Πώς να αναζωογονήσεις τον εαυτό σου την άνοιξη
Βρισκόμαστε στην καρδιά της άνοιξης και τώρα είναι η μεγάλη ώρα για να αναζωογονήσεις επιτέλους τον εαυτό σου στο πι και φι.

Βρισκόμαστε στην καρδιά της άνοιξης και τώρα είναι η μεγάλη ώρα για να αναζωογονήσεις επιτέλους τον εαυτό σου στο πι και φι.
Η άνοιξη δεν είναι απλώς μια εποχή. Είναι το restart που δεν ήξερες ότι χρειάζεσαι. Είναι η υπενθύμιση ότι, ναι, γίνεται να ανθίσεις ξανά, ακόμα κι αν τον χειμώνα ένιωσες πως στέρεψες. Κι επειδή δε μιλάμε για κάποιο μαγικό κουμπί που το πατάς και τσουπ, όλα μπαίνουν στη θέση τους, έλα να το δούμε λίγο πιο απλά. Πιο ανθρώπινα. Πιο εσύ.
Αν έχεις ξεχάσει τι σημαίνει να σε φροντίζεις, τώρα είναι η ευκαιρία να το θυμηθείς. Βάλε στην πρωινή σου ρουτίνα ένα ποτήρι νερό με λεμόνι (ναι, είναι τόσο κλισέ, αλλά και τόσο βοηθητικό), άνοιξε το παράθυρο και άσε λίγο ήλιο να πέσει πάνω σου. Δέκα λεπτά είναι αρκετά για να ξυπνήσει το σώμα σου λίγο πιο ήρεμα, λίγο πιο αισιόδοξα.
Και μιλώντας για φροντίδα, κάνε κάτι που το έχεις παραμελήσει: ένα απλό scrub στο σώμα, ένα μασάζ στα πόδια, λίγο λάδι στα μαλλιά. Δεν χρειάζεσαι spa. Χρειάζεσαι λίγο χρόνο για σένα.
Όχι μόνο από τη ντουλάπα σου. Από παντού. Από τα συρτάρια, το ψυγείο, το μυαλό σου. Κάνε ένα καλό ξεσκαρτάρισμα. Όχι με άγχος, με χαρά. Βρες ρούχα που δεν φοράς πια και δώρισέ τα. Καθάρισε εκείνο το ράφι που όλο λες «θα το τακτοποιήσω» και απλώς κλείνεις την πόρτα για να μη το βλέπεις. Όσο περισσότερο χώρο δημιουργείς γύρω σου, τόσο πιο ανάλαφρα θα νιώθεις μέσα σου. Είμαστε περίεργα όντα εμείς – ο χώρος μάς επηρεάζει περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε.
Δεν λέω «πήγαινε γυμναστήριο» (εκτός κι αν το θες). Λέω: περπάτα σε γειτονιές που δεν έχεις ξαναπάει. Άλλαξε διαδρομές. Πήγαινε στη θάλασσα, έστω και μόνο για να τη δεις. Πάρε το λεωφορείο και κατέβα σε μια άσχετη στάση. Ξεκόλλα από τις ίδιες ρουτίνες, γιατί αν δεν κουνήσεις το σώμα σου, δεν θα ξεκολλήσει και το μυαλό σου.
Κι όσο περπατάς, κοίτα γύρω σου: τα λουλούδια που σκάνε από το πουθενά, τους ανθρώπους που χαμογελούν για κάποιον λόγο που δεν ξέρεις. Η άνοιξη, βλέπεις, έχει αυτή την ικανότητα να επαναφέρει την ελπίδα μέσα από μικρές, καθημερινές λεπτομέρειες. Αν τις προσέξεις, θα σε αγγίξουν.
Όχι μόνο για να ακούς στο δρόμο, αλλά για να θυμάσαι πώς σε κάνει να νιώθεις αυτή η εποχή. Βάλε μέσα τραγούδια που σε κάνουν να κουνιέσαι έστω και λίγο, που σου ξυπνούν κάτι από καλοκαίρι, κάτι από άνοιγμα, κάτι από ζωντάνια. Μην το υποτιμάς: η μουσική είναι η πιο απλή και άμεση μορφή αυτο-αναζωογόνησης.
Και ναι, βάλε να παίζει όσο κάνεις δουλειές, όσο ντύνεσαι, όσο πλένεις πιάτα. Θα δεις πόσο αλλάζει η διάθεση σου.
Θυμάσαι τι σου άρεσε να κάνεις πριν η ζωή γίνει μια λίστα με υποχρεώσεις; Θυμάσαι πώς είναι να φτιάχνεις κάτι με τα χέρια σου; Να γράφεις, να ζωγραφίζεις, να φυτεύεις κάτι; Ξεκίνα μικρά. Ένα φυτό στη βεράντα, ένα κερί που έφτιαξες μόνος σου, ένα τετράδιο που θα γεμίσεις με σκέψεις.
Δεν έχει σημασία αν είναι καλό ή κακό, όμορφο ή όχι. Σημασία έχει να δημιουργήσεις. Να ξαναπαίξεις. Γιατί εκεί κρύβεται η πραγματική αναζωογόνηση – στη χαρά της επαφής με την ουσία σου.
Δεν χρειάζεται να αλλάξεις τη ζωή σου. Απλώς κάνε κάτι διαφορετικό. Πήγαινε σε μια θεατρική παράσταση που δεν θα διάλεγες. Δοκίμασε ένα φαγητό που σου φαίνεται περίεργο. Βγες με εκείνη την παρέα που λες συνέχεια «κάποια στιγμή να κανονίσουμε». Η άνοιξη είναι καλή στιγμή για το «κάποια στιγμή». Για να δοκιμάσεις. Να πειραματιστείς. Να μην πάρεις τον εαυτό σου τόσο σοβαρά.