Στη Μυρτιά θα φας κρεατάρες και μπιφτέκια σε αρχοντικές μερίδες

Ταβέρνες σήμερα υπάρχουν πολλές και διάφορες, λίγες όμως κρατάνε την ποιότητα ψηλά και τις τιμές σε νορμάλ επίπεδο, αν και ελαφρώς ακριβότερο από ό,τι είχαμε τόσο χρόνια συνηθίσει.

Πριν από είκοσι περίπου χρόνια, το 2003, η κυρία Μαρία και ο κύριος Νίκος από τη Μυρτιά κοντά στη Λίμνη Τριχωνίδα, αποφάσισαν να ανοίξουν στην Αθήνα μια ταβέρνα που θα θύμιζε χωριό. Και την άνοιξαν. Και ο κόσμος ήρθε, και έφαγε αρχοντικά τα λαχταριστά τους κρέατα από παραγωγούς του τόπου τους, τα οποία ήταν πληθωρικά σε ποσότητα και με πολύ καλές τιμές. Και ξανάρθε και το είπε και σε φίλους του. Και ήρθαν κι αυτοί και έφεραν και άλλους φίλους.

Κάπως έτσι με την πάροδο των χρόνων η Μυρτιά αγαπήθηκε όσο λίγες ταβέρνες στην περιοχή, έγινε στέκι και σήμερα που έχει αποκτήσει φανατικό κοινό, δύσκολα βρίσκεις ελεύθερο τραπέζι. Μαγαζιά στη Νέα Σμύρνη ανοίγουν και κλείνουν, όμως η Μυρτιά παραμένει ένας βράχος παραδοσιακής ταβερνοφαγίας για μερακλήδες.

Στο τιμόνι βρίσκεται πλέον η δεύτερη γενιά, η οποία συνεχίζει με αμείωτο μεράκι να ετοιμάζει κάθε λογής κρεατικά σχάρας, πληθωρικές σαλάτες και λαχταριστά ορεκτικά σε ποσότητες αρχοντικές, έχοντας κρατήσει τις τιμές σε φυσιολογικά για την ποιότητα, την εποχή και την ποσότητα επίπεδα.

Με το που θα κάτσεις στην μεγάλη καλυμμένη αυλή της ταβέρνας θα νιώσεις σαν στο σπίτι σου. Το σέρβις από την πρώτη μέρα στήθηκε ώστε να σε κάνει να νιώσεις οικεία. Τα παιδιά είναι σβέλτα, ευγενικά, ρολάρουν με ταχύτητα και σε προσέχουν όπως πρέπει.

Ο κατάλογος έρχεται σε μπλοκάκι, σημειώνεις με Χ τι θες να φας, τους το δίνεις και μέσα σε μερικά λεπτά έχεις ήδη σερβιριστεί το ψημένο ψωμάκι με τη λαδορίγανη που μοσχοβολά. Μην το παρακάνεις όμως με το ψωμί, δε θα αντέξεις να φας όλη τη μερίδα σου μετά. Στο’λεγε και η μάνα σου λογικά.

Μοσχαρίσια μπριζόλα 500 και βάλε γραμμαρίων (20€) με φρεσκοκομμένες πατάτες τηγανιτές, μπιφτέκι μοσχαρίσιο γεμιστό με κίτρινο τυρί ρεγκάτο στην ίδια ποσότητα (14€), μπιφτέκι κοτόπουλο ελαφρύ χωρίς πολλά μπαχαρικά, τόσα όσα (13€) και συκώτι μοσχαρίσιο ζουμερό μέσα και τραγανό απ’ έξω (15€) είναι ίσως τα πιο δημοφιλή πιάτα του καταλόγου.

Ύστερα είναι και τα αρνίσια παϊδάκια (44€ το κιλό), τα οποία ψήνουν με μαεστρία, αλλά και το φιλέτο κοτόπουλο (14€), το οποίο επίσης ακολουθεί τον… κανόνα της μεγάλης μερίδας και καλύπτει με το παραπάνω τις ημερήσιες ανάγκες σε πρωτεΐνη.

Στα της όρεξης δε θα χρειαστείς πολλά, όμως αν θέλεις οπωσδήποτε να δοκιμάσεις το κατιτίς σου, σημείωσε το κεφαλοτύρι σαγανάκι, τα τυροπιτάκια με φέτα, τις τυροκροκέτες και τους κολοκυθοκεφτέδες.

Δροσερή και πάντα φρέσκια, η ανάμεικτη σαλάτα της Μυρτιάς (9€) με μαρούλι, λάχανο και καρότο επιβάλλεται να πει στη μέση, ίσως και η φοβερή πατατοσαλάτα που φτιάχνουν με φρέσκο κρεμμυδάκι και μοσχοβολάει (7€).

Εντάξει είμαστε; Όχι δεν είμαστε. Κράτα χώρο λίγο ακόμα γιατί μας τρέξανε τα σάλια όσο γράφαμε και αμελήσαμε να αναφερθούμε στο ΕΠΙΚΟΤΑΤΟ τζατζίκι τους. Χειροποίητο και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ όσο σκορδάτο πρέπει. Αρκετά με τα άνοστα τζατζίκια με την υποψία σκόρδου, ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΜΕ ΤΖΑΤΖΙΚΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΕΝΤΑΞΕΙ;

Η τυροκαυτερή επίσης μπομπάτη και ωραία, την φτιάχνουν παραδοσιακά με φέτα και πράσινη πιπεριά, ενώ αν θελήσεις κάτι σε ψαρικό (αλήθεια τώρα;) έχουν ωραιότατο μπακαλιάρο ή γαλέο σκορδαλιά (15€ και 12€ αντίστοιχα).

Λογαριασμός παρακαλώ; Μπάστα, όχι ακόμα. Λουκουμάδες να κεράσουμε; Μα, φυσικά. Η Μυρτιά από απαρχής της έδινε άλλο νόημα στο μετα-τσιμπουσικό «κέρασμα», φέρνοντας στα τραπέζια μερίδα λουκουμάδες με μέλι ή με πραλίνα. Συνεχίζει ακάθεκτη να το κάνει και μπράβο της, προσφέροντας και την επιλογή του σιμιγδαλένιου χαλβά.

Λογαριασμός με ωραίο ροζέ από Νεμέα, ή κόκκινο ή λευκό ξηρό, στα 25€ το άτομο και κατά πάσα πιθανότητα πακετάκι για το σπίτι.

Σημείωσε πως η Μυρτιά απέκτησε τα τελευταία χρόνια αδερφάκι στο Περιστέρι (Αγίας Παρασκευής 24), με όλα τα παραπάνω να ισχύουν και για το μαγαζί στα δυτικά προάστια.

Με το καλό και στα βόρεια για να μην μας τρώνε κάθε φορά τα χιλιόμετρα, αν και χαλάλι.