Κουρκουλάκου.
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v