Πασχαλινό τραπέζι: Πώς να μην το παρακάνεις;
Με ρέγουλα φέτος το πασχαλινό τραπέζι και αν δεν θες να ΄χεις τρεχάματα καλό θα ήταν να τσεκάρεις πάραυτα τις συμβουλές μας για να μην βρεθείς προ δυσάρεστης εκπλήξεως.

Αν έχεις βρεθεί ποτέ να κοιτάς τον ταλαιπωρημένο εαυτό σου στον καθρέφτη το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα, κρατώντας την κοιλιά σου και αναρωτώμενος «γιατί έφαγα τόσο πολύ;», τότε αυτό το άρθρο είναι για σένα. Το Πάσχα είναι γιορτή, είναι χαρά, είναι παράδοση, αλλά δεν χρειάζεται να γίνει αγώνας αντοχής στο φαγητό. Μπορείς να απολαύσεις το γιορτινό τραπέζι χωρίς να το παρακάνεις – αρκεί να ξέρεις πώς.
Η μαγειρίτσα είναι μόνο η αρχή. Ύστερα από σαράντα ημέρες νηστείας ή απλώς λιγότερο λιπαρής διατροφής, ο οργανισμός σου δεν είναι καθόλου έτοιμος για τη «γευστική επίθεση» της Ανάστασης. Αν καταβροχθίσεις το πιάτο σου και το συνοδεύσεις με αυγά, τσουρέκια και λίγο κρασάκι παραπάνω, η καούρα είναι προ των πυλών.
Τι να κάνεις: Δώσε στον εαυτό σου λίγο χρόνο. Μικρό πιάτο μαγειρίτσας, λίγο ψωμί, και σταδιακή επανένταξη των ζωικών τροφών. Δεν είναι διαγωνισμός ταχύτητας. Αν μπορείς, φάε ελαφριά μέσα στη μέρα του Μεγάλου Σαββάτου, ώστε να μην καθίσεις στο τραπέζι σαν λύκος που δεν έχει φάει μήνες.
Ψησταριά, σούβλα, κοκορέτσι, αυγά, σαλάτες, πατάτες φούρνου, τυριά, πίτες, γλυκά. Είναι εύκολο να χάσεις το μέτρο όταν όλα μυρίζουν και φαίνονται τόσο λαχταριστά. Και κάπου εκεί μπαίνει και η κοινωνική πίεση: "Φάε λίγο ακόμα", "Μην τα αφήνεις", "Έλα, Πάσχα είναι".
Τι να κάνεις: Βάλε ένα πλάνο. Δες τι υπάρχει πάνω στο τραπέζι και επίλεξε αυτά που πραγματικά θέλεις να δοκιμάσεις. Δεν χρειάζεται να τα βάλεις όλα στο πιάτο. Μπορείς να φας λίγο απ’ το καθένα – και το «λίγο» είναι η λέξη κλειδί. Απόλαυσε, γεύσου, μασά αργά και κυρίως, μη νιώθεις υποχρεωμένος να φας ό,τι υπάρχει.
Έχεις φάει, έχεις πιει, κι εκεί γύρω στις τρεις το μεσημέρι το σώμα σου σού ψιθυρίζει "καναπές, τώρα". Και είναι λογικό. Αλλά αν πέσεις με τα μούτρα στον ύπνο με γεμάτο στομάχι, το μόνο που θα κερδίσεις είναι βαρύς ύπνος, φούσκωμα και πιθανό πονοκέφαλο.
Τι να κάνεις: Σήκω, περπάτα. Πήγαινε έναν γύρο στη γειτονιά, κάνε μια χαλαρή βόλτα με φίλους ή οικογένεια. Αν έχεις παιδιά, παίξε μαζί τους. Ακόμα και 20 λεπτά ήπιας δραστηριότητας βοηθούν στην πέψη και μειώνουν την πιθανότητα να νιώσεις σαν ξεχειλωμένος χαρταετός.
Το Πάσχα συνοδεύεται από κρασί, μπύρα, τσίπουρο – και λίγο παραπάνω. Η αφυδάτωση καραδοκεί, όπως και το hangover της Δευτέρας.
Τι να κάνεις: Για κάθε ποτήρι αλκοόλ, πιες κι ένα ποτήρι νερό. Απλό, αλλά σωτήριο. Θα σε βοηθήσει να παραμείνεις νηφάλιος, να μη σε πιάσει το κρασί "ύπουλα" και θα μειώσει το αίσθημα βαρύτητας στο στομάχι.
Μετά το φαγητό, έρχεται η καταιγίδα: κουλούρια, τσουρέκια, γαλακτομπούρεκα, σοκολατένια αυγά. Και λες "λίγο απ’ όλα", και μετά… δεύτερο τσουρέκι. Και τρίτο σοκολατένιο αυγό.
Τι να κάνεις: Διάλεξε ένα ή δύο γλυκά που πραγματικά θες να απολαύσεις και άφησε τα υπόλοιπα για αργότερα. Το Πάσχα δεν κρατάει μόνο μία μέρα. Δεν χρειάζεται να τα φας όλα σήμερα – υπάρχουν και οι επόμενες!
Είναι η πιο ύπουλη δικαιολογία. Ναι, Πάσχα είναι, και ναι, επιτρέπεται να το απολαύσεις. Αλλά δεν χρειάζεται να φτάσεις στα άκρα. Το "μία φορά το χρόνο" όταν επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, αφήνει αποτύπωμα – στο σώμα σου, στην ενέργειά σου, στην ψυχολογία σου.
Τι να κάνεις: Άκου το σώμα σου. Αν νιώσεις ότι χόρτασες, σταμάτα. Το φαγητό θα είναι εκεί και σε λίγο. Δεν είναι αγώνας δρόμου. Είσαι εκεί για να περάσεις καλά, όχι για να αποδείξεις κάτι σε κανέναν – ούτε καν στον εαυτό σου.
Το λάθος που κάνουν πολλοί: επειδή έφαγαν πολύ την Κυριακή, αποφασίζουν τη Δευτέρα να νηστέψουν – ή το αντίθετο, να φάνε τα leftovers "για να μην πάνε χαμένα". Και κάπως έτσι, η κραιπάλη συνεχίζεται.
Τι να κάνεις: Τη Δευτέρα γύρνα σε μια ισορροπημένη διατροφή. Φρούτα, λαχανικά, νερό, ελαφριά γεύματα. Όχι για να τιμωρήσεις τον εαυτό σου, αλλά για να του δώσεις χώρο να συνέλθει. Και ναι, με μέτρο μπορείς να ξαναφας λίγο αρνάκι – αλλά όχι με τη σέσουλα.