Tι ωραία τι καλά που είναι στα Τρίκαλα!

Το Άμστερνταμ της Ελλάδας. Η πρώτη σκέψη που ήρθε στο μυαλό μου όταν βρέθηκα για πρώτη φορά να σουλατσάρω κατά μήκος του ποταμού Ληθαίου στα Τρίκαλα.

Υπερβολή, σκέφτηκα αμέσως μετά. Αλλά γιατί και όχι;

Αν το καλοσκεφτείς, και αν τα… καλοδείς, τα Τρίκαλα κοιτάνε με τσαμπουκά στα μάτια τις ευρωπαϊκές πόλεις. Είναι καθαρά, είναι «πράσινα», γεμάτα ποδήλατα, έχουν ένα ποτάμι χάρμα οφθαλμών, έχουν Μουσεία, σημεία ιστορικού ενδιαφέροντος. Έχουν έντονο πολιτισμικό πρόσημο, έχουν προχωρήσει σε καινοτομίες που τα καθιστούν πρότυπο σύγχρονης ελληνικής πόλης και σίγουρα πιο ενδιαφέροντα κόσμο από το Άμστερνταμ, αν μας ρωτάς.

Από το Φρούριο στο Βαρούσι και τα Μανάβικα

Ξεκινάμε τη βόλτα στον τόπο του Βασίλη Τσιτσανη από το περίφημό τους φρούριο ή, για να είμαστε ακριβείς, από το Βυζαντινό τους Κάστρο. Χτίστηκε από τον Αυτοκράτορα Ιουστινιανό τον 6ο αιώνα μ.Χ., στα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Τρίκκης και κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας επισκευάστηκε από τους Οθωμανούς και χρησιμοποιήθηκε ως οχυρό. Ανέβα μέχρι την κορυφή του πύργου του ρολογιού για να δεις τα Τρίκαλα να ξεδιπλώνονται μπροστά σου, με τον ποταμό Ληθαίο να διασχίζει αρμονικά την πόλη και τη θέα να είναι εντυπωσιακή. Θα το βρεις ανοιχτό καθημερινά 9.00 – 16.00 με ελεύθερη είσοδο.

Γύρω από τα τείχη του κάστρου εκτείνεται το Βαρούσι, η ιστορικότερη συνοικία των Τρικάλων, που μαζί με τα Μανάβικα, λίγο πιο πέρα, αποτελούν την Παλιά Πόλη. Επί τουρκοκρατίας το Βαρούσι ήταν η εύπορη, χριστιανική και αυτοδιοικούμενη περιοχή της πόλης, ενώ μέχρι και το 1930 υπήρξε η αριστοκρατική συνοικία των Τρικάλων, μιας και εδώ κατοικούσαν κυρίως μεγαλέμποροι και μεγαλοκτηματίες.

Μια βόλτα στα λιθόστρωτα σοκάκια του, θα σε φέρει σε επαφή με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των παλιών διώροφων αρχοντικών, με τα χαγιάτια, τις μακριές μαρκίζες και τα έντονα χρώματα να στήνουν το τέλειο σκηνικό για ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο.

Σημείωσε πως, στο πανέμορφο κτήριο με την ονομασία «αρχοντικό Κυρνάσιου», αναμένεται να λειτουργήσει το Σπίτι των Τρικαλινών Δημιουργών. Ένα Μουσικό Μουσείο που θα φιλοξενεί, σε ψηφιακή μορφή, έργα των Βίρβου, Καλδάρα, Σαμολαδά, Κολοκοτρώνη και Μητροπάνου.

Κάτω από το Βαρούσι, τα Μανάβικα, με τα χαρακτηριστικά πέτρινα κτήρια και τους γραφικούς πεζόδρομους, είναι η δεύτερη συνοικία της παλιάς πόλης. Εδώ λειτουργούσαν διάφορα εργαστήρια, παλαιοπωλεία και μανάβικα, τα οποία της χάρισαν το όνομά της ενώ σήμερα αποτελεί επίκεντρο του φαγοποτιού και της εξόδου, με τα μανάβικα να έχουν δώσει τη θέση τους σε όμορφα ταβερνάκια, ψητοπωλεία, μπαρ και μαγαζιά με ζωντανή μουσική.

Βολτάροντας τα Μανάβικα, δώσε βάση και στην περίφημη τρισδιάστατη τοιχογραφία, στην πλατεία της Αγίας Ειρήνης, η οποία αποτυπώνει την καθημερινότητα της παλιάς πόλης, με τις νοικοκυρές στα παράθυρα, την ταβέρνα με το μουσικό της πρόγραμμα, και τον Τσιτσάνη να παίζει το μπουζούκι του αμέριμνος.

Ένα Μουσείο, ένα Τζαμί κι ένας ποταμός

Σα βρεθείς στα Τρίκαλα, μην παραλείψεις να επισκεφθείς το τζαμί Κουρσούμ, ένα αριστούργημα της Οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Χτισμένο τον 16ο αιώνα από τον διάσημο αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν, είναι χαρακτηριστικό για τον εντυπωσιακό του θόλο και ονομάζεται έτσι από την τουρκική λέξη κουρσούμ, που σημαίνει μόλυβδος, καθώς ο θόλος του είναι μολυβοσκέπαστος. Σήμερα λειτουργεί ως πολιτιστικός χώρος και φιλοξενεί εκθέσεις και εκδηλώσεις.

Λίγο πιο πέρα, θα βρεις το κτίριο των παλαιών φυλακών Τρικάλων όπου στεγάζεται το «Κέντρο Έρευνας – Μουσείο Βασίλη Τσιτσάνη». Στις αίθουσές του θα ανακαλύψεις την ιστορία της λαϊκής μουσικής, το έργο του Τσιτσάνη και την επιρροή του στην ελληνική κουλτούρα. Θα το βρεις ανοιχτό καθημερινά 09:00 – 15:00, με ελεύθερη είσοδο.

Πανταχού παρών, ο ποταμός Ληθαίος, που διασχίζει την πόλη, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των Τρικαλινών. Σύμφωνα με τον Ασκληπιό, είχε θεραπευτικές ιδιότητες αντιμετώπισης ψυχοσωματικών προβλημάτων μέσω της λήθης: οι άνθρωποι που βουτούσαν στον ποταμό ξεχνούσαν τις έννοιες τους, αλλά μην το επιχειρήσεις. Δεν υπάρχει λόγος.

Αντ’ αυτού, περπάτησε κατά μήκος του ποταμού, περνώντας από τις γραφικές πεζογέφυρες που ενώνουν τις δύο πλευρές της πόλης, 13 τον αριθμό με τις περισσότερες να είναι μόνο για τους πεζούς. Πιο ενδιαφέρουσα, η τοξωτή μεταλλική γέφυρα που κατασκευάστηκε από Γάλλους μηχανικούς το 1886 κι ενώνει την οδό Ασκληπιού με την κεντρική πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου. Αν θες να έρθεις ακόμα πιο κοντά στη γοητεία του Ληθαίου, κατέβα τα σκαλάκια ακριβώς κάτω από την κεντρική γέφυρα και ξεκίνα την παραποτάμια διαδρομή, ξαποσταίνοντας αν θες στα παγκάκια και τα ξύλινα κιόσκια.

Καιρού επιτρέποντος, να ξέρεις πως μπορείς να νοικιάσεις δωρεάν ποδήλατο για 3 ώρες στο Infopoint του Δήμου στην κεντρική πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου και να ανακαλύψεις την πόλη σε δύο ρόδες.

Πού τρώμε;

Το Χάνι, κοντά στον δημοφιλή Μύλο των Ξωτικών είναι ίσως η πιο ξακουστή ταβέρνα της πόλης. Άνετη και μεγάλη, σερβίρει ωραία κρέατα και μαγειρευτά της ώρας (15-20€ το άτομο, με κρασί). Εξίσου δημοφιλής, η στα Μανάβικα είναι όμορφα διακοσμημένη παραδοσιακά, και σερβίρει ωραιότατο κοντοσούβλι και μπιφτέκια, σε γενναίες μερίδες (15-20€ το άτομο, με κρασί).

Μιας και πιάσαμε τα κοντοσούβλια, αν θες να δοκιμάσεις φοβερό κοντοσούβλι, θα πας στον Χονδρό, ο οποίος ετοιμάζει επίσης φοβερό κεμπάπ σκορδάτο, τυλιχτό ή σε μερίδα με πατάτες, αλλά και στην πιο πρόσφατη Δραχμή, η οποία εξειδικεύεται στη σούβλα, ετοιμάζοντας ίσως το καλύτερο κοντοσούβλι κοτόπουλο που έχεις φάει. Αμφότερα στα 12-15€ το άτομο, με κρασί.

Για πιο μοντέρνα κουζίνα, αλλά και καφεδάκι και brunch, εξαιρετική επιλογή αποτελεί το NoLo Cuisine, με όμορφη αυλή για τις καλές μέρες και κατάλογο που περιλαμβάνει φρέσκα ζυμαρικά (ωραία η αυθεντική καρμπονάρα), νοστιμότατη pizza και φοβερή μοσχαρίσια ταλιάτα, μεταξύ άλλων. Λογαριασμός στα 30€ το άτομο, με ποτήρι κρασί.

Και πού τα πίνουμε;

Ωραία κοκτέιλ και ψαγμένη κάβα με αρκετά κρασιά, αλλά και spirits θα βρεις στο Ivy Bar-restaurant με mainstream μουσικές. Σταθερή αξία για νυχτοπερπατητές, η Κρύπτη παίζει ωραίες ροκιές, αλλά και εναλλακτικές μελωδίες, ενώ αυθεντικό ροκόμπαρο είναι το Silver Spur, με πολύ όμορφη, ξύλινη διακόσμηση και ψαγμένες μουσικές από βινύλια.