Παράτα ό,τι κάνεις και βάλε να δεις Kaos

Δεν ήμασταν έτοιμοι για αυτό. Η σειρά για την οποία θα μιλά τις επόμενες μέρες όλος ο κόσμος έσκασε χτες σαν κεραυνός του Δία στο Netflix, συνοδευόμενη από μια 5άστερη κριτική του Guardian, που Ήρα οίδε από πότε έχει να δώσει 5άστερη κριτική σε παραγωγή του Netflix. Συνδρομές ανανεώθηκαν, ξεχασμένοι κωδικοί ξεθάφτηκαν, τρία-τέσσερα επεισόδια καταναλώθηκαν όχι-πολύ-υπεύθυνα μέσα σε ένα βράδυ.

«Με λένε Προμηθέα. Κάποιοι ίσως με έχετε ακουστά. Αν πάλι όχι, δεν πειράζει». Η βαθιά φωνή του Στάνις του Μπαράθηον, κατά κόσμον Stephen Dillane, στον ρόλο του Προμηθέα-αφηγητή ανοίγει το πρώτο επεισόδιο, δίνοντας τον τόνο για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Ευρηματικό χιούμορ, ιδιοφυής πλοκή, σπαρταριστές αναφορές που όσο πιο εξοικειωμένος/η είσαι με την μυθολογία τόσο περισσότερο θα εκτιμήσεις (ας πούμε στη σκηνή που ο Διόνυσος χαιρετά «γεια σου, Πόλι» ιδιοκτήτη κακόφημου μπαρ με πειρατική καλύπτρα στο ένα του μάτι, κι εκείνος λίγο παρακάτω συστήνεται ως «φύλακας της σπηλιάς»). Α ναι, και μουσικάρες: Από Dire Straits, Siouxsie & The Banshees και Blue Oyster Cult μέχρι ABBA, Asaf Avidan και Enya.

Η πλοκή, αν έπρεπε να την περιγράψουμε με μία μόνο πρόταση, θα ήταν κάτι στο πλαίσιο του «ο Δίας, βλέποντας την εξουσία του να φθίνει, αποφασίζει να τιμωρήσει τους ανθρώπους –θα μπορέσουν τρεις όχι-και-πολύ-κοινοί θνητοί να τον σταματήσουν προτού σπείρει το χάος;». Σε μια πιο nerdy περιγραφή, θα σου πούμε πως η σειρά είναι αυτό που θα συνέβαινε αν έπαιρνες από τη μία το Good Omens και από την άλλη το American Gods, τα χτυπούσες στο σέικερ και σερβίριζες με αιχμηρές πολιτικές αναφορές στο σήμερα, που πιάνουν από τον πόλεμο του Ισραήλ μέχρι τον φεμινισμό.

Η σειρά ξεκινά ανάλαφρα, το πρώτο επεισόδιο είναι ξεκαρδιστικό, αλλά μη γελιέσαι: Όσο προχωράμε, το πράγμα σκοτεινιάζει. Αυτό, βέβαια, είναι το αξιοθαύμαστο επίτευγμα του Kaos, το ότι καταφέρνει να εναλλάσσει σκηνές ακραίου γέλιου με ανατροπές αβάσταχτης μαυρίλας χωρίς ποτέ να χάνει τον ξέφρενο ρυθμό του. Είναι όμως και το άλλο: Ούτε ένας από τους αμέτρητους χαρακτήρες δεν μένει ημιτελής, ούτε μία γραμμή διαλόγου δεν πάει χαμένη. Το Charlie Covell, δημιουργός και του φοβερά πετυχημένου The End of the F***ing World το καταδιασκεδάζει εδώ και φαίνεται, ενώ οι δύο σκηνοθέτες της σειράς, Georgi Banks-Davies και Runyararo Mapfumo στήνουν ένα πολύχρωμο πάρτι σε κάθε σκηνή κάθε επεισοδίου.

Όπως μάλλον θα περίμενες, ο Jeff Goldblum δίνει ρέστα ως επισφαλώς ματαιόδοξος Δίας, αλλά κάθε άλλο παρά μόνος του είναι σε αυτό: Ο υποδόριος Άδης του μέγα David Thewlis, η εμβληματική Ήρα της Janet McTeer, ο απολαυστικός στον διπλό του ρόλο Προμηθέας του (είπαμε, δεν προσέχεις) Stephen Dillane, ο βαρύθυμα σαρκαστικός Ποσειδώνας του Cliff Curtis και το απόλυτο είδωλο που είναι ο Διόνυσος του Nabhaan Rizwan είναι τα απολαυστικά γκανιάν της ομάδας των θεών. Ακολουθούν οι επίσης φοβεροί στους ρόλους τους Aurora Perrineau ως ματαιωμένη Ευριδίκη, Killian Scott ως ροκ σταρ Ορφέας, Leila Farzad στο ερμηνευτικό ρεσιτάλ της Αριάδνης, Misia Butler ως βασανισμένος Καινέας (δεν τον θυμάσαι, στοίχημα, ένας από τους Λαπίθες που σκοτώθηκαν στην Κενταυρομαχία), Billie Piper ως σύγχρονα τραγική Κασσάνδρα και Stanley Townsend ως βασιλ… εεε, συγνώμη, Πρόεδρος Μίνωας.

Αν και μάλλον το μάντεψες από όλα τα παραπάνω, να επιβεβαιώσουμε πως το Kaos είναι αυτό που λέει το όνομά του, ένας ανεμοστρόβιλος που έλειπε καιρό από τις τηλεοράσεις μας, και που δεν αφήνει όρθιο τίποτα, πράγμα που σημαίνει ότι τις επόμενες μέρες θα δεις πολλά οργισμένα ποστ από ανθρώπους με περικεφαλαίες στις εικόνες προφίλ τους. Κι αυτό είναι, μα τον Δία, ένας ακόμα λόγος να το αγαπήσεις.