Οι γειτονιές της και οι θάλασσές της, το παρόν και το παρελθόν της, οι γάτες της και το φαγητό της, και όλα όσα δίνουν στην Κωνσταντινούπολη το δικαίωμα να λέγεται (σκέτο) Πόλη.
γράφει:
Χαώδης, συναρπαστική, φασαριόζικη, πλουραλιστική, σύγχρονη και άχρονη, τωρινή και αιώνια. Την Πόλη, λέει ο παππούς ο Φάνης στην Πολίτικη Κουζίνα, την είπαν Πόλη επειδή ήταν η ωραιότερη πόλη στον κόσμο. Κι αν δεν το έχεις ακόμα διαπιστώσει, άφησέ μας να σου εξηγήσουμε γιατί.
Για το παρελθόν της
Χίλια πεντακόσια χρόνια και δύο από τις πιο αμφιλεγόμενες αυτοκρατορίες της ανθρώπινης Ιστορίας έχουν αφήσει εδώ το αποτύπωμά τους, σε κληροδοτήματα στην ανθρωπότητα που ξεκινούν από το αρχιτεκτονικό θαύμα της Αγιά Σοφιάς και συνεχίζουν σε μυστηριακά μοναστήρια, αριστουργηματικά τζαμιά και τουρκομπαρόκ παλάτια, φτιάχνοντας ένα ιστορικό παζλ ικανό να γεμίσει ένα ολόκληρο ταξίδι.
Για το παρόν της
Πολύ περισσότερο, όμως, από τα αξιοθέατά της, η Κωνσταντινούπολη είναι το «τώρα» της, ο τρόπος που τα ενσωματώνει στην καθημερινότητά της, φτιάχνοντας μια συνθήκη στην οποία όπου και αν βρίσκεσαι, σε κάθε τετραγωνικό μέτρο συμβαίνουν δέκα διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα. Εξ ου και δεν είναι τυχαίο αυτό που έχεις ακούσει να λένε, πως την δεύτερη φορά που θα πας Κωνσταντινούπολη θα σου αρέσει περισσότερο. Οι πρωτάρηδες χαώνονται, αγχώνονται, προσπαθούν να στριμώξουν τεράστιες αποστάσεις και ασύλληπτο αριθμό μνημείων και μουσείων σε λίγες μέρες, καταλήγοντας να προσπερνούν τις λεπτομέρειες. Τη δεύτερη φορά, ξέρεις.
Διαβάστε περισσότερα - Πρώτη φορά Κωνσταντινούπολη; Όσα πρέπει να κάνεις
Για τις θάλασσές της
Ποια άλλη πόλη ακροβατεί επάνω σε τρεις θάλασσες; Ο Βόσπορος, ο Κεράτιος και η Θάλασσα του Μαρμαρά πλαισιώνουν τις γειτονιές της Πόλης, φτιάχνοντας ένα μόνιμο μπακγκράουντ από γλαροπούλια που πλανάρουν στον ουρανό, βαρκάκια που πηγαινοέρχονται αδιάκοπα και κόσμο που ψαρεύει από τις γέφυρες κάθε ώρα της ημέρας. Καλύτερο παράδειγμα ποιητικής εικόνας δεν μπορούμε να σκεφτούμε.
Για τις γειτονιές της
Το Τζιχάνγκιρ με τα πολύχρωμα κτίρια και τα αρτιστίκ στέκια κάτω από τις φυλλωσιές του, το λιθόστρωτο Τσουκούρτζουμα με τις αντικερί του, το Φανάρι που δεν εξαντλείται στο Πατριαρχείο, είναι ένας ολόκληρος, χρωματιστός, ελληνόφωνος κόσμος, το Καράκιοϊ που συγκεντρώνει μερικά από τα καλύτερα εστιατόρια της πόλης, το Ορτακιόϊ που είναι η τέλεια παραθαλάσσια βόλτα πλάι στα νερά του Βοσπόρου, το Σουλταναχμέτ και το Φατίχ με τις ιστορίες τους από την παλιά Κωνσταντινούπολη, το Σκουτάρι και το Καντίκιοϊ οι χιπ γειτονιές της άλλης, της απέναντι, της ασιατικής πλευράς της Πόλης. Κι αυτά είναι μόνο τα απολύτως βασικά.
Για τις γάτες της
Ποια άλλη πόλη έκανε τις γάτες της ντοκιμαντέρ και τις έστειλε να ταξιδέψουν στα πέρατα του κόσμου; Τις γάτες της Κωνσταντινούπολης θα τις δεις να αράζουν παντού, μπροστά σε εισόδους μαγαζιών και μέσα σε εσοχές αρχαίων τοίχων, πάνω σε βιβλία στοιβαγμένα σε υπαίθριους πάγκους και πλάι στις κυλιόμενες σκάλες του μετρό. Και δεν ξέρουμε, τυχαία τώρα μας ήρθε στο μυαλό εκείνη η παλιά θυμοσοφία που λέει πως αν βρεθείς σε καινούριο μέρος και θέλεις να ξέρεις αν οι άνθρωποί του είναι καλοί, κοίτα αν μοιάζουν καλοζωισμένα τα αδέσποτα.
Για τα παζάρια της
Μισοφωτισμένοι λαβύρινθοι από σοκάκια που αναδίδουν αρώματα μπαχαριών, φρεσκοψημένου καφέ και ιστορικής μνήμης. Οι σκεπαστές αγορές, τα ιστορικά παζάρια και τα διατηρητέα χάνια της Πόλης είναι ένας ολόκληρος, φασαριόζικος κόσμος φτιαγμένος από στοές, πλακόστρωτα, πολύχρωμα κιλίμια και βουνά μπαχαρικών. Στα «οπωσδήποτε» σημείωσε την σούπερ σταρ Σκεπαστή Αγορά, το αγαπημένο των βιβλιόφιλων Sahaflar, την Αιγυπτιακή Αγορά με τα μπαχάρια της και την μπαρόκ Αγορά των Λουλουδιών στην Ιστικλάλ.
Διαβάστε περισσότερα - Μια βόλτα στα ιστορικά παζάρια της Κωνσταντινούπολης
Για τα μουσεία της
Τα τρία αρχαιολογικά μουσεία μέσα στο Τοπκαπί, σταθερά στη λίστα με τα πλουσιότερα του κόσμου. Η Istanbul Modern του μεγάλου Renzo Piano, με την συναρπαστική μοντέρνα τέχνη της να ακουμπά στην ακτή του Βοσπόρου. To εντυπωσιακό Μουσείο Ζωγραφικής και Γλυπτικής της Κωνσταντινούπολης, σχεδόν δίπλα. Η Ζωγραφική της Ανατολής στο Μουσείο του Πέρα, που στεγάζεται στο εμβληματικό κτίριο ενός αλλοτινού ξενοδοχείου σχεδιασμένου από τον αρχιτέκτονα Αχιλλέα Μανούσο. Και βέβαια, το μοναδικό μουσείο που έγινε βιβλίο που έγινε μουσείο στον κόσμο, το χιλιοτραγουδισμένο Μουσείο της Αθωότητας του Ορχάν Παμούκ στη γλυκύτατη, νοσταλγική γειτονιά του Τσουκούρτζουμα.
Διαβάστε περισσότερα - Αυτά είναι τα καλύτερα μουσεία της Κωνσταντινούπολης
Για τις τέχνες της
…που δεν κλείνονται μόνο σε μουσεία, αλλά ξεχύνονται και απλώνονται παντού στην πόλη, από τα λάιβ που φιλοξενούν σχεδόν κάθε βράδυ τα μπαράκια της ως τους υπαίθριους πάγκους που στήνουν οι καλλιτέχνες του δρόμου της, και από τα μεγαλειώδη κτίρια του αρχιτέκτονα των σουλτάνων Μιμάρ Σινάν μέχρι τις ευρωπαϊκές επιρροές στην αρχιτεκτονική του Γαλατά και του Πέρα (κατά κόσμον Μπέγιογλου).
Για το φαγητό της
Μερακλίδικη και πολυδιάστατη, οικεία και αναπάντεχη ταυτόχρονα, η πολίτικη κουζίνα δεν είναι απλά άλλη μια από τις ιδιαίτερες, τοπικές κουζίνες του κόσμου. Είναι κομμάτι της ταυτότητάς μας, η γεύση της συλλογικής μας μνήμης, η γαστρονομική κληρονομιά δύο πολιτισμών που στα πιάτα της συναντιούνται αντί –όπως συνήθως– να συγκρούονται. Θα τη βρεις ολοζώντανη, να πατάει γερά στην παράδοση ή να επανεφευρίσκει τον εαυτό της, σε λαϊκές λοκάντες, δημοφιλή ταβερνεία, κρυμμένα κεμπαμπτζίδικα, μοντέρνα εστιατόρια με ηλιόλουστες αυλές και ταράτσες με θέα στα φώτα της Πόλης που καθρεφτίζονται στη θάλασσα.
Για τα βράδια της
Κοιμάται ποτέ μια πόλη σχεδόν 20 εκατομμυρίων κατοίκων; Την (αρνητική) απάντηση θα τη βρεις στα λαϊβάδικα του Μπέγιογλου και του Μπομόντι, στα κοκτεϊλάδικα του Τζιχάνγκιρ και στα κουλ μπαράκια του ασιατικού Καντίκιοϊ, ή –αν είσαι τέτοιος/α– στα μεγάλα, ακριβά, mainstream και στημένα κλαμπ του Μπέμπεκ, που είναι η Παραλιακή στην πολίτικη εκδοχή της.
