Στον φιλιππινέζικο μπουφέ του Bulacan Halo Halo θα φας τα πάντα και θα θέλεις κι άλλο

Το 2018 η Marinela Bayting από τις Φιλιππίνες, μόνιμη κάτοικος Ελλάδας για δεκαετίες, αποφάσισε να ανοίξει το δικό της εστιατόριο για να ταΐζει τους συντοπίτες της.

Έξι χρόνια μετά, η ασιατική της «ταβέρνα», το Bulacan Halo –Halo γεμίζει όχι μόνο από Φιλιππινέζους που έχουν ίσως τη μοναδική ευκαιρία να φάνε κάπου έξω την κουζίνα της χώρας τους, αλλά και από Έλληνες που σιγά σιγά ανακαλύπτουν το κρυμμένο αυτό διαμαντάκι της Μιχαλακοπούλου.

Κυριακή πρωί, με ήλιο χειμωνιάτικο λοιπόν, πορευτήκαμε κι εμείς προς τα εκεί, για να διαπιστώσουμε ιδίοις στομάσι τα λεγόμενα όσων λένε πως ο μπουφές του Bulacan Halo –Halo είναι μια μοναδική γευστική εμπειρία, ένα ελκυστικό λουκούλειο γεύμα, σε εξίσου ελκυστική τιμή.

Και είναι. Η κράτηση είναι απαραίτητη τα Σαββατοκύριακα που έχει τον μπουφέ (14.00 με 22.00 τα Σάββατα και 13.00 με 22.00 τις Κυριακές, αφού κόσμος και κοσμάκης περνάει το κατώφλι του εστιατορίου και τα ρεζερβέ δίνουν και παίρνουν.

Τυχεροί είμασταν και βρήκαμε να κάτσουμε δίπλα από ένα μεγάλο τραπέζι στο οποίο μια οικογένεια Φιλιππινέζων είχε ήδη ξεκινήσει το τσιμπούσι. Ο χώρος είναι μίνιμαλ, χωρίς κάποια εξεζητημένη διακόσμηση, θυμίζει παραδοσιακό φιλιππινέζικο φαγάδικο. Όχι πώς ξέρουμε πώς μοιάζει ένα τέτοιο, απλά υποθέτουμε.

Κάδρα με τα πιάτα φιγουράρουν στους τοίχους, λαχανί κουρτίνες και κόκκινα τραπεζομάντιλα φτιάχνουν ένα όμορφο και ιδιαίτερο περιβάλλον, ενώ το εστιατόριο διαθέτει δύο χώρους: μια «εσωτερική» αυλή και τον χώρο όπου δεσπόζει ο μπουφές και η κρυμμένη κουζίνα, από την οποία αναδύονται εξωτικά αρώματα και τσιτσιριστοί ήχοι από τα τηγάνια.

Τι τρώμε εδώ; Αν σου πούμε με σιγουριά ψέματα θα σου πούμε μιας και τα περισσότερα πιάτα έχουν περίεργες ονομασίες και δεν καταφέραμε να συγκρατήσουμε όλα τα ονόματα που ανέφερε η συμπαθέστατη σερβιτόρα που μας εξυπηρέτησε. Όμως μπορείς να την ρωτήσεις και να σου εξηγήσει σε άπταιστα ελληνικά τι ακριβώς περιέχει το καθένα.

Στο μεγαλύτερο μέρος του πάντως, ο μπουφές είναι νοστιμότατος και οι γεύσεις οικείες αν έχεις έστω και λίγο εντρυφήσει στην ασιατική κουζίνα. Παίρνεις το πιατάκι σου και ξεκινάς.

Από δεξιά προς τα αριστερά, επειδή έτσι νιώσαμε, θα βρεις ένα ωραίο παναρισμένο ψαράκι, Daing το λένε, το οποίο έχει τηγανιστεί ανάλαφρα και δε βγάζει λαδίλα. Είναι πολύ νόστιμο, και κόβεται στη μέση, ενώ μαρινάρεται σε όξινο περιεχόμενο. Ενδιαφέρον. Ακριβώς δίπλα του, βρίσκονται κάτι νοστιμότατα φασολάκια, σαν τα δικά μας αμπελοφάσουλα, ζεστά όμως, τα οποία μαγειρεύονται με χοιρινό σε μια πικάντικη σάλτσα και είναι νοστιμότατα.

Συνεχίζοντας βρίσκουμε βραστά καροτάκια, αρακά και πατάτες ανακατεμένα με χοιρινό κιμά, κομμάτια κοτόπουλου σε μια αρωματική κίτρινη σάλτσα με πιπεριές, Chop Suey noodles με λαχανικά και κοτόπουλο, ένα φοβερό γλυκόξινο κοτόπουλο, παναρισμένο, με ανανά και καροτάκια, μπουτάκια κοτόπουλου τύπου chicken wings επίσης ανάλαφρα τηγανισμένα και ακριβώς δίπλα τους νοστιμότατα Shanghai Rolls, γεμιστά με λαχανικά, τα οποία λούζεις με όση γλυκιά σάλτσα τσίλι θες. Κράκερ γαρίδας και ωραιότατα Won ton ήτοι τηγανητά πουγκάκια με καβούρι και τυρί κρέμα ολοκληρώνουν το πρώτο μέρος του μπουφέ.

Ακριβώς δίπλα, όμορφα τακτοποιημένες σε ένα φαρδύ τραπέζι, βρίσκονται οι σούπες ημέρας, που συνήθως είναι σούπα λαχανικών, σούπα ταμαρίνδου με χοιρινό και κινέζικο λάχανο, αμπελοφάσουλα και κρεμμύδι και μια σούπα με ζωμό βοδινού, πατάτες, καρότα, κινέζικο λάχανο και μπανάνα.