Μήπως να δώσεις μια ευκαιρία στην erotica;
Όχι, δεν είναι όλα αστεία Άρλεκιν ή κακογραμμένες 50 Αποχρώσεις. Η erotica είναι ένα πολύ παρεξηγημένο είδος λογοτεχνίας.
της Ηρώς Κουνάδη
Σύμφωνα με τον ορισμό της Wikipedia, erotica λέμε κάθε λογοτεχνικό ή καλλιτεχνικό έργο το θέμα του οποίου προκαλεί σεξουαλική διέγερση, χωρίς να είναι πορνογραφικό. Κι ελπίζουμε μετά απ’ αυτό (ειδικά αν είσαι μιας κάποιας ηλικίας) να πήγε το μυαλό σου στον Μέγα Ανατολικό, και όχι στις 50 Αποχρώσεις του Γκρι, που μας μαγάρισαν το είδος.
Η ερωτική λογοτεχνία, που λες, είναι ένα εξαιρετικά διασκεδαστικό είδος, και όχι μόνο για τον προφανή ερωτισμό και την προαναφερθείσα σεξουαλική διέγερση –που είναι καλύτερη από τις ταινίες, όπως τα βιβλία τρόμου είναι πιο τρομακτικά από τις ταινίες τρόμου, μια δοκιμή θα σε πείσει. Είναι, όπως κάθε λογοτεχνικό είδος, ένας ολόκληρος κόσμος που περιμένει να τον ανακαλύψεις, γεμάτος ενδιαφέρουσες (ερωτικές, προφανώς) ιστορίες και ναι, πολύ σεξ σε κάθε πιθανό και απίθανο συνδυασμό. Κατά μία έννοια, θα έλεγες ότι μπορεί και να ανοίξει τους ορίζοντές σου.
Αν δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, φτιάξαμε μια μικρή και περιεκτική λίστα για όλα τα γούστα (κλείσιμο ματιού).
Η Ιστορία της Ο της Πολίν Ρεάζ (Εκδόσεις Μεταίχμιο): Θρυλική –και μέχρι στιγμής μάλλον αξεπέραστη– σαδομαζοχιστική ιστορία γραμμένη στη Γαλλία το 1954, που σάρωσε λογοτεχνικά βραβεία και συνεχίζει να μετρά επανεκδόσεις. Κυκλοφορεί και σε ebook, για τους ντροπαλούς που διαβάζουν σε δημόσιους χώρους –αν και, να το πούμε, το λιγότερο από τα προβλήματά σου θα είναι πως βλέπουν οι συνεπιβάτες σου το εξώφυλλο αν το διαβάζεις στο μετρό.
Ο Μέγας Ανατολικός του Ανδρέα Εμπειρίκου (Εκδόσεις Άγρα): Ένα υπερωκεάνειο, ο Μέγας Ανατολικός, κάνει το παρθενικό του ταξίδι από την Αγγλία στην Αμερική το 1867, και οι επιβάτες του περνάν’ τον χρόνο τους μπλέκοντας μεταξύ τους σε ερωτικά τρίγωνα-τετράγωνα-και λοιπά σχήματα που ξεπερνούν ηλικίες, κοινωνικές τάξεις και σεξουαλικούς προσανατολισμούς. Το σημαντικότερο, τολμηρότερο και σίγουρα μεγαλύτερο έργο που έχουμε να επιδείξουμε ως εθνική μας συμβολή στο είδος της ερωτικής λογοτεχνίας απλώνεται σε 100 κεφάλαια και 8 τόμους, ζωή να ‘χει.
Το Δέλτα της Αφροδίτης της Αναΐς Νιν (Εκδόσεις Λιβάνη): Στην Αμερική του ’40, η κυκλοφορία των διηγημάτων της Αναΐς Νιν, προκάλεσε σκάνδαλο. Απολύτως αναμενόμενο: Γυναίκα να μιλά –να γράφει, πόσο μάλλον– για σεξ, με τέτοιο τρόπο, διαχωρίζοντας το μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις από το συναίσθημα, πού ακούστηκε! Δεν είναι να απορεί κανείς που τα χειρόγραφα έμειναν στα χέρια του συλλέκτη για τον οποίο γράφτηκαν ως το 1977, οπότε και εκδόθηκαν για πρώτη φορά, μετά τον θάνατο της συγγραφέα.
Η γυναίκα και το νευρόσπαστο του Πιέρ Λουίς (Εκδόσεις Μεταίχμιο): Η ιστορία επάνω στην οποία βασίστηκε το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου του Λουίς Μπονιουέλ, απλώνεται σε μια μικρή νουβέλα 176 σελίδων που ξεχειλίζουν ερωτισμό αλλά και αγωνία και σχέσεις αλληλεξάρτησης, και γενικώς όλα τα σκοτάδια που έχει ο (παθιασμένος) έρωτας.
Η Μεσσαλίνα της Γαλλίας, Ανώνυμου (Εκδόσεις Κίχλη): Αν σου πούμε πως γράφτηκε το 1790 και σκεφτείς πως μάλλον δεν θα έχει και πολλά να σου πει σήμερα, γιατί τι τα θες, οι τότε κοινωνίες ήταν συντηρητικές, θα γελάσουμε πικρά. Πρωταγωνίστριες, που λες, είναι η Μαρία Αντουανέτα και η σύντροφος και αντίζηλός της, δούκισσα ντε Πολινιάκ, γύρω από τις οποίες ξετυλίγεται ένα απίστευτο ερωτικό γαϊτανάκι που περιλαμβάνει άνδρες και γυναίκες σε διάφορους συνδυασμούς.
Σύμφωνα με τον ορισμό της Wikipedia, erotica λέμε κάθε λογοτεχνικό ή καλλιτεχνικό έργο το θέμα του οποίου προκαλεί σεξουαλική διέγερση, χωρίς να είναι πορνογραφικό. Κι ελπίζουμε μετά απ’ αυτό (ειδικά αν είσαι μιας κάποιας ηλικίας) να πήγε το μυαλό σου στον Μέγα Ανατολικό, και όχι στις 50 Αποχρώσεις του Γκρι, που μας μαγάρισαν το είδος.
Η ερωτική λογοτεχνία, που λες, είναι ένα εξαιρετικά διασκεδαστικό είδος, και όχι μόνο για τον προφανή ερωτισμό και την προαναφερθείσα σεξουαλική διέγερση –που είναι καλύτερη από τις ταινίες, όπως τα βιβλία τρόμου είναι πιο τρομακτικά από τις ταινίες τρόμου, μια δοκιμή θα σε πείσει. Είναι, όπως κάθε λογοτεχνικό είδος, ένας ολόκληρος κόσμος που περιμένει να τον ανακαλύψεις, γεμάτος ενδιαφέρουσες (ερωτικές, προφανώς) ιστορίες και ναι, πολύ σεξ σε κάθε πιθανό και απίθανο συνδυασμό. Κατά μία έννοια, θα έλεγες ότι μπορεί και να ανοίξει τους ορίζοντές σου.
Αν δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, φτιάξαμε μια μικρή και περιεκτική λίστα για όλα τα γούστα (κλείσιμο ματιού).
Η Ιστορία της Ο της Πολίν Ρεάζ (Εκδόσεις Μεταίχμιο): Θρυλική –και μέχρι στιγμής μάλλον αξεπέραστη– σαδομαζοχιστική ιστορία γραμμένη στη Γαλλία το 1954, που σάρωσε λογοτεχνικά βραβεία και συνεχίζει να μετρά επανεκδόσεις. Κυκλοφορεί και σε ebook, για τους ντροπαλούς που διαβάζουν σε δημόσιους χώρους –αν και, να το πούμε, το λιγότερο από τα προβλήματά σου θα είναι πως βλέπουν οι συνεπιβάτες σου το εξώφυλλο αν το διαβάζεις στο μετρό.
Ο Μέγας Ανατολικός του Ανδρέα Εμπειρίκου (Εκδόσεις Άγρα): Ένα υπερωκεάνειο, ο Μέγας Ανατολικός, κάνει το παρθενικό του ταξίδι από την Αγγλία στην Αμερική το 1867, και οι επιβάτες του περνάν’ τον χρόνο τους μπλέκοντας μεταξύ τους σε ερωτικά τρίγωνα-τετράγωνα-και λοιπά σχήματα που ξεπερνούν ηλικίες, κοινωνικές τάξεις και σεξουαλικούς προσανατολισμούς. Το σημαντικότερο, τολμηρότερο και σίγουρα μεγαλύτερο έργο που έχουμε να επιδείξουμε ως εθνική μας συμβολή στο είδος της ερωτικής λογοτεχνίας απλώνεται σε 100 κεφάλαια και 8 τόμους, ζωή να ‘χει.
Το Δέλτα της Αφροδίτης της Αναΐς Νιν (Εκδόσεις Λιβάνη): Στην Αμερική του ’40, η κυκλοφορία των διηγημάτων της Αναΐς Νιν, προκάλεσε σκάνδαλο. Απολύτως αναμενόμενο: Γυναίκα να μιλά –να γράφει, πόσο μάλλον– για σεξ, με τέτοιο τρόπο, διαχωρίζοντας το μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις από το συναίσθημα, πού ακούστηκε! Δεν είναι να απορεί κανείς που τα χειρόγραφα έμειναν στα χέρια του συλλέκτη για τον οποίο γράφτηκαν ως το 1977, οπότε και εκδόθηκαν για πρώτη φορά, μετά τον θάνατο της συγγραφέα.
Η γυναίκα και το νευρόσπαστο του Πιέρ Λουίς (Εκδόσεις Μεταίχμιο): Η ιστορία επάνω στην οποία βασίστηκε το Σκοτεινό Αντικείμενο του Πόθου του Λουίς Μπονιουέλ, απλώνεται σε μια μικρή νουβέλα 176 σελίδων που ξεχειλίζουν ερωτισμό αλλά και αγωνία και σχέσεις αλληλεξάρτησης, και γενικώς όλα τα σκοτάδια που έχει ο (παθιασμένος) έρωτας.
Η Μεσσαλίνα της Γαλλίας, Ανώνυμου (Εκδόσεις Κίχλη): Αν σου πούμε πως γράφτηκε το 1790 και σκεφτείς πως μάλλον δεν θα έχει και πολλά να σου πει σήμερα, γιατί τι τα θες, οι τότε κοινωνίες ήταν συντηρητικές, θα γελάσουμε πικρά. Πρωταγωνίστριες, που λες, είναι η Μαρία Αντουανέτα και η σύντροφος και αντίζηλός της, δούκισσα ντε Πολινιάκ, γύρω από τις οποίες ξετυλίγεται ένα απίστευτο ερωτικό γαϊτανάκι που περιλαμβάνει άνδρες και γυναίκες σε διάφορους συνδυασμούς.
