Είμαι ο Μαραντόνα. Βάζω γκολ και κάνω λάθη

Η μαμά που πάντα πίστευε ότι είμαι ο καλύτερος. Και εγώ μεγάλωσα με την αρχή ότι η μαμά μου έχει πάντα δίκιο σε ό,τι λέει.

Είμαι προνομιούχος, αλλά μόνο επειδή ήταν το θέλημα του Θεού. Ο Θεός με έκανε να παίζω καλά. Μου έδωσε την ικανότητα στη γέννηση. Γι ‘αυτό κάνω το σημάδι του Σταυρού κάθε φορά που μπαίνω στο γήπεδο. Αν δεν το έκανα, θα τον πρόδιδα.

Η φτώχεια είναι κακή, είναι δύσκολη, το ήξερα καλά. Θέλεις πολλά πράγματα και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τα ονειρεύεσαι. Θα ήταν ωραίο αν υπήρχε περισσότερη δικαιοσύνη – αν εκείνοι που έχουν πολλά είχαν λίγο λιγότερα και όσοι έχουν λίγα να είχαν λίγα περισσότερα.

Το να βλέπω την μπάλα να κυλά και να την κυνηγώ είναι εκείνο που με κάνει τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο του κόσμου.

Το πρώτο γκολ εναντίον της Αγγλίας στο Μουντιάλ του 1986 δεν μπήκε από το δικό μου χέρι. Ήταν το χέρι του Θεού.

Το ποδόσφαιρο δεν με ενοχλεί, αλλά αυτό που το περιβάλλει. Με ενοχλεί ότι υπάρχουν σκηνοθέτες που εργάζονται σκληρότερα για μια φωτογραφία παρά για τις ομάδες.

Σε όλους τους ποδοσφαιριστές αρέσει η ζωή της νύχτας. Το βλέπουμε σαν ποδοσφαιρικό ματς. Πάντως τίποτα δεν συγκρίνεται με ένα γεμάτο γήπεδο με τρελούς οπαδούς.

Ήμουν, είμαι και θα είμαι ναρκομανής. Ένας άνθρωπος που μπλέκει με ναρκωτικά, πρέπει να παλεύει κάθε μέρα.

Τα νόμιμα παιδιά μου είναι η Ντάλμα κι η Χιανίνα. Τα υπόλοιπα είναι προϊόν των χρημάτων και των λαθών μου.

Ναι, τσακώθηκα με τον Πάπα. Τσακώθηκα με τον Πάπα επειδή ήμουν στο Βατικανό και είδα χρυσές στέγες, και μετά άκουσα τον Πάπα να λέει ότι η Εκκλησία ανησυχούσε για τα φτωχά παιδιά. Τότε πούλα τις στέγες φίλε, κάνε κάτι.

Σιχαίνομαι οτιδήποτε προέρχεται από τις ΗΠΑ. Το σιχαίνομαι με όλες μου τις δυνάμεις.