Λιγότερο από δύο ώρες από την Αθήνα, θα βρεις ένα μέρος μαγικό, ό,τι πρέπει για χαλαρές φυσιολατρικές βόλτες ακολουθούμενες από τσιμπούσια στα ταβερνάκια γύρω του.
γράφει:
Παλαιότερο των 360 ημερών
Νομίζεις πως την ξέρεις την Ορεινή Κορινθία, αφού έχεις στήσει τα πικνίκ σου στις όχθες της Λίμνης Δόξα, έχεις μπερδέψει τα Κάτω με τα Μεσαία Τρίκαλα, και έχεις χαζέψει σαν πιτσιρίκι από τα μπαλκόνια του Μουσείου της Στυμφαλίας. Μέχρι κάποιος να σου μιλήσει για την Ζάχολη και το οροπέδιό της, στο οποίο βρίσκεται μια από τις ωραιότερες και πλέον βατές πεζοπορικές διαδρομές που έκανες ποτέ, και να συνειδητοποιήσεις ότι τα μέρη που νομίζεις πως τα ξέρεις είναι που κρύβουν τις μεγαλύτερες εκπλήξεις.
Να σας συστήσουμε την Ζάχολη
Τη λένε και Ευρωστίνα, ή και Ευρωστίνη, απέχει κάτι λιγότερο από δύο ώρες από την Αθήνα, και είναι ένα ορεινό χωριουδάκι χάρμα οφθαλμών, σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο 700 μέτρων και χτισμένο έτσι ώστε να απολαμβάνει καρτποσταλική θέα στο ομώνυμο οροπέδιο της Ζάχολης. Στην είσοδο του χωριού, σε καλωσορίζει ένα παράξενο εκκλησάκι με –ούτε λίγο ούτε πολύ– 17 τρούλους: Είναι ο Άγιος Γεώργιος, που χρονολογείται από το 1811. Το πραγματικό χαϊλάητ του χωριού, ωστόσο, και ο βασικός λόγος να οργανώσεις μια μονοήμερη ως εδώ, είναι το φαντασμαγορικό Ρέμα των Μύλων.
Για τη ρεματιά, καλά πάω;
Τόσο όμορφο που νομίζεις πως ανάμεσα στις φυλλωσιές που κρέμονται πάνω από τα τρεχούμενα νερά του θα ξεπροβάλλουν από στιγμή σε στιγμή νεράιδες, το Ρέμα των Μύλων βρίσκεται μέσα στο χωριό –θα το βρεις πανεύκολα απλά ακολουθώντας τις σχετικές πινακίδες. Αφήνεις το αυτοκίνητο σε ένα μεγάλο πλάτωμα, και από εκεί ακολουθείς τα καλά σηματοδοτημένα μονοπάτια που ελίσσονται μέσα στο δάσος, κι έχουν για μόνιμο soundtrack τον ήχο του νερού που κελαρύζει σχηματίζοντας λιμνούλες και μίνι καταρράκτες. Πάπιες και χήνες κολυμπούν αμέριμνες στα νερά, περνώντας κάτω από ξύλινα γεφυράκια, ενώ όλες οι χωμάτινες διαδρομές γύρω από το ρέμα είναι άνετες και επίπεδες, απολύτως κατάλληλες ακόμα και για πιτσιρίκια ή/και για ενήλικες που ψιλοβαριούνται τις πεζοπορίες.
Και τι άλλο έχει να κάνουμε εδώ;
Πέρα από τις βόλτες στα σοκάκια του χωριού, αξίζει επίσης να οδηγήσεις τα 3 μόλις χιλιόμετρα ως την Παναγία των Καταφυγίων, ένα μοναστήρι σκέτο αρχιτεκτονικό θαύμα, που μοιάζει να κρέμεται από τον βράχο. Ακριβώς ένα 20λεπτο οδήγησης από το Ρέμα των Μύλων, θα βρεις το γλυκύτατο χωριουδάκι της Ορεινής Κορινθίας που λέγεται Καρυά, και είναι φημισμένο για δύο πράγματα: Αφενός για το ταβερνάκι του (λεπτομέρειες γι’ αυτό σε λίγο) αφετέρου για μια εύκολη μεν, όμορφη δε πεζοπορική διαδρομή που θα αγαπήσουν οι φυσιολάτρες.
Το μονοπάτι είναι γνωστό ως κυκλική διαδρομή της Καρυάς, καθότι ξεκινά και καταλήγει στο ομώνυμο χωριουδάκι. Ακολουθεί την πορεία του μικρού ποταμιού που λέγεται Όλβιος, στα νερά του οποίου χοροπηδάνε βαλτοβάτραχοι, και διασχίζεται εύκολα σε δυόμιση περίπου ώρες. Χάρτης και λεπτομέρειες εδώ.
Εμείς για το φαγητό ήρθαμε
Κανέναν δεν αφήνουμε παραπονεμένο εμείς. Δύο ωραιότατες προτάσεις έχουμε: Η πρώτη είναι η Ταβέρνα Καρυά, στο ομώνυμο χωριό, που σερβίρει πλάι στο αναμμένο τζάκι κάτι παϊδάκια λουκούμια, αλλά και μαγειρευτά να γλείφεις τα δάχτυλά σου (μην χάσεις με τίποτα τον κρασάτο κόκορα με μακαρόνια, θα μας θυμηθείς). Με τα απαραίτητα κρασιά, ο λογαριασμός δύσκολα θα ξεπεράσει τα 17€ το άτομο. Αν δεν θέλεις να οδηγήσεις τα 12 χιλιόμετρα μέχρι την Καρυά, εξαιρετική πρόταση δίπλα στο Ρέμα των Μύλων είναι το Αρχοντικό της Ζάχολης, η σούβλα του οποίου είναι θρύλος στην περιοχή. Εδώ θα δοκιμάσεις οπωσδήποτε παϊδάκια, κοντοσούβλι και κοκορέτσι, αλλά και λουκάνικο από αγριογούρουνο, αρνάκι στη γάστρα και βουβαλίσια σταβλίσια μπριζόλα. Συνοδεία κρασιών, ο λογαριασμός θα κυμανθεί στα 17-20€ το άτομο.
