Πώς θα σε απογοητεύσει ένας Παρθένος

Οι Παρθένοι ως ζώδιο δεν θα λάβουν ποτέ την αναγνώριση που τους αξίζει για το πόσο περίεργοι είναι. Και δεν εννοούμε περίεργοι με την έννοια γεροπαράξενοι – αυτό τους έχει φορτωθεί ίσως και περισσότερο απ’ ό,τι πρέπει. Εννοούμε ότι οι Παρθένοι δεν είναι και τόσο συμβατικοί άνθρωποι για το πόσο ταυτόσημοι είναι με τις έννοιες της τάξης και της οργάνωσης.

Κι αυτό δημιουργεί πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους, αν μπορέσεις να φτάσεις κοντά για να τους ζήσεις. Οι ενδιαφέροντες άνθρωποι, όμως, είναι και πολύπλοκοι. Και οι πολύπλοκοι άνθρωποι δεν θα σε αφήσουν να τους πλησιάσεις τόσο εύκολα χωρίς να σου βγάλουν λίγο την πίστη. Αυτός είναι ο πρώτος – και ο πιο γενικευμένος – τρόπος που μπορεί να σε απογοητεύσει ένας Παρθένος. Ακολουθούν πέντε ακόμη.

Είναι απρόβλεπτοι
Όπως είπαμε ότι το στερεότυπο που τους θέλει με ένα ξεσκονόπανο στο χέρι όλη την μέρα δεν ισχύει, άλλο τόσο δεν ισχύει οποιοδήποτε άλλο αρχέτυπο πάνω τους. Δεν μπορείς να τους τοποθετήσεις εύκολα κάπου, και αυτό το γνωρίζουν, το απολαμβάνουν και θα το χρησιμοποιήσουν εναντίον σου.

Εκνευρίζονται εύκολα
Και όταν εκνευρίζονται μπορούν να γίνουν αρκετά αγενείς. Ακόμα κι αν αυτό δεν λέει αναγκαστικά κάτι για το πόσο κακοί άνθρωποι είναι (δεν τα εννοούν συνήθως), λέει πάρα πολλά για το πόσο έλεγχο έχει ο μέσος Παρθένος πάνω στα δύσκολα συναισθήματα.

Κριτικάρουν τα πάντα
Και ακόμα περισσότερο τα άτομα που αγαπούν. Αυτό είναι τρόπος να δείχνουν αγάπη, και σε οικογένειες με πολλούς Παρθένους μπορεί να πετύχεις τα πιο αστεία comedy roasts. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι εντάξει με το να κριτικάρονται συνεχώς, και επίσης ότι δεν θα το πάρουν καθόλου καλά αν γυρίσεις το roasting προς το μέρος τους.

Είναι ξεροκέφαλοι
Προφανώς, είναι ζώδιο της γης. Σε αντίθεση όμως με τους ξεροκέφαλους-λόγω-DNA Ταύρους, οι Παρθένοι είναι ξεροκέφαλοι επειδή έχουν κάτι να αποδείξουν, και... Και, βασικά αυτό μάς ακούγεται ίδιο με τους Ταύρους. Και με τους Αιγόκερους, αν τους ξετυλίξεις λίγο. Ναι, αυτό μάλλον αφορά όλα τα ζώδια της γης. Και μπορεί να γίνει ενοχλητικότατο, στον καθένα με διαφορετικό τρόπο.

Έχουν τα στάνταρ τους ως τον θεό
Και αυτό θα μπορούσε να δικαιολογηθεί με πολλούς τρόπους: Γνωρίζουν την αξία τους. Έχουν καεί στο παρελθόν και πλέον προσέχουν. Είναι ξινοί που πλέον βρίσκουν το δίκιο τους σε έναν ολοένα και πιο τρελό κόσμο, ή και όλα τα παραπάνω μαζί. Το θέμα είναι ότι μαζί με αυτά υπάρχει και ο παράγοντας του να χρησιμοποιούν αυτά τα στάνταρ (και την ολοένα αυξανόμενη κλίμακά τους) για να σε έχουν του χεριού τους. Και ξαφνικά γίνεται λιγότερο ζήτημα ενδυνάμωσης και ανεξαρτησίας και περισσότερο ζήτημα εγωισμού.