Rooms: Δωμάτια… τέχνης στο St George Lycabettus

Τριάντα καλλιτέχνες κάνουν εικαστική… κατάληψη στον πέμπτο όροφο του ξενοδοχείου St George Lycabettus και γεμίζουν τα δωμάτιά του με ζωγραφικά έργα, γλυπτά, φωτογραφικές και σκηνογραφικές, μεταξύ άλλων, εγκαταστάσεις στην έκθεση “Rooms”.
Rooms: Δωμάτια… τέχνης στο St George Lycabettus
του Γιάννη Ασδραχά

Το προσόν του ξενοδοχείου “St George Lycabettus”, η απεριόριστη θέα των δωματίων του στην πόλη με το βλέμμα να χάνεται στον ορίζοντα του Σαρωνικού, είναι αμελητέο αυτό το διάστημα για τους επισκέπτες και τους «ενοίκους» του πέμπτου ορόφου. Το εσωτερικό των δωματίων προσφέρει μία άλλου τύπου εμπειρία, πιο έντονη και διεισδυτική. Και σε τριάντα διαφορετικές προτάσεις που συντάσσουν στο σύνολο τους τις προϋποθέσεις μίας προβολής στο μέλλον της εικαστικής τέχνης. Πρόκειται για την καθιερωμένη έκθεση «Rooms» που διοργανώνει ανελλιπώς κάθε χρόνο από το 1998 η γκαλερί «Καπάτος» και η οποία δίνει την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες να εκθέσουν απέναντι στο μεγάλο κοινό το έργο τους.

Ένα γεγονός που καταγράφει με στατιστική λεπτομέρεια κάθε χρόνο το «πνεύμα της εποχής» στον εικαστικό χώρο. Φέτος, σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη της γκαλερί και διοργανωτή της έκθεσης, Γεράσιμο Καπάτο, τα έργα αποπνέουν «λιτότητα και προβληματική σε μία εποχή που όλα τα πράγματα δυσκολεύουν». Όμως, η αισιοδοξία είναι διάχυτη σε όλον τον όροφο επειδή όπως προσθέτει «Δεν επηρεάζεται τόσο η ζωή σου όταν ασχολείσαι με την τέχνη». Τα δωμάτια που θα ανοίξουν επίσημα σήμερα για το κοινό περιέχουν ζωγραφικά έργα, γλυπτικά, εικαστικές - ηχητικές, φωτογραφικές και σκηνογραφικές εγκαταστάσεις, αρχιτεκτονικά projects, design, performances, προβολές, ταινίες, και άλλα έργα.

Κάθε καλλιτέχνης ή ομάδα καλλιτεχνών παρουσιάζει το εικαστικό του περιβάλλον ατομικά σε κάθε ένα δωμάτιο του ορόφου, το οποίο έχει μεταμορφώσει σε προσωπικό του χώρο. Τους νέους δημιουργούς επέλεξαν είκοσι Επιμελητές Εκθέσεων, Ιστορικοί & Θεωρητικοί Τέχνης, Αρχιτέκτονες, θεατρολόγοι, χορογράφοι.

Περιληπτικά το σύμπαν του πέμπτου ορόφου έχει ως εξής:

Ένα εικαστικό περιβάλλον προσφοράς κι εκμυστήρευσης επιθυμιών δημιουργεί η Μαρία Τσάγκαρη. Το κρεβάτι του δωματίου είναι καλυμμένο με πολύχρωμα λουλούδια σύμβολα του εφήμερου και της ευθραυστότητας, που έχει όμως μέσα του την ανανεωτική δύναμη της αναγέννησης και της δημιουργίας. (Επιμέλεια Χάρις Κανελλοπούλου)

Φωτογραφίες στους τοίχους σχέδια και μικρά κουτιά με μυστικά διερευνούν τα όρια της τέχνης και της καθημερινότητας, τη σχέση του 'μέσα' με το 'έξω', του ανθρώπινου και του ζωικού στο δωμάτιο της Δήμητρας Κονδυλάτου. Κυρίαρχο στοιχείο στο έργο της είναι η μνήμη την οποία προσπαθεί να επαναφέρει και να προβάλλει μέσα από καθημερινές πράξεις και αντικείμενα. (Επιμέλεια Mαργαρίτα Καταγά)

“Περιβάλλον βυθού” έχει ως τίτλο η εγκατάσταση της Λίας Κουτελιέρη. Από πλαστικά ποτήρια κατασκευάζει οργανικές μορφές/Παρουσίες και δημιουργεί ένα παράλληλο σύμπαν, όπου ο επισκέπτης καλείται ν’ αφουγκραστεί κάθετι ξεχασμένο ή καταπιεσμένο μέσα του (Επιμέλεια Ισαβέλλα Κλαδάκη)

Το θέατρο του παραλόγου που ζούμε προσπαθεί να αποτυπώσει ο Δημήτρης Σαρλάνης με γλυπτά ποπ αισθητικής. Τα πρόσωπα τους γνώριμοι πρωταγωνιστές του ελληνικού πολιτικού κόσμου (Επιμέλεια Γιώτα Κωνσταντάτου)

Ενα περιβάλλον μνημειακού χαρακτήρα είναι η κοινή αφετηρία του δωματίου που μοιράζονται η Φωτεινή Παλπάνα και ο Γιάννης Χειμωνάκης. Οι εγκαταστάσεις τους αποτελούνται από φυσικά υλικά, βιομηχανικά αντικείμενα και επεξεργασμένες φωτογραφίες. (Επιμέλεια Τάσος Κουτσουρής).

Ο James Enox σχεδιάζει με μαρκαδόρους και επινοεί οντότητες που βρίσκονται περιμετρικά του δωματίου. Πρόκειται για μικρούς και μεγάλους μεσσίες που σύμφωνα με τον καλλιτέχνη θα «αλλάξουν τον κόσμο, θα εναρμονίσουν την τεχνολογία με τον απογειωτικό έρωτα και τους γαλαξίες με την πιο πεζή πραγματικότητα». (Επιμέλεια Αρετή Λεοπούλου)

Στο βίντεο έργο του ο Βασίλης Ψαρράς χρησιμοποιεί το περπάτημά του ως μέρος της καλλιτεχνικής του πράξης, ακροβατώντας μεταξύ ποιητικής προσέγγισης και πράξης. Στις εικόνες επικεντρώνει την προσοχή του σε μια κυκλική διαδρομή γύρω από τον λόφο του Λυκαβηττού έχοντας ως εναρκτήριο σημείο το ξενοδοχείο. (Επιμέλεια Μαρία Μαραγκού).

Ανθρώπινα αποτυπώματα, προτάσεις λέξεις και γράμματα συνθέτουν ένα χώρο ανίχνευσης και σχολιασμού μιας ζωής για τη Σλοβάκα καλλιτέχνη Monika Pavlechova. Μέσα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου θέτει το ερώτημα στο θεατή «ποιο είναι το ζητούμενο, η αληθινή ιστορία ή η αναντίρρητη –θλιβερή(;)- πραγματικότητα που διαφαίνεται;» (Επιμέλεια Γκέλη Γρυντάκη)

Η νοηματική, τα μαθηματικά, η γλώσσα και η μουσική ως νοητικές αρχές χρήσιμες για τη διαμόρφωση των συλλογισμών, των κρίσεων και των εννοιών είναι η αφετηρία του έργου του Ηλία Μαμαλιόγκα. Ο καλλιτέχνης συγκεντρώνει σύμφωνα με τον επιμελητή στοιχεία «όπως το μέτρο, την αρμονία, την ακολουθία, τη μετατροπία, το μέγεθος και δημιουργεί κώδικες όμοιους με τους μαθηματικούς, γλωσσικούς και μουσικούς για να παρουσιάσει τις σχέσεις τους με τη διαμόρφωση της λογικής». (Επιμέλεια Νίκος Μυκωνιάτης).

Σε ένα εν δυνάμει μνημείο των εκάστοτε ενοίκων του μετατρέπεται το δωμάτιο της Νάταλι Γιαξή. Η καλλίτεχνις μεθοδικά συλλέγει και αρχειοθετεί την εφήμερη παραμονή στο δωμάτιο. Στο κέντρο του χώρου μία ταινία που συνδέει το πάτωμα με το ταβάνι λειτουργεί ως πληροφοριακό ντοκουμέντο του εικαστικού της συλλογισμού (Επιμέλεια Γιάννης Τουμαζής)

Τους προβληματισμούς της αισθητικής και θεωρητικής του διερεύνησης καταθέτει με το έργο του ο Πυθαγόρας Χατζηανδρέου. Η δημιουργία του έχει ως άξονα την ανάδειξη μορφών, οι οποίες βασίζονται στην επεξεργασία αλγορίθμων και τη διαδοχή σειράς-δομής-αλληλουχίας κινήσεων. «Παλέτα» του είναι Lego που ξεδιπλώνονται στο χώρο, αναπτύσσοντας μορφές και σχήματα. (Επιμέλεια Λίνα Τσίκουτα)

Ο Βασίλης Γεροδήμος κατασκευάζει το αρνητικό ομοίωμα του ξενοδοχειακού δωματίου της έκθεσης. Το υλικό του λειτουργεί σαν υπαινιχτική αναφορά στο αστικό τοπίο των σημερινών κοινωνικοοικονομικών μεταβολών. (Επιμέλεια Εβίτα Τσοκάντα)

Μέσα από ζωγραφικά έργα, γλυπτά και επιτοίχια μαγνητικά σχέδια, Τρεις νέες εικαστικοί, η Ιωάννα Γκούμα, η Καλλίνα Μαϊοπούλου και η Έλμα Πετρίδου, επιχειρούν να κατασκευάσουν ένα φαντασμαγορικό παραμύθι με πολλαπλές εκδοχές. Τίτλος του παραμυθιού «Tall tales are not Telltales». (Επιμέλεια Φαίη Τζανετουλάκου)

Ο Felix Delandre, με τα έργα του διάσπαρτα γράμματα του λατινικού αλφαβήτου σε ένα μεγάλο καμβά αντιμετωπίζει την εμπλοκή των δύο χώρων σ’ ένα ενιαίο διάστημα. (Επιμέλεια Γιώργης – Βύρων Δάβος)

Ένα σύνθετο αποκύημα της αλληλεπίδρασης της λογικής, των αισθήσεων και της επινοητικότητας είναι το έργο της Μαρίνα Τρουπή. Στο κρεβάτι δεσπόζει μία γλυπτική κατασκευή που θα μπορούσε να προκύψει από τη φύση αλλά και το ανθρώπινο χέρι. (Επιμέλεια ΄Εφη Στρούζα)

Η σκηνογράφος Δήμητρα Λιάκουρα παρεμβαίνει στον εσωτερικό χώρο, χρησιμοποιώντας ως βασικό υλικό την άμμο. Ένα αόρατο νήμα συνδέει το θεατρικό δωμάτιο με τη βαριά, γεμάτη άμμο βαλίτσα που υποχρεώνεται να κουβαλάει ο Λάκυ στο μπεκετικό «Περιμένοντας τον Γκοντό». (Επιμέλεια Δηώ Καγγελάρη).

Ο νέος Αρχιτέκτονας Βασίλης Ρίζος, υλοποιεί δικές του ιδέες φτιάχνοντας μόνος του αντικείμενα που χρειάζεται, αντιγράφοντας άλλα, όπως μια καρέκλα, έναν καλόγερο και άλλα λιτά έπιπλα, επηρεασμένος από τον Φινλανδό αρχιτέκτονα Αλβάρ Αάλτο (Επιμέλεια Αγνή Παπαϊωάννου)

Η Έλενα Μαρίνου και ο Γιώργος Παπαφίγκος προσελκύονται από τις μετα-εννοιολογικές αναζητήσεις της σύγχρονης τέχνης, προσεγγίζοντας με σαρκασμό τον ανθρώπινο εγκέφαλο σχεδιασμένο σε μαυροπίνακα. (Επιμέλεια Χάρης Σαββόπουλος).

Η Εύα Μαραθάκη στο δεκάλεπτο βίντεο “The next Harry Houdini”, εμπνέεται από τις αποδράσεις του διάσημου μάγου. Το έργο της περιέχει αναφορές στα βιντεοπαιχνίδια και τα reality show (Επιμέλεια Μαρία Στάθη)

Αποτυπώματα από τάματα στην εκκλησία που στέφτηκαν οι Αψβούργοι στη Βιέννη και αντίγραφα από ριζόχαρτο σπασμένων μαρμάρων από τα επισοδεια των τελευταίων ετών στην Αθήνα συνθέτουν την πρόταση που συμφιλιώνει ετερόκλητες μεταξύ τους θεματικές της Ελληνο-Αυστριακής Ριλέν Μαρκοπούλου (επιμέλεια Μαρία Κυβέλη Μαυροκορδοπούλου)

* Στην Αίθουσα Τέχνης Καππάτος διοργανώνεται παράλληλα με την έκθεση Rooms 2013, η έκθεση Rooms 2013 plus +.

INFO
ΠΟΥ: “St George Lycabettus” (Πλατεία Δεξαμενής. Κολωνάκι)
ΠΟΤΕ: Εγκαίνια Πέμπτη 24 Ιανουαρίου. Διάρκεια Έκθεσης μέχρι 10 Φεβρουαρίου.
Ώρες Λειτουργίας: Καθημερινές 16:00 – 22:00, Σάββατο & Κυριακή 12:00 – 22:00.

ROOMS 2013 plus+
ΠΟΥ: Γκαλερί «Καπάτος» Αθηνάς 12
ΠΟΤΕ: Από 26 Ιανουαρίου μέχρι 23 Φεβρουαρίου.
Ώρες Λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή 12:00 – 20:00 και Σάββατο 12:00 – 16:00
Μπείτε στη συζήτηση

σχόλια

v