Οι κορυφαίες στιγμές Ελλήνων αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Οι Έλληνες αθλητές μας έχουν χαρίσει ουκ ολίγες συγκινητικές στιγμές με τις προσπάθειές τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Γυρνάμε τον χρόνο πίσω και κάνουμε μια αναδρομή σε μερικές από τις πιο σημαντικές που προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης σε κάθε Έλληνα.

Στο Τόκιο το 2020, ο Μίλτος Τεντόγλου απογειώνεται στα 8,41 και φέρνει το πιο... κουλ χρυσό.

Η Άννα Κορακάκη κάνει το 2 στα 2 και κατακτά το χρυσό στα 25 μέτρα αεροβόλου πιστολιού και το χάλκινο στα 10 μέτρα στο Ρίο το 2016.

Ο αείμνηστος Αλέξανδρος Νικολαΐδης παρά τον τραυματισμό του το 2000, επιστρέφει δριμύτερος στην Αθήνα το 2004 και το Πεκίνο το 2008, κατακτώντας δύο ασημένια μετάλλια στο τάε κβον ντο.

Ο Νίκος Κακλαμανάκης κερδίζει το χρυσό, δαμάζοντας τα κύματα των ΗΠΑ το 1996.

Την ίδια χρονιά, ο υπέροχος Ιωάννης Μελισσανίδης ανεβαίνει στο πρώτο σκαλί του βάθρου στις ασκήσεις εδάφους.

Το 2004, οι Σοφία Μπεκατώρου και Αιμιλία Τσουλφά κατακτούν το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 470 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Ο Λευτέρης Πετρούνιας κάνει ένα απίθανο πρόγραμμα και κερδίζει το χρυσό στους Ολυμπιακούς του Ρίο.

Την ίδια χρονιά, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια Κατερίνα Στεφανίδη κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο άλμα Επί Κοντώ.

Στα 36 του, στην τελευταία κούρσα της καριέρας του, ο Σπύρος Γιαννιώτης στα 10 χιλιόμετρα ανοικτής θαλάσσης είναι συγκλονιστικός και κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στο Ρίο.

Το 2000 στο Σύδνεϋ σε μια φοβερή κούρσα στα 100 μέτρα, η απίστευτη προσπάθεια της Κατερίνας Θάνου της χαρίζει το ασημένιο μετάλλιο πίσω από την Μάριον Τζόουνς.

Την ίδια χρονιά ο Κώστας Κεντέρης, καλπάζει στα 200 μέτρα, αφήνει τους πάντες πίσω του και κερδίζει το χρυσό μετάλλια στα 200 μέτρα.

Το 2004, η Φανή Χαλκιά, κάνει… ό,τι θέλει στα 400 μέτρα με εμπόδια και κερδίζει το χρυσό μετάλλιο

Στη Βαρκελώνη το 1992, η Βούλα Πατουλίδου τερματίζει πρώτη «Για την Ελλάδα ρε Γαμώτο!».

Μετά από τρία συνεχόμενα μετάλλια, ο σπουδαιότερος Ολυμπιονίκης της Ελλάδας, ο Πύρρος Δήμας, ολοκληρώνει την καριέρα του στην Αθήνα το 2004 με ένα χάλκινο μετάλλιο που όμως άξιζε για χρυσό και αποθεώνεται.