Τα βιβλία του Φλεβάρη
Για άλλον ένα μήνα, ξεψαχνίσαμε τις πιο πρόσφατες εκδόσεις και βρήκαμε συναρπαστικά βιβλιαράκια που καλύπτουν κάθε αναγνωστικό γούστο.
Για άλλον ένα μήνα, ξεψαχνίσαμε τις πιο πρόσφατες εκδόσεις και βρήκαμε συναρπαστικά βιβλιαράκια που καλύπτουν κάθε αναγνωστικό γούστο.
Πολλοί είναι εκείνοι που γκρινιάζουν για τα δίσεκτα έτη, όπως είναι και το φετινό ωστόσο αν ανήκεις στην κατηγορία των βιβλιόφιλων θα χαίρεσαι αφού κέρδισες μια έξτρα μέρα για διάβασμα αν μη τι άλλο. Εμείς θέλοντας να συνδράμουμε στο θεάρεστο έργο σου, ψάξαμε και βρήκαμε απολαυστικά βιβλία που θα σου κρατήσουν συντροφιά τον φετινό Φλεβάρη κι άντε και καλό σου διάβασμα.
«Θα γίνω ποτάμι» της Shelley Read (εκδόσεις Μεταίχμιο)
Ένα καθηλωτικό και πολύ συγκινητικό ντεμπούτο, μια εκθαμβωτική εξερεύνηση του φυσικού κόσμου και ταυτόχρονα ένα αλησμόνητο μυθιστόρημα ενηλικίωσης. Μας φανερώνει τι σημαίνει να οδηγείς τη ζωή σου σαν να είναι ποτάμι – να συγκεντρώνεσαι και να ρέεις, να βρίσκεις τον δρόμο προς τα εμπρός, ακόμα κι όταν το ποτάμι έχει φράξει.
Μια συγκινητική ιστορία για την απώλεια, αλλά και μια ιστορία για το πώς βρίσκεις σπίτι, οικογένεια, δύναμη –και αγάπη– εκεί που δεν το περιμένεις. Η Shelley Read μας παραδίδει ένα υπέροχο μυθιστόρημα που διαβάζεται σα νεράκι και κρατά αμείωτο το αναγνωστικό μας ενδιαφέρον από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα. Το Θα γίνω ποτάμι είναι ένα βιβλίο γεμάτο θάρρος, αισιοδοξία και δυνατή αφήγηση που δεν χωλαίνει πουθενά αντίθετα στέλνει για βρούβες επίδοξους life coachers που ποτέ δεν θα μπορέσουν να αποτυπώσουν τη σπουδαία δύναμη ψυχής που αποκαλύπτεται μέσα από τη γραφή της Shelley, η οποία παίρνει απόσταση από βαρετά κλισέ κι ευχολόγια.
Περίληψη εδώ
«Επιστροφή στην πατρίδα» της Yaa Gyasi (εκδόσεις Ίκαρος)
Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κανείς ότι το Επιστροφή στην πατρίδα γράφτηκε από μια 24χρονη συγγραφέα η οποία είναι βέβαιο ότι θα μας απασχολήσει στο άμεσο μέλλον με διακρίσεις, βραβεία αλλά και διθυράμβους σχετικά με το ταλέντο της.
Εκπληκτικό ως προς την απαράμιλλη γλώσσα, την αμείλικτη θλίψη και την υψηλή του ποίηση, απεικονίζει με τρόπο μνημειώδη τις ανάλγητες δυνάμεις που διαμορφώνουν οικογένειες και έθνη. Μια σαγηνευτική πρώτη εμφάνιση που ανήγγειλε την άφιξη μιας σπουδαίας φωνής στη σύγχρονη λογοτεχνία. Η Gyasi υφαίνει με ιδιοφυή τρόπο ένα οικογενειακό saga που θα σε συναρπάσει και θα σε αναγκάσει να κουβαλάς παντού το βιβλίο από το οποίο δεν θα θες να χάσεις ούτε σελίδα. Η συγγραφέας κερδίζει μέχρι τέλους το στοίχημα του μπολιάσματος μιας ποιητικής γραφής με ισχυρές δόσεις ρεαλισμού, βάζοντας το Επιστροφή στην πατρίδα να στρογγυλοκαθίσει στην κορυφή της λίστας των πιο ενδιαφερόντων βιβλίων που διαβάσαμε πρόσφατα.
Περίληψη εδώ
«Δάκρυα Ξυράφι» του S.A. Cosby (εκδόσεις Gutenberg)
Τα Δάκρυα Ξυράφι είναι ένα συναρπαστικό βιβλίο από εκείνα που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου. Με όπλο τη μεστή, καίρια και χωρίς βερμπαλιστικές φιοριτούρες γραφή του Cosby το βιβλίο εξελίσσει το πολύπαθο είδος της noir λογοτεχνίας που συχνά αυτοεγκλωβίζεται στα κλίσε της. Αυτή τη φορά ο συγγραφέας επιλέγει να φέρει στο προσκήνιο μια ιστορία μυστηρίου που δεν ακολουθεί μόνο τους whodunit κανόνες. Αντίθετα μιλά ανοιχτά για την τοξική αρρενωπότητα και την ομοφοβία σήμερα, χωρίς να ξεχνά τα ρατσιστικά κατάλοιπα με τα οποία έρχονται αντιμέτωπα τα μέλη της μαύρης κοινότητας. Η προφορικότητα του λόγου που ρέει και εκπλήσσει τον αναγνώστη αναδεικνύεται σε κρυμμένο άσσο στο μανίκι του βιβλίου που σίγουρα θα σε ενθουσιάσει.
