10 ζωγράφοι που πρέπει να ξέρεις… και οι πίνακές τους
Με λίγα λόγια και πολλά έργα, σου φτιάξαμε μια λίστα με 10 από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους ζωγράφους των τελευταίων αιώνων.
της Ηρώς Κουνάδη
Θέλεις να κάνεις την πρώτη σου βουτιά στον μαγικό κόσμο των εικαστικών, αλλά δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις; Και αν σου λέγαμε ότι μερικά πράγματα είναι εγγεγραμμένα στη συλλογική μας μνήμη, πράγμα που σημαίνει ότι τα ξέρεις, απλά αγνοείς ότι τα ξέρεις; Εδώ θα τα βάλουμε απλώς σε μια σειρά, για να μην πελαγώνεις μέσα σε ωκεανούς πληροφορίας. Δέκα σπουδαίοι ζωγράφοι, δυο λόγια και δυο πίνακες του καθενός.
Βίνσεντ Βαν Γκογκ
Ολλανδός, γεννημένος το 1853, μέγας εκπρόσωπος του Μεταϊμπρεσιονισμού, στον οποίο ανήκουν επίσης ο Γκωγκέν και ο Σεζάν. Αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Πούλησε έναν και μόνο πίνακα όσο ζούσε. Αναγνωρίστηκε μετά τον θάνατό του ως ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες στην Ιστορία της Δυτικής Τέχνης. Δύο από τα πιο διάσημα έργα του, η Έναστρη Νύχτα και τα Ηλιοτρόπια.
Ρέμπραντ (ναι, σκέτο, ολόκληρο ήταν Ρέμπραντ Χάρμενσοον φαν Ράιν)
Επίσης Ολλανδός, κατά δύο αιώνες γηραιότερος όμως. Γεννήθηκε το 1606, εκπροσωπεί μαζί με τον Βερμέερ την Χρυσή Εποχή της ολλανδικής τέχνης. Απολύτως μπαρόκ, γνωστός για τους εξωπραγματικούς φωτισμούς στους πίνακές του. Δύο από τα συγκλονιστικότερα έργα του, η γιγάντια Νυχτερινή Περίπολος (με ύψος πάνω από 4 μέτρα και μήκος 3,5) και η Δανάη.
Πάμπλο Πικάσο
Ισπανός, γεννημένος το 1873, πρωτεργάτης του Κυβισμού με στοιχεία σουρεαλισμού σε έργα που ζωγράφισε τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Ο γνωστότερος ίσως πίνακάς του, η Γκερνίκα (και όχι Γκουέρνικα, όπως λανθασμένα κυκλοφορούσε παλιά) απεικονίζει τον βομβαρδισμό της Χώρας των Βάσκων κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου και θεωρείται δικαίως το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο όλων των εποχών.
Σαλβαδόρ Νταλί
Ο άλλος Ισπανός, αγαπημένος των σουρεαλιστών και των κάθε είδους αντικομφορμιστών, γεννημένος το 1904 στην Καταλονία, ορκισμένος εχθρός του από πάνω. Σύμβολο της αβαν-γκαρντ ακόμα μέχρι σήμερα, εύκολα αναγνωρίσιμος από τον χαμό που συμβαίνει σε όλους τους πίνακές του, που μοιάζουν με τις παραισθήσεις που είχες εκείνη την μία φορά που δοκίμασες ναρκωτικά (όπως έλεγε κι αυτό το εξαιρετικά αστείο κομμάτι).
Από τα διασημότερα έργα του, Ο Πειρασμός του Αγίου Αντωνίου και Η Εμμονή της Μνήμης (που θα ακούσεις κόσμο να την αναφέρει ως «τα Ρολόγια», αλλά δεν λέγεται έτσι).
Εντγκάρ Ντεγκά
Γάλλος, γεννημένος το 1834. Θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές του ιμπρεσιονισμού (αυτού με τις κοφτές πινελιές) αλλά αν μπεις σε μια μηχανή του χρόνου και πας να τον συναντήσεις, μην του το πεις, δεν του άρεσε ο όρος –ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του ρεαλιστή. Για να τον θυμάται εύκολα, ο κόσμος τον λέει συχνά «αυτός με τις μπαλαρίνες». Διασημότερα έργα του… μάντεψε.
Ευγένιος Ντελακρουά
Κι αυτός Γάλλος, έναν αιώνα προγενέστερος, γεννημένος το 1798. Από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού, ήταν αυτός για τον οποίο ο Μποντλαίρ έγραψε πως «ήταν παθιασμένα ερωτευμένος με το πάθος, αλλά ψυχρά αποφασισμένος να εκφράσει το πάθος όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται». Τον αγαπούν πολλοί στην Ελλάδα (και) για τους πίνακές του με θέμα την Ελληνική Επανάσταση, όπως η Σφαγή της Χίου. Το διασημότερο ίσως έργο του λέγεται Η Ελευθερία οδηγεί τον Λαό, και βάζουμε στοίχημα πως δεν το βλέπεις πρώτη φορά εδώ.
Πίτερ Μπρίγκελ
Φλαμανδός, από το σημερινό Βέλγιο δηλαδή, γεννημένος γύρω στο 1525 (σκοτεινά χρόνια, δεν έχουμε ακριβή στοιχεία). Αναφέρεται καμιά φορά στα ελληνικά και ως Μπρέχελ. Αναγεννησιακός ζωγράφος, γνωστός για την πολυκοσμία στους πίνακές του, που μπορείς να τους κοιτάς για ώρες ανακαλύπτοντας σε κάθε χιλιοστό και από μία μικρο-ιστορία. Στα γνωστότερα έργα του συγκαταλέγονται ο Πύργος της Βαβέλ και τα Παιδικά Παιχνίδια.
Γκούσταφ Κλιμτ
Αυστριακός, γεννημένος το 1862. Από τους θεμελιωτές της Αρ Νουβό, εκπρόσωπος του Συμβολισμού, αγαπημένος των απανταχού ερωτευμένων για τον διάχυτο ερωτισμό των έργων του. Διασημότερο όλων είναι σίγουρα Το Φιλί, αλλά και την Αντέλ Μπλοχ-Μπάουερ (γνωστή και ως Γυναίκα από Χρυσό) είμαστε βέβαιοι πως κάπου την έχεις δει.
Πάουλ Κλέε
Γερμανο-Ελβετός, γεννήθηκε το 1879, δίδαξε μαζί με τον Βασίλι Καντίνσκι στη Σχολή Μπαουχάους, έθεσε τις βάσεις για πολλά από τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης όπως την ξέρουμε σήμερα. Εκπρόσωπος του Εξπρεσιονισμού, και φυσικά του Μπαουχάους, γνωστός για τον φόρο τιμής που αποτίουν στην παιδική ηλικία πολλά από τα έργα του (δες ας πούμε τους υπέροχους Ακροβάτες ή το Insula Dulcamara). Από τα γνωστότερά του, Το Κόκκινο Μπαλόνι και οι Μάγισσες του Δάσους.
Λ. Σ. Λόουρι
Ναι, μπορεί να μην είναι πασίγνωστος σαν τους άλλους, αυτό όμως είναι καιρός να αλλάξει, γι’ αυτό θα κρατήσουμε την δέκατη θέση για τον αγαπημένο μας Βρετανό που γεννήθηκε το 1887, αρνήθηκε κάθε τίτλο και τιμή που του πρότεινε η χώρα του –συμπεριλαμβανομένης της στέψης του ως Ιππότη– και ζωγράφιζε ναΐφ αριστουργήματα με θέμα την καθημερινότητα στις φτωχογειτονιές της Βορειοδυτικής Αγγλίας, σαν το Going to Work και το αριστουργηματικό The Cripples. Η γνωστή βρετανική γκαλερί The Lowry, έξω από το Μάντσεστερ, έχει το όνομά του.
Θέλεις να κάνεις την πρώτη σου βουτιά στον μαγικό κόσμο των εικαστικών, αλλά δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις; Και αν σου λέγαμε ότι μερικά πράγματα είναι εγγεγραμμένα στη συλλογική μας μνήμη, πράγμα που σημαίνει ότι τα ξέρεις, απλά αγνοείς ότι τα ξέρεις; Εδώ θα τα βάλουμε απλώς σε μια σειρά, για να μην πελαγώνεις μέσα σε ωκεανούς πληροφορίας. Δέκα σπουδαίοι ζωγράφοι, δυο λόγια και δυο πίνακες του καθενός.
Βίνσεντ Βαν Γκογκ
Ολλανδός, γεννημένος το 1853, μέγας εκπρόσωπος του Μεταϊμπρεσιονισμού, στον οποίο ανήκουν επίσης ο Γκωγκέν και ο Σεζάν. Αντιμετώπιζε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Πούλησε έναν και μόνο πίνακα όσο ζούσε. Αναγνωρίστηκε μετά τον θάνατό του ως ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες στην Ιστορία της Δυτικής Τέχνης. Δύο από τα πιο διάσημα έργα του, η Έναστρη Νύχτα και τα Ηλιοτρόπια.
Ρέμπραντ (ναι, σκέτο, ολόκληρο ήταν Ρέμπραντ Χάρμενσοον φαν Ράιν)
Επίσης Ολλανδός, κατά δύο αιώνες γηραιότερος όμως. Γεννήθηκε το 1606, εκπροσωπεί μαζί με τον Βερμέερ την Χρυσή Εποχή της ολλανδικής τέχνης. Απολύτως μπαρόκ, γνωστός για τους εξωπραγματικούς φωτισμούς στους πίνακές του. Δύο από τα συγκλονιστικότερα έργα του, η γιγάντια Νυχτερινή Περίπολος (με ύψος πάνω από 4 μέτρα και μήκος 3,5) και η Δανάη.
Πάμπλο Πικάσο
Ισπανός, γεννημένος το 1873, πρωτεργάτης του Κυβισμού με στοιχεία σουρεαλισμού σε έργα που ζωγράφισε τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Ο γνωστότερος ίσως πίνακάς του, η Γκερνίκα (και όχι Γκουέρνικα, όπως λανθασμένα κυκλοφορούσε παλιά) απεικονίζει τον βομβαρδισμό της Χώρας των Βάσκων κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου και θεωρείται δικαίως το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο όλων των εποχών.
Σαλβαδόρ Νταλί
Ο άλλος Ισπανός, αγαπημένος των σουρεαλιστών και των κάθε είδους αντικομφορμιστών, γεννημένος το 1904 στην Καταλονία, ορκισμένος εχθρός του από πάνω. Σύμβολο της αβαν-γκαρντ ακόμα μέχρι σήμερα, εύκολα αναγνωρίσιμος από τον χαμό που συμβαίνει σε όλους τους πίνακές του, που μοιάζουν με τις παραισθήσεις που είχες εκείνη την μία φορά που δοκίμασες ναρκωτικά (όπως έλεγε κι αυτό το εξαιρετικά αστείο κομμάτι).
Από τα διασημότερα έργα του, Ο Πειρασμός του Αγίου Αντωνίου και Η Εμμονή της Μνήμης (που θα ακούσεις κόσμο να την αναφέρει ως «τα Ρολόγια», αλλά δεν λέγεται έτσι).
Εντγκάρ Ντεγκά
Γάλλος, γεννημένος το 1834. Θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές του ιμπρεσιονισμού (αυτού με τις κοφτές πινελιές) αλλά αν μπεις σε μια μηχανή του χρόνου και πας να τον συναντήσεις, μην του το πεις, δεν του άρεσε ο όρος –ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του ρεαλιστή. Για να τον θυμάται εύκολα, ο κόσμος τον λέει συχνά «αυτός με τις μπαλαρίνες». Διασημότερα έργα του… μάντεψε.
Ευγένιος Ντελακρουά
Κι αυτός Γάλλος, έναν αιώνα προγενέστερος, γεννημένος το 1798. Από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού, ήταν αυτός για τον οποίο ο Μποντλαίρ έγραψε πως «ήταν παθιασμένα ερωτευμένος με το πάθος, αλλά ψυχρά αποφασισμένος να εκφράσει το πάθος όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται». Τον αγαπούν πολλοί στην Ελλάδα (και) για τους πίνακές του με θέμα την Ελληνική Επανάσταση, όπως η Σφαγή της Χίου. Το διασημότερο ίσως έργο του λέγεται Η Ελευθερία οδηγεί τον Λαό, και βάζουμε στοίχημα πως δεν το βλέπεις πρώτη φορά εδώ.
Πίτερ Μπρίγκελ
Φλαμανδός, από το σημερινό Βέλγιο δηλαδή, γεννημένος γύρω στο 1525 (σκοτεινά χρόνια, δεν έχουμε ακριβή στοιχεία). Αναφέρεται καμιά φορά στα ελληνικά και ως Μπρέχελ. Αναγεννησιακός ζωγράφος, γνωστός για την πολυκοσμία στους πίνακές του, που μπορείς να τους κοιτάς για ώρες ανακαλύπτοντας σε κάθε χιλιοστό και από μία μικρο-ιστορία. Στα γνωστότερα έργα του συγκαταλέγονται ο Πύργος της Βαβέλ και τα Παιδικά Παιχνίδια.
_-_Google_Art_Project_-_edited.jpg)
Γκούσταφ Κλιμτ
Αυστριακός, γεννημένος το 1862. Από τους θεμελιωτές της Αρ Νουβό, εκπρόσωπος του Συμβολισμού, αγαπημένος των απανταχού ερωτευμένων για τον διάχυτο ερωτισμό των έργων του. Διασημότερο όλων είναι σίγουρα Το Φιλί, αλλά και την Αντέλ Μπλοχ-Μπάουερ (γνωστή και ως Γυναίκα από Χρυσό) είμαστε βέβαιοι πως κάπου την έχεις δει.
Πάουλ Κλέε
Γερμανο-Ελβετός, γεννήθηκε το 1879, δίδαξε μαζί με τον Βασίλι Καντίνσκι στη Σχολή Μπαουχάους, έθεσε τις βάσεις για πολλά από τα κινήματα της μοντέρνας τέχνης όπως την ξέρουμε σήμερα. Εκπρόσωπος του Εξπρεσιονισμού, και φυσικά του Μπαουχάους, γνωστός για τον φόρο τιμής που αποτίουν στην παιδική ηλικία πολλά από τα έργα του (δες ας πούμε τους υπέροχους Ακροβάτες ή το Insula Dulcamara). Από τα γνωστότερά του, Το Κόκκινο Μπαλόνι και οι Μάγισσες του Δάσους.
Λ. Σ. Λόουρι
Ναι, μπορεί να μην είναι πασίγνωστος σαν τους άλλους, αυτό όμως είναι καιρός να αλλάξει, γι’ αυτό θα κρατήσουμε την δέκατη θέση για τον αγαπημένο μας Βρετανό που γεννήθηκε το 1887, αρνήθηκε κάθε τίτλο και τιμή που του πρότεινε η χώρα του –συμπεριλαμβανομένης της στέψης του ως Ιππότη– και ζωγράφιζε ναΐφ αριστουργήματα με θέμα την καθημερινότητα στις φτωχογειτονιές της Βορειοδυτικής Αγγλίας, σαν το Going to Work και το αριστουργηματικό The Cripples. Η γνωστή βρετανική γκαλερί The Lowry, έξω από το Μάντσεστερ, έχει το όνομά του.
.jpg)
.jpg)
