Το Πήλιο είναι όνειρο καλοκαιρινό

Συνδυάζει βουνό και θάλασσα, έχει τέλειες παραλίες, άφθονη βλάστηση, πανέμορφα χωριά και υπέροχο φαγητό. Το Πήλιο είναι ο απόλυτος καλοκαιρινός – και χειμερινός βεβαίως βεβαίως – προορισμός, κι εμείς συγκεντρώσαμε τα καλύτερά του για να πας διαβασμένος.

Πάμε παραλία;

Γαλαζοπράσινα νερά, λευκή άμμος και βότσαλα, υπέροχα φυσικά τοπία γύρω τους. Οι παραλίες του Πηλίου είναι χάρμα οφθαλμών. Πιο ξακουστή όλων ο Μυλοπόταμος, με το καρτποσταλικό τοπίο που τον καδράρει. Μετά, είναι το Χορευτό, με την απέραντη αμμουδιά, οι Άγιοι Σαράντα κοντά στο Χορευτό με άμμο, ψιλό βοτσαλάκι και δάση που φτάνουν ως το κύμα, η Νταμούχαρη με τα μεγάλα βότσαλα, η Πλάκα με την ελάχιστη οργάνωση, το Παπά Νερό με την μεγάλη οργανωμένη αμμουδιά και η μικρή Φακίστρα, που προσεγγίζεται από μονοπάτι.

Στους Αγίους Σαράντα, στο τέρμα της παραλίας θα βρεις ένα από τα ωραιότερα beach bars του Πηλίου, το Monk, το οποίο προσφέρει απλόχερα θέα στο γαλάζιο από το ξύλινο ντεκ του, ενώ προγραμματίζει dance parties για όλο το καλοκαίρι με εγχώριους και διεθνείς Djs.

Δεν χορταίνεις και θες κι άλλες;

Σημείωσε τα Ποτιστικά με τα γιγάντια βράχια, που μοιάζουν να ξεπηδούν από την θάλασσα, τον απομονωμένο Λημνιώνα, την τεράστια αμμουδιά της Μελανής, την τοσοδούλα Λαμπινού ανάμεσα στο Μυλοπόταμο και το Παπά Νερό και τη βοτσαλωτή Μουρτιά, και είσαι σίγουρα καλυμμένος για φέτος. Αγαπημένη των ερημιτών, η Πανταζή Άμμος, βρέχεται από τα βαθυγάλαζα νερά του Αιγαίου, ενώ στην «μέσα» πλευρά, αυτή του Παγασητικού, ο Παράδεισος βρίσκεται ανάμεσα στην Άφυσσο και τα Καλά Νερά, έχει βοτσαλάκι και ρηχά νερά, ό,τι πρέπει για οικογένειες με πιτσιρίκια.

Τέλος, τέρμα κάτω στο Νότιο Πήλιο, ακριβώς απέναντι από το νησάκι που λέγεται Τρίκερι, ο Θεριάκοντας έχει πανέμορφα νερά, ψιλό βοτσαλάκι μέσα κι έξω από το νερό, και ησυχία ονειρική ακόμα και στον χαμό του Αυγούστου.

Από χωριό σε χωριό

Μετά τις παραλίες, τα χωριά του Πηλίου «κουμπώνουν» άψογα στο καλοκαιρινό παζλ του βουνού των Κενταύρων συμπληρώνοντας με τον ιδανικό τρόπο την πληθωρική του γοητεία.

Το πρώτο χωριό που έρχεται στο μυαλό του περισσότερου κόσμου ως «το ομορφότερο του Πηλίου», η Τσαγκαράδα, είναι υπέροχο: ατμοσφαιρικά αρχοντικά στολίζουν τα πετρόχτιστα καλντερίμια της, αιωνόβια πλατάνια σκεπάζουν την πλατεία της, τρεχούμενα νερά προσφέρουν το ιδανικό πηλιορείτικο soundtrack. Ο Κισσός, ελάχιστα έξω από την Τσαγκαράδα, είναι ένα τρισχαριτωμένο χωριουδάκι με εύκολη πρόσβαση στις βόρειες αιγαιο-παραλίες: Τη Νταμούχαρη, την Πλάκα, τον Αϊ-Γιάννη και το Παπά Νερό. Εξάλλου, ψηλά στη λίστα με τα αγαπημένα πηλιορείτικα χωριά πολύ κόσμου βρίσκονται οι Μηλιές -ένα χωριό σωστό μουσείο, που δεν χορταίνεις να βολτάρεις.

Ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα χωριά του Πηλίου, η Βυζίτσα, με τα παραδοσιακά αρχοντικά και τα στενά της καλντερίμια σίγουρα θα σε γοητεύσει, ενώ κρυμμένα πίσω από καστανιές και αγριοκερασιές, τα φαντασμαγορικά αρχοντικά του στολίζουν τα λιθόστρωτα δρομάκια του Αγίου Λαυρέντιου θα σε φέρουν απέναντι σε ένα σκηνικό που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ολόκληρο το Πήλιο σε μικρογραφία.

Λιγότερο γραφική, αλλά σταθερά όμορφη και σε στρατηγικό σημείο για εξορμήσεις, η Ζαγορά έχει τον παλμό της, την ολόδική της ατμόσφαιρα, κι εκείνη την αίσθηση που αποπνέει ότι εδώ είναι ένα χωριό που το ζεις, όχι που το βλέπεις, ενώ δέκα μόλις χιλιόμετρα έξω από την Ζαγορά, η Μακρυράχη είναι ένα μονίμως λουλουδιασμένο χωριουδάκι τσέπης, χτισμένο σε υψόμετρο 250 μέτρων, γεμάτο πετρόχτιστα αρχοντικά, γραφικά σοκάκια και φουντωτά πλατάνια. Σημείωσε πως από εδώ πηγαίνεις εύκολα στις παραλίες-σταρ του Αιγαίου, το Χορευτό δηλαδή και τους Αγίους Σαράντα, αλλά και στις πιο απόμερες Ανάληψη και Ελίτσα, με τα φανταστικά τους νερά.

Για Πήλιο με άρωμα νησιού, το Τρίκερι είναι το δημοφιλέστερο από τα χωριά του Παγασητικού, με το γραφικό λιμανάκι του που φιλοξενεί πολύχρωμα ψαροκάικα, φρεσκοασβεστωμένα σπίτια που σκεπάζονται από κόκκινες κεραμιδοσκεπές και στενά πλακόστρωτα καλντερίμια που προσφέρονται για ατελείωτες βόλτες. Λιγότερο δημοφιλές, το Χόρτο, το φωλιασμένο ανάμεσα στους ελαιώνες και τη θάλασσα χωριουδάκι, θα σε γοητεύσει με τα λευκά σπιτάκια του και το χαλαρωτικό του κλίμα.

Θα φάμε τίποτα;

Η πηλιορείτικη κουζίνα είναι, κατά γενική ομολογία, μία από τις καλύτερες της Ελλάδας, πράγμα που σημαίνει πως όπου και να κάτσεις, άσχημα αποκλείεται να φας. Αν όμως θες τον «αφρό», τότε κράτα σημειώσεις με τις καλύτερες προτάσεις μας.

Πιάσε οπωσδήποτε τραπέζι στις δύο ξακουστές και κοσμαγάπητες ταβέρνες του Κισσού: Στη Συνάντηση για ψαρονέφρι με σως σύκο και κατσικομακαρονάδα, και στα Πέντε Φι για σπιτική κολοκυθόπιτα και κρασάτο χοιρινό. Για τη χώνεψη και το sightseeing, η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στην πλατεία είναι εντυπωσιακή.

Στο παραδοσιακό καφενείο που λέγεται Αγιωργίτικο στον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, θα πιεις μυρωδάτο ελληνικό καφέ, αλλά θα πιείς και ουζάκια με μεζέδες σαν την σπιτική πικάντικη τυρόπιτα ή το μοσχαράκι με κονιάκ και μανιτάρια.

Ερχόμενος από Βόλο, κάνε μια στάση στην Κρίτσα στην Πορταριά για πηλιορείτικο σπετζοφάι με ντόπια λουκάνικα και πιπεριές, και το αρνάκι με σύκα και καβουρδισμένα αμύγδαλα, ενώ στον Ιταμό στην Τσαγκαράδα, θα δοκιμάσεις μοντέρνες και παραδοσιακές γεύσεις, όπως κουνέλι με αστεροειδή γλυκάνισο, καρπάτσιο από… κολοκυθάκι, μοσχαράκι με λιαστή ντομάτα και καπνιστό τυρί, και κεφτεδάκια με κανέλα και κουρκουμά.

Στο Χορευτό, ο Σεβάχ σερβίρει νοστιμότατα θαλασσινά, όπως καλαμαράκια, χταποδάκι και φρέσκα ψαρικά, ενώ στο Πλυμάρι, κοντά στο Χορευτό, θα ανακαλύψεις ένα γευστικό παράδεισο σε πανέμορφη τοποθεσία με θέα θάλασσα για να απολαύσεις ψαρικά και μαγειρευτά.

Σε γενικές γραμμές, το φαγητό στις ταβέρνες του Πηλίου δεν κοστίζει (πάρα) πολύ, και μπορείς να φας καλά από 15€-18€ το άτομο, με κρασί, και στα 20-25€ το άτομο αν επιλέξεις θαλασσινά.