Περίληψη εδώ
«Η καινούρια ζωή» του Ορχάν Παμούκ (εκδόσεις Πατάκη)
O Παμούκ καταφέρνει όλα αυτά τα χρόνια να αποτελεί μια σίγουρη λύση χάρη στο αδιαπραγμάτευτο ταλέντο του να φτιάχνει ιστορίες που αξίζει να διαβαστούν. Έτσι και τώρα στην Καινούρια Ζωή ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξε ο μεγάλος Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές μπλέκει την λογοτεχνία, με τον έρωτα κι αυτή τη ασίγαστη κάψα για ζωή και νέες εμπειρίες. Ο Παμούκ βάζει σε πρώτο πλάνο τον βασικό ήρωά του ο οποίος θα ταξιδέψει σε έναν κόσµο κυριολεκτικά βυζαντινών συνωµοσιών που στροβιλίζονται στις στέπες και στις ερηµικές παραµεθόριες πόλεις της Τουρκίας. Δεν θα αργήσει να διαπιστώσει την επικίνδυνη φύση της αγάπης, της λογοτεχνίας και του φανατισµού με τον συγγραφέα να εμβαθύνει και να στοχάζεται πάνω σε όλα εκείνα τα ανομολόγηματα ερωτήματα που φοβόμαστε να θέσουμε μέχρι και στον εαυτό μας.
Περίληψη εδώ
«Γουέϊτζερ» του Ντέιβιντ Γκραν (εκδόσεις Δώμα)
Έργο πολυετούς έρευνας σε αδημοσίευτα αρχεία και πηγές αλλά και επιτόπιας εξακρίβωσης, το Γουέιτζερ μιλά για το τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος σε συνθήκες αληθινά ακραίες: το μεγαλειώδες και μαζί το ελεεινό. Ο Γκραν πετυχαίνει έναν αφηγηματικό άθλο με το Γουέϊτζερ που σίγουρα αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που είχαμε την τύχη να διαβάσουμε τα τελευταία χρόνια. Εκεί που το ιστορικό δοκίμιο συναντά τη μυθιστορηματική γραφή το Γουέϊτζερ εξυψώνεται ως ένα από τα πιο τεκμηριογραφικά βιβλία που γράφτηκαν ποτέ.
Μιλάμε για ένα έργο το οποίο ναι μεν απαιτεί την αναγνωστική σου προσήλωση, ωστόσο είναι βέβαιο ότι θα σε ανταμείψει για αυτή με όλους τους αρχειακούς και λογοτεχνικούς θησαυρούς που κρύβει αφού ο Γκραν μεγαλουργεί, παρουσιάζοντας ένα έργο που δικαίως θα συζητιέται για καιρό από κριτικούς κι αναγνώστες.
Περίληψη εδώ
ΖΟRΜΠΑΣ Πράσινη πέτρα ωραιότατη του Soloύp (εκδόσεις Διόπτρα)
Ο Soloύp στο graphic novel ΖΟRΜΠΑΣ, ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΕΤΡΑ ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ δεν κάνει μια απλή μεταφορά αλλά επιχειρεί να επαναφηγηθεί τα επεισόδια του συγκεκριμένου μυθιστορήματος. Επεμβαίνει στη ροή, αναδιατάσσει τις εμβόλιμες ιστορίες ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί ν’ αποφύγει τα ισχυρά στερεότυπα του κινηματογραφικού Ζορμπά.
Ακολουθώντας έτσι το πνεύμα του καζαντζακικού κειμένου, προτείνει μια νέα αφήγηση λόγου και εικόνας, ένα νέο ταξίδι, φιλοσοφικό, γκροτέσκο, τραγικό, στον σύγχρονο αναγνώστη. Δεν είναι καθόλου εύκολο να αναμετρηθείς με τον μυθικό Ζορμπά και τον Καζαντζάκη που έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στην παγκόσμια λογοτεχνία. Ωστόσο ο Soloύp που είχε δώσει τα διαπιστευτήρια του στο «Αϊβαλί» και στη «Μάχη της Πλατείας» τα καταφέρνει και με το παραπάνω κερδίζοντας το καλλιτεχνικό στοίχημα.
Με υπέροχο σκίτσο που εικονοποιεί ιδανικά τον καζαντζακικό λόγο ο Soloύp αφηγείται με λεπτό χιούμορ την ιστορία του Ζορμπά επανασυστήνοντας έναν αγαπημένο αρχετυπικό ήρωα, αναγκάζοντας συγχρόνως κοινό και κριτικούς να παραδεχτούν μεγαλόφωνα, πως η συγκεκριμένη έκδοση θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία της χώρας, πλάι στο πρωτόλειο λογοτεχνικό έργο.
Περίληψη εδώ