Ώρα για μια μονοήμερη στη Λίμνη Δόξα

Ακίνητα, βαθυγάλαζα νερά αντανακλούν τις ηλιαχτίδες. Σταχτοτσικνιάδες τσαλαβουτούν στην επιφάνειά τους. Καταπράσινες βουνοπλαγιές κλείνουν σαν αγκαλιά τριγύρω. Μαυρόπευκα, πλατάνια, λεύκες και βελανιδιές πλέκουν τα κλαδιά τους μισοκρύβοντας τον ουρανό. Θα μπορούσαμε να είχαμε ξεμπερδέψει και με ένα απλό «το τοπίο είναι μαγικό», η λίμνη φταίει για τούτο τον ποιητικό οίστρο.

Η Δόξα, που λες (χάρτης εδώ): Η διασημότερη και πιο φωτογραφημένη από τις τρεις λίμνες της Ορεινής Κορινθίας, φωλιάζει σε υψόμετρο 900 μέτρων, και είναι μια από τις νεαρότερες σε ηλικία λίμνες της Ελλάδας. Τέλη της δεκαετίας του ’90 δημιουργήθηκε, από το φράγμα που κατασκευάστηκε εδώ. Για την ηλικία της, και για το μέγεθός της, το βάθος της είναι εντυπωσιακό: Αγγίζει τα 40 μέτρα. Το όνομά της το πήρε από έναν Αλβανό οπλαρχηγό, τον Δοξία ή Δόξα, που πολέμησε τον Μωάμεθ Β’ (τον Πορθητή, εκείνον που πήρε την Πόλη) όταν εκείνος κατέλαβε και κατέστρεψε την μεσαιωνική Ταρσό, περί τα 10 χιλιόμετρα βόρεια από τη σημερινή λίμνη. Το 1458 έγιναν όλα αυτά, αν αναρωτιέσαι, την ίδια χρονιά που έγινε και η Αθήνα κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Φωτό: George Antonatos | Shutterstock

Το εκκλησάκι που πρωταγωνιστεί στις μισές και βάλε φωτογραφίες της λίμνης είναι ο Άγιος Φανούριος, και κάποτε αποτελούσε τμήμα της μονής του Αγίου Γεωργίου η οποία βρισκόταν ως τα τέλη του 17ου αιώνα εδώ που είναι σήμερα η λίμνη. Η μονή υπάρχει μέχρι σήμερα, στο σημείο όπου μεταφέρθηκε τότε, πολύ κοντά στη λίμνη (χάρτης εδώ).

Φωτό: Kostas Pavlis | Shutterstock

Δύο είναι τα βουνά που βλέπεις αν σηκώσεις το βλέμμα σου από τη λίμνη, τέσσερα τα ονόματά τους: Η Ντουρντουβάνα, κατά το επίσημο Πεντέλεια, και ο Χελμός που δεν ξέρουμε αν το ξέρεις αλλά κανονικά λέγεται Αροάνια. Ο λόγος είναι ο ίδιος που είναι πάντα: Το πόσα πολλά χρόνια η επίσημη πολιτεία προσπαθεί να εξορίσει στη λήθη τα αρβανίτικα τοπωνύμια, και το πόσο σθεναρά αυτά αντιστέκονται.

Τι έχει να κάνουμε εδώ;

Αν δεν είσαι από αυτούς που ψήνονται να αράξουν όλη μέρα στις όχθες της λίμνης και να χαζεύουν το τοπίο από τα στρατηγικά τοποθετημένα ξύλινα τραπεζάκια του πικνίκ, θα χαρείς να μάθεις ότι από τη λίμνη ξεκινούν δύο φανταστικά μονοπάτια, ένα κατάλληλο και για αρχάριους και ένα για πιο προχωρημένους πεζοπόρους: Το πρώτο είναι κυκλικό, έχει διάρκεια περίπου 4 ώρες, ξεκινά και καταλήγει στις όχθες της λίμνης περνώντας από την Τουρκόβρυση και το οροπέδιο της Κερασιάς. Περισσότερα εδώ. Το δεύτερο, και πιο απαιτητικό, ξεκινά επίσης από την όχθη και σκαρφαλώνει στην κορυφή της Ντουρντουβάνας, στα 2.109 μέτρα, περνώντας μέσα από παραμυθένια ελατοδάση. Λεπτομέρειες εδώ. 

Μετά, είναι και τα υπέροχα χωριά της Ορεινής Κορινθίας, όπως τα κοντινά στη λίμνη Καλύβια (που θα τα βρεις στον χάρτη ως Αρχαία Φενεό), η Γκούρα, και άλλα πολλά για τα οποία θα διαβάσεις αναλυτικά εδώ - Τα ωραιότερα χωριουδάκια της Ορεινής Κορινθίας 

Φωτό: Haris Andronos | Shutterstock

Και πού τρώμε εδώ γύρω;

Οπωσδήποτε στην Τρίκρηνα, 5 χιλιόμετρα από τη λίμνη, για φοβερά και τρομερά μαγειρευτά σαν το αρνάκι στη γάστρα, τους ντόπιους γίγαντες Φενεού και το κοκκινιστό μοσχαράκι, αλλά και ωραία ψητά στη σχάρα μεταξύ των οποίων ζουμερά παϊδάκια (λογαριασμός με κρασί στα 20-25€ το άτομο), και στην Ταβέρνα Ηρώ στο χωριουδάκι που λέγεται Στενό, 10 χιλιόμετρα από τη λίμνη, για εξίσου δυνατά παϊδάκια, αρνίσια ή προβατίνας, και αγριογούρουνο που γίνεται και στιφάδο και μπιφτέκια. Στα «οπωσδήποτε» και οι σπιτικές πίτες (ειδικά η χορτόπιτα) και τα φασόλια Φενεού. Με κρασί, ο λογαριασμός θα κυμανθεί κι εδώ στα 20-25€ το άτομο.