Τι θα πει φασαίος;

Είναι βρισιά; Είναι πείραγμα μεταξύ φίλων; Είναι όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν τρόπο ζωής που πάντα υπήρχε, αλλά κάπως αργά θυμηθήκαμε να κοροϊδέψ… εεε… στηλιτεύσουμε; Τι θα πει τέλος πάντων φασαίος, και γιατί το ακούς τα τελευταία χρόνια παντού;

Με απλά λόγια, φίλε αναγνώστη, ο φασαίος (και στο θηλυκό η φασαία) είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται στο εκάστοτε μέρος «για την φάση»: Που θα κάνει ωτοστόπ τα καλοκαίρια στην Ικαρία όχι επειδή δεν έχει λεφτά να νοικιάσει αυτοκίνητο, αλλά επειδή είναι κουλ να κάνεις ωτοστόπ τα καλοκαίρια στην Ικαρία. Που θα πάει να δει την παράσταση που συζητιέται αυτές τις μέρες, όχι επειδή βλέπει γενικά θέατρο ή θου κύριε χορό, αλλά επειδή δεν γίνεται να λείπει από το «καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς» (ή του μήνα, ή της εβδομάδας). Που συχνάζει σε μεζεδοκαφενέδες που σερβίρουν χάλια φαγητό αλλά μαζεύουν «κουλ φάτσες».

Αν δεν το έχεις κάνει ακόμα εικόνα, μπορούμε να αφήσουμε τα Κουραφέλκηθρα να σου το ζωγραφίσουν:

Εναλλακτικά, να σου το πούμε με ένα απόσπασμα του Slang.gr: 

Φασαίος: Ο φέρων τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας ομάδας συνήθως εναλλακτικής και αντεργκράουντ αλλά ταυτόχρονα ίν.

Ο φασαίος δηλαδή δε μπορεί να ανήκει σε μια αφανή εναλλακτική ομάδα με λίγους υποστηρικτές. Αντιθέτως, ανήκει σε ομάδες που ενώ αυτοχαρακτηρίζονται αντεργκράουντ, τα εξωτερικά τους γνωρίσματα υιοθετήθηκαν από πολλούς καταλήγοντας έτσι μέινστριμ (βλέπε μούσι, τατού).

Πώς θα αναγνωρίσεις έναν/ μία φασαίο/α

Από τα παπούτσια: Θα φοράει Birkenstock το καλοκαίρι, και κάτι απροσδιόριστα δερμάτινο που θα σου φέρνει αόριστα στο μυαλό τα 60s τον χειμώνα.

Από την υφασμάτινη tote bag: Κατά προτίμηση τη μαύρη του Εθνικού Θεάτρου, αυτή που γράφει “keep the drama on the stage”.

Από τα ρούχα: Δεν είναι ποτέ μάρκα, δεν έχουν ποτέ στάμπα, είναι σχεδόν πάντα ριχτά και φοριούνται κατά προτίμηση σε layers.

Από τα μούσια: Να μην μπερδεύονται με τα μουστάκια, που ανήκουν στην έτερη συμπαθή κατηγορία, εκείνη των χίπστερ, που ενίοτε επικαλύπτεται αλλά δεν ταυτίζεται με εκείνη των φασαίων.

Από το ύφος: Δεν είναι επικριτικό σαν των χίπστερ, έχει όμως έναν αέρα συγκατάβασης –και αν κοιτάξεις προσεκτικά θα δεις ότι είναι καλόβολα αδαές. Ειδικά αν ανοίξεις κουβέντα για θέατρο ενώ βρίσκεστε σε θέατρο, ή για φαγητό ενώ βρίσκεστε σε ένα από τα αγαπημένα τους στέκια, που σερβίρουν φαγητό μεν, το οποίο δεν τρώγεται δε